มาเฟีย

"พี่หลินอี๋! ทะ ทำไมพี่จูบฉัน!!" "จำไว้แค่ฉันไม่ใช่คนเดิมก็พอ" "พี่เปลี่ยนไปมาก พี่ไม่เคยเป็นแบบนี้" "มันจะมากจนเธอพูดไม่ออกเลยละ! เตรียมใจของเธอให้พร้อมเถอะ" .............. เรื่องนี้เป็นแนวรักโรแมนติกปากแข็ง ของคุณหนูตระกูลไป๋และคุณชายตระกูลจางที่ต้องเป็นคู่หมั้นกันตั้งแต่เด็ก ถึงอย่างนั้นคุณหนูตระกูลไป๋อย่าง 'ไป๋ลู่จิน' ก็ดันฉีกหน้า 'จางหลินอี๋' ต่อหน้าบรรดาญาติพี่น้องในงานหมั้น ก่อนจะหนีไปเรียนไกลถึงบ้านเกิดคนเป็นแม่อย่างประเทศไทย สุดท้ายลู่จินก็ต้องกลับมาอยู่ไต้หวันอีกครั้ง แถมกลับมาครั้งนี้ยังมีเงื่อนไขที่มีหัวใจเป็นข้อต่อลอง! ความสนุกและความรักที่เริ่มก่อตัวขึ้นทุกวันของคนสองคนที่ค่อยอยู่เคียงข้างจริงๆ มันก็ฟินไม่น้อยเลยนะ😍 ฝากเรื่องใหม่ด้วยนะคะ รอบนี้ขอมาแบบฟินๆ บางน๊า แต่อยากกระซิบว่าพี่หลินอี้เขาขี้หวงน้องไม่เบาเลยน๊าาาา

การขยายอำนาจของมาเฟีย คือการแต่งงานกับมาเฟียด้วยกัน แต่วิถีของลูกสาวมาเฟียมีอะไรที่เฟียสกว่านั้น... "ค่ะ หนูจะแต่งงานกับพี่องคชาต" "เขาชื่อ องศา"

ฉันที่กำลังเลิกเรียนและยืนรอรถเมล์ที่ป้ายรถเมล์ที่หน้าโรงเรียนเพื่อที่จะกลับบ้าน แต่จู่ๆ ก็มีกลุ่มผู้ชายชุดดำฉุดฉันขึ้นไปบนรถตู้ทันที " กรี๊ด! " ฉันกรี๊ดร้องเสียงดัง ซึ่งตอนนี้ที่ป้ายรถเมล์ไม่มีคนอยู่สักคนเลย เพราะทุกคนทำกิจกรรมกีฬาสีอยู่ในโรงเรียนกันหมด เลยยังไม่มีใครออกมานอกโรงเรียน ฉันโดนฉุดกระชากลากถูให้ขึ้นไปบนรถตู้คันสีดำ ฉันดิ้นยังไงก็ดิ้นไม่หลุด เพราะผู้ชาย 2 คนล็อกแขนทั้งสองข้างของฉันเอาไว้แน่น ฉันที่มีแรงเท่ามดตะนอยจะไปสู้แรงพวกเขาได้ยังไง " พวกคุณเป็นใคร ปล่อยหนูนะ ปล่อยหนู " ฉันที่ตอนนี้ตื่นตะหนกเป็นอย่างมาก และร้องไห้ออกมาด้วยความกลัว " เรียบร้อยครับท่าน " ผู้ชายอีก 1 คนพูดกับใครก็ไม่รู้และเขาก็ปิดประตูรถตู้ทันที " หึ " ฉันที่ได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอเลยหันหลังไปดูต้นเสียงที่เบาะด้านหลังของฉันทันที " ขะ คุณเป็นใครคะจับหนูมาทำไม ปล่อยหนูเถอะนะคะ หนูอยากกลับบ้าน " ฉันที่ตอนนี้ตัวสั่นเทา น้ำตาไหลอาบแก้ม หันไปยกมือไหว้ขอร้องอ้อนวอนผู้ชายที่นั่งอยู่เบาะหลัง

เรื่อง "เจ้าพ่อเพชฌฆาต" เป็นเรื่องเกี่ยวกับชายหนุ่มนามว่า ดีไวน์ เขาเป็นพวก โหดเงียบ พูดน้อย แต่มันสมองทางด้านการวางแผนของเขามันอัจฉริยะมาก แถมเขายังมีรสนิยมชอบทางด้านวัตถุอันตรายจำพวกปืน ระเบิด และมีด เป็นชีวิตจิตใจอีกด้วย เขาเป็นคนประเภทที่ควรจัดว่าอยู่ในหมวดของ ผู้ชายลึกลับ! เป็นอย่างมาก และเธอนามว่า เทียน เธอเป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ทำงานหาเช้ากินค่ำไปวัน ๆ แต่กลับต้องมาซวยซ้ำซวยซ้อนเพราะเผอิญเข้าไปตกอยู่ในสถานการณ์โหดร้ายเข้า ชีวิตที่แสนธรรมดากลับกลายเป็นยุ่งเหยิงจากการถูกตามไล่ฆ่าในทันที เรื่องราวต่อจากนี้จะเป็นอย่างไรต่อโปรดติดตามต่อในเรื่องนะคะ >__<

อ่านนิยายอยู่ดี ๆ ดันกลายมาเป็นนางเอกที่น่าสงสาร แถมยังเป็นภรรยาของพระเอกอย่างเขาที่นิสัยเหมือนตัวร้ายไม่มีผิด เธอจะไม่ยอมเป็นนางเอกผู้อ่อนแอไม่ว่ายังไงจะต้องหนีออกจากบ้านหลังนี้! หนีจากเขาให้ได้..

