หย่าร้าง

กว่าจะรู้ตัวว่าได้สูญเสียสิ่งที่มีค่าที่สุดไปก็ในวันที่สายไปแล้ว ทว่าในเมื่อฟ้าให้โอกาสได้เจอเธออีกครั้ง เขาจะต้องรั้งเธอไว้ด้วยทั้งหมดที่มี ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม

เพราะอายุต่างกันหลายปี จึงถูกคนภายนอกมองว่าเป็นเด็กเสี่ย ส่วนคนที่ได้ชื่อว่าสามี ก็ทำตัวเป็นเสี่ยจริงๆ ซ้ำยังจะทิ้งเธอไปหาเด็กใหม่อีกด้วย ไหนๆก็จะถูกหย่าแล้ว ขอกอบโกยหน่อยแล้วกันนะเสี่ย จะหย่าไม่ว่า แต่ค่าทำขวัญเธอต้องได้เยอะที่สุด

อยู่กินกันมาหลายปี มีลูกชายด้วยกัน1คน เขาเป็นบอดี้การ์ดให้เศรษฐี ส่วนเธอเป็นแค่แม่ค้าขายข้าวแกง วันหนึ่งTV เผยแพร่ข่าว ลูกสาวเศรษฐีพันล้านแต่งงาน เจ้าสาวสวยเจ้าบ่าวก็หล่อช่างเหมาะสมกันเหลือเกิน นลินดายืนนิ่งราววิญญาณหลุดจากร่าง สายตาจับจ้องที่หน้าจอTV เจ้าบ่าวคนนั้นคือสามีของเธอเอง

ไม่ได้หมดรัก แต่ฉันหมดแรงที่จะยื้อคุณเอาไว้อีกต่อไปแล้ว… (วนิดา&จิรายุ) ไม่ได้หมดรัก...แต่หมดแรงที่จะฝืนทนอยู่ สู้ออกไปจากชีวิตเขา ปล่อยความรักของเธอทิ้งไว้ให้เป็นแค่เพียงความหลัง แล้วไปเริ่มต้นใหม่ใช้ชีวิตกับลูกน้อยในครรภ์กันเพียงแค่สองคน... เรื่องนี้ก็จะเป็นพล็อตนิยายแนวตลาดระหว่างความรักของชายหญิงและเป็นแนว ดราม่า นอกใจ นอกกาย พระเอกโบ้อีกเช่นเคย เรื่องราวความรักของวนิดาหญิงสาวที่ต้องอาภัพรักจากชายหนุ่มที่เธอรักและแต่งงานด้วยอย่างจิรายุชีวิตหลังแต่งงานของวนิดานั้นดูเจ็บปวดใจ เมื่อผู้ชายที่เธอคิดว่าดีและรักมาตลอดกลับเปลี่ยนไปจากหน้ามือกลายเป็นหลังมือเมื่อรู้ว่าเธอนั้นได้ตั้งท้องลูกของเขา เรื่องราวความรักของคู่นี้จะเป็นอย่างไรต่อ...

ถึงหัวใจไม่ค่อยรักดี แต่ขอรักเธอหมดหัวใจ... *************************************** คำโปรย: กว่า 5 ปีที่เตชิตายอมทนให้คนตราหน้าว่าเป็นผู้หญิงไม่รักดี ใจแตก และท้องไม่มีพ่อ เพียงเพราะ 'รัก' เพียงคำเดียว... จนกระทั่งเธอได้พบกับ 'เขา' อีกครั้งในตำแหน่งเจ้านายคนใหม่ และที่น่าช้ำใจยิ่งกว่าคือ...เขากำลังจะแต่งงานกับผู้หญิงที่อยู่ในหัวใจเขามาตลอด ซึ่งไม่ใช่เธอ เธอบอกตัวเองว่าควรตัดใจเสีย ไม่สิ! จริงๆ ควรบอกว่าเธอน่าจะตัดใจเสียตั้งแต่วันที่เขาทิ้งเธอไปเรียนต่อเมืองนอกนั่นแล้วต่างหาก เรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนั้นไม่มีความหมายใดให้จดจำสำหรับเขา แต่กับเธอมัน...มี! หากจะโทษคงต้องโทษหัวใจไม่รักดีดวงนี้ที่มันควรหยุดหวังลมๆ แล้งๆ เสียทีได้แล้ว แต่มันไม่ง่ายเลย...

