ความรักต้องห้าม/ความรักระหว่างพี่น้อง

เมื่อพี่ชายบุญธรรม อยากเปลี่ยนสถานะเป็นสามี ความรักที่ไม่ถูกไม่ควรในสายตาคนอื่น สุดท้ายแล้ว...มันจะจบลงเช่นไร? “พี่ชายเจ้าคะ พี่รักข้าแบบนั้นไม่ได้” “ทำไมจะรักไม่ได้?” “เพราะพวกเราเป็นพี่น้องกันเจ้าค่ะ” อวิ่นเฟยหยวนจ้องลึกเข้าไปในดวงตากลมโตคู่งาม “อาถิง เจ้าก็รู้อยู่แก่ใจว่า เจ้ากับข้าไม่ใช่พี่น้องกัน ระหว่างเราสองคนไม่มีสายสัมพันธ์ทางโลหิตเลยแม้แต่น้อย” “แต่ที่ผ่านมาข้ามองพี่แบบพี่ชาย และรู้สึกกับพี่ฉันพี่น้องเจ้าค่ะ” กล่าวจบ อวิ่นซงถิงก็รีบผลักอีกฝ่ายออก จากนั้นนางก็หมุนตัว แล้วรีบเดินตรงไปที่ประตูห้อง ปึ้ง! บานประตูไม้กระแทกปิด จนเรือนร้างสั่นสะท้านไปทั้งหลัง ไม่ต้องบอกก็รู้ว่า บุรุษที่ยืนอยู่ด้านหลังเป็นผู้ซัดพลังใส่ เพื่อปิดมัน จากนั้นข้อมือของอวิ่นซงถิงก็ถูกกระชาก จนร่างหมุนกลับไปกระแทกกับแผงอกกว้าง รู้ตัวอีกทีร่างกายของนางก็กลับเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของอวิ่นเฟยหยวนแล้ว “อาถิง ที่ผ่านมาเจ้ามองข้า และรู้สึกกับข้าแบบพี่ชายของเจ้าจริง ๆ หรือ?” “ข้า...”

'กาย' เขาคือนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงผู้ร่ำรวยล้นฟ้า แต่เขาซุกซ่อนความดิบเถื่อนเอาไว้ภายใต้ภาพลักษณ์ที่ดูน่าลุ่มหลง เขาโหยหาหญิงสาวที่ 'เคมีตรงกัน' มานานเท่านาน กระทั่งได้ลิ้มรสความสาว จึงรู้ว่าแท้จริงแล้วคนที