มาเฟีย(หัวใจ)พิการ

เขาและเธอ ที่เคยเจอกันมาก่อน ทว่า สายตาคมดุคู่นั้น ไม่ละสายตาไปจากสาวน้อยใบหน้าจิ้มลิ้ม แค่ได้ฟังเสียง…. ตึก ตึก ตึก เสียงหัวใจเต้นรัวๆ ใช่ แค่เสียงก็ใช่แล้ว เธอคือแม่ของลูกและว่าที่เมียในอนาคต ต้องคนนี้เท่านั้น เมื่อความเอาแต่ใจเข้าครอบงำ อยากได้ จะเอา ฉุดเลยดีไหม กลิ่นหอมอ่อนๆ จากตัวเธอนั้น กระตุ้นยิ่งนัก แต่…… เธอยังเด็ก ยังใส่ชุดมัธยม ม.ปลาย อายุก็น่าจะ 16-17 ปีเท่านั้น ยังไม่บรรลุนิติภาวะ สาวน้อยน่ารักใส่ชุดนักเรียน น่ารักใสๆ รอยยิ้มนั้น ริมฝีปากบางนั้น ช่างน่าจุ๊บ แก้มเนียนใส น่าหอมสักฟอด อยากสัมผัส อยากแตะต้องตัว เด็กคนนี้เธอมีอิทธิพลต่อใจเขามาก จากผู้ชายที่ไม่คิดเคยอยากเข้าใกล้ผู้หญิงมาก่อน แต่ตอนนี้….. มันเปลี่ยนไป เมื่อเจอเธอ ทว่า… เรื่องราวของทั้งสองคน มีเพียงแค่หนึ่งคนเท่านั้นที่จำทุกอย่างได้ขึ้นใจ แล้วเจอกันอีกครั้งนะ ……สาวน้อย

เพราะตกงานจากบริษัทเก่า ทำให้เธอต้องดิ้นรนหางานใหม่เพื่อเร่งหาเงินมารักษามารดา แต่ใครจะไปรู้ล่ะว่า เจ้านายคนใหม่จะยื่นข้อเสนอที่เธอไม่มีทางปฏิเสธได้

หนียังไงก็หนีไม่พ้น! เพราะสุดท้ายเเล้วผู้หญิงเมื่อคืนนั้นกลับมาอยู่ตรงหน้าในตอนนี้หึ!เเล้วเจอกันสาวน้อย.. คำโปรย เขามีนามชื่อว่าเเวมไพร์มาเฟียที่มีอิทธิพล เป็นเจ้าของมหาวิทยาลัยชื่อดัง ผับ โรงเเรม คอนโด เเละอื่นๆอีกมากมาย รวยจัดเลยล่ะ หึ นิสัยปากจัด ชอบเเกล้งนางเอกมากๆ ขี้หึงสุดๆ เอาเเต่ใจตัวเอง หื่นหนักมาก..... "ดื้อนักจับเย_เเม่ง!!! จะเอาให้เอวพังเตียงหักไปเลย หลับไม่ตื่น ฟื้นไม่มี ที่สำคัญคือ หนีไม่พ้น โหด!! ดิบ!! เถื่อน!! ขี้เอา!! ต้องยกให้ผมครับ เธอหนีฉันไม่รอดเป็นครั้งที่สองเเน่ น่ารัก!!! เมียเด็กของกูเองครับ ยุ่งกับเมียกู...กูเด็ดหัวทิ้งเเน่!!!" เธอมีนามชื่อว่าน่ารัก พ่อเเม่ของเธอเสียไปตั้งเเต่ยังเล็ก เธอหางานทำเลี้ยงตัวเองจนถึงทุกวันนี้ "ทำไมฉันต้องมาเจอ คนที่ทำเรื่องน่าอายกับฉันไว้ด้วยนะ โอ้ยยย...ปวดหัวๆๆๆ เเต่ยังไงฉันก็ต้องผ่านมัันไปให้ได้สู้!"

เพราะเคยเสียลูกสาวไปแล้วคนหนึ่งเขาจึงไม่อยากจะเสียหลานสาวไปอีกคน มาเฟียหนุ่มจึงต้องจับตามองคุณหมอราวกับเธอเป็นตัวประกัน แต่พอได้อยู่ใกล้ หัวใจของมาเฟียกลับกลายมาเป็นตัวประกันเสียเอง

เพราะเธอต้องการเงินจำนวนมากในการผ่าตัด เพื่อรักษาชีวิตของผู้มีพระคุณและคนที่เธอรักมากที่สุดในชีวิต เธอจึงจำใจต้องทำงานที่ตัวเองไม่เคยคิดเลยว่าจะต้องทำ เพื่อเงินเธอจึงต้องเอาตัวเข้าแลก และต้องทำทุกอย่างเพื่อให้เขาพอใจ

และแล้วเหตุการณ์อันวุ่นวายกับชีวิตของเธอก็ได้เกิดขึ้นเมื่อเธอต้องมาเล่นละครเป็นภรรยาจำเป็นอย่างไม่เต็มใจ...