งานหลักของเขาคือการตามเฝ้าเมีย งานรองคือนั่งแท่นผู้บริหาร เจอกันครั้งแรกเธอปฏิเสธเขา ครั้งที่สองเธอหาว่าเขาเป็นผู้พิการทางสายตา และครั้งที่สามคือวันแต่งงานของเขากับเธอ แต่ทั้งหมดคือแผนร้ายของเขา

เขาทำเพื่อความสะใจ ส่วนเธอทำเพราะต้องการเงิน ชวิณจ้างน้ำค้างเป็นเมียปลอม ๆ ด้วยเงินห้าล้านบาท เธอไม่สนถึงใครจะมองว่าเป็นเลขาที่ปีนขึ้นเตียงเจ้านาย ภายใต้พันธสัญญาถ้าครบกำหนดหนึ่งปีจะต้องหย่าขาดจากกัน ทั้งเขาและเธอต่างไม่ได้รักกันตั้งแต่แรก ทว่าเมื่อถึงกำหนดระยะเวลาหนึ่งปีที่ต้องเซ็นใบหย่า กลับมีหนึ่งคนเผลอรักหมดใจจนไม่อยากหย่า ทุกอย่างมันจึงคาราคาซังไปกันใหญ่ ********* "คุณจะเลือกน้ำมั้ยคะ" "คุณเป็นใครแล้วผมเป็นใคร...อย่าฝันอะไรเกินตัว" ช่างเป็นคำตอบที่ทำร้ายใจอย่างรุนแรง ดับฝันชนิดมองไม่เห็นทางไปต่อ ใช้คำพูดเลือดเย็นให้กลายเป็นมีดบาดใจคนได้ดีจริง ๆ "ค่ะ เข้าใจแล้ว ช่างสรรหาคำพูดมาทำร้ายจิตใจได้ดีจริง ๆ ต้องใช้คำพูดแบบนี้เท่านั้นค่อยสมกับเป็นคุณวิณ วันนี้คุณไม่เลือกน้ำก็ไม่เป็นไร...น้ำจะจำเอาไว้"

สามีของเธอคือพระเอกนิยาย เขามั่งคั่ง มีอำนาจและรักเดียวใจเดียว...แต่คนที่เขารัก ไม่ใช่เธอ! CEO สาวที่ถูกเตะเข้าไปในนิยายที่เพิ่งอ่านจบจะทำอย่างไรต่อไป เมื่อบทที่เธอได้รับคือ…นางร้ายหมายเลข 1 มาร่วมเอาใจช่วยเธอไปพร้อม ๆ กันนะคะ

เพราะรักนางจึงทำทุกอย่างให้ได้แต่งกับเขา แม้เขาแสนจะรังเกียจเดียจฉันท์ วันเข้าหอก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของเขา นางจึงวางยาปลุกกำหนัดเขา คิดว่าเมื่อเป็นสามีภรรยากันแล้วเขาจะหันมาเหลียวแลนางบ้างแต่เปล่าเลย สถานการณ์ยิ่งแย่ไปกว่าเดิม เมื่อเขาคิดจะรับหญิงที่เขามีใจเข้ามาเป็นฮูหยินอีกคนหนึ่ง ข้าอาจจะต้องทบทวนตัวเองจริงๆ แล้ว ว่าทุกอย่างที่ข้าทำไปทั้งหมดนี้เพื่ออะไร

“คุณคงไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหมถ้าผมจะให้ลิลินเขานอนค้างที่นี่คืนนี้” กวินภพเอ่ยขึ้นหลังจากที่เขาและคู่ขาเดินตามหลังมัทนาออกมาจากเรือนใหญ่หลังจากการรับประทานอาหารเย็นสิ้นสุดลง ซึ่งคำถามนั้นทำเอาคนที่ตั้งใจจะเดินหนีภาพบาดตาไปให้ไกลจำต้องหยุดชะงักก่อนจะหันหลังกลับไปเผชิญหน้ากับเจ้าของคำถามอีกครั้งอย่างคนไม่มีทางเลือก