All

เธอจะใช้หนี้ฉันยังไงพ่อของเธอหนีไปแล้ว?อยู่ดีๆก็มีผู้ชายคนหนึ่งโผล่มา และถามอันนาด้วยคำถามว่าจะใช้หนี้แทนผู้มีพระคุณอย่างไร "จะหาเงินใช้หนี้หรือจะไปอยู่กับฉันที่คฤหาสน์ทำงานใช้หนี้จนกว่าฉันจะพอใจ..!"

“ชอบลูกสาวเจ้าของร้าน... ชอบเฌอครับ อยากได้มาเป็นเมีย”

เธอเปรียบเสมือนน้ำมัน ส่วนเขาเป็นไฟเมื่อมาเจอกันจึงพร้อมแผดเผากันและกันให้มอดไหม้ "ฉันเคยเตือนเธอแล้วใช่ไหมอลินดาว่าให้เลิกยุ่งกับน้องสาวฉัน" "ฉันกับน้องสาวคุณเรารักกัน ฉันจะไม่มีวันทำตามคำสั่งคุณ" "เธอดื้อรั้นเองนะอลินดาจะมาหาว่าฉันใจร้ายกับเธอไม่ได้" "คุณคิดจะทำอะไร ออกไปนะ!" "ฉันจะทำให้เธอรู้ไงว่าท่อนเอ็นของผู้ชายมันดีกว่านิ้วเล็ก ๆ เป็นไหน ๆ"

กฏของการเป็นเมียมาเฟียคือห้ามรัก กฏของการแอบรักสามีคือต้องเจียมตัว “ทนได้ก็ทน ทนไม่ได้เธอก็ไปซะ”

"พื้นที่!" ในที่สุดเธอก็มีพื้นที่ว่างติดตัวมาเหมือนกับนางเอกนิยายย้อนอดีตหลาย ๆ คนแล้ว! พื้นที่ว่างของเธอคล้ายกับห้างแอคโคร่ที่มีสาขาอยู่ทั่วประเทศไม่มีผิด! ......... เมื่อหญิงวัยเลขสี่ได้ย้อนเวลากลับมาอยู่ในร่างของปิ่นแก้ว สาวน้อยที่มีชีวิตยอดเยี่ยมชนิดที่ต้องชูนิ้วกลางขึ้นฟ้า เอาล่ะ!! ในเมื่อชะตาเล่นตลกแบบนี้ เธอก็จะขอเป็นนางสาวปิ่นแก้วในแบบของตัวเองดูสักตั้ง ----- ++นิยายชายหญิง ++แนวย้อนอดีต ++แนวบรรยาย slice of life อ่านสบาย ๆ ไม่มีดราม่า ไม่มีมือที่สามให้ปวดใจ ++ไม่มี NC

เมื่อโชคชะตานำพาให้หญิงสาวผู้เป็นลูกสาวคนโตได้มีโอกาสย้อนเวลากลับมาในช่วงที่ป๊าของตนอายุสิบสี่ในร่างของเด็กหญิงวัยห้าขวบ เธอจะจัดการเปลี่ยนชะตานี้อย่างไร "หากป๊ายังไม่เปลี่ยนนิสัย หนูจะหาพ่อใหม่"

เพราะพ่อกับแม่ เป็นรุ่นพี่ของ เขา ชายหนุ่มหน้าตาดี ดีกรีผู้บริหารบริษัทใหญ่ ทำให้ เธอ ตกหลุมรักเค้าตั้งแต่แรกเจอ ชายหนุ่มผู้บริหาร ที่มีเสน่ห์ล้นเหลือ ทำให้เธอ แอบรักแอบมอง นิธิ ที่พยามยามหักห้ามใจตัวเอง จะเป็นผู้ปกครอง ของเธอ เพียงอย่างเดียว แต่สาวน้อย ขี้อ้อน ขี้ยั่ว ที่เข้ามาปั่นป่วนหัวใจ ทำให้คุณอาหนุ่ม ต้องบอกเลิกความเป็นอา แล้ว เดินเข้าไปหา ในฐานะ แฟน

(5ตอนจบ) ปุณณ์ เด็กหนุ่มเงียบๆ แอบรัก เมฆา หนุ่มฮอตขี้แกล้งที่คอยช่วยเหลือเขาเสมอ แต่เมื่อสารภาพความในใจ กลับถูกเมฆาปฏิเสธอย่างชัดเจนว่ามองเป็นแค่น้องชาย ความเจ็บปวดทำให้ปุณณ์พยายามถอยห่างจากเมฆาที่ยังคงสดใสในโลกของเขา พร้อมบาดแผลในใจที่ยากจะสมาน และความยากที่ไกลเกินกว่าจะเอื้อม

หน้าที่ล่าม(แบบไม่ธรรมดา) ของ 'มัทรี' ว่ายากแล้ว แต่เวลามองหน้า 'คุณทิม' คนที่เธอเป็นล่ามให้แล้วพยายามทำใจให้ไม่สั่นนี่สิ ยิ่งยากกว่า!!

