โรงเรียน

“ในวันที่ฉันควรจะได้ยืนข้างเขา…กลับกลายเป็นวันที่เขายืนอยู่กับคนอื่น” ความรักวัยมหาวิทยาลัยของเราเหมือนจะราบรื่นดี จนกระทั่งวันหนึ่ง วันที่เขาเปลี่ยนไป หลังจากพบว่าเพื่อนสนิทของฉันคือเพื่อนรักในวัยเด็กของเขา วันรับปริญญา วันสำคัญที่ทุกคนถ่ายรูปคู่กับคนรัก แต่ฉันกลับต้องยืนเดียวดาย มองเขายืนกอดกับใครอีกคนที่ไม่ใช่ฉัน… และนั่นคือวันที่ฉันเลือกจะหายไปจากชีวิตเขา ลบทุกความทรงจำที่เคยมี…แต่โชคชะตากลับไม่ปล่อยให้มันจบง่ายๆ เมื่อฉันกลับมาอีกครั้ง กลับต้องเจอกับเหตุการณ์ไม่คาดฝัน จนฟื้นขึ้นมาในห้องมืดทึม ที่ทุกอย่างตกแต่งราวกับห้องของมาเฟียในนิยาย และที่น่าตกใจกว่าคือ…เขาลักพาตัวฉันมา! ชายหนุ่มร่างสูงกำยำ ผู้เคยเป็นเจ้าของหัวใจฉัน ก้าวออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูพันเอวเพียงผืนเดียว ก่อนจะเอ่ยประโยคที่ทำเอาหัวใจฉันแทบหยุดเต้น… :: “ได้ข่าวว่าเธอมีคู่หมั้นแล้ว?” เขาจ้องมาทางฉัน พร้อมแววตาที่เปลี่ยนไป…

ในวันที่ฉันรักเขาจนหมดหัวใจเขากลับบอกเลิกและทิ้งฉันไปอย่างไม่ใยดี ผ่านมา7ปีเขากลับเข้ามาอีกครั้งแล้วบอกฉันว่า “ดินยังรักอิงอยู่นะ” ขอโอกาสในวันที่ฉันไม่มีให้เขาแล้ว

แทนเด็กมหาวิทยาลัยปี 3 ได้มาพบร้าน The Break ที่แสนมีเสน่ห์ของมีนา หญิงสาวผู้มีประวัติที่หนีจากโลกไอทีมา ถ้าหากร้านนี้มีแค่กาแฟรสเลิศก็คงไม่น่าสนใจเท่ากับแอป LatteCode ของร้าน ที่ไม่เพียงแต่จะมีเมนูออนไลน์ให้เลือก แต่มันยังส่งข้อความได้ตรงใจ ตรงกับความรู้สึกของเราจนเหมือนล่วงรู้ความคิดที่ซ่อนอยู่ภายใน

เฟตัน สาวห้าว เพื่อนสาวเพียงคนเดียวในคณะวิศวะ เรื่องวุ่นวายนี้จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ฝากติดตามด้วยคับบ

เกลียดอะไรย่อมได้อย่างนั้น ถ้าอย่างนั้นก็...ฉันเกลียดพี่โว้ย! เกลียดมาก ๆ มาเป็นของฉันเถอะ! พ่อหนุ่มคนซึนกับยัยหน้ามึนตัวแสบ! พีทนักศึกษาคณะนิติศาสตร์ผู้ยังจดจำฝังใจกับคนรักเก่า เขาได้มาเจอกับมีนานักศึกษารุ่นน้องคณะบริหารธุรกิจด้วยความบังเอิญ หญิงสาวผู้มีความสดใสและแสบซนกลับรู้สึกชอบพอกับพีทเข้าอย่างจัง มีนาทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้ใกล้ชิดกับเขา โดยมีกลุ่มเพื่อนของพีทคอยสนับสนุนเพราะอยากให้เพื่อนสนิทลืมรักครั้งเก่า ความเย็นชา ความหยิ่งยโสของพีทจะพ่ายแพ้ให้กับความหน้ามึนและความน่ารักของมีนาได้หรือไม่ ...โปรดติดตาม...

กฏของหอพักคือห้ามจ่ายค่าห้องเกินกำหนด เป็นกฏที่นักศึกษาชายย่อมรู้ดี "จ่ายมาซะดีๆ ก่อนที่เจ๊จะ..." "ลองดูสิครับเจ๊ อยากรู้เหมือนกันว่าอะไรที่ทำให้ลูกหอกลัวเจ๊กันขนาดนั้น" "พะ พอเถอะนะเต้ อ๊าย!!!"

แม้ไม่มีอยู่แต่คงอยู่ในใจตลอดไป ผมชื่ออ๊อด บ้านอยู่ท้ายตลาดฝั่งขะโน้น เตี่ยผมเปิดร้านโอเลี้ยง ขายแก้วละครึ่งสลึง สักหกโมงเช้าคนจะเต็มร้านจนบางคนยังต้องยกเก้าอี้จากบ้านมานั้งเองเลยล่ะ ส่วนเธอคนนั้นชื่อนนน ไม่ใช่นะนะนะ นะครับผม ชื่อเธออ่านว่า นะ-นน หนุ่มน้อยลูกเจ้าของร้านถ่ายรูปในตลาด พ่อเธอดุทีเดียว ได้ยินว่าลุงแกพกปืนยาวเหน็บเอวไว้เวลานอน เวลานอนฝันร้าย จะสดุ้งชักปืนก่อนเลย

เคยได้ยินแต่คนอื่นเรียก Sugar Daddy ไม่คิดเลยว่าคำนี้มันจะดีมากกว่าที่ได้ยินมาซะอีก "เด็กขี้อ่อยต้องเจออะไรน๊า....เจอไอ้แก่นแข็งๆ นี้ฟาดปากหน่อยเป็นไงคะ"

เมื่อโชคชะตานำพาให้หญิงสาวผู้เป็นลูกสาวคนโตได้มีโอกาสย้อนเวลากลับมาในช่วงที่ป๊าของตนอายุสิบสี่ในร่างของเด็กหญิงวัยห้าขวบ เธอจะจัดการเปลี่ยนชะตานี้อย่างไร "หากป๊ายังไม่เปลี่ยนนิสัย หนูจะหาพ่อใหม่"

แนวเรื่อง: ระบบ มหาวิทยาลัย รักเพื่อน ฟีลกู้ด ไม่มีนอกกายนอกใจ ไม่ใช่ mpreg ไม่ใช่ omegaverse คำโปรย: แค่มีเรื่องกับพวกเด็กภาคไฟนิดเดียว จู่ๆ 'เวลา' ก็ปวดหัวจนสลบไป ฟื้นขึ้นมาก็มี "ระบบเด็กเรียน" ติดตัวเสียแล้ว แถมยังบังคับให้เขาทำภารกิจบ้าๆ อย่างการตั้งใจเรียน ตั้งใจอ่านหนังสือก่อนเรียน หาติวเตอร์เตรียมสอบ และอื่นๆ อีกมากมาย เด็กวิศวะปีสองที่ใกล้จะถูกรีไทร์อย่างเขา จะฝ่าฟันเรื่องแปลกๆ เหล่านี้ไปได้อย่างไรกัน!?