อ๋องเฟยเกิดใหม่ ท่านอ๋อง ขอหย่ากัน

เซี่ยเหยียนอวี่ถูกใส่ร้ายจนโดนองค์ชายจวิ้นอี่เนรเทศ เขาตรอมใจตาย แต่ความแค้นสุดท้ายก่อนวิญญาณดับสิ้นพาเขาย้อนเวลากลับไปยังจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมดเพื่อแก้ไขมัน

เมื่อองค์ชายถังมู่เหรินถูกบังคับให้แต่งงานเพื่อเชื่อมสัมพันธ์กับองค์หญิงจ้าวซีเฟย การอยู่ร่วมจวนเดียวกันเหมือนอยู่บนเกาะภูเขาน้ำแข็งอีกฝ่ายเย็นชา อีกฝ่ายไร้หัวใจ แล้วทั้งคู่จะลงเอยกันได้เช่นไร... "เจ้ากล้าคบชู้งั้นหรือ เจ้าเป็นพระชายาข้า แต่พาชายอื่นเข้ามาในตำหนัก ตอนที่ข้าไม่อยู่งั้นหรือ" "ความคิดท่านมันสกปรกเหมือนปากท่าน พี่เยว่เทียนแค่มาเยี่ยมข้าก็เพียงเท่านั้น พวกข้าบริสุทธิ์ใจ ไม่เหมือนท่าน กับท่านหญิงเหมยซูหนี่ว์ของท่านหรอก" "ต่อปากต่อคำ เจ้ารู้จักคำว่า กาลเทศะ ให้เกียรติสามีบ้างหรือไม่ องค์หญิง" "แล้วท่านเล่า รู้จักคำว่าให้เกียรติสตรี บ้างหรือไม่ การกล่าวที่ไร้ซึ่งหลักฐาน วิญญูชนเข้าไม่ทำกันเพคะ" "เจ้าจะยั่วโมโหข้างั้นหรือ ต่อไปห้ามให้เขา เข้ามาเหยียบในตำหนักข้าอีก" "พระองค์ช่างไม่มีเหตุผล ขอตัวเพคะ" "เจ้าจะไปไหน ใครอนุญาตให้เจ้าไป" "พระองค์ สำรวมกิริยาด้วย ปล่อยหม่อมฉันเดี๋ยวนี้" "ดูท่า ข้าคงต้องทำหน้าที่สามี เจ้าจะได้เลิกยั่วผู้ชายคนอื่นไปทั่วเสียที" "หยาบคาย ต่ำช้า ท่านปล่อยข้านะ หยุดนะ ไม่.....

เมื่อสาวไทยสายหมอนวดแผนโบราณเกิดเสียชีวิตกะทันหัน ดวงวิญญาณมาเกิดเป็นฟู่หยวนเพ่ย บุตรสาวของตระกูลฟู่สายรองที่ต่ำต้อย อีกทั้งยังถูกตระกูลหลักบังคับให้ถวายตัวเป็นเหลียงเจียของหวงตี้ จื่ออวี้ เพื่อรั้งความโปรดปรานให้กับ ฟู่หยวนฉุน ผู้เป็นลูกพี่ลูกน้อง ในเมื่อนางไม่เต็มใจ แต่ก็ไม่อยากผิดคำพูดที่ให้ไว้กับพี่สาว ดังนั้นนางต้องงัดความรู้และวิชาที่ได้ร่ำเรียนมาเพื่อหาทางเอาตัวรอดจากเรื่องต่างๆที่ประดังเข้ามาให้ได้

องค์หญิงไป๋หลานโดนลอบทำร้ายจนบาดเจ็บสาหัส แต่พอลืมตาขึ้นมานางกับเจอบุรุษรูปงามที่ช่วยชีวิตของนางไว้ นางต้องปกปิดตัวตนไว้โดยหารู้ไม่ว่าเฟิ่งหวงมีความลับบางอย่างซ่อนอยู่ “เจ้าจะทิ้งข้าได้ลงคอเชียวหรือ"

เมื่อซูเย่หลิงได้กลับมาเมืองหลวงอีกครั้ง และได้พบเจอกับบุรุษผู้เป็นรักครั้งแรกของตน นางจึงไม่รอช้าที่จะพาตัวเองไปอยู่ในสายตาของเขา เกิดหนึ่งครั้ง ตายหนึ่งครั้ง!…นางขอครอบครองบุรุษผู้นี้ก็แล้วกัน!!

คืนเดียวในป่า… เปลี่ยนชะตาหญิงต่างภพ ให้ผูกพันกับบุรุษผู้เย็นชา จากสายเลือดที่ไม่คาดคิด กำเนิดฝาแฝดผู้ลึกลับและจากมารดาผู้ดิ้นรนเพื่ออยู่รอด นางจะก้าวขึ้นเป็น ”ชายาผู้เขย่าบัลลังก์!“