❝กุมภ์ครับ เรานอนต่ออีกสัก...❞ ❝ฉันจะนอน❞ หลังจบคืนแรกเมียรักตอบเสียงแข็งเอนตัวนอน ว่าแล้วใบหน้าคนเป็นสามีก็พลันซีด หรือที่น้องกุมภ์ตวัดหางตาใส่ราวกับแค้นมาแต่ชาติปางก่อนเป็นเพราะเขาลีลาไม่เด็ดเหรอ!?

ผมเเอบรักเพื่อนสมัยเด็กมาสิบกว่าปีตั้งเเต่เธอยังเด็กจนโตเป็นสาว จนเธอเรียนหมอเเล้วมีเเฟนคนเเรกในชีวิตเเล้วเเฟนเธอมันดันเฮงซวยสิ้นดี เเต่พอผมไปช่วยเธอออกมา ในคืนนั้นเราสองคน หนึ่งคนที่อกหัก กับผมที่ยังรัก เราก็เผลอ 'มีอะไรกัน' จนได้

เมื่อชีวิตของ "คิมิ" เหลือเวลาเพียง 30 วัน เธอเลือกใช้ 21 วันสุดท้ายเพื่อทำสิ่งที่หัวใจเรียกร้องมาตลอด... บอกรัก "น้ำ" ผู้หญิงที่เคยอยู่ในใจเธอมานาน คำถาม 1 ข้อ ต่อ 1 วัน แทนคำบอกรักที่เธอไม่กล้าพูดมาตลอดชีวิต ในระยะเวลาแสนสั้นนี้ จะมีสักวันไหม...ที่น้ำจะเข้าใจหัวใจของคิมิ ระหว่างความลับ ความรัก และความลาจาก 21 วันอาจเปลี่ยนโชคชะตาได้ทั้งชีวิต

เควิลนั่งเอนกายพิงพนักพิงเก้าอี้ตัวใหญ่ ในมือแกว่งไกว่แก้วไวน์ไปมา แล้วกระดกมันลงคอรวดเดียว เขามองหญิงสาวยืนก้มหน้า เธอมองมือตัวเองที่จิกกันไปมา เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย ไม่เข้าใจในสิ่งที่หญิงสาวตรงหน้าเอ่ยเมื่อครู่ "เธอว่ายังไงนะ?" ชายหนุ่มเอ่ยถามคนตัวเล็กที่ยืนนิ่ง เธอยังคงก้มหน้ามองพื้น เขามองเธออย่างไม่เข้าใจ "ถ้าพี่ยินดีช่วย ปราณยินดีขายความบริสุทธิ์ให้พี่" ปรรณพัชร์เอ่ยเสียงสั่น พยายามรวบรวมความกล้าของตัวเอง เธอมีเหตุผลที่ต้องทำแบบนี้ ทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะความจำเป็น ไม่มีใครอยากขายความบริสุทธิ์แลกกับเงิน ไม่มีใครอยากทำในสิ่งที่น่าอับอาย แต่ที่เธอทำก็เพราะไม่มีทางเลือก "...." ชายตรงหน้าไม่พูดอะไร ปรรณพัชร์จึงเงยหน้าขึ้นมองเขา คนตัวโตที่นั่งอยู่ เขาดูเหมือนจะไม่พอใจที่เธอพูดแบบนี้ "ถะ...ถ้าพี่เควิลไม่ช่วย ปราณ..." "ถอดเสื้อผ้าแล้วมาหาพี่!"

