รักทรมาน

เพียงแค่ค่ำคืนเดียวที่เขาพลาดพลั้ง จากเด็กสาวที่ไร้ที่พึ่งพา หนึ่งเดียวที่เธอเฝ้ามองด้วยความรักและเคารพก็คือชายที่อายุห่างกับเธอถึงยี่สิบห้าปี เขาเป็นรักแรกพบ เป็นผู้มีพระคุณสำหรับเธอ เธอยินยอมมอบทั้งกายใจและชีวิตทั้งชีวิตให้เขา กับการก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งเมียคุณอาทิตย์ ซึ่งความเป็นไปได้นั้นมีเพียงศูนย์ และศูนย์เท่านั้น... เพราะเขาเกลียดความหน้าด้านของเธอยิ่งกว่าอะไรดี! “คุณอาทิตย์เคยรักใครบ้างไหมคะ?” “ไม่เคย” “ไม่เคยมีคนที่รัก?” “ไม่เคยคิดจะรักต่างหาก โดยเฉพาะคนที่ถามฉันตอนนี้” “แต่หนูเป็นเมียคุณอาทิตย์แล้วนะคะ” “แค่นอนให้ฉันเอา อย่าเพ้ออย่าฝันว่าจะมาใช้คำว่าเมียกับฉัน” __________________________________ //// “ยังจะให้พ่อแม่ไอ้นั่นมาสู่ขอเธอ กับฉันที่เป็นผัวเธออีกไหม? ยัยเด็กน้อย” “มะ ไม่เอาแล้วค่ะ ฮึก!” “ดี ทีหลังอย่ามาเล่นกับระบบประสาทฉันนะแก้ว เพราะฉันจะเอาเธอแบบนี้ทั้งวัน ไม่ต้องเห็นเดือนเห็นหมอก!”

เจ้าชายผู้เกรียงไกรและโหดเหี้ยมไร้เทียมทาน กลับต้องพ่ายแพ้ต่อเสน่ห์ของหญิงสาวงามเลิศ ผู้เป็นลูกสาวของศัตรูหมายเลขหนึ่ง ระหว่างเจ้าชายจอมโหดกับสาวน้อยจอมซน ความรักของพวกเขาเปรียบดั่งสงครามอันดุเดือด เมื่อสงครามสิ้นสุดลง ย่อมมีผู้บาดเจ็บ เขาคือปรปักษ์ผู้หมายปองชีวิตเธอ แต่แรกเดิมตั้งใจมาสังหาร ทว่าความงามและความน่ารักของเธอกลับทำให้เขาไม่อาจลงมือ จากผู้มาเพื่อฆ่า กลายเป็นผู้มาเพื่อรัก เขาตกหลุมรักลูกสาวของศัตรูอย่างถอนตัวไม่ขึ้น ด้วยความปรารถนาอันแรงกล้าที่จะครอบครองเพียงเธอแต่ผู้เดียว เขาจึงไม่ลังเลที่จะใช้ทุกวิถีทางโดยไม่คำนึงถึงวิธีการใดๆ

ไม่รู้ว่าต้องทำบุญเก้าวัด สิบวัด ยี่สิบวัด ถึงจะสะเดาะเคราะห์กรรมใหญ่ในครั้งนี้ได้ เมื่อคนที่เป็นอาจารย์สอนอยู่ตรงหน้าเธอนั้น คือ 'อดีตคนรัก ไม่สิ... 'อดีตคนเลว' ที่ทิ้งเธอไป พร้อมกับมอบสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า 'ลูกน้อย' ไว้ให้คุณแม่วัย 18 ในตอนนั้นต่างหาก อนาคตที่วาดฝันไว้ ดับวูบลงทันตาเห็น เธอต้องทนลำบากเลี้ยงลูกมาคนเดียว พอตั้งหลักได้อยากทำตามความฝันกลับเหมือนสวรรค์แกล้งส่งเขามาอีกครั้ง ส่งคนเลวมาทำไมก่อน! เดี๋ยวอีวิวจะด่ายันเทวดา มาเอามันกลับไป! “มันอยู่ในท้องเธอนี่ ไม่ได้อยู่ในตัวฉัน เพราะฉะนั้นก็ไปดูเเลกันเอาเอง ” “อย่าหลอนค่ะ แหกตาดูด้วย ลูกอยู่ในท้องหนูไม่ได้อยู่ในลูกอันฑะพี่ เพราะฉะนั้นไม่ต้องสาระแนมาวุ่นวาย”

เมื่อห้าปีก่อน... ดลภาคย์ทิ้งเภตราเพื่อไปแต่งงานกับผู้หญิงอื่น แต่วันนี้เขากลับมาพร้อมลูกสาวเพื่อขอให้หล่อนยกโทษให้ หญิงสาวจะทำอย่างไรกับหัวใจที่กำลังร้อนให้กับความรัก

