รักทรมาน

คำว่ารักที่เคยบอกกัน เชื่อถือได้มากน้อยแค่ไหน หรือว่าที่ผ่านมา มีแต่คำลวงหลอก

โอบกอดสตรีอื่น มิหนำซ้ำสตรีผู้นั้นยังตั้งครรภ์ แต่ท่านกลับมิยอมถอนหมั้นข้า ท่านกล้าเหยียบย่ำหัวใจของข้าเช่นนี้ อย่าหมายคืนดีเลย

สัญญานั้นผูกมัดเธอให้ตกเป็นผู้หญิงมาเฟียไปตลอดชีวิต หญิงสาวที่ได้ทุนมาเรียนต่อต่างประเทศ แต่กลับมาเจอกลุ่มเพื่อนไม่ดีที่พาเธอมาหลงผิดในเครือยาเสพติด จนกลายเป็นจุดเริ่มต้นในการเป็นผู้หญิงของมาเฟียที่เธอต้องอยู่กับเขาจนเวลามันร่วงเลยมาเกือบสี่ปี โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าหัวใจของเธอได้มอบให้เขาไปหมดแล้ว

เมื่อความสัมพันธ์มาถึงจุดเปลี่ยน... เปลี่ยนจาก ‘คนรัก’ กลายเป็น ‘คนอื่น’ จากคนอื่นเป็น ‘คนใจร้าย...’ กว่าจะรู้ตัวว่ารักมากแค่ไหน ก็เกือบสูญเสียคนสำคัญของหัวใจไปแล้ว

คนที่ไว้ใจสุดท้ายร้ายที่สุด... เมื่อเรื่องราวความรักของม่านไหมโรยไปด้วยกลีบกุหลาบที่ถูกก้องเกียรติสร้างขึ้นมา ชวนให้หลงมัวเมากับฉากหน้าอันแสนหวานยากจะถอนตัว กว่าจะรู้ตัวก็กลายเป็นว่าเธอถูกหนามแหลมคมของดอกกุหลาบที่ชื่นชอบคอยทิ่มแทงให้เธอเจ็บแล้ว ราวกับโลกทั้งโลกแหลกสลาย ความไว้ใจที่มีมาพังทลายลง! คนที่มั่นคงและซื่อสัตย์ในรักอย่างเธอต้องมานั่งเสียใจนอนร้องไห้ ต้องเจ็บปวดจากการกระทำของคนที่เธอรักและไว้ใจที่สุด เธอจะเลือกอะไรระหว่างอดทนยอมรับชะตากรรมความเจ็บปวดที่เธอไม่ได้เป็นคนก่อและให้อภัยเขาในที่สุด หรือ! เดินหน้าเริ่มต้นใหม่กับใครอีกคนที่หวังดีกับเธอตลอดมา

มะลิจะรักษาหัวใจของคุณราชาเอาไว้ให้เป็นอย่างดี คุณราชาไม่ต้องกลัวนะคะ เพราะคุณคือผู้ชายเพรยงคนเดียวที่มะลิจะรักตลอดไป

เขาลักตัวเธอไปขังและทรมาน เพื่อจะแก้แค้นพี่ชายฝาแฝดให้รู้จักความรู้สึกที่อยู่เหมือนตายทั้งเป็น แต่สุดท้าย เขาก็พ่ายแพ้ให้แกเธอ หญิงสาวที่ทำให้คนเลวอย่างเขา กลายเป็นคนดี!!!

“เธอกับลูกเป็นสมบัติของฉัน ถึงเธอจะหนีไปสุดขอบฟ้ายังไงก็ไม่มีทางพ้นมือฉันหรอก ฉันต้องตามหาจนเจอนั่นแหละ ของๆ ฉันยังไงก็เป็นของฉัน” วราพิชชาจ้องหน้าคนพูด แล้วก็หลุดปากต่อว่าออกไปอย่างเหลืออด “ฉันกับลูกไม่ใช่สมบัติของคุณค่ะ แต่ฉันเป็นรอยด่างในชีวิตคุณ ที่คุณพยายามจะลบมันทิ้งต่างหากล่ะคะ” โดมินิคจ้องหน้าคนพูดอย่างโกรธปนน้อยใจ ต้องให้เขาแสดงออกแบบไหนนะเธอถึงจะเข้าใจว่าเขาต้องการอะไร คนไม่เคยง้อคนอื่นคิดอย่างกลัดกลุ้มแกมวิตก ก่อนจะหันไปมองแซมการ์ดคู่ใจ แซมพยายามที่จะช่วยเจ้านายอย่างสุดความสามารถ “คุณวราและคูณหนูเป็นคนพิเศษสำหรับเจ้านายครับ เจ้านายพยายามตามหาคุณวรามานานแล้ว พอดีมีปัญหาไม่สามารถกลับมาเมืองไทยได้ตามกำหนด เพราะว่านายใหญ่ล้มป่วยพวกเราเลยต้องอยู่ดูอาการก่อน” “ไปบอกทำไมล่ะ หล่อนไม่จำเป็นต้องรู้หรอก ฉันเผลอแปบเดียว เธอก็หายไป ยังไม่ทันได้บอกอะไรคิดไปเองทั้งนั้น” โดมินิคพูดเสียงสะบัด แต่ไม่ยอมมองหน้าวราพิชชา เขาเมินหน้าหนีบอกแบบงอนๆ ทำเอาคนที่ได้ยินมองเจ้านายแบบขำๆ เพราะไม่เคยเห็นเจ้านายง้องอนใครมาก่อน

เพราะว่ารักจึงยอม เพราะรักถึงรอ รอที่จะได้ยินคำว่ารัก รอวันที่เธอชัดเจน...

ด้วยความที่ครอบครัวเป็นหนี้ เธอเลยต้องมาทำงานที่ไร่แห่งนี้ แต่ใครจะคิดว่านายหัวของไร่จะเอาเธอมาเป็นนางบำเรอ นายหัวสิงผู้ไม่เกรงกลัวใคร เขาทำเหมือนเธอเป็นของเล่น