Naalala

Isang call girl si Frances. Hindi niya iyon ikinahiya sa maraming tao dahil alam niyang doon siya kumukuha ng kaniyang pantustos sa kaniyang araw-araw na pangangailangan. Bagaman sa sex at pera lang din naman ang umiikot ang buhay niya. Pero isang araw na may tumawag sa kaniyang Amerikano na nagngangalang Jony. Para sa isang gabi, paparausan siya nito, isang malaking halaga ang ibabayad nito. Hindi na nagpakipot si Frances. Pera at sex lang ang nasa isip niya at iyon ang kagustuhan niya. Bagaman, hindi niya alam na dahil sa kliyente niyang si Jony, unti-unting nagbago ang kaniyang buhay. Jony is a clingy, sweet, annoying, and wild. Ito rin ang dahilan kung bakit nalilito na siya sa kaniyang sarili dahil ang sabi nito, ito ay ang kaniyang asawa. Gayunpaman, hindi siya naniniwala. Lalo pa ay wala naman siyang naalala na naikasal siya sa isang Jony Guevara.

ROOM 808. It was just a normal night at kwarto lamang ito sa iba, ngunit para kay Rosa, ito ay isang masamang panaginip. She never saw the man who made love with her or even knew his name. Ang naalala lang niya, ang kakaibang init at minty na labi nito. After being planned and trapped sa isang silid ng dahil sa plano ng stepsister at kapatid para mapaalis siya, nagbunga ito ng isang anak na lalaki. After 5 years passed, ang pag-uwi nila sa Pilipinas ang magiging simula ng unti unting paglabas ng katotohanan at ang nalalapit na pagkikita ng dalawa from that night. Will she get the revenge she deserves? Or will she never find the truth about her son’s father?

Nang magising si Zinnia gulat siyang nakatingin sa kanyang katawan na hubo't hubad. Tiningnan niya ang lalaki na sarap sa pagtulog, naalala ni Zinnia na ito ang lalaking nakatinginan niya kagabi, dahan-dahan siyang tumayo at binitbit niya ang kanyang mga gamit, kalaunan ay patuloy siyang umalis. Nang magising ang lalaki ay agad niyang inutusan ang kanyang mga tauhan na hanapin ang babaeng kanyang nakasiping upang panagutan at pakasalan ito. Ilang araw ang nakalipas ay nalaman ni Zinnia na buntis siya at hindi lamang ito isang sanggol kundi tatlo, naging masaya naman siya subalit malungkot niyang naisip na baka hindi niya kayang gampanan ang pagiging ina. Naisip niya ang lalaki sa bar subalit pumasok ulit sa kanyang isipan na baka hindi ito panagutan ng lalaki. Habang naglalakad si Zinnia ay bigla niyang nakasalubong ang lalaking ama ng kanyang mga anak, malamig siyang tinitigan nito ngunit maya-maya lang ay ngumiti ito. ganun pa man ay hindi alam ni Zinnia kung ipagtatapat niyang nabuntis siya nito. Tinanong ng lalaki kung ano ang nais ni Zinnia, naisip ni Zinnia na kailangan niya ng pera. Binigyan naman agad ng lalaki si Zinnia ng pera. Malungkot na naisip ng lalaki dahil kagaya pa rin si Zinnia ng ibang babae na pera lamang ang habol sa kanya. Isang araw habang naglalakad si Zinnia ay bigla siyang may nakabangga, isang babae na mayaman ang dating. Humingi ng tawad si Zinnia subalit hinusgahan lamang siya nito, sabi-sabi pa ng iba na ang babaeng ito ang nakatalang ipapakasal sa isang pinakamayang CEO na si Mr. Youtan.

Kung hindi pa malalagay sa malalang karamdaman ang ina ni Basha, hindi niya malalaman ang kanyang tunay na pagkatao. Hindi niya akalain na anak siya ng isang mayamang businessman. Sa kagustuhan na maoperahan ang kanyang Ina ay lumuwas siya ng maynila upang humingi ng tulong dito. Ngunit kahihiyan lamang ang inabot niya dahil pinagtabuyan siya nito at hindi kinilalang anak. Dahil sa kaibigan niyang si Myla nagkakilala sila ni Diego. Naghahanap kasi ito ng surrogate woman na papayag makipagtalik sa kanyang nobyo na si Thaddeus upang magkaroon ng anak at maipamana kay Thaddeus ang lahat ng ari-arian ng kanyang lolo. Pumayag siya sa isang gabi kapiling ang isang bakla upang tuluyang mapaoperahan ang kanyang ama at dalhin ang magiging anak nito. Nakipagsiping si Basha habang nakatakip ang kanyang mga mata ay patay ang ilaw kaya hindi niya alam kung ano ang anyo ng lalaking katabi niya sa kama. Simula nang makatikim ng babae si Thaddeus ay palagi na niyang naalala ang gabing angkinin niya ang babae. Hangang sa humantong sila sa kasal at kasunduan. Mapanindigan kaya ni Basha at Thaddeus ang kunwaring pagsasama nila para sa kasal at upang mailipat kay Thaddeus ang hinahangad na mana? Magawa kaya ni Thaddeus na iwan si Diego at talikuran ang ilang taon nilang relasyon upang mas maging tahimik ang kanyang buhay at maging asawa at ama sa dinadala ni Basha?

