รักสามเส้า

เบื้องหลังฉากที่สวยงาม ปนันชิตาไม่มีทางรู้เลยว่า มีอะไรซ่อนอยู่ในนั้น ครอบครัวของเธอเป็นหนี้ ทางเดียวที่จะใช้หนี้ได้ก็คือ เธอต้องแต่งงานกับภัทรดนัย ครอบครัวเขาต้องการทายาทสืบสกุล และเธอคือคนที่เหมาะสม “ถ้าคุณใหญ่อยากได้เธอก็ไม่ยากครับ” ภัทรดนัยมองคนตรงหน้าด้วยสายตาท้าทาย “หมายความว่าไง” ภาสันต์ถามพร้อมกับรอคอยว่าคนตรงหน้าจะพูดอะไร “คิดว่าผมไม่รู้เหรอครับ เวลาที่คุณใหญ่มองว่าที่ภรรยาของผม สายตามันฟ้อง...” ไม่พูดเปล่าภัทรดนัยยังก้าวเข้ามา จนหน้าอกของเขาแนบชิดไปกับอกของภาสันต์ หนุ่มใหญ่ถอยหลังหนี แต่ถูกมือสวยงามไม่ต่างจากมือสตรีจับยึดใบหน้าเอาไว้ นิ้วเรียวลูบไล้ลงบนสันกราม ของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นพี่ชายไปมา “นอนกับผมสิครับ แล้วคุณใหญ่ก็เอาเธอไป” “หยุดพูดบ้า ๆ ได้แล้ว ฉันเป็นพี่ชายแกนะ!” “แคร์อะไรครับ ก็แค่พี่ชายต่างสายเลือด ถ้าคุณใหญ่ปฏิเสธ ผมก็มีวิธีอื่นทำหลานให้คุณย่า เพื่อนของผมมองยายปั้นตาเป็นมัน ผมก็แค่ส่งยายปั้นไปให้พวกมัน...” ใบหน้าหล่อเหลาเบี่ยงหลบ เมื่อภัทรดนัยก้มลงมาหา

ขอบคุณที่ช่วยสอนให้รู้ว่าความรักนั้นหอมหวานเพียงใด ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่าความรักนั้นทรมานคนที่แตกสลายได้เจ็บเจียนตายได้เพียงใด ขอบคุณที่เข้ามาในชีวิตและขอบคุณมากถ้าจะช่วยออกไปจากชีวิตและจิตใจฉันเสียที แรกเริ่มเกิดจากเขาผู้ชายแสนดีและอบอุ่น เข้าหาเธอดูแลเธอ ด้วยความรัก อย่างจริงใจ แต่ใครจะไปรู้เมื่อวันเวลาผันเปลี่ยน ใจคนก็แปรเปลี่ยน ผู้ชายแสนดี ไม่ได้แสนดีกับเธอแค่เพียงผู้เดียว เขาแสนดีกับผู้หญิงอีกคน เธอเฝ้าตรอมตรมด้วยหัวใจแหลกสลาย เพราะความรักจึงยอมจำทน หวังสักวันคนที่เคยรัก จะกลับมาเหมือนเดิม วันแล้ววันเล่าเหมือนสิ่งที่เธอเฝ้ารอนั้นจะเปล่าประโยชน์ เมื่อคิดดูดีๆ แล้วจึงรู้ว่าอย่าให้ใครมาด้อยค่าชีวิตของตัวเอง ใครจะไปรู้ผู้หญิงอ่อนโยนอ่อนหวานอย่างเธอเมื่อถึงเวลาตัดใจ เธอตัดได้ขาดได้คมยิ่งกว่ากรรไกร เล่มไหน เวลาเลยผ่าน เขาเริ่มล่วงรู้ ถึงความสำคัญของเธอ แต่คิดว่าสายเกินไปไหม เรื่องราวจะเป็นอย่างไร โปรดติดตามค่ะ

"จางเหม่ยอิง" นิติเวชสาวย้อนเวลามาสู่ยุคราชวงศ์ถัง เธอต้องสืบหาฆาตกรที่วางยาพิษร่างเดิม และจางเหม่ยอิงยังต้องเผชิญบทบาทใหม่ในฐานะว่าที่ชายาเอกขององค์ชายผู้ซึ่งเกลียดชังเจ้าของร่างนี้สุดหัวใจ

'นิสา' เด็กสาววัย 12 ขวบ ที่แอบหลงรักเพื่อนสนิทของพ่อตัวเองอย่าง 'ขุนศึก' หนุ่มใหญ่วัย 30 เขาจะรับมือกับเด็กอย่างเธอได้อย่างไร

ตอนจะเลิกก็บอกทนได้ทุกอย่าง แล้วก็ทนมาตั้งหลายปี แต่พอจะขอมีเมียอีกคนกลับทนไม่ได้ งั้นก็เลิกไปเหอะรำคาญ!

