ความรักต้องห้าม/ความรักระหว่างพี่น้อง

เรื่องรักๆเลิฟๆเกิดขึ้นในสวนหลังบ้าน...ระหว่างคุณหนูคนเล็กผู้ดื้อดึง กับคนสวนห่ามห้าวสุดเซ็กซี่ โอววว...คนสวนซึ่งเป็นคนงานของบ้าน กำลังทำให้เธอปั่นป่วนไม่หยุด ทั้งที่เขาไม่มีทางเป็นผู้ชายในความคิด...ในสเป๊ก...เขาแตกต่างจากไอดอลเกาหลีที่เธอเป็นติ่งราวฟ้ากับเหว

อัยยา...หญิงสาวที่ต้องแต่งงานกับ....ปรินท์....เพื่อใช้หนี้บุญคุณ เธอไม่เหลือทางเลือกแม้แต่ทางเดียวเพราะคำว่า ""บุญคุณของผู้มีพระคุณ"" ค้ำคอ

เธอไม่เคยพาใครกลับห้อง แต่คืนนั้นเธอ “หิ้ว” เขากลับ และเธอคือคนที่ขึ้นคร่อมเขา คืนนั้นจึงไม่มีรัก ไม่มีความผูกพัน มีเพียงเสียงเนื้อกระทบเนื้อ เสียงครางที่อัดแน่นด้วยความโกรธ และความเจ็บที่ระเบิดออกผ่านผิวกาย

เมื่อบุญคุณข้าวแดงแกงร้อนท่วมหัว เมื่อ ‘รัก’ อยู่สูงเกินสุดเอื้อมสอย มันตา จึงตกลงอุ้มท้องลูกให้กับ ตุลย์ ชายหนุ่มผู้เพียบพร้อมทั้งชาติตระกูลและรูปสมบัติ เขาเป็นทั้งเจ้านาย อาจารย์ และผู้มีพระคุณของเธอ เป็นพ่อของลูกเธอ...แต่ ไม่ใช่ผู้ชายของเธอ เก้าเดือนที่เธอ ‘พลีกาย’ อุ้มท้อง มอบทายาทให้กับเขา สำหรับเธอนั้น มันเกินคำว่า ‘คุ้มค่า’ เพราะการเสียสละในครั้งนี้ ไม่ใช่แค่หลอมรวมเลือดเนื้อเชื้อไขของเขากับเธอ แต่ยังทำให้เธอรู้สึกถึงการ ‘มีเขา’ อยู่ทุกลมหายใจ แม้ในชีวิตนี้ เธอจะไม่ได้ยืนเคียงข้าง ครองคู่กับเขาเลยก็ตาม

ทำผัวจนสลบ แล้วหลบไปแซ่บกับเพื่อนผัว (นอกบ้าน) ค่ำคืนที่แสนโรแมนติกของคู่บ่าวสาว ความรักแสนเร่าร้อนเกิดขึ้นบนเตียงนอนที่เต็มไปด้วยกลีบกุหลาบแดงหอมกรุ่น กลิ่นอายความสุขสมหวังหอมละมุนในทุกอณูของบ้านหรูราคาแพง “อืออ...อะ อ๊า” ดวงยิหวาผละจากอ้อมกอดของสามีอ้วนพีดำเมี่ยมอย่างยากเย็น เพราะพุงพลุ้ยของเขาทับทรวงอกของเธอเกือบมิด หากยังซุกกายอยู่ในอ้อมกอดของเขา มีหวังจะหายใจไม่ออก “โอว...” เธอแทบจะหยุดหายใจ ขยับกายเบาๆ เพื่อไม่ให้เขารู้สึกตัว ค่อยๆก้าวลงจากเตียงนอนด้วยความรู้สึกเซ็งในอารมณ์นิดหน่อย เคืองเล็กน้อยถึงปานกลาง นั่นเพราะเซ็กซ์ที่เพิ่งจบลงไปนั้น ไม่สามารถสนองตอบความต้องการของเธอได้อย่างสมบูรณ์แบบ