Nagising si Cresia sa nakakasilaw na liwanag. Iginala niya ang paningin. She found myself lying on the cold ground. Huling naalala niya, habang pabalik siya sa condo... may nakita siyang batang babae sa kabilang bahagi ng kalsada. The girl was about to get hit by a car but she saved her. Bumangon siya at muling iginala ang tingin sa paligid. Nasaan na ang batang iniligtas niya? Where is she now? Napapikit siya nang tamaan ang mata ng sinag ng araw. Fuck. At bakit umaga na? Nakatulog ba siya sa daan? Ibinaba niya ang tingin sa sarili. She remember she was covered with blood. But how come she was perfectly fine now? Walang anumang bahid ng dugo ang damit niya... Iginalaw ni Cresia ang kamay. Wala siyang naramdamang anumang masakit doon. Nanlaki ang mga mata niya nang makita ang isang paparating na truck. Fuck! Her first instinct is to run. But it is too late. The truck is only meters away from her. Mariin niyang ipinikit ang mga mata at hinintay ang pagtama niyon sa kanya... But seconds passed. Nothing happened. Walang truck na tumama sa kanya. Bakit? Dahan-dahang idinilat ni Cresia ang mga mata. Wala na ang truck. Bakit? Anong nangyari? Muli niyang inalala ang nangyari kagabi... She was fucking sure she got hit by a car. Hindi kaya...hindi kaya...patay na siya? "Not yet." Isang lalaki ang biglang sumulpot sa tabi niya. Para itong galing sa libing sa suot na damit. Black cape, black pants, black shoes. Everything is black. Even his eyes. They're as dark as his outfit. "S-sino ka?" He smiled to her. Hindi alam ni Cresia kung bakit kinilabutan siya sa ngiti ng lalaki. "I'm Kairos. Your death angel." Death angel? "What? I... I'm...I'm dead?"

Kylee Nicole Montenegro, ako 'yun. Labing-walong taong gulang na at malapit ng mag-kolehiyo. Hindi na ako nagho-homeschool; malapit na akong maging normal na estudyante, tulad ng pangako ni Dad. Homeschooled ako mula nung ako'y limang taon dahil sa isang aksidente. Madalas sabihin ng mga tao na marami daw nangyari sa buhay ko noong bata ako, pero isang bagay lang ang matandaan ko — isang panyo. Isang hindi kakilalang bata ang nagbigay sa akin nito, at hindi ko alam ang pangalan niya. Malamang, hindi ko na siya makikilala matapos ang maraming taon, pero umaasa ako na isang araw ay makakita ako sa kanya para magpasalamat. Ang hindi kakilalang ito ang tumulong sa akin nang mawala ako sa mall. Naalala ko ang bahagi ng pangyayari, pero hindi lahat. Napapangiti ako nang hindi ko namamalay. Pagkatapos kong lumabas ng banyo, napansin ko ulit ang panyo at ngumiti. Mukhang may kaunting paghanga ako sa taong nagbigay nito sa akin. Ilang taon na itong nasa akin at hindi ko pa ito nalalabhan. May nakasulat ding salitang "TRIST" dito. Iniisip ko kung pangalan ba ito. Nagtango na lang ako dahil wala akong alam. Nahulog sa malalim na iniisip, isang katok sa pinto ang bumalik sa akin sa realidad. "PUPUNTA NA!" sigaw ko nang marinig ko si Ate Lena na nagpapaalam na ang almusal ay handa na. Isinilid ko ulit ang panyo sa aparador, may kakaibang tanong pa rin sa aking isipan. SINO KA?

Mahirap ang mawalan ng mga dahilan mo para mabuhay yung mga nagpapasaya sayo pero ngayon hindi mona alam kase hindi muna ii.sila pwedeng pang makasama Muli. Lalo na pag naalala mo ang lmga bagay na ginagawa nyo nuon ang tangi mong magagawa ay umiyak lamang ganyan ang buhay ngayon ni hilary simula nang mawala ang mga mmagulang nya ang tangi nalang meron sya ang mga kaybigan nya ni Minsan hindi sya iniwan iihanggang sa dumating si Blue sa buhay nya ... Ano kaya ang magiging papel nya sa buhay ng dalaga

