4 Sifat Mustahil Allah

เตยหอมเป็นแค่ผู้อาศัย ไม่ต่างจากกาฝากของครอบครัว หน้าที่ก็คือต้องทนรองมือรองเท้าให้กับเจนจิราลูกสาวของผู้มีพระคุณ และเมื่อผู้มีพระคุณต้องการให้หล่อนปลอมตัวเป็นเจ้าสาวเพื่อมอบพรหมจรรย์ให้กับเจ้าบ่าวในค่ำคืนแต่งงานแทนลูกสาวผู้สำส่อนของพวกตน หล่อนก็ไม่อาจจะปฏิเสธได้ หลังจากค่ำคืนอัปยศนั้นผ่านพ้นไป หล่อนก็ถูกส่งตัวไปจนไกลแสนไกล 4ปีผ่านไป... หล่อนจำใจต้องเดินทางกลับมาเมืองไทย เพื่อร่วมงานศพของเจนจิราที่ฆ่าตัวตาย และหล่อนก็ได้พบกับเขาอีกครั้ง อเล็กซิส โอคอนเนอร์ เขาคือพ่อของลูกสาว... แต่เขาจะไม่มีวันรู้ความลับนี้หรอก แม้ว่าลูกสาวจะถอดแบบมาจากเขาราวกับแกะก็ตาม "เอ่อ... คุณมีธุระอะไรกับฉันเหรอคะ" เขายืนอยู่หลังบานประตูไม้ที่หล่อนเพิ่งเปิดออก "ฉันเอาต่างหูมาคืนเธอน่ะ" เขายื่นต่างหูข้างที่หล่อนพยายามหามาตลอดสี่ปี แต่ก็หาไม่เจอ "ขอบคุณค่ะ" "ไม่ทราบว่าคุณเจอมันที่ไหนเหรอคะ" "บนเตียง..." น้ำเสียงของเขาแผ่วเบา แต่มันกลับทำให้สันหลังของหล่อนเย็นวาบ "ในคืนแต่งงานของฉันกับเจนจิรา เมื่อ 4ปีก่อน"

เมี่ยง มัสยา นักศึกษาคณะบริหารธุรกิจปีที่ 4 กลับพบเจอความโชคร้ายเมื่อโดนวางยาในงานปาร์ตี้ของ สายฟ้า หนุ่มหล่อคณะนิเทศศาสตร์ชั้นปีที่ 4 ที่มาติดพันเพื่อนรักของเธอ ค่ำคืนนั้นทำให้ชีวิตของเธอไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป เมื่อมีเลือดเนื้อเชื้อไขของผู้ชายเลว ๆ คนนั้นติดท้องเธอมาด้วย เธอและเพื่อนตัดขาดการติดต่อกับผู้ชายคนนั้นและไม่ยอมเรียกร้องขอความรับผิดชอบใด ๆ ทั้งสิ้น เธออดทนแบกหน้าอุ้มท้องไม่มีพ่อไปนั่งเรียนจนสามารถจบการศึกษาพร้อมเพื่อนได้ในที่สุด ชีวิตที่ต้องดำเนินต่อไปเริ่มปั่นป่วนอีกครั้งเมื่อเขาดันล่วงรู้ความลับนั้นเข้า เขาตามหาเธอจนเจอและเข้ามาวุ่นวายในฐานะพ่อของลูก ข้อตกลงที่มีร่วมกันคือทำทุกอย่างเพื่อลูกเท่านั้น จะไม่มีการยุ่งเกี่ยวกันในสถานะอื่นใดทั้งสิ้น แต่สุดท้าย ความใกล้ชิดก็ทำให้เธอและเขากลับมามีความสัมพันธ์กันอีกครั้ง และครั้งนี้ยิ่งก่อเกิดเป็นความผูกพันที่มากเกินกว่าจะตัดขาด และทุกคนจะทำเช่นไร เมื่อเขาเองก็มีผู้หญิงที่กำลังจะมาร่วมใช้นามสกุลของเขาอยู่แล้วทั้งคน

♡คำโปรย♡ ในวันที่เธอเดือดร้อน เขากลับเป็นคนเดียวที่ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือเธอทุกอย่าง และเป็นคนเดียวที่เหลืออยู่ในชีวิต หากไม่มีเขาในวันนั้น เธอคงเป็นคนเร่ร่อนที่ไหนสักที่ แต่เธอกลับลืมไปว่า ของฟรีไม่มีในโลก...หากเธอต้องการที่จะเรียนต่อและรักษาบ้านหลังสุดท้ายที่เหลืออยู่ของเอาไว้เธอต้องอยู่ใต้อานัติของเขา จนกว่า...คนรักของเขานั้นจะกลับมา.. " เสือเป็นคนบอกเราเอง ว่าถ้าคนรักของเสือกลับมา... เสือจะปล่อยเราไป" " กูไม่ปล่อยใครทั้งนั้น" อือออออ!!!! ˖◛⁺˖◛⁺˖◛⁺˖◛⁺˖◛⁺˖◛⁺˖◛⁺ เสือ : บริหารปี 4 หล่อ นิ่ง เงียบ ดุดัน เอวา : บริหารปี 4 น่ารัก พูดน้อย นิ่ง เงียบ และยอมคน...

