แม่เลี้ยงเดี่ยว

"ไปเอาเด็กออกซะ" "ธีร์" ฉันไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดนี้จากปากของเขา "ได้ยินไหม ไปเอาเด็กออกซะ" "เราทำไมได้ลูกไม่ผิดเราทำร้ายแกไม่ได้" "แต่ฉันไม่ต้องการเด็กและก้ไม่ต้องการเธอแล้วด้วย" " ธีร์อย่าบังคับให้เราทำแบบนี้เราขอร้องเด็กในท้องแกคือลูกของเรานะ แกอยู่ในนี้" ฉันพยายามเอามือของเขามาจับที่หน้าท้องของฉันเผื่อเขาจะสัมผัสได้ถึงลูกแต่เขากลับสะบัดมือออกอย่างไม่ใยดี "ฉันบอกว่าไงว่าฉันไม่ต้องการเด็กและตอนนี้ฉันก็ไม่ต้องการเธอด้วย ไปเอาเด็กออกซะจากนั้นเธอกับฉันเราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกสี่ปีที่ผ่านมาฉันจะชดเชยเป็นเงินให้" เขาพูดพร้อมกับหยิบเงินในกระเป๋าทั้งหมดที่มีแล้วโยนใส่หน้าฉัน "ไม่เราไม่ต้องการเงินเราแค่ต้องการธีร์ต้องการลูก ขอร้องล่ะอย่าใจร้ายกับเรากับลูกเลยนะเราขอร้อง ฮึก ฮึก" ฉันร้องไห้พร้อมกับก้มลงกราบแทบเท้าเขาเพื่อขอร้อความเห็นใจ เราอยู่ไม่ได้ถ้าไม่ธีร์ ฮึก ฮึก ฮืออออ แต่ถ้าธีร์จะบังคับให้เราทำร้ายลูกเราขอตายพร้อมกับลูกเลยดีกว่า" ฉัพยายามหาคำพูดเพื่อให้เขาเห็นใจแต่ดูเหมือนเขาจะไม่เห็นใจเลยสักนิดทำไมเขาใจร้ายได้ขนาดนี้ "นั่นมันเรื่องของเธอจะอยู่หรือจะตายก็เรื่องของเธอ"

"พี่ไม่เคยคิดว่าเธอเป็นแฟนพี่อยู่แล้ว" เขาไม่เคยให้สถานะ ไม่เคยบอกใคร คบหาไปวันๆเพียงเพื่อรอแฟนเก่าเขากลับมาเท่านั้น...แล้วเขาก็เลือกเธอคนนั้นไม่ใช่เธอ

เพราะรักนางจึงยอมทุกอย่าง แต่สุดท้ายเขากลับมอบความรักให้สตรีอื่น ในเมื่อเดินมาจนถึงสุดทางแล้วนางก็ไม่คิดจะยื้อไว้อีกต่อไป ไปเถิดข้าปล่อยมือท่านแล้ว ส่วนข้าจะเดินจากไปพร้อมกับบุตรในครรภ์

หญิงสาวตัวคนเดียวที่ต้องกลายมาเป็นคุณแม่จำเป็นว่าหนักแล้วเมื่อต้องมาเป็นเมียจำเป็นยิ่งหนักกว่า...เพราะดูท่าคุณสามีปลอมๆของเธออยากจะให้เธอเป็นภรรยาขึ้นมาจริงๆ... พาขวัญที่เคยอยู่ตัวคนเดียวมาโดยตลอดต้องกลายมาเป็นคุณแม่จำเป็นเพราะคำขอร้องของพี่สาวที่เธอเคยรู้จักแถมยังต้องมาแต่งงานกับคนที่เธอไม่คุ้นเคยอีกต่างหากเพื่อรักษาสัญญาที่เธอเคยให้ไว้กับแม่หนูน้อยว่าเธอจะทำทุกอย่างให้หนูน้อยปลอดภัยเธอจึงต้องจำใจมาอยู่กับคนที่เธอไม่คุ้นเคยอย่างเลี่ยงไม่ได้ เขาและเธอต้องกลายมาเป็นพ่อแม่จำเป็นให้หนูน้อยเพราะต้องการปกป้องหนูน้อยให้พ้นจากอันตรายพร้อมทั้งช่วยกันสืบหาคนร้ายที่ทำร้ายพ่อและแม่ของหนูน้อยมาลงโทษให้ได้เรื่องราวและอุปสรรคต่างๆจะทำให้ทั้งสองรักกันได้อย่างไรติดตามความสนุกได้ในเรื่องเลยค่ะ