Warning: Rated SPG(R-18) Naalala niya si Drix pati na ang paraan ng pag-angkin nito sa kanya. Na parang kapareho ng ginagawa ng lalaki na ito na nasa kanyang ibabaw. Kasunod niyon ay ang muling pagbabalik ng matinding sakit na pinaranas sa kanya ng lalaki ng iwanan siya nito, na halos ikabaliw niya yata. Bigla tuloy niyang naitulak ang buong lakas ang lalaki sa dibdib nito. Para siyang binuhusan ng malamig na tubig, kaya dagling nawala ang nagliliyab na pakiramdam na nararamdaman niya kanina lang. Gusto niyang malaman kung sino ba talaga ang lalaki sa dilim na kasama niya ngayon, para kasing kay damot ng liwanag ng mga sandaling iyon. Hindi niya talaga maaninag ang mukha ng lalaki. Dahil kung hindi siya nagkakamali na si Drix ang kanyang kaniig ay hinding hindi siya papayag sa mga nangyayari ngayon. Sinaktan siya ng matindi ng lalaki, iniwanan na siya. Kaya bakit siya nito kinuha ng walang permiso? Bakit siya kinidnap? Anong dahilan? Maya asawa na ito, kaya anong ibig sabihin ng lahat? “Sino ka!?” Napakalakas na tanong niya. Halatang nagulat ang lalaki sa biglang pagbabago niya ng mood. Kanina lang ay lubos na siyang nagpapasakop sa kamunduhan na taglay nito. Pero sa isang saglit ay nagawa niyang alisin ang init at palitan ng galit ang nadarama. Hindi rin niya alam kung paano niya nagawa iyon. Nakaangat ang kalahating katawan nito mula sa kanya, pero ang ibabang bahagi ay nananatiling magkadikit. Noon lang niya napansin na nakabukaka pala ang ayos niya, nakaayos ito sa kanyang gitnang ibabang katawan. Naisip niya na kung sasalakayin ng matigas na parte ng katawan nito ang kanyang hiyas ay tiyak na wala siyang kalaban laban. “Sino ka?” Malakas na ulit niya sa tanong. “Alex.” Parang naguguluhang bigkas nito sa kanyang pangalan. “Hindi mo pa ba ako nakikilala?”

Nagpakasal si Celine ng wala sa tamang oras sa isang biyudong mayaman na may isang binatang anak na ang pangalan ay David Gonzalo kahit hindi niya ito mahal. Matapos ang kasal nilang dalawa ay dinala siya nito sa mansion kung saan nandoon ang anak nitong binata na hindi makapaniwala na ang daddy niya ay may bagong asawa na. Unang kita pa lang ni Celine kay David ay nasabi na niya sa sarili niya na gusto niya ito. Wala pa ngang isang linggo ay natagpuan na lang na wala nang buhay ang daddy ni David na pinakasalan nga niya. Galit na galit sa kanya si David sa nangyaring 'yon. Inaakusan siya nito na pumatay sa daddy niya ngunit tinatanggi naman niya 'yon. Pinapaalis na siya ni David sa mansion nila. Kahit mahal niya ito ay umalis siya sa mansion na 'yon. Makaraan ang ilang taon ay nagkita silang muli ni David. Bumaliktad ang takbo ng buhay nilang dalawa. Kung dati siya ay mahirap ngayon ay si David na ang naghihirap. Winaldas nito ang perang pinamana sa kanya ng daddy niya. Nawala ang lahat sa kanya. Gusto ni David na tulungan siya ni Celine. He knows that she became rich because of his dad's money. Tulungan kaya siya ni Celine? Mahal pa rin ni Celine si David ngunit sa tuwing makikita niya ito ay naalala niya ang masasakit na salitang binitawan nito sa kanya. Paano kung iparanas rin ni Celine ang naranasan dati sa kanya kahit may nararamdaman pa rin siya sa kanya?

Ang ampon ng aking ama ay ikinulong lamang sa masikip na storage closet nang halos labinlimang minuto, ngunit tinalian niya ako at itinapon sa loob bilang parusa. Tinakpan pa niya ang ventilation gamit ang mga tuwalya. "Bilang nakatatandang kapatid ni Wendy, kung hindi mo siya kayang alagaan, marapat lamang na maranasan mo rin ang takot na naramdaman niya,” seryoso niyang sabi. Alam niyang may claustrophobia ako, ngunit ang aking mga desperadong pakiusap, ang aking matinding takot, ay sinagot lang ng malupit na sermon. "Magsilbi sana itong aral sayo para maging mabuting kapatid." Nang tuluyang lamunin ng kadiliman ang huling hibla ng liwanag, nakakaawa akong nagpumiglas. Isang linggo ang lumipas bago muling naalala ng aking ama na may anak pa siyang nakakulong at nagpasya siyang tapusin na ang aking parusa. "Sana'y naging magandang aral sa iyo ang isang linggong ito, Jennifer. Kung mangyayari pa ito muli, hindi ka na pwedeng manatili sa bahay na ito." Ngunit kailanman ay hindi niya malalaman na matagal ko nang nalanghap ang aking huling hininga sa nakakasulasok na silid na iyon. Sa kadiliman, unti-unti nang nabubulok ang aking katawan.