“ผู้หญิงแบบเธอมันต้องเจอ62+ถึงจะสาสม” เขาจะลงทัณฑ์เธอให้หลาบจำแต่ดันไปหลงรักเขาซะก่อนเลยเป็นตัวเองที่ต้องจำและยอมเมีย ❌ไม่มีนอกกายนอกใจ❌

ใครจะไปคิดว่าการเดินไปส่งข้าวให้ลูกค้าในวันที่แสนจะธรรมด๊าธรรมดา จะทำให้ฉันบังเอิญได้พบกับเขา… “คุณ! คุณไปโดนอะไรมาคะเนี่ย!” . . • ☆ . ° .• °:. *₊ ° . ☆ ‘เธอโอเคหรือเปล่า~’ น้ำเสียงที่หอบกระเส่าประสานกับจังหวะที่หนักหน่วงในตอนนั้น.. ฉันจำมันได้ดี.. ทั้งที่มันดีขนาดนั้น เขาไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกทรมานสักนิดเเท้ๆ.. ทั้งที่ดีขนาดนั้น.. ทำไมฉันถึงจำเขาไม่ได้! “..ใครใช้ให้พูดแบบนั้นกับครั้งแรกของผู้หญิงกันเล่า! อบอุ่นจนรู้สึกหงุดหงิดเลย!” มิลินควักน้ำล้างหน้าเป็นชุด มันแทบจะเปียกไปทั้งตัว.. ก่อนจะท้าวแขนแล้วมองตัวเองในกระจกบานใหญ่ ‘ช่วยทำ.. ให้แรงกว่านี้ที~ อ๊ะ!’ ‘ลินต้องการ~ จะ จนทนไม่ไหวอยู่เเล้ว~’ “กัดลิ้นตัวเองให้ตายไปเลยไหมมิลิน! กัดให้ตายไปเลย!” ทำตัวแย่ๆ ใส่กันยังจะลืมง่ายซะกว่า.. ที่บอกว่าจำคำพูดฉันได้เนี่ย.. จำประโยคพวกนี้ไปด้วยหรือเปล่านะ!><

แค่ได้อยู่ใกล้ ๆ จะสถานะไหนหนูก็ยอมได้ทั้งนั้น.... นิยามคำว่ารักของคนอื่นเป็นอย่างไรไม่รู้... แต่สำหรับ 'เพียงพราว' แล้ว การได้อยู่ข้าง ๆ เขา ไม่ว่าจะในสถานะไหน ขอแค่ในทุกเช้าที่ตื่นมาแล้วได้เห็นหน้าเขาเป็นคนแรกเธอก็ถือว่านั่นคือความสมบูรณ์ที่สุดสำหรับนิยามแห่งคำว่ารักของเธอแล้ว ถึงแม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอและเขาจะยังอยู่ภายใต้ของคำว่า 'สถานะที่ซับซ้อน' และถึงแม้มันจะคลุมเครือมายาวนาน และจะยังคงเป็นความลับตลอดไป แต่มันก็คือความสุขเท่าที่หัวใจของเธอจะรู้สึกได้แล้ว แม้ว่าความสุขที่เขามอบให้จะเป็น แค่ภายในห้องนอน บนเตียงหรือที่ระเบียงก็ตาม

บรูคลิน ลูกชายแฝดสาม คนโตของบอมพ์กับเฟร์ย่า รับช่วงดูแลบริษัทขุดเจาะน้ำมันต่อจากพ่อของเขา เขาประกาศหา เลขาส่วนตัว ที่ต้องทุ่มเททำงานทุกอย่าง ไปไหนมาไหนกับเขาได้ตลอดเวลา... แล้วเขาก็ได้เจอกับเธอ...แสนซน ลูกสาวบุญธรรมของอาของเขา ความถูกใจทำให้เขายื่นข้อเสนอให้เธอมาทำหน้าที่เป็นเลขา แต่ว่า...เธอจะตอบรับข้อเสนอ แล้วมาทำงานกับเขาไหม? ในเมื่อในข้อเสนอ มีหน้าที่ ...นางบำเรอ!! พ่วงมาด้วย!!!