Kehidupan Ivy mulai berubah setelah ia menolong pria di malam itu. Hidupnya menjadi tidak tenang di tambah lagi tanggungan hidupnya yang semakin berat. Terjebak dalam pekerjaan di lingkungan berbahaya demi memenuhi kebutuhan dan menyelesaikan semua urusannya. Membuatnya jatuh cinta pada seseorang yang mustahil untuk di miliki.

“Sekarang, kautelah menjadi seorang pendekar sejati. Karena itu kausudah berhak menyandang gelar Pendekar Macan Tutul. Tapi ingatlah selalu, jangan pernah berbuat mungkar dan berlaku sombong, karena di atas langit masih ada langit. Hindari sifat pamer, sifat adigang, adigung, dan adiguna. Tak ada manfaatnya kamu menampakkan diri bahwa kamu seorang pendekar sakti. Utamakan sifat bersabar. Karena dengan sikap bersabar seseorang akan sangat mudah untuk berpikiran adil dan bijak. Jangan berlebihan dan berbuat dan bertutur.”

" Bah, serius Abah mau mindahin aku di pondok ini? " Tanya Abbas sambil mencoba berjalan sejajar dengan abahnya . "Ya gimana lagi. " Jawab abahnya dengan singkat. "Di pondok ini ikhwan akhwat jadi satu loh. " Balas Abbas. "Kamu di sini mondok niatnya buat cari ilmu, bukan cari akhwat, kalau niat awal kamu mau cari ilmu, InsyaAllah gapapa walaupun ada akhwat. " Jelas abahnya dengan lembut. *** "Ih Putri, jangan jadi berondong kau ni. " Ucap Aini membuyarkan lamunanku. "Dih, siapa juga yang jadi berondong, kau nanti kaget kalau tahu dia, " balasku. "Hmm iya-in aja deh biar kau seneng. " Balasnya sambil tertawa. *** Mungkin nantinya tak akan ada yang tahu, bahwa ada seseorang yang selalu melangitkan do'a sendirian, berjuang dengan teguh nya, tanpa adanya sebuah dukungan, ia selalu yakin akan takdir Allah yang indah, Allah tak mungkin membiarkan do'a dan keteguhan dari hamba-Nya itu kembali dengan sia-sia. Meski selalu ada rintangan yang tak segan-segan menghampiri, bahkan terkadang rintangan itu memberi rasa luka di hati. Akankah ia mampu bertahan di atas derasnya rintangan itu? Ataukah perjuangannya akan berhenti sebelum Allah buka pintu do'anya? . Ingat, hal menyakitkan dalam hubungan percintaan adalah;"kita telah kehilangan sesuatu itu sebelum sempat memilikinya. "

Persaingan bisnis kuliner antara Ariadna dan William membawa mereka ke sebuah kisah cinta unik bercampur konflik. Sayangnya, semua kisah yang mereka usahakan tak mampu mengubah takdir yang sudah mengikat sedari lahir. Takdir yang mustahil untuk ditawar. Hal apakah itu? Nasib apa yang memenjara Ariadna dan William?

Rasa trauma mengurung Aisyah dalam ruang lingkup masa lalu. Ia mencoba menata hidup kembali setelah kejadian pahit yang terjadi secara beriringan dalam waktu dekat. Tak disangka ternyata Allah mempertemukannya dengan David --SPV baru. Pertemuan terus terjadi, hingga mengantarkan mereka pada sebuah

Aku sedih meninggalkan anak-anakku pada Mas Emran. Apakah perjuanganku menjadi pahlawan devisa hanya sia-sia. Aku yang salah karena terlalu percaya pada Mas Emran. Aku yakin Allah tidak tidur dan berharap anakku baik-baik saja menunggu kepulangan ku. Reyhan dan Rindu betapa Bunda kangen sama kalian.

[Heyyy! Gadis kampung! Ini peringatan saya yang ke sekian! Kamu pake guna-guna apa, hah?! Cepetan hilangkan ilmu hitam yang kamu kirimkan pada Ashraf! Kamu tidak pantas menjadi menantu di keluarga Adireja!] Aku menghela napas panjang. Sehari setelah aku menerima lamaran Tuan Muda Ashraf, aku selalu mendapatkan terror dari nomor yang tidak dikenal. Pikiranku yang sedang kacau oleh hal itu, bertambah runyam oleh omelan yang keluar dari mulut cabenya Teh Selvi. “Kalau semua ayam yang kamu goreng gosong? Kamu pergi lagi ke pasar beli ayam lagi pake duit kamu sendiri, punya gak?” cibirnya. Dia tak pernah bosan menghinaku karena kastaku yang dianggapnya rendahan. Aku lupa ada sepasang netra yang menatapku sambil berlinang. “Ibu kenapa?” Aku menoleh ke arahnya setelah Teh Selvi berlalu. “Maafin Ibu sama ayah kamu, Ta! Kalau saja kami punya uang dan menyekolahkan kamu tinggi, mungkin kakak-kakak sepupumu tidak akan merendahkanmu seperti ini?” isaknya. Wa’ Imah hanya sesekali melirik kearahku dan Ibu. “Bu, sudahlah! Sinta tidak apa-apa! Tuhan tidak akan salah memilih orang yang akan Dia tinggikan, Allah tidak hanya melihat dari pendidikannya. Meskipun seluruh dunia merendahkan orang itu, jika Allah meninggikannya semua bisa apa? Ibu hanya perlu mendoakanku agar tetap menjadi orang yang penuh syukur dan berada di jalan-Nya. Ibu mau kan jika Allah memilihku dan meninggikan derajat kita suatu hari nanti?”