ลูกเขย

แสงเหนือ ชื่อในวงการมาเฟีย เสี่ยแสง "เป็นเมียเสี่ยไม่ต้องกลัวอด " "นอนนิ่งๆ แล้วครางดังๆ ให้เสี่ยก็พอ" เพลงพิณ เกลียดมาเฟียแต่ดันมาเป็นเมียมาเฟีย "เมียนายก็มีตั้งเยอะแยะทำไมจะต้องมาหาแต่ฉันด้วยเนี่ย" "อะไรนะ จะเอาฉันไปอยู่ที่บ้าน " "ฉันแม่งโคตรเกลียดนายเลยหว่ะ ไอ้มาเฟียขี้เก๊ก"

"ฮึก ๆ" เสียงร้องไห้ของใครสักคนดังแว่วมา บัวชมพูชะโงกหน้าไปดูก็เจอผู้ใหญ่สิงห์กำลังแกล้งร้องไห้ ไม่มีน้ำตาเลยสักนิด ไอ้คนผีทะเลเอ้ย เธอสบถในใจ "นี่เยาะเย้ยฉันใช่ไหม?" บัวชมพูคว้าสมุดปาใส่ผู้ใหญ่สิงห์รัว ๆ "ไม่ได้เยาะเย้ยสักหน่อย" "แล้วที่ร้องไห้อยู่นี่คืออะไร?" "ก็หนูบัวได้พี่ผู้ใหญ่เป็นผัว หนูบัวต้องรับผิดชอบนะ ฮึก หนูบัวต้องรับผิดชอบพี่ ถ้าหนูบัวไม่ยอม พี่จะประกาศให้คนทั้งหมู่บ้านรู้ ว่าหนูบัวเป็นคนใจร้าย ฟันพี่แล้วทิ้ง" ผู้ใหญ่สิงห์เล่นละครไม่หยุด เมื่อคืนเขามีความสุขสุดเหวี่ยง แม่กวางสาวพราวเสน่ห์ ในที่สุดก็ตกเป็นของเขา "อร้าย! ผู้ใหญ่ผีบ้า ฉันเกลียดผู้ใหญ่ที่สุด" "เกลียดยังไง พี่ผู้ใหญ่ก็เป็นผัวหนูบัวนะ"

หม่อมเจ้านคเรศ วิษณุรังสรรค์ผู้หยิ่งทะนงในศักดิ์ศรีและ รักเกียรติขององค์เหนือสิ่งใด จะทำเช่นไรเมื่อพินัยกรรมของพระชนกระบุให้ท่านซึ่งเป็นพระโอรสองค์โตเข้าพิธีอภิเษกสมรสกับชินานาง อัครเกตุ บุตรสาวนายจรัญพระสหายของพระองค์เป็นการปลดหนี้สินของราชสกุลวิษณุรังสรรค์ ทั้งที่ท่านชายทรงมอบพระทัยให้กับนาถนารีอริคนสำคัญของชินานางไปเสียแล้ว

หนึ่งบุรุษถูกหย่าเพราะหมดประโยชน์ หนึ่งสตรีถูกนอกใจและชอกช้ำ ทั้งคู่ต่างเยียวยาซึ่งกันและกันจนก่อเกิดเป็นความรักที่ต่างฝ่ายต่างไม่กล้าเปิดเผยใจ เผิงเหยียนเฉิงรู้ตัวดีว่าต่ำต้อยกว่า เขาไม่กล้าแสดงความรักเฉกเช่นหนุ่มสาว ตั้งใจจะชอบชิงตำแหน่งจอหงวนเพื่อที่จะแต่งงานกับนางอย่างภาคภูมิ ในขณะที่ลู่ซือหนานคอยให้กำลังใจอยู่ข้างกาย

'ข้าวหอม'ซึ่งโคตรขี้เหร่ ใส่แว่นโคตรหนา ถักผมเปียสองข้าง เชยๆ ไม่สวยอะไรเลย ( ถ้าถอดแว่นหนาๆออกจะเป็นคนที่โคตรน่ารักมากเลย) แต่โชคโคตรดีที่เธอได้สามีที่เป็นถึงหนุ่มฮอตของมหาลัย ซึ่งก็คือ 'ซันเดย์'

