วัยรุ่น

“ ถ้าเลือกเกิดได้ ก็อยากเกิดมาเหมาะสมกับเธอมากกว่านี้ ในฐานะที่ไม่ใช่พี่ชาย“ หนุ่มหล่อโสดมาดดี แววตามีแต่ความอบอุ่น ผู้ชายที่สุภาพและพูดเพราะคนนี้ เขาคือคนที่เธอเรียกว่าพี่ชายมาตลอดชีวิต “พี่ไทจะไปไหนคะ? ไม่นอนที่บ้านเหรอคะ?” “คืนนี้พี่มีนัดวันเกิดเพื่อนครับ ว่าจะนอนที่คอนโด” “แล้วใครจะไปส่งน้องไปเรียนละคะถ้าพี่ไทไม่อยู่” “พี่บอกคุณพ่อไว้แล้วครับ พรุ่งนี้คุณพ่อจะไปส่งหนูครับ” “ทำไมพี่ไทไปเที่ยวดึกๆได้ ทำไมหนูไปไม่ได้คะ ไม่ยุติธรรมเลยอ่ะ” “หนูยังเด็กนะโมลิน” “โตแล้วค่ะ โตจนมีแฟนได้แล้วค่ะ อุ๊บ!” “โมลิน ไหนพูดอีกทีซิว่ามีแฟน?” “อุ้ย! พี่ไทน่ากลัว ไปหาคุณแม่ดีกว่า” “เฮ้อ”

เขาคือรุ่นพี่ที่แสนอันตราย ด้วยความจำใจมันทำให้เธอตกเป็นของรุ่นพี่หนุ่มเพื่อแลกกับการที่มารดาเธอจะได้รับการรักษา แต่เมื่อเธอตกเป็นของเขาทุกอย่างก็ไม่เหมือนที่คิดเอาไว้ จากเดิมที่บอกว่าครั้งเดียวและจบแต่พอเธอตกเป็นของเขา เขากลับไม่ปล่อยเธอไป

ฉันเมธาวี หรือ เมญ่า สาวสวยดาวมหาลัย ความสวย ความรวยไม่ต้องพูดถึงค่ะ แต่..แต่ สวยแล้วไงจนป่านนี้อายุจะเข้า 25ปีอีกไม่กี่สัปดาห์ ยังไม่มีแฟน ชีวิตมันเศร้า ยังเศร้าได้อีกเมื่อ..เมื่อ..ฉันเดินตกท่อ นกขี้ใส่หัว ตกส้นสูง ไปสปานวดตัว หมอนวดยังผสมเบคกิ้งโซดาแทนเกลือหิมาลัยเพราะดูผิด ความซวยต่างๆ วิ่งเข้ามาหาจนฉันตกใจ คุณนายปรานีหรือคุณแม่สุดที่รักของฉัน ผู้ไม่เคยเชื่อเรื่องดวงเพราะคุณนายเป็นภรรยานายฝรั่ง (พ่อฉันเป็นลูกครึ่งแต่หน้าตาออกไปทางฝรั่งมากกว่า) ทนไม่ได้ต้องพึ่งหมอดูก็คราวนี้ หมอดูที่คุณยายของฉันนับถือ “นังหนูคนนี้ต้องมีผัวก่อนเบญจเพสไม่งั้นจะตายโหง” แม่เจ้า...ไม่ใช่ไม่เชื่อค่ะ แต่จะหาผัวจากไหน ฉันจะไปหาผัวจากไหน เมญ่าไม่เคยมีแฟน เชิดใส่ผู้มาตลอดตั้งแต่จำความได้ แล้วผู้ชายสมัยนี้ไม่ได้หากันง่าย 50% มีเมียแล้ว 30%เป็นเกย์ เหลือ 20 % ก็ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ทางเลือกเดียวของฉัน “เอาเพื่อนกันทำผัวเนี่ยแหละ” ปุณกรณ์ หรือหมอปั้น เป็นเพื่อนสนิทของเมญ่า ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม เขาคนนี้แหละทางรอดทางเดียวของเมญ่า