เพราะเธอคือน้องสาวของศัตรูเขาที่ต้องห้ามรัก รัก (ไม่) ต้องห้าม •|เซเธน-วีนัส|• เซเธน : อายุ22ปี เรียนคณะสถาปัตย์ปี4 เป็นศัตรูของกลุ่ม เวกัส(พี่ชายของวีนัส) นิสัยภายนอกดูหยิ่ง เข้าถึงยาก ดูร้าย เย็นชา แต่จริงไปแล้ว ใจดี อบอุ่น ติดแฟนมาก "เพราะหนูคือน้องสาวของศัตรูพี่" วีนัส : อายุ 20ปี เรียนคณะบริหาร น้องสาวของเวกัส เป็นแฟนลับๆของเซเธนที่ไม่มีใครรู้เลย นิสัย ซื่อๆ ใจดี เฟรนลี่ บอบบาง อ่อนไหวง่าย "วีเกลียดพี่เซเธนที่สุดเลย" //ขอบอกโหน่ยจิ~~ **บุคคลในภาพไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับนิยายเรื่องนี้เลยแม้แต่น้อยและต้องขออนุญาตด้วยนะคะ **นิยายเรื่องนี้เป็นส่วนหนึ่งที่มาจากจินตนาการของพีชที่พีชได้สร้างขึ้นเองและไม่ได้ไปคัดลอกมาจากที่ใดเลยแม้แต่น้อย พีชไม่ได้มีเจตนาที่จะทำให้ใครเสียหายเลยนะคะและไม่ได้มีเจตนาที่จะหาผลประโยชน์จากช่องทางใดเลยที่แต่งเรื่องนี้ขึ้นมาเพราะอยากเผยแพร่ให้คนได้อ่านและแบ่งปันเนื้อหาให้คนได้อ่าน ถ้าผิดพลาดตรงไหนต้องขออภัยด้วยนะคะ **โปรดพิจารณาก่อนที่จะเข้าไปอ่านขอบคุณค่ะ**

เธอคิดว่าเค้าคือคนที่เข้าใจเธอมากที่สุด เเต่ความจริงเค้าก็เเค่ปีศาจที่เธอเดินมาตกหลุมพรางเเละเป็นของเล่นให้เค้าก็เท่านั้น.

เธอกำลังจะแต่งงาน แต่เขาไม่อนุญาต ทุกอย่างต้องเป็นไปตามที่เขาต้องการเท่านั้นโดยไม่มีข้อแม้ใดๆเพราะเขาคือผู้ครอบครองชีวิตของเธออย่างไม่มีข้อแม้ใดๆ

‘สักวันเราจะไปอยู่ตรงนั้นให้ได้’ ‘บนป้ายใหญ่ ๆ นั่นนะเหรอ?’ ‘อื้อใช่แล้ว’ ใบตอบรับผู้ที่ผ่านเข้ารอบออดิชั่นและผ่านการคัดเลือกไปเป็นศิลปินในสังกัดมีเพียงแค่ห้าคนจากผู้สมัครนับแสน หนึ่งในนั้นมีชื่อหวังอวี้เฟิง เหลียนฟางยังจำได้ว่าในวันที่ความฝันของอวี้เฟิงเริ่มต้นขึ้น วันนั้นเขาเองก็ร้องไห้ไปมากเพียงใด ทั้งดีใจแล้วก็…สับสน ที่ตรวจครรภ์ยังกำอยู่ในมือเหลียนฟางหลบมันเอาไว้ไม่ให้เขาเห็นมันขึ้นสองขีดไม่ว่าจะตรวจกี่ครั้งมันก็ยังขึ้นชัดเจนเหมือนเดิม เพราะไม่อยากเป็นตัวถ่วงของอวี้เฟิง เหลียนฟางจึงโกหกไปว่าตัวเองท้องกับผู้ชายคนอื่น ไม่รู้เลยว่าคำโกหกนั้นจะสร้างบาดแผลลึกและความเคียดแค้นให้กับเขา...

คนบางคน กว่าจะรู้คุณค่าของสิ่งที่เคยทิ้งขว้าง ก็ต่อเมื่อไม่มีสิ่งนั้นอยู่ข้างๆ อีกต่อไป... พาทิศ ไม่เคยคิดจะรักแม่ของลูก ที่ยอมจดทะเบียนสมรสก็เพราะเขาพลาดท่าทำหล่อนตั้งท้อง เดือนอ้าย เพราะความรักที่มีให้แก่พาทิศอย่างท่วมท้น ทำให้หล่อนยอมทนต่อสายตาดูแคลนของคนรอบกาย ยอมอดทนต่อความเย็นชาของผู้เป็นสามี ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้เขาเห็นคุณค่า แต่ท้ายที่สุดก็ได้เรียนรู้ว่าความดีที่เพียรสร้างไม่มีวันทำให้เขาหันมามองและรักหล่อนได้อย่างที่หวัง เมื่อเขาพาใครอีกคนก้าวเข้ามาในชีวิต ความเย็นชา จึงเป็นสิ่งสุดท้ายที่เขามอบไว้ให้หล่อนในวันที่จรดปลายปากกาลงบนทะเบียนหย่า...

เกลียดเธอ... คือคำพูดที่เขาเอ่ยแม้ว่ากำลังครอบครองเธอด้วยแรงปรารถนา แม้กระทั่งตอนที่เขาจูบจนเธอหายใจแทบไม่ทัน มาลารินไม่เคยเข้าใจว่า... ระหว่างความเกลียดชังที่เขาย้ำ กับความลึกซึ้งทางกายที่เขาแสดงออก สิ่งไหนกันแน่? ที่คือความจริงในหัวใจของชวลิต