พื้นที่พิเศษ

หนึ่งคนต้องการแก้แค้นให้สหายรักที่ถูกฆ่าล้างตระกูลอย่างไม่เป็นธรรม อีกหนึ่งคนต้องการเพียงความจริงที่ตนถูกกระทำจากคนที่ไว้ใจ... เมื่อทั้งสองต้องมาร่วมมือกัน เรื่องราวมากมาย นำพามาซึ่งความเห็นใจ ก่อเกิดเป็นความรักระหว่างกัน จนยากที่จะถอนตัว...

ตามตื้อ ตามจิก ตามรังควาน เป็นแค่เด็กข้างบ้านไม่ใช่แม่ ไม่ใช่เมีย มาตามทีไรวงเหล้าแตกทุกที รู้พิกัดกูทุกที่... แมร่ง เป็นจีพีเอสหรือไงวะ

เมื่อคุณหนูสุดเอาแต่ใจอย่างเธอดันตกหลุมรักหนุ่มน้อยแสนเนิร์ดตั้งแต่แรกเห็น เธอจึงเริ่มแผนการตื้อให้ได้หัวใจเขามา ทว่าพอได้รู้จักตัวตนเขาน่ะมันฮอตเสียยิ่งกว่าไฟ "คุณเป็นผู้หญิงนะครับ มันดูไม่งาม" "ไม่งาม? ให้ตาย ทิวเขาเป็นคนแรกเลยนะที่พูดแบบนี้น่ะ รู้ไหมผู้ชายเกือบทั้งมหาลัยเขาอยากได้ดาวเหนือกันขนาดไหน" "....." 'อาการแบบนี้ แผนฉันสำเร็จแล้วสินะ' ดาวเหนือคิดในใจ ขณะสบสายตาทิวเขาที่เผลอจ้องตอบพอดี "คุณแน่ใจแล้วใช่ไหมที่ทำแบบนี้" ดาวเหนือสะดุ้งเล็กน้อยในยามที่อีกฝ่ายใช้ฝ่ามือจับเข้ามายังเอวของเธอ ทิวเขาเห็นท่าทีของเธอก็รู้ได้ทันทีว่าเธอคงจะไม่เคย ที่ทำมานี่คงจะอวดเก่งสินะ "หึ" ทิวเขายักยิ้มที่มุมปาก สายตาเจ้าเล่ห์แบบนั้นดาวเหนือไม่เคยเห็นมาก่อน พอได้เห็นก็ทำเอาเธอถึงกับกลืนน้ำลายไปอึกใหญ่ ไหนจะมือร้อนๆ ที่เริ่มจะบีบเค้นเอวเธอนั่นด้วย จากใจกล้าอยากลองเล่นของเสียหน่อย กลายเป็นฝ่ายปอดแหกเสียเอง บ้าเอ้ย ไม่คิดว่าพอเขาเล่นด้วย เธอกลับไม่กล้าดันต่อเสียอย่างนั้น จากที่บอกว่าเขามันเด็กน้อย พอเอาเข้าจริงแล้วกลับเป็นเธอเสียเองที่ดีแต่ปาก

นักฆ่าสาวอย่างเธอที่กำลังต่อสู้กับการตามล่าขององค์กร ทว่ารู้ตัวอีกทีก็มาโผล่ที่ไหนไม่รู้

“มิว่าภพใด..ข้าจักเฝ้าติดตามถามหา จนกว่าอรุณรุ่งของข้า..จักมาถึง” เมื่อวาระแห่งกรรมเวียนมาบรรจบ เมื่อนั้นกงล้อกฎแห่งกรรมจะได้รับการสะสาง ภายใต้ซากเรือสำเภาใต้ท้องทะเลอ่าวไทย เสียงครวญจากทะเลถูกเล่าขานยาวนานจากรุ่นปู่ย่าจนถึงรุ่นหลาน อาถรรพ์เล่าลือเป็นสิ่งที่ทำให้ผู้ที่หลงไปกับเสียงชักพา ทว่าทรัพย์สมบัติอันไม่สามารถประเมินค่าได้จาก.. ซากสำเภาทองที่แสดงถึงความรุ่งเรืองจนถึงขีดสุดแห่งเมืองสุโขทัย กลับกลายเป็นสิ่งที่ทำให้นักล่าสมบัติใต้ทะเลยอมที่จะเสี่ยง แม้ว่าจะต้องเดิมพันด้วยลมหายใจเฮือกสุดท้ายก็ตาม วิญญาณหนึ่งถูกจองจำด้วยความแค้นในรักที่ถูกหลอกลวงและการถูกฆ่าให้ตายอย่างเลือดเย็น ไม่ว่ากี่ภพกี่ชาติเธอก็จะรอคอยจนกว่าวาระแห่งกรรมนั้นจะหมุนมาเยือน บุรุษหนึ่งยึดมั่นในรักเพียงนางเดียว เมื่อไม่อาจครองคู่ในชาตินี้ คำสัตย์ปรารถนาจึงขอมีเพียงนางเดียวทุกภพทุกชาติไป เมื่อกงล้อแห่งกรรมเวียนมาบรรจบ ผู้ก่อกรรมจะต้องได้รับผลแห่งกรรมเป็นสัจธรรม