หยางหลง หรือประธานหยางแห่งดราก้อนกรุ๊ป จำเป็นต้องกลับมาเมืองไทยครั้งแรกในรอบสิบปีเพื่อเทคโอเวอร์โรงแรมเก่าแก่ที่ญาติผู้น้องบริหารจนพังเละเทะ เขาไม่อยากกลับมาที่นี่เพราะสิบปีก่อนที่ยังเป็นวัยรุ่น เขาเคยมีความทรงจำที่ยังเจ็บปวดและไม่เคยลืมมันได้ ไม่

"แต่งให้ศัตรู...เพื่อปกป้องพ่อ หรือเพื่อเดินเข้าสู่กับดัก?" ราชโองการที่ประกาศกลางท้องพระโรง ทำให้ ซูหนิงหนิง บุตรีหมอหลวงผู้บริสุทธิ์ ต้องหมั้นหมายกับ แม่ทัพใหญ่หลีเหวินเจีย—ชายผู้เย็นชาและเป็นคนเดียวกับที่กำลังสืบสวนบิดาของนางในข้อหากบฏ! สำหรับนาง การแต่งงานครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องของหัวใจ แต่คือเดิมพันชีวิตและเกียรติยศของครอบครัว ทว่าในสนามรบและยามเผชิญภัย หลีเหวินเจียกลับเป็นคนที่ยื่นมือช่วย… ความใกล้ชิดทำให้หัวใจเริ่มสั่นไหว แต่ยิ่งหวั่นไหว ยิ่งอันตราย ท่ามกลางไฟสงคราม กลิ่นคาวเลือด และสายตาเฝ้าจับผิดจากผู้คนรอบข้าง ทั้งสองต้องร่วมมือกันต่อสู้กับศัตรูที่มองไม่เห็น — ศัตรูที่อาจซ่อนอยู่ใกล้ตัวมากกว่าที่คิด แต่เมื่อความจริงถูกเปิดเผย… หนิงหนิงจะเลือกอะไร ระหว่าง “หัวใจ” ที่เพิ่งเริ่มเต้นแรงให้เขา หรือ “หน้าที่” ที่อาจต้องแลกด้วยเลือด?

อรุณีมาลา ฉัตรอรุณ แม่เลี้ยงเดียวของเด็กหญิงต้นข้าวและเด็กชายต้นกล้า ต้องเวียนมาพบกับพ่อของลูก ดร.ศิวัช อีกครั้งในฐานะญาติดอง เธอจะทำอย่างไร จะปกป้องตัวเองและลูกจากคนแบบเขาได้อย่างไร ################## "พี่วัชคะ ออทำกับข้าวมาฝากค่ะ" อรุณีมาลาเคาะประตูอพาร์ทเม้นท์ของชายคนรัก เธอรู้ว่าช่วงนี้เขาคร่ำเคร่งกับงานวิจัยจนแทบไม่มีเวลาหาอะไรทานจึงทำกับข้าวมาให้ และเธอมีข่าวดีจะบอกเขาด้วย "ออ พี่มีเรื่องจะบอก" เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง มองเธอที่กำลังจัดอาหารให้เขาด้วยความลำบากใจ "ช่วงนี้พี่ต้องเร่งธีสิต พี่คงไม่มีเวลาดูแลออ เราเลิกกันเถอะ" หญิงสาวมองเขาอย่างตกใจ "พี่วัชล้อเล่นเหรอคะ ไม่พูดแบบนี้สิ" หากแต่แววตาของเขาไม่มีแววล้อเล่น "แต่ออกำลัง.." เธอพูดไม่จบ เขายกมือขึ้นบอกว่า "พี่คิดดีแล้ว ที่ผ่านมาถ้าพี่ทำให้ออเข้าใจผิด พี่ขอโทษนะ พี่ขอให้ออเรียนจบกลับไทยไวๆ นะครับ" หญิงสาวน้ำตาคลอเมื่อแน่ใจว่าเขาไม่ได้พูดเล่น เธอพยักหน้ายอมรับไม่พูดอะไรอีก

ข้ามเวลามาเป็นลูกเมียบ่าว เธอจะทำอย่างไรให้ชีวิตดีขึ้น เมื่อไม่มีอำนาจก็ต้อง ผันตัวเองเป็น เจ๊ดัน เอาวะ ในเมื่อเซี่ยงเส้าหลงปั้นจิ๋นซีได้ ข้าก็จะปั้น บูเชคเทียน ด้วยสองมือนี้ให้ดู นิยายเรื่องนี้เป็นจินตการของผู้เขียน อาจมียุคสมัยที่ใช้เทียบเคียงแต่บุคคลและเหตุการณ์ล้วนมาจากจิตนาการและผลงานนี้เป็นลิขสิทธิ์ของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว ห้ามิให้ผู้ใดคัดลอก ทำซ้ำหรือดัดแปลงใดๆ หากฝ่าฝืนจะดำเนินการตามกฏหมาย เบื้องต้นคาดว่าจะมีประมาณ 50 ตอนและเปิดให้อ่านฟรีถึงตอนที่ 8 หากมากว่า 50 ตอนจะเปิดให้อ่านฟรี 10 ตอนเป็นอย่างต่ำ จากนั้นจะติดเหรียญในราคา ไม่เกิน 3 บาท โดยพิจารณาจากจำนวนคำเป็นหลัก

