พีเรียด

คำเตือน : ผู้ที่อ่อนไหวหรือรับไม่ได้ และมีจารีตประเพณีอันดีงาม ควรกดปิดนิยายรายตอนเรื่องนี้เสีย เชิญชวนสายดาร์กนิยมเสพอิโรติกห้ามพลาด เพราะการเสพยังคงร้อนแรงและต่อเนื่องอย่างเร่าร้อน !!!

หมื่นพิบูลย์ไพศาล(ขวัญ) แก้วตา(หลานสาวกำนันเดช) พ่อขวัญ หน้าที่กำจัดคนคดโกงจำต้องรักษา แต่ถ้าต้องแลกมาด้วยการเชือดเฉือนหัวใจตัวเองเล่า ขวัญจะทำเช่นไร สาบานว่าเขาไม่มีวันทรยศต่อบ้านเมือง และจะไม่มีวันทรยศต่อหัวใจ แก้วตา เมื่อความรักก่อเกิดกับ คนดี ที่ไม่คู่ควรในสายตาของคุณลุง หล่อนจะทำเช่นไรจึงจะรักษาทั้งหัวใจและความกตัญญูไว้ได้

อรรถรส คือส่วนหนึ่งของพลังงานในธาตุสี่ ชักนำและมีเรี่ยวแรงนำพา ดำดิ่งสู่ความหลงระเริงอันเร่าร้อน สุดจะหักห้ามใจยามใจปรารถนา !!!

เพราะแม่ทัพเฉินคือชายที่เสี่ยวเม่ยมอบใจให้ ถึงจะต้องปลอมตัวเป็นนายคณิกา แต่ขอแค่ได้ใกล้ชิดอีกฝ่ายเขาก็ยอม แต่ความสัมพันธ์ของพวกเราเป็นเช่นนั้น เริ่มต้นด้วยความหลอกลวงอันเงียบงัน และจะจบลงอย่างไร้ร่องรอยราวกับไม่เคยมีสิ่งใดเกิดขึ้น

หลวงธรณีพิทักษ์(พ่อปาน) - นวล(แม่ค้าขายปลาในตลาด) ‘ปาน’ ได้รับมอบหมายจากคุณพระนพ ให้ตรวจตราว่าชาวบ้านถูกเอารัดเอาเปรียบหรือไม่ ทางที่จะรู้ได้กว้างคือต้องเข้าไปที่ตลาด เพราะว่ากันว่า ‘ปากตลาด’ มีอะไรก็พูดหมด ‘นวล’ แม่ค้าขายปลา เกิดเป็นคนจนยังไม่พอ ยังจะถูกย่ำยีจากนายเงิน ในเมื่อขายปลาผ่อนที่นาไม่ไหว นวลจึงคิดขายตัวเองเพื่อให้ได้เงินมากขึ้น แต่คนซื้อนี่สิ เลือกได้หรือต้องจำใจขาย เมื่อกลิ่นคาวปลาหอมหวนจนใจชายระส่ำ

คำเตือน : ผู้ที่อ่อนไหวง่าย และงมงายในจารีตประเพณี ควรปิดนิยายเรื่องนี้ แล้วข้ามไปเสีย เราจะเข้าสู่ด้านมืดที่ไม่เคยเปิดเผยความลับนี้มาก่อน พร้อมจะเปิดประตูสู่มิติแห่งความมืดมิด อันเกิดขึ้นในครอบครัว..

ขึ้นเตียงกันมาตั้งกี่ครั้ง ขนาดรอยกัดที่ข้าทำไว้ก็ยังมี แต่ท่านกลับไม่ยอมรับข้าและลูก! ฟ้อง! ข้าจะฟ้อง! ต่อให้ต้องขึ้นศาลอับอายไปข้าง! ข้าก็จะฟ้องท่านให้ยอมรับข้ากับลูกให้ได้!

เมื่อองค์ชายผู้สูงศักดิ์ถูกสลับใบหน้ากับจอมโจร และกำลังจะถูกส่งไปประหาร ทว่าฟ้าดินกลับช่วยให้เขาหลบหนีออกมาได้ และได้รับความช่วยเหลือจากหญิงสาวหมอยาในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ซึ่งเข้าใจว่าเขาเป็นเจ้าโจรชั่วคนนั้น แต่กลับให้โอกาสเขาได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ในหมู่บ้านร่วมกับเธอ... เขาจะใช้ชีวิตอย่างไรต่อไป จะทวงคืนชะตาตนเองกลับมาได้หรือไม่?

“หล่อนไม่อยากให้ฉันไปหรือ” เจ้าของใบหน้าสวยแดงก่ำด้วยพิษไข้ปิดเปลือกตาลง ก่อนจะพยายามลืมขึ้นมองเขา พยักหน้าน้อยๆ บ่งบอกว่าหล่อนต้องการอย่างนั้นจริงๆ นั่นทำให้หัวใจของศรไหววูบก่อนจะเต้นแรงรัวเร็ว เขายิ้มให้หล่อน ประคองสองแก้ม ดวงตาคมแต่หวานไปด้วยความอ่อนโยนจ้องใบหน้าน้อยๆ นั้น “ได้ พี่จะไม่ไปไหน พี่จะอยู่กับน้อง น้องหลับตานะ พักสักหน่อย ประเดี๋ยวค่อยตื่นมากินยาก็ได้ พี่... พี่จะอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน จะอยู่กับน้อง”

ผู้หญิงใจร้าย ตอนที่อยากเรียกกระผมว่าคุณ พอเสร็จสมก็จิกหัวเรียกไอ้ เรียกแก กระผมล่ะสมเพชเวทนาตัวเองเหลือเกิน อุตส่าห์เร่งลิ้นเร่งมือ ส่งคุณหนูขึ้นสวรรค์จนแทบจะเป็นตะคริว ช่างทำคุณบูชาโทษแท้ ๆ