พีเรียด

อุบัติเหตุทำให้เธอได้รู้ความจริงบางอย่างและอุบัติเหตุได้ปลุกความสามารถพิเศษของเธอให้ตื่นขึ้น

“ตานเอ๋อร์เด็กดี จงมีชีวิตอยู่ต่อแม้วันหน้าจะไม่มีแม่อยู่ข้างเจ้าแล้ว” น้ำเสียงแผ่วเบาเอ่ยสั่งบุตรสาวตัวน้อยที่นั่งกุมมือนางอยู่ ใบหน้าเรียวเล็กน่ารักมีน้ำตาไหลอาบไม่ขาดสาย “ท่านแม่ ฮึก!! ข้าจะอยู่ได้อย่างไรกันเมื่อไม่มีท่านแล้ว ฮือ!!” เสียงหวานน่าฟังปนเสียงสะอื้นไห้อย่างน่าสงสารของฟางมู่ตาน เด็กน้อยวัยเพียงสิบขวบเท่านั้น แต่วันนี้นางกำลังจะสูญเสียมารดาผู้เป็นที่รักยิ่ง “หวีสับอันนี้เจ้าเก็บไว้ให้ดี มันจะเป็นตัวแทนความรักของแม่ที่จะปกป้องเจ้า จงเก็บงำความสามารถที่เจ้ามีเอาไว้ให้ดี อย่างให้คนที่ไม่หวังดีต่อเจ้าล่วงรู้ถึงมันเด็ดขาด แม่รักเจ้านะ โบตั๋นดอกน้อยของแม่…” มือขาวซีดไร้เรี่ยวแรงพยายามยกหวีสับแกะสลักลวดลายดอกโบตั๋นปักลงไปที่ผมของบุตรสาว ก่อนที่ลมหายใจของนางจะขาดห้วงไป ปล่อยให้บุตรสาวตัวน้อยต้องเผชิญกับชะตากรรมเพียงลำพัง “ท่านแม่!! ฮืออ!!! ฮือออ!!! ท่านแม่!!!” น้ำเสียงร่ำไห้ปานจะขาดใจช่างทำให้ผู้ที่ได้ยินอดสงสารไม่ได้ แต่นั้นไม่ใช่กับผู้เป็นบิดาและแม่รองของนาง!!

ชาติก่อนนางและบุตรในครรภ์ต้องตายตก เพราะน้ำมือของสามีและคนรักของเขา มาชาตินี้นางจะไม่ยอมให้เขาสมปรารถนาแม้เพียงเรื่องเดียว

ในวันที่สวี่ซินรู้ตัวว่าย้อนเวลากลับมาในอดีตเมื่อชาติที่แล้วอีกครั้ง เรื่องราวต่าง ๆ ที่เลวร้าย สามีที่ตายเพราะตนเอง และมารดาที่ถูกทิ้งไว้อย่างไม่ใยดี ต่อไปนี้จะไม่ปล่อยให้คนที่รักนางต้องตายอีก