น้ำเสียงของยาดากระเส่า มือเรียวบีบเคล้นกลีบสวาทของตัวเองที่ยังเป็นสีชมพูสวยราวกับกลีบกุหลาบสีชมพู เบ่งบานอยู่ท่ามกลางดงเส้นไหมสีดำระยับ ขณะมือที่เหลืออีกข้างเอื้อมขึ้นมาบีบเคล้นเต้านมสองข้างของตัวเองไปพลาง ทำเอาท่านประธานที่กำลังแอบมองถึงกับตบะแตก รู้สึกว่ากำลังโดนท้าทายอย่างแรง ‘ไม่ไหวแล้วโว้ย… ’ ถึงขั้นนี้แล้ว… กวินท์ตบะแตก ขยับลงมาจากเก้าอี้ที่คว้าเอามาขึ้นยืนแอบมองหญิงสาว รีบถอดเสื้อผ้าจนเหลือแต่กางเกงบ็อกเซอร์สีดำบางๆ มองเห็นแท่งเนื้อเป็นรูปเป็นลำมหึมาน่าสะพรึงซ่อนอยู่ภายใน ก้าวยาวๆ กลับเข้ามาในห้อง เอามือผลักบานประตูห้องน้ำที่เขารู้ว่าเพียงขยับแรงๆ ก็ทำให้ลูกบิดที่ไม่แข็งแรงนักคลายออกจากกันได้โดยง่าย “วะ… ว้าย… ท่านประธาน… ” ยาดาร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจ รู้สึกอับอายจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนีกับสิ่งที่ตัวเองกำลังแอบทำอย่างเพลิดเพลิน เพราะว่ามือยังซุกอยู่ที่ง่ามขาอ้ากว้าง ไม่คิดว่าคนที่หล่อนกำลังเรียกร้องร่ำหาเขาอยู่ในจินตนาการอันวาบหวาม จะผลีผลามเข้ามาปรากฏกายอยู่ตรงหน้าราวกับภาพฝัน “ท่าน… เอ่อ… ท่านเข้ามาทำไมคะ” ด้วยสัญชาตญาณ ทำให้หล่อนรีบเอื้อมมือคว้าผ้าขนหนูมาบิดทรวงอก

การแต่งงานที่ไม่ได้ซึ่งคำว่า “รัก” สร้างความเจ็บปวดให้กับกรกวินทร์กับแพรวพรรณรายไม่น้อยแต่ทว่ามันเจ็บปวดกว่า เมื่อเขาและเธอมีแต่ความเกลียดชังที่มอบให้แก่กันและกัน “ปล่อยนะ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะคุณทัช คุณจะมาทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ ว้าย!” เธอร้องโวยวายเสียงดัง ก่อนที่เสียงอุทานตกใจจะดังตามมา เมื่อเขาเหวี่ยงร่างของเธอลงไปบนเตียง โดยร่างหนาคร่อมทับรวบข้อมือเล็กทั้งสองข้างด้วยมือใหญ่ของเขาเพียงมือเดียว “ทำไมจะทำไม่ได้ ในเมื่อเธออยากเป็นเมียฉันจนตัวสั่น ฉันก็จะสนองให้ สนองอย่างหนักให้ลืมโลกไปเลย” เขาพูดเสียงเยาะ “สิ่งที่เธอจะได้รับจากฉันไม่ใช่ความสุข แต่เป็นความทุกข์ต่างหาก ฉันจะทำให้เธอตกนรกเหมือนกับที่ฉันเป็น”

ลินลดาครูโรงเรียนอนุบาลถูกกล่าวใส่ร้ายจนถูกไล่ออก เธอมารับจ้างเป็นครูพี่เลี้ยงตามบ้านเศรษฐี แต่ก็ต้องมาเลี้ยงเด็กเอาแต่ใจ ไม่ใช่แค่ลูกแต่พ่อหรือนายจ้างของเธอก็เอาแต่ใจไม่แพ้กัน