เสิ่นชิงเวยคุณหนูตกอับที่มารับจ้างในจวนแม่ทัพใหญ่ นางถุกคนหลอกให้มาที่เรือนต้องห้าม เผยซ่างกวนที่ถูกวางยาคิดว่านางคือคนที่ศัตรูส่งมา จึงย่ำยีนางร่างเดิมตกใจจนหัวใจวาย วิญญาณเสิ่นเว่ยเว่ยจึงมาแทนที่ "เมียจ๋า..เจ้าจะไปไหนแต่เช้า ให้พี่ช่วยดีไหม" "แม่ทัพเผย..ใครเมียท่านกันเอ่ยวาจารกหูแต่เช้าเลย ไสหัวกลับบ้านเช่าไป แล้วอย่าลืมจ่ายค่าเช่าบ้านของข้ามาด้วย" "เมียจ๋า..เรามีลูกด้วยกันเป็นตัวเป็นตนเลยนะ ดูสิหยวนหยวนน่ารักเพียงใด เขาเหมือนบิดาเช่นนี้แปลว่ามารดาของเขาต้องรักบิดาของเขามากแน่ๆ" "ท่านว่างหรือเผยซ่างกวน" "ว่างๆๆ อยากให้พี่ช่วยทำอะไรดี" เคล้ง!! "นี่เคียวไปเกี่ยวหญ้าหมูมา ตรงท้ายแปลงนามีเถามันเทศอยู่เกี่ยวมาด้วย อย่าเกี่ยวจนเตียนล่ะเกี่ยวแค่ให้มันแตกเลื้อยใหม่เท่านั้น" เผยซ่างกวนรับตะกร้ากับเคียวมาก่อนจะไปทำตามคำสั่งเมีย เขากับอาฝูมาถึงแปลงมันแต่ทำได้แค่นั่งมอง เมียห้ามเกี่ยวหมดแล้วเกี่ยวแบบไหนกันล่ะมันถึงจะแตกยอดใหม่ "อาฝูเจ้าไปเกี่ยวสิ" "ท่านอ๋องกระหม่อมชั่วดีอย่างไรก็เป็นถึงบุตรชายเจ้ากรม ให้มาเกี่ยวผักเกี่ยวหญ้าใครจะทำได้เล่าพ่ะย่ะค่ะ"

เมื่ออดีตเด็กเลี้ยงกลับมาของานทำ พร้อมกับจูงมือเด็กน้อยวัย 4 ขวบมาด้วย พอถามว่าใครเป็นพ่อเด็ก เธอก็บอกว่ามันตายไปแล้วไม่ต้องสนใจ แต่หน้าเด็กก็อปปี้เขามาขนาดนั้นอ่ะ ควรต้องสนใจหน่อยไหมล่ะ เฮ้อ!