เพราะเส้นทางที่นางเลือกเดินทำให้ต้องสูญสิ้นทุกอย่าง พ่อ แม่ พี่ แม้กระทั่งชีวิตของตนเอง "หากข้า จางซูเจียว สามารถย้อนเวลากลับไปได้ ข้าจะไม่ขอเลือกเจ้า" จางซูเจียว หญิงสาวที่ต้องสูญเสียทุกอย่างจากการทรยศของชายที่เคยรักสุดหัวใจ นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นกบฏ ต้องรับโทษประหารในฐานะผู้ที่ไร้ความผิดอย่างสิ้นเชิง แต่ท่ามกลางความสิ้นหวัง โชคชะตากลับพลิกผัน เปิดโอกาสให้นางย้อนกลับไปในช่วงเวลาก่อนที่ฝันร้ายจะเริ่มต้นใหม่! ครั้งนี้นางตั้งปณิธานจะไม่ปล่อยให้ชีวิตถูกควบคุม นางจะเป็นผู้เลือกเส้นทางของตัวเอง ! แต่เมื่อเส้นทางแห่งการแก้แค้นและการเปิดเผยความลับมืดนำพานางไปพบเขาองครักษ์ผู้แปลกหน้า ผู้ไร้ซึ่งความทรงจำ ทว่าความภักดีที่มีต่อเธอกลับแน่นแฟ้นยิ่งกว่าใคร สายสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นท่ามกลางเงื่อนงำอันตรายค่อย ๆ เผยความจริงที่ซับซ้อน จางซูเจียวต้องต่อสู้เพื่อปกป้องทั้งชีวิตและหัวใจ ขณะที่อุปสรรคที่รออยู่กลับมิใช่แค่ศัตรูในเงามืด...แต่ยังรวมถึงชายผู้เป็นดั่งอดีตที่นางไม่อาจลืม ความรัก การทรยศ และชะตากรรมที่ขีดเขียนใหม่ จะนำพาจางซูเจียวไปสู่บทสรุปแห่งชัยชนะหรือหายนะอีกครั้ง?

แม้ว่าครั้งนี้ต้องมาอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก แต่ฉันต้องทำให้ครอบครัวลืมตาอ้าปากได้อีกครั้ง ขอบคุณโชคชะตาที่ทำใหฉันได้มีโอกาสกลับมาอยู่กับทุกคน ฉันจะใช้ทุกวินาทีให้คุ้มค่าเพื่อครอบครัวที่รออยู่

ลินดา สาวออฟฟิศ สวย โสด อายุ 28 ปี ผู้หลงใหลในการอ่านนิยาย เงินเดือนออกสิ่งแรกที่ทำ คือการเติมเหรียญใว้ซื้อยิยาย ถือคติที่ว่า เงินกินไม่มีไม่เป็นไร แต่เหรียญอ่านนิยายต้องมี วันนึงหลังเลิกงาน ลินดาเดินข้ามถนนไม่ดูซ้ายดูขวาให้ดี รถชนตายซะงั้น แต่แทนที่จะไปนรกหรือสวรรค์ ดันมาโผล่ที่บ้านน้อยหลังหนึ่ง พร้อมกับเด็กชายหญิง 1 คู่ ที่เรียกเธอว่าแม่ นี่เธอต้องเป็นแม่คนจริงๆหรือเนี่ย แล้วสาวโสดอย่างเธอจะทำเช่นไร ประสบการณ์ไม่มี ทฤษฎีก็ไม่ได้ แต่เอ๊ะ แล้วร่างนี้มีสามีมั้ยนะ 

‘ลมหนาว’ สาวสองที่ตายจากโลกปัจจุบันที่ไม่อาจสมหวังในความรัก เมื่อได้รับพรให้ได้เกิดใหม่อีกครั้งในร่างของภรรยาขี้โรคในยุคยากจนข้นแค้นยังดีที่มีมิติติดตัวมา ไม่ว่าอย่างไรชาตินี้ “ต้องรอดและสมหวังให้ได้”

วิโมกข์คือชายหนุ่มวัยยี่สิบเจ็ดที่ผิดหวังจากความรักอย่างรุนแรง เขากลายเป็นคนอ่อนแอไร้หลัก หมกมุ่นอยู่กับสุรานานนับเดือน แต่หลังจากนั้นก็ได้สติเพราะคำพูดแทงใจของเด็กสาววัยสิบเจ็ดปีคนหนึ่ง เจ็ดปีต่อมาเขาได้กลายเป็นนายหัวผู้ทรงอิทธิพลในธุรกิจค้าหอยเป๋าฮื้อ และต้องเผชิญหน้ากับอดีตคนรักที่เข้ามาอยู่ในบ้านของเขาอีกครั้ง... ชาร์มมิ่งในวัยยี่สิบสี่ปีเดินทางจากนิวยอร์กสู่สงขลาอีกครั้งหลังจากเจ็ดปีผ่านไป เพราะถูกเพื่อนรักขอร้องให้มาแสดงละครขัดขวางอดีตคนรักของพี่ชาย เธอไม่อยากทำแบบนี้เลยเพราะพอใจที่จะแอบรักเขาไปแบบนี้มากกว่า แต่จะทำไงได้ล่ะ.. ในเมื่อเธอก็ถูกผู้เป็นย่าคอยจับคู่อยู่เรื่อยไป จึงตัดสินใจเลือกในสิ่งที่หัวใจปรารถนา... การแสดงที่มาจากส่วนลึกของจิตใจจริงๆ จึงเริ่มต้นขึ้นนับตั้งแต่วินาทีที่เธอเจอหน้าเขา