"เธอรับจ้างหลอกผู้ชาย...แต่เขากลับเป็นคนเดียวที่เธอหลอกไม่ได้!" เมื่อจันทร์สิตา หญิงสาวผู้ใช้เสน่ห์เป็นเครื่องมือ ทำงานลับในเงามืดเพื่อแลกกับเงินก้อนโต ต้องปะทะกับ ‘หมออนล’ ศัลยแพทย์ผู้เพียบพร้อม สุขุม เยือกเย็น และไม่เคยสนใจผู้หญิงหน้าไหน แต่เธอไม่รู้เลยว่าเบื้องหลังภาพลักษณ์แสนสงบนั้น... เขาคือ ทายาทมาเฟียที่โหดเหี้ยมที่สุดในประเทศ และรู้ทันทุกเกมที่เธอกำลังเล่น เมื่อเหยื่อตีหน้าซื่อกลับกลายเป็นนักล่า และนักล่าผู้เชี่ยวชาญกลับตกหลุมพรางอารมณ์ตัวเอง เกมที่ไม่มีใครควบคุมได้จึงเริ่มต้นขึ้น “คุณไม่ได้ฉลาดพอจะล่าผม…ในเกมของผม” แต่ใครกันแน่…ที่กำลังตกเป็นเหยื่อของหัวใจ?

เมื่อเธอเลือกเดินทางเข้าสู่สายมืด เธอก็ต้องยอมรับในโชคชะตาของตัวเอง "อาโปอยากแคสหนังเรื่องใหม่กับพี่มั้ย มาหาพี่ที่โรงแรมสิ เดี๋ยวพี่จะบอกรายละเอียดทุกอย่างให้ฟัง" "ค่ะ โปจะไป"

“จะทำโทษหนูเหรอคะ” น้ำเสียงแอบยั่วเย้าเล็กๆ หยอกล้อหน่อย ๆ เพราะรู้ดีว่าครูปกครองไม่สามารถลงโทษเธอได้แน่นอน เว้นแต่เขาจะไปบอกเมียให้ช่วยจัดการให้เท่านั้น “จะตีหนูเหรอ?” “นึกว่าเด็กนักเรียน แอบมาสูบบุหรี่ในห้องน้ำ ก็ได้ยินอยู่ว่ามีศิษย์เก่ามาฝึกสอน ไม่คิดว่าจะเป็นเธอ” “ไม้เรียวอันนี้คุ้น ๆ นะคะ” เธอแสร้งถามทั้งที่แน่ใจว่าใช่อันเดิมแน่นอน อันที่เคยฟาดก้นเธอแบบเต็มแรงด้วยความโมโห เพราะคิดว่าเธอท้าทาย... ‘ฟาดแรง ๆสิคะ แรงมีเท่านี้เหรอ!’ ใช่ ก็เธอท้าทายจริงๆนั่นแหละ แต่เป็นการท้าทายศีลธรรมในตัวครูหรอกนะ เพราะทุกครั้งที่ครูฟาดก้นเธอ เสียงร้องของเธอทำให้แววตาเขาลิงโลด อย่าคิดว่าเธอไม่เห็นนะ เธอแอบสังเกตตลอดแหละ

ตั้งแต่สูญเสียครอบครัวอันเป็นที่รักในวัยเด็ก เขาก็ปิดกั้นตัวเองและจมอยู่กับความเจ็บปวด จนมาเจอเธอ เด็กสาวผู้สดใส ร่าเริง โลกของเขาก็เปลี่ยนไป และเธอยังนำพาเขากลับสู่ความทรงจำที่หลงลืมไปหลายปีอีกด้วย

"ทะเล" ไม่ชินกับการถูกเอาใจใส่ ไม่มีแม้แต่ใครสักคนที่สนใจ ไม่ว่าจะตอนกิน ตอนเรียน หรือตอนไหนก็ตาม หากไม่เอาตัวเข้าไปหาครูที่บ้านใจสว่าง ก็แทบจะไม่มีใครเห็นเขาอยู่ในสายตาเลย ไม่ใช่แค่ทะเล แต่เด็กกำพร้าทุกคนก็คงแบบนี้... พอมีคนใจดี มาสนใจ มาทำอาหารให้ ทะเลก็แทบจะลืมเรื่องราวติดลบของเด็กหนุ่มที่พบเจอมาตลอดสองสามวันนี้ไปเลย ทะเลแทบไม่มีสมาธิทำสิ่งใด เพราะภาพของเด็กหนุ่มเจ้าเล่ห์สะท้อนเข้ามาในหัวตลอดเวลา นี่เขาเป็นอะไรกันแน่! "พี่ทะเล อยู่กับผม เราอยู่ด้วยกันตลอดไปเลยได้ไหม" "นายแน่ใจเหรอ" "ผมแน่ใจ" "งั้น... ฉันก็..."