รักแรก

เขาเป็นผู้ชายเต็มร้อย แต่ทำไมเมื่อเจอกับไอ้เจ้าของบาร์โฮสต์จอมกะล่อนที่เข้ามาพัวพันกับน้องสาว แล้วใจที่เคยแข็งแกร่งกลับหวั่นไหวมากขึ้นทุกที ณภัทรชายหนุ่มที่เบื่อหน่ายกับสิ่งรอบตัว ชีวิตเขาเพอร์เฟกต์ไปเสียทุกอย่างจนมันจืดชืดน่าเบื่อ แต่แล้วการได้พบกับปรัชญ์ภูมิ พี่ชายของสางน้อยที่มาติดพันเขา กลับดึงดูดความสนใจจากเขาได้เขาค้นพบว่าการยั่วให้ชายคนนี้โมโหและหลุดมาด ช่างเป็นความอภิรมย์เดียวของเขาในตอนนี้

คืนแล้วคืนเล่า ลิตาต้องเผชิญกับความรู้สึกที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน เคทยั่วยวนเธอด้วยการสัมผัสที่หวานซึ้ง แต่ก็แฝงด้วยความร้อนแรงที่ยากจะต้านทาน ลิตาพบว่าตัวเองติดอยู่ในเกมส์แห่งความปรารถนา

สาวน้อย 'คัมซา' พบหนุ่มอ้วนนามว่า 'ฟ้าประทาน' กับ เพื่อนสาวนามว่า 'โรซ่า' หรือ 'โรซ' โดยบังเอิญ ณ อุทยานราชพฤกษ์ เธอต้องเข้ามาเกี่ยวพันกับชายหนุ่มและคู่รัก โดยไม่รู้ว่าเธอเองได้เข้าไปเกี่ยวพันกับปริศนาที่ซ่อนอยู่ในกรอบรูปสามมิตินั้น เธอเป็นคนที่ดูแลสุขภาพ ชอบออกกำลังกาย ควบคุมเรื่องอาหาร จนต้องเข้าไปมีส่วนช่วยให้ชายหนุ่มหันมาใส่ใจกับสุขภาพ ฟิตหุ่นกลายเป็นชายรูปงาม ไฟริษยาที่คุกรุ่นจากเพื่อนสาว ซึ่งหมายหมั้นจากครอบครัวให้เป็นคู่กัน กลับกลายเป็นเรื่องราวที่สาวน้อย 'คัมซา' ต้องเข้าไปค้นหาความลับของชายหนุ่ม จนความรักค่อยคืบคลานเข้าสู่หัวใจของเธอทีละน้อย 'ฟ้าประทาน' เธอให้ฉายาว่า 'ชายหนุ่มอ้วนหน้าขาว...เรียบเฉย เหมือนกระดาษ A4' เคยผิดหวังกับอดีตอันขมขื่น ได้แรงบันดาลใจจากสาวน้อย 'คัมซา' จนเห็นความดีของเธอ ทำให้คู่รัก 'โรซ่า' ผิดหวัง ตามมาด้วยความร้ายกาจจนทำให้ธุรกิจของครอบครัวทั้งสองต้องล่มสลาย เรื่องราวความรักของคนทั้งสามจะดำเนินและลงเอยอย่างไร ฟ้าประทาน คัมซา และ โรช ไม่คนใดคนหนึ่งต้องไป...ถึงขั้นแตกหัก

นางท่านหญิงใหญ่ผู้ถูกตราหน้าว่าไร้ยางอาย เขาแม่ทัพหนุ่มผู้เป็นคนรักของน้องสาวต่างมารดา เขาและนางต้องแต่งงานกันโดยมิได้รักใคร่ ด้วยความเข้าใจผิดที่นางมิได้เป็นผู้ก่อ เรื่องราวควรยุตินับแต่นางก้าวออกจากจวน แต่ไหนเลยความวุ่นวายยังตามติดนางมิหยุดหย่อน เมื่อเป็นเช่นนั้นนางควรที่จะหันกลับมาสู้ มิใช่ถอยอีกต่อไป

เมมนอน ราชองครักษ์หลวงแห่งฟาโรห์รามเสสมหาราช ผู้มีหัวใจรักมั่นคงต่อเจ้าฟ้าหญิงเนเฟอร์ติตี หากเมื่อถูกหักหลัง รักจึงกลายกลับ เป็นความเคียดแค้นชิงชังอย่างมิอาจเลี่ยง เนเฟอร์ติตี เจ้าฟ้าหญิงแห่งนครธีปส์ พระราชธิดาในฟาโรห์รามเสสและพระมเหสีเอกเนเฟอร์ตารี พระชนมายุ ๑๗ ชันษา หัวใจของนางมอบไว้แด่ราชองรักษ์หลวงเมมนอนผู้เดียวเท่านั้น

'กูไม่เอาคนร้ายๆ อย่างมึงมาเป็นเมียหรอกอีเนส' 'ต่อให้โลกนี้มีแค่มึงคนเดียว กูก็ไม่เอามาทำผัวค่ะ กูสวย!!'