"ในสัญญา ระบุว่าตลอดสามเดือน เธอเป็นของฉัน จะให้ใคร ทำอะไรเธอ ไม่ได้เข้าใจไหม " เขากดเสียงต่ำ ดุ เธอ แล้วใช้นิ้วตัวเอง ไล้ไปที่ริมฝีปากบาง " อ้าปากสิ " นิ้วของเขา สอดเข้าไปในปากเธอ เพื่อแกล้งเธอ แต่อาการเงอะงะ ไร้เดียงสา มันแย่มาก จนอยากจะจับกดเธอ ลงเตียง แล้วลงโทษเธอ โทษฐาน ที่ทำให้เขา มีอารมณ์มากนัก " คุณทรงพล " เรื่องเลขาบนเตียง

เงื่อนไขเป็นเพียงข้ออ้าง แต่แค่เสี่ยหล่อ ทุกอย่างก็จบค่ะ! เขาอยู่ในจุดที่เอื้อมถึงยาก ที่ยอมลดตัวลงมา ก็แค่เห็นว่าเธอเป็น “ของเล่น” “ก็แล้วถ้าหนูไม่เต็มใจ มาทำงานแบบนี้ทำไมล่ะครับ” คำดูถูกที่แฝงอยู่ในเสียงนุ่มนวลนั้น..

“นมคุณลิลล์ทั้งใหญ่ทั้งสวย… ผิวก็ขาวสุดๆ” คำรณไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน กะซวกดูดจนหัวนมปูดพองแดงเรื่อ “สะ... เสียว... ฮึ่ก… นายดูดแรงจัง” ลิลลี่ร้องคราง คำรณกระตุกยิ้มย่ามใจ รีบกดริมฝีปากให้แพหนวดดกหนาถากครูดโนมเนื้อนุ่มอ่อน ขณะดูดเลียสองเต้าเมามันเหมือนจะกลืนกินหัวนมลงคอ ทำเอาสาวน้อยแสนสวยพริ้มตาเคลิบเคลิ้ม หัวนมแข็งตั้ง ร่างอ่อนระทวย เคลิบเคลิ้มไปกับการเล้าโลมสุดเร่าร้อนของควาญช้างสุดหื่น “เสียวมาก… ไม่ไหวแล้ว” ลิลลี่เอามือผลักศีรษะของคำรณ เขารีบจูบไซ้ ไล้เลื่อนริมฝีปากจูบต่ำลงมาที่หน้าท้องแบนราบของลิลลี่ ก่อนจะวนลิ้นกับหลุมสะดือสวยที่มีลายสักรูปผีเสื้ออยู่ใกล้ๆ “อ๊อย… อูย… ” หญิงสาวร้องคราง ความเสียวสยิวทำให้ท้องของลิลลี่แขม่วเกร็ง ความปั่นป่วนแล่นวาบเข้ามาในช่องท้องเพราะหนวดเคราแข็งทิ่มแทงลงมาไม่ยั้ง “ซี้ด... อูย... ”

ลมหายใจร้อนผ่าวของพรนภา รดต้นคอพี่เขยของเธอ ขณะที่ร่างกายแนบชิดกันใต้ผ้าห่มผืนหนา เสียงเครื่องปรับอากาศดังแข่งกับเสียงหอบหายใจแผ่วเบา เธอพยายามยื่นมือไปจับมือพี่เขยไว้แน่น เขาเหลือบตามองน้องเมียด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยคำขู่กำชับไม่ให้มีเสียงใดๆ เล็ดลอด แต่ริมฝีปากก็ยังคงมอบจูบเร่าร้อนไม่หยุดหย่อน "ฮึก..." เสียงสะอื้นหลุดออกมาจากลำคอของพรนภา เธอสับสนระหว่างความเร่าร้อนกับความกลัวที่จะถูกพี่สาวผู้เป็นที่รักจับได้ว่าเธอกำลังแย่งชิงคนรักของพี่มาครอง

สรรพคุณของเมียเก็บมันต้องแซ่บถึงใจ ฉันจะต้องรีบหัด จะได้เก่งๆ เผื่อจะได้ทำเป็นอาชีพเวลาที่คุณเบื่อฉันแล้ว ได้...ผมจะสอนคุณเอง สอนให้ทุกท่า ท่าไหนยากจะสอนบ่อย ๆ เธอเป็นอาหารเช้าราคาถูกที่เขาโหยหาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน เขาอยากกลืนเธอทั้งตัวตั้งแต่ที่เห็นหน้าตรงประตูนั่นแล้ว ใบหน้ารั้นนิดๆของหญิงสาวที่ไม่รู้ตัวว่าควรจะดีใจที่คนอย่างเขาเรียกเธอมา...เพราะอันที่จริง ผู้หญิงชนิดเธอนี้ ไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะถูกเนื้อต้องตัวเขา ผู้หญิงธรรมดาสามัญที่เป็นแค่เด็กเสิร์ฟในร้านอาหารไทย เขาจูบเธอจนพอใจก็ละจาก ริมฝีปากของทั้งคู่ชุ่มฉ่ำและสั่นระริก “ผมไม่มีเวลามาก มีอะไรต้องทำอีกเยอะเลย” “งั้นก็ไปสิคะ” ไปก่อนที่ความอดทนของเธอจะขาดสะบั้น และอารมณ์จะควบคุมจิตใจ จนเธอไม่สามารถบังคับร่างกายอ่อนปวกเปียกนี้ได้ เพียงแค่เขาคลึงเคล้าเย้าหยอก มันก็ตื่นตระหนกแทบบ้าแล้ว หากคืนนั้นเธอตกเป็นของเขาจริงๆ เธอสุดแสนจะเสียดาย ที่ต้องสูญเสียความสดสาวไป โดยไม่ได้ยลยินความรู้สึกหวามหวิวและน่าตื่นเต้นนี้