อ๋องรุ่ยหยาง และเหล่าองค์ชายพี่น้องของเขา ต่างพนันขันต่อกันว่า อ๋องรุ่ยหยางจะพิชิต คุณหนูเฟยฮวา บุตรสาวเสนาบดีเฟยเทียนหลงได้ลงหรือไม่ เพราะนางนั้นอวบอ้วนยิ่งกว่าคุณหนูในจวนใด แถมใบหน้าก็มีธรรมดามิได้โดดเด่นหรืองดงาม และนางยังแต่งตัวเฉิ่มเชยหนักหนา สีสันและแบบเครื่องแต่งกายของนางก็แสนเชยดังหญิงรุ่นป้าแก่ชอบสวมใส่ แต่นางนั้นหลงไหลท่านอ๋องรุ่ยหยางยิ่งนัก นางพบเขาที่ไหนก็มองเขาด้วยตาเป็นประกายหวานฉ่ำ ด้วยความหลงไหลจนใครๆก็ดูออก ต่างนินทาว่านางนั้นไม่เจียมตัว แม้บิดาจะเป็นเสนาบดีแต่นางขี้เหร่ปานนี้ อย่าว่าแต่อ๋องรุ่ยหยางเลย บุรุษอื่นก็มิมีใครอยากได้นางเป็นภรรยา บุรุษรูปงามเช่นอ๋องรุ่ยหยางแสนจะรังเกียจนางยิ่งนัก พบเจอนางที่ไหนก็มักจะหลีกหนี จนเป็นที่ขบขันของเหล่าพี่น้องของเขา เหล่าองค์ชายจึงลงขันกันจะยอมเสียม้าตัวที่งามที่สุดของแต่ละคนให้ท่านอ๋องรุ่ยหยาง หากเขายอมพิชิตหญิงขี้เหร่เช่นเฟยฮวาได้ลง เขาจึงวางแผนเกี้ยวนาง จนนางยอมตกเป็นของเขา เมื่อสมใจเขาก็ทิ้งนางอย่างเลือดเย็นยิ่งนัก เฟยฮวาจะทำเช่นไรต่อไป…

คนอื่นได้มาเกิดใหม่เป็นนางเอก นางร้าย เพื่อแย่งพระเอกแต่ฉันกลับเข้ามาอยู่ในร่างผู้ชายที่ท้องได้นะสิ

เขาได้สมุดข่อยโบราณมาโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่ใครจะรู้ว่าในนั้นมีวิญญาณซ่อนอยู่ เขาไม่รู้ว่าวิญญาณตนนั้น ต้องการสิ่งใดจากเขากันแน่ เป็นเหตุให้เขาต้องสืบหาความจริง เขาเลยได้รู้ว่ามันเกี่ยวข้องกับตัวเขาในภพชาติก่อน เมื่อกรรมลิขิตมาแล้ว เขาจึงจำเป็นต้องจัดการรับมือกับเรื่องราวอาถรรพ์นี้ด้วยตนเอง ฝากติดตามผลงานนิยาย Y เรื่องแรกของไรท์ด้วยนะคะ ขอบคุณทุกกำลังใจ และคำติชมค่ะ

ข้าหลินชิงชิงผ่านการคัดเลือกให้ได้รับตำแหน่งพระชายาของท่านอ๋องอย่างง่ายดาย เพราะผู้สมัครมีเพียงข้าคนเดียวเท่านั้นแต่เดี๋ยวก่อน ข้าเองก็ไม่ได้สมัครเช่นกัน ข้าเพียงอยากรู้ว่าใครกันที่ถีบข้าออกมา เมื่อจับมือใครดมไม่ได้ แล้วฮ่องเต้ก็เห็นว่าข้ายืนอยู่ตรงหน้าเพียงคนเดียวเท่านั้น จึงเหมารวมว่าข้า ออกมาแสดงตัวว่าจะสมัครคัดเลือกตำแหน่งพระชายาของท่านอ๋องปีศาจที่ใครคร้ามเกรงนั่น แต่ข้าเองก็ไม่ได้ตั้งใจสมัครลงคัดเลือกเลย แต่ไม่รู้ใครถีบข้าออกมา นั่นคือที่มาของตำแหน่งอันสูงส่งของข้าเอง ฮือ ฮือ ช่วยข้าด้วย !!!

เธอคือหญิงผู้ถูกประวัติศาสตร์ลบเลือน ไม่มีผู้ใดจดชื่อนางไว้ในพงศาวดาร ไม่มีบทกวีใดกล่าวขวัญถึงความรักและความเจ็บปวดของนาง และเธอ…เป็นเพียงเงาเลือนรางในเรื่องเล่าของวีรบุรุษ แต่วันนี้…เธอกลับมาแล้ว

อรรถรส คือส่วนหนึ่งของพลังงานในธาตุสี่ ชักนำและมีเรี่ยวแรงนำพา ดำดิ่งสู่ความหลงระเริงอันเร่าร้อน สุดจะหักห้ามใจยามใจปรารถนา !!!