"พี่ไปก่อนนะน้องเนย" เด็กชายวัยเจ็ดขวบพูดกับเด็กหญิงวัยห้าขวบในวันที่ต้องเดินทางกลับอเมริกาพร้อมครอบครัว "ฮือออ ฮืออออ....พี่วาตะไม่ไปได้มั้ยคะ" เด็กหญิงร้องไห้ไม่อยากให้เขาไป "พี่สัญญาว่าพี่จะกลับมาหาน้องเนย ถ้าน้องเนยโตขึ้นน้องเนยต้องเป็นเจ้าสาวให้พี่นะ" เด็กชายจับมือเด็กหญิงที่ยังเอาแต่ร้องไห้ไม่หยุด "สัญญาค่ะน้องเนยจะรอเป็นเจ้าสาวของพี่วาตะ" เจ้าสาวคืออะไรเธอไม่รู้หรอก รู้แค่ว่าพี่วาตะจะกลับมาหาเธอในวันที่เธอโตขึ้น "น้องเนยโตแล้วนะพี่วาตะจะกลับมาหาน้องเนยเมื่อไหร่ น้องเนยคิดถึงพี่วาตะ" เธอนั่งดูรูปพี่วาตะที่ลุงนายส่งมาให้ ดูไปก็นั่งกินขนมไปจนไม่รู้ว่ามันหมดเหลือแต่จานเปล่าๆ "ว๊า..ขนมน้องเนยหมดแล้วต้องไปขอคุณแม่ใหม่" และคำสัญญาในวันนั้นมันทำให้เขาไปไหนไม่ได้ เขาไม่อยากทีจะหมั้นไม่อยากที่จะต้องแต่งงานกับเธอ ยั ยอ้วนตุ้ยนนุ้ย เขาต้องทำให้ยัยนั่นเกลียดเขาจนยอมยกเลิกสัญญาบ้าบอนั่นด้วยตัวเอง ปล.เรื่องนี้เป็นรุ่นลูกจากเรื่อง เจ็บเพราะรัก นะคะ

“เอากันไปตั้งหลายครั้ง จะให้พี่เรียกเธอว่าอะไร...” คำโปรย “พี่วินท์คะ ชะ-ช่วยน้ำตาลหน่อย ได้มั้ยคะ” อลินดาตัดสินใจเอ่ยขอร้องเขาอีกครั้ง สภาพของเธอในตอนนี้ มันเกินกว่าที่ทุกอย่างจะบรรเทาได้แล้ว เมื่อครู่ ตอนที่เขาสัมผัสร่างกายของเธอนั้น มันทำให้อลินดารู้สึกดี คลายความร้อนจากร่างกายของเธอได้มากทีเดียว ‘ถ้าหนทางนี้’ มันจะทำให้เธอผ่านพ้นจากขุมนรกนี้โดยเร็ว อลินดาก็พร้อมที่จะทำ เก็บความเขินอายเอาไว้เบื้องหลัง ตอนนี้เธอต้องเอาชีวิตรอดก่อน... “ให้พี่ช่วยอะไร...” “ชะ-ช่วย...ช่วยทำกับน้ำตาลค่ะ” ริมฝีปากบางสั่นระริก ในขณะที่เอ่ยร้องขอเขา “ช่วยอะไร! พูดมาสิ!” “น้ำตาลขอให้พี่วินท์...เอ่อ...มีอะไรกับน้ำตาลค่ะ” “เธอรู้ใช่มั้ย ว่าถ้าพี่ทำ แล้วมันจะส่งผลกับเธอแบบไหน” “ได้โปรดเถอะค่ะพี่วินท์ นะ-น้ำตาลไม่ไหวแล้ว ทำกับน้ำตาล...เหมือนกับวันนั้น...นะ...นะคะพี่วินท์...ช่วยน้ำตาลด้วย...”

ก็ยังรักอยู่แต่ถ้าจะให้กลับไปก็คงไม่กลับ นี่คนไม่ใช่ควาย

เธอตกหลุมรักเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น แต่เขากลับคิดว่าเธอมาทำงานเพียงเพราะอยากจะจับน้องชายของเขา

ซัน : สองต่อสองคืออะไรผมไม่รู้จัก? กิจกรรมสนุก ๆ มันต้องอยู่กันหลาย ๆ คนสิวะ ยัยหุ่นบึ๊มก็เหมือนกัน สักวันผมจะลากมาร่วมวง! จูน : คนอย่างไอ้พี่ซันเหรอคะ? เป็นผู้ชายที่เกิดมามีหน้าที่แค่อย่างเดียวจริง ๆ คือการสร้างความสุขให้กับผู้หญิงบนเตียงเท่านั้นอย่าเผลอเอามาเป็นพ่อพันธ์เชียวนะสงสารอนาคตของชาติ!

เพียงแค่ไม่อยากเห็นเพื่อนสนิทของเธอเสียใจ เธอยอมทำทุกอย่างเพื่อความสบายใจของเขา แม้แต่การใช้ร่างกาย ตัวเองปลอบโยนเขา..... แม้ว่ามันจะเกิดขึ้นจากความรักของเธอเพียงฝ่ายเดียว อย่างน้อยเธอก็ทำมันได้อย่างเต็มที่แล้ว.....

"ก็แค่เด็กดื้อเอาแต่ใจใครจะรักลง" "แด๊ดดี้ใจร้าย!! ฮือออ ฮือ คอยดูนะน้องข้าวจะไม่รักแด๊ดดี้แล้ว ฮึก ฮึก ฮืออออ" ปล. เรื่องเป็นเรื่องราวภาคต่อจากเรื่อง ไร้รักเมียกาฝาก นะคะ