หญิงสาวจอมเฉิ่มผู้ที่พลาดมีสัมพันธ์กับชายหนุ่มแปลกหน้าโดยไม่รู้ตัวและหลังจากในคืนนั้นเธอก็ได้ให้กำเนิดสองแฝดชายหญิงที่น่ารักออกมาหญิงสาวเฝ้าทะนุถนอมลูกของเธออย่างดีตัวคนเดียวมาตลอด เขาเป็นชายหนุ่มที่กอบกุมกิจการใหญ่โตแทบจะเป็นนักธุรกิจเบอร์ต้นๆของประเทศเพอเฟคไปเสียทุกอย่างแต่มีบางอย่างที่เขานั้นยังค้างคาใจว่าผู้หญิงในคืนนั้นเธอคือใคร

นอนอ่านนิยายอยู่ดี ๆ ถิงถิงก็ไปโผล่ในนิยายที่ไม่เคยได้อ่าน นอกจากไม่เคยได้อ่านแล้ว สามีเจ้าของร่างก็พึ่งเสียไปหลายวันก่อน ลูกสาวก็พึ่งจะเดือนเศษ แม่สามีก็ป่วยอีถิงถิงคนนี้สุดจะงง ถิงถิงจำได้ว่าเธอเพิ่งจะนอนหลังอ่านนิยายเรื่อง ‘ฝากรักไว้กับรักแรกของแฟนเก่า’ จบไปตอนบ่ายสามของวัน นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักน้ำเน่าที่ถิงถิงชอบมาก และมันยังเป็นนิยายของนักเขียนที่เธอติดตาม เนื่องจากนักเขียนได้ส่งนิยายที่สั่งพิมพ์ให้กับนักอ่านที่สั่งซื้อมาถึง ถิงถิงที่ว่างจึงรีบอ่านนิยายเกือบห้าร้อยหน้าโดยที่ไม่ยอมพักจนจบโดยใช้เวลาเพียงสิบชั่วโมงในการอ่าน จากนั้นจึงหันไปหยิบหูฟังมาสวมพร้อมกับผ้าปิดตาที่ใช้ตลอดเพราะเดี๋ยวแดดจะแยงตาตอนเช้า แต่แล้วถิงถิงที่นอนอย่างสบายใจก็ต้องสะดุ้งตื่น เพราะได้ยินเสียงเด็กร้องไห้ข้างหู ถิงถิงขมวดคิ้วระหว่างรู้สึกตัว ตั้งแต่จำความได้เธอก็โตมากับคุณยายสองคนที่บ้านนอกและเสียไปเมื่อห้าปีก่อน หลังเรียนจบมัธยมปลายจึงย้ายเข้ามาเรียนในมหาลัยรัฐบาลที่มีทุนเรียนฟรี นอกจากยายแล้วเธอก็ไม่ได้มีญาติคนอื่นอีก จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะได้ยินเสียงเด็กร้องในห้อง เพราะที่พักของเธอนั้นเป็นหอพักสำหรับนักศึกษา เด็กที่ต่ำกว่าสิบสองขวบถูกห้ามเข้ามาอยู่เพราะเจ้าของหอกลัวจะรบกวนเหล่านักศึกษาในมหาลัยที่ต้องตื่นไปเรียนเช้าและกลับดึกบางคณะ

เธอจำเป็นต้องบอกเลิกกับเขาในวันที่เขาขอเธอแต่งงานด้วยเหตุผลบางอย่างที่อึดอัดอยู่ในใจเธอหนีเขาไปทั้งที่ไม่รู้ว่ามีทายาทของเขาอยู่ในท้องเมื่อโชคชะตานำพาให้เธอมาเจอกับเขาอีกครั้งในฐานะพยาบาลกับคนไข้เรื่องราวต่อไปจะเป็นยังไงกันนะ

จะเป็นอย่างไร เมื่อไฮโซหนุ่มที่คบกับดาราสาวชื่อดังอยู่ก่อนแล้ว จะต้องมาแต่งงานกับยัยหน้าจืดสาวแว่นที่เป็นแม่หม้ายลูกติดถึงสองคนตามพินัยกรรมของย่าที่เขียนเอาไว้ก่อนจะเสีย ...หากไม่ทำตามเขาจะต้องเสียที่ดินมูลค่าเหยียบสี่พันล้านไป