เดิมทีเธอเป็นแพทย์ในสนามรบที่มีชื่อเสียงในศตวรรษที่ 21 แต่เมื่อเธอเดินทางข้ามมิติ เธอก็ได้กลายมาเป็นพระชายาหลีผู้อัปลักษณ์ ที่ถูกรังแกทุกหนทุกแห่งและไม่ได้รับความโปรดปราน ทั้งชายารองผู้ไร้เดียงสา และญาติผู้น้องผู้เสแสร้งทำเป็นบริสุทธิ์ที่ต่างเข้ามายั่วยุนางทีละคน? เช่นนั้นคงต้องถามเข็มเงินในนางก่อนว่าจะยอมหรือไม่! ส่วนองค์ชายหลีผู้เย็นชาและไร้หัวใจ เราหย่ากันเถอะ! ขณะที่นางถือใบหย่าและกำลังจะวิ่งหนี องค์ชายหลีก็เข้ามาขวางนางไว้ที่มุมห้อง! “นี่คือใบหน้าที่แท้จริงของเจ้าสินะ เจ้าจะวิ่งไปที่ใด?” มุมปากของชายคนนั้นแผ่รังสีที่อันตรายออกมา นางตื่นตระหนกและแสดงเข็มเงินในมือ "ท่าน...อย่าเข้ามานะ ท่านเคยตรัสว่าต้องการหย่าชายามิใช่หรือ?" องค์ชายหลีแย่งใบหย่ามาก่อนจะฉีกทิ้ง! “ข้าพูดผิดไป ข้ามิได้มิต้องการภรรยา ข้าเพียงแค่อยากปกป้องภรรยา! กลับบ้านกับข้า!”

อ๋องรุ่ยหยาง และเหล่าองค์ชายพี่น้องของเขา ต่างพนันขันต่อกันว่า อ๋องรุ่ยหยางจะพิชิต คุณหนูเฟยฮวา บุตรสาวเสนาบดีเฟยเทียนหลงได้ลงหรือไม่ เพราะนางนั้นอวบอ้วนยิ่งกว่าคุณหนูในจวนใด แถมใบหน้าก็มีธรรมดามิได้โดดเด่นหรืองดงาม และนางยังแต่งตัวเฉิ่มเชยหนักหนา สีสันและแบบเครื่องแต่งกายของนางก็แสนเชยดังหญิงรุ่นป้าแก่ชอบสวมใส่ แต่นางนั้นหลงไหลท่านอ๋องรุ่ยหยางยิ่งนัก นางพบเขาที่ไหนก็มองเขาด้วยตาเป็นประกายหวานฉ่ำ ด้วยความหลงไหลจนใครๆก็ดูออก ต่างนินทาว่านางนั้นไม่เจียมตัว แม้บิดาจะเป็นเสนาบดีแต่นางขี้เหร่ปานนี้ อย่าว่าแต่อ๋องรุ่ยหยางเลย บุรุษอื่นก็มิมีใครอยากได้นางเป็นภรรยา บุรุษรูปงามเช่นอ๋องรุ่ยหยางแสนจะรังเกียจนางยิ่งนัก พบเจอนางที่ไหนก็มักจะหลีกหนี จนเป็นที่ขบขันของเหล่าพี่น้องของเขา เหล่าองค์ชายจึงลงขันกันจะยอมเสียม้าตัวที่งามที่สุดของแต่ละคนให้ท่านอ๋องรุ่ยหยาง หากเขายอมพิชิตหญิงขี้เหร่เช่นเฟยฮวาได้ลง เขาจึงวางแผนเกี้ยวนาง จนนางยอมตกเป็นของเขา เมื่อสมใจเขาก็ทิ้งนางอย่างเลือดเย็นยิ่งนัก เฟยฮวาจะทำเช่นไรต่อไป…

เธอเป็นหมอจากยุคปัจจุบัน ตายแล้วฟื้นในร่างสตรีไร้ค่าผู้ไม่เป็นที่ต้องการของคนในตระกูล มิหน่ำซ้ำยังถูกจับแต่งงานแทนพี่สาว โดยเจ้าบ่าวคืออ๋องพิการขาเป๋

องค์หญิงเสเพลผู้โด่งดัง นางไถ่ตัวเขามาจากหอคณิกา แต่ใครจะคิดว่ากลับเป็นการพาเสือเข้าถ้ำด้วยตัวเอง "หากยังกล้าเอ่ยนามชายอื่น ค่ำคืนนี้ข้าจะทำให้เจ้ามั่นใจได้ว่า นั่นเป็นสิ่งสุดท้ายที่จะได้ทำ" “ก็แค่จัดการกับสตรีบ้าตัณหาเพียงคนเดียวมิใช่หรือ มันไม่เหลือบ่ากว่าแรงข้าเท่าใดนักหรอก เรื่องบนเตียงข้าก็มิได้ด้อยไปกว่าผู้ใด ไม่ต้องห่วงหรอก” เขาจงใจใช้นางเป็นสะพาน เพื่อเข้าสู่วังหลวงของเสิ่นตู แต่ทว่า... เพราะความใกล้ชิด และใช้ชีวิตอยุ่กับนางทุกวัน จงเริ่มรู้ว่า องค์หญิงที่ผู้คนมองว่าเสเพล ไม่เอาไหนและใช้ชีวิตเหลวไหลผลาญเงินในพระคลัง กลับมิใช่อย่างที่เห็น มีความลับมากมายเกี่ยวกับนาง ที่เขาอยากรู้ สุดท้าย ก็กลายเป็น "บุรุษอุ่นเตียง" ของนาง แต่เพราะสาเหตุบางอย่าง ทำให้ต้องแยกจากกัน เมื่อมาพบอีกครา... กลับกลายเป็นว่านาง ต้องเกลียดเขาจนยากจะให้อภัย