เมื่อ ‘ฮานะ’ ต้องเข้าไปขโมยของสำคัญของผู้ชายที่มีอิทธิพลที่สุดอย่าง ‘โอยามะ’ แล้วโชคร้ายถูกเขาจับได้ ทางเลือกจึงมีแค่สองทาง นั่นคือจะยอมเป็นสินค้าของแบล็คสกอร์เปี้ยนส์ หรือ ยอมเป็น (สินค้า) ของเขา!

โซโล่ผู้ชายที่สุดแสนจะร้ายกาจเขากักขังหัวใจของฉันไว้ด้วยความแค้นทั้งหมดที่เขามี ความรักที่เกิดขึ้นพร้อมกับความแค้น สุดท้ายแล้วเขาและเธอจะจัดการกับความรู้สึกนี้อย่างไร

'เหวินชาง' หรือ ชาง ที่มีชื่อให้เธอเรียกเขาได้แค่เพียงพยางค์เดียว 'ชาง' ผู้ชายแปลกหน้าที่แพทย์สาววริญญาคิดว่าเขาเป็นโจรปล้นธนาคาร และได้ช่วยชีวิตเขาไว้ แล้วเผลอใจยอมมีอะไรกับเขา จนทำให้คุณหมอสาวตั้งครรภ์ ก่อนจะกลับมาแล้วพบว่าชางได้หายตัวไปด้วยเหตุผลอะไรก็ช่าง แต่เขาก็ได้สร้างตราบาปไว้ให้กับเธอ จนกระทั่งทั้งสองคนได้กลับมาพบกันอีกครั้ง ที่ต่างสถานะและกลายเป็นศัตรูที่อยู่คนละฝั่ง หนำซ้ำวริญญายังเข้าใจว่าชางเป็นคนสั่งฆ่าบิดาของเธอ...

เขาคืออสูรร้ายสำหรับเธอ เป็นบุคคที่ไม่น่าเข้าใกล้และควรถอยห่างเป็นที่สุด แต่ทำไมยิ่งถอยหนี เขายิ่งวิ่งเข้าใส่ แถมยังกระโจนร่างเข้าหาราวกับว่าเธอคือสมันเนื้อนุ่มที่น่าลิ้มลอง และไม่มีวันหยุดล่าหากไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการ เมื่อโดนรุกหนักและมีเหตุจำเป็นที่ต้องยอมเป็นของเล่นของเขา ลูกแมวน้อยจึงจำยอมและจำใจทอดกายให้เขาเชยชม แต่ยิ่งชิดใกล้ เร่าร้อนด้วยเพลิงเสน่หา ความรู้สึกบางอย่างก็เบ่งบานในใจของทั้งคู่ไม่รู้ตัว

โอ๊ย อยากจะบ้าตาย! เธอควรจะทำอย่างไรดี เมื่อคนที่เธอเผลออ้วกใส่ในวันนั้น ดันกลายมาเป็นท่านประธานของบริษัทที่เธอมาฝึกงานด้วยในวันนี้! ตัวอย่าง “เงยหน้า!” ปากพาซวยอีกแล้วนะยัยเคท! เตรียมตัวเก็บของกลับมหาลัยได้เลย เคทเม้มปากแน่นค่อย ๆ พลางเงยหน้าขึ้นอย่างช้า ๆ ตามคำสั่ง เปลือกตาค่อยๆ เผยอลืมขึ้นมองคนตรงหน้าด้วยความประหม่า ทันใดนั้นดวงตากลมโตก็เบิกกว้างขึ้น เกิดอาการเข่าอ่อนจนเผลอก้าวถอยหลังเมื่อเห็นใบหน้าของท่านประธานตรงหน้าอย่างชัด ๆ เต็ม ๆ ตา โลกคะ โลกไม่ควรกลมขนาดนี้ค่ะ!! “ขะ...ขออภัยค่ะท่านประธาน” เคทรีบก้มหน้าหลุบตามองต่ำหลังได้สติ ใจดวงน้อยเต้นแรงไม่ส่ำด้วยความหวาดหวั่น แย่แล้ว ๆ ๆ หวังว่าเขาจะจำหน้าเธอไม่ได้นะ สายตาคมกริบหรี่จ้องมองปฏิกิริยาของลูกนกตัวน้อยแล้วยกยิ้มมุมปาก แสร้งทำเป็นจำเขาไม่ได้ ทั้ง ๆ ที่หน้าเธอมันฟ้องชัดเจนขนาดนี้เนี้ยนะ ฮึ!