เขารักนาง กล่าวโทษว่าหลันเล่อส่งคนย่ำยีนางเป็นหลันเล่อที่หลงใหลในตัวเขา จะเป็นคนอื่นได้หรือ แก้แค้นแทนนางจนหลันเล่อไม่อาจรักษาชีวิต 18ปีผ่านมาหลันเล่อกำลังมาทวงทุกอย่างคืน

ปวีร์ อัศวภัชรกุล (วีร์) อายุ 32 ปี หนุ่มลูกครึ่งไทย-จีน นิสัย : เย็นชา บ้างาน ขี้หึง ขี้หวง ไม่เจ้าชู้ ปรางทิพย์ จันวราสกุล (ปราง) อายุ 22 ปี นิสัย : ชอบช่วยเหลือคนอื่น ขยัน ประหยัด ตั้งใจเรียน เก่ง มีน้ำใจ “ใจเย็นสิเด็กน้อย นิ้วมันจะไปสู้เอ็นอุ่นๆได้ยังไง”ว่าเสร็จประธานก็ยืดตัวขึ้นจับแก่นกายชักขึ้นลงสองสามครั้งแล้วแยกขาหญิงสาวออกกว้างเพื่อที่จะได้แทรกตัวเข้าไปได้ ประธานหนุ่มเอาหัวปลายหยักไปเขี่ยถูไถบริเวณติ่งเสียว เป็นการทักทายร่องสวาทก่อนที่จะเช้าไปเชยชมความคับแน่นข้างใน “อ๊าส์ ครางชื่อผมวีร์ อื้ม เด็กน้อย” “อ๊ะๆ วีร์ขาปราง อ๊าๆ เสียวแรงๆค่ะ อื้อๆ ปรางไม่ไหวแล้วอ๊ะๆ เสียว” จะเป็นอย่างไรเมื่อเขาและเธอได้กลับมาพบกันอีกครั้งหลังจากที่คืนนั้นที่ทั้งสองได้มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันไป เมื่ออีกฝ่ายอยากลืมเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่อีกฝ่ายกลับโหยหาสัมผัสที่เขาเคยได้มันจากเธออย่างไม่อาจลืมเลือนได้ ความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นทางกายจะแปรผันมาเป็นความรักได้อย่างไรและความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะลงเอยกันอย่างไร.....

บรรณารักษ์สาว ณิช ลิ้มวัฒนามหาโชค วัยปลายสาวอายุสามสิบปีที่ต้องการแต่งงานหาสามี ‘โสด ทำงานดี ไม่เรื่องมาก ต้องการหาคนจริงใจรักจริงหวังแต่ง’ คำโปรยโปรไฟล์ในแอพหาคู่ แต่แล้วโชคชะตาก็ไม่เข้าข้างเมื่อผู้ชายที่เข้ามากลายเป็นหนุ่มวิศวกรอิตาลี อาเดรียโน โดริอา ที่ประกาศว่า ‘ไม่ต้องการหาแฟน’ แต่เมื่อเธอและเขาต้องทำดีลช่วยเธอหลอกพ่อกับแม่เพื่อกันการนัดบอดที่แม่ชอบหามาให้ ข้อตกลงแบบถึงเนื้อถึงตัวจึงเกิดขึ้น ทั้งเธอและเขาจะทำเช่นไรในเมื่อขณะที่ความสัมพันธ์หลอกลวงกำลังจะกลายเป็นความจริง เมื่อความรักได้ก่อตัวขึ้นจนยากจะถอนตัว

เมื่อเพื่อนสนิทผันกลายมาใกล้ชิดกัน จนความสัมพันธ์เริ่มบานปลาย สุดท้ายก่อเกิดเป็นความรักบนความสัมพันธ์ภายใต้คำว่า 'เพื่อน' ที่หลอมละลายพวกเขาสองคนเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน แต่ความรักของพวกเขากลับต้องเจออุปสรรคมากมาย ทั้งคนเก่าที่เข้ามาพัวพัน ทั้งความรับผิดชอบอันพึงปฏิบัติ ซึ่งไม่สามารถปฏิเสธได้ สุดท้ายแล้วพวกเขาจะจับมือกันเดินข้ามผ่านไปได้หรือไม่