เพราะเสียงเรียกร้องของหัวใจทำให้ ‘น้ำตาล’ เลือกที่จะกลับคืนอารันดาอีกครั้ง และเขา ‘ชี้คฟีรอส’ หัวใจที่มอบให้หญิงไทยใจงามไปแล้วนั้น เขาจะไม่ขอคืน ความหวานแห่งรักที่รินรดรอยทราย แม้ต้านด้วยแรงลมร้อน แต่หัวใจสองดวงก็พร้อมที่จะพิสูจน์รักร่วมกัน ในคืนแรกที่ได้กลับไปเยือนอารันดาอีกครั้ง ห้องนอนสาวโสดกลับถูกจู่โจมด้วยชายแปลกหน้า ทว่าเมื่อตื่นขึ้นมา น้ำตาลกลับพบว่าเธอนอนอยู่ภายในกระโจมและมีร่างโชกเลือดของชี้คฟีรอสนอนไม่ได้สติอยู่ใกล้ๆ น้ำตาลจะทำอย่างไรดีกับหัวใจที่เริ่มเจ็บปวดเพราะเขา แค่เพียงความรักและเชื่อใจ เพียงพอที่จะต้านทานแรงลมร้อนแห่งทะเลทรายและหล่อเลี้ยงหัวใจให้แข็งแกร่งได้หรือไม่ ในเมื่อเขาคือชายหนุ่มที่ผู้หญิงทุกคนพร้อมจะแย่งชิง

นิยาย อันดับสอง ของจักรวาล มหาสุวรรณทวีป เรื่องราวของเอลฟ์รานุน (ดาร์กเอลฟ์) นามว่า ดิสมัส ที่พลัดหลงเข้ามาในดินแดนแห่งนี้

"รู้ว่าหวง ก็ยังดื้อ ดื้อฉิบหาย " "แสบขอโทษ " "ไปไกลๆ ไป ไม่อยากเห็นหน้า" "เฮีย "

การล่มสลายของศูนย์วิจัยทำให้ความทรงจำของเหอไป๋เหยียนนั้นหายไปจนหมดสิ้น เซียวเยว่ต้องทำอย่างไรจึงงจะทวงคืนความทรงจำนี้กลับมาได้ ในขณะที่ยังต้องต่อกรกับคนของศูนย์วิจัยที่คอยตามล่าไม่เลิกรา

ซ่า~~~~ สายฝนพร้อมใจกันโปรยปรายลงมายังพื้นดินชนิดที่หลบไม่ทัน “จะรอให้ถึงบ้านก่อนนี่ไม่ได้เลย กลัวไม่ได้ตกหรือไงวะ" เธอบ่นอีกครั้งก่อนขึ้นควบจักรยานและรีบปั่นไป "พี่ไปด้วย" ชายหนุ่มกระโดดซ้อนท้ายเธอพร้อมทั้งกอดเอวนั้นอย่างถือวิสาสะ “นั่งดีๆ จะมากอดทำไม" “ให้กอดแนย่านตก” (ขอกอดหน่อยกลัวตก) “ตัวอย่างกับหมีควายคนที่ต้องกลัวควรเป็นฉัน!!" เรไรไม่มีทางเลือกเธอปั่นมาจนถึงกระท่อมปลายนาของยายสายจึงจอดรถทิ้งไว้และวิ่งเข้าไปหลบในนั้นก่อน ดูท่าฝนก็คงจะไม่หยุดและยังตกแรงขึ้นอีก แถมฟ้าก็ยังส่งเสียงร้องดังจนน่ากลัว "เรไรไม่ต้องการให้ใครมาสงสาร" "เรไร...บาดแผลในใจเจ้าให้อ้ายเป็นคนรักษาได้บ่"[แผลที่ใจพี่ขอรักษาให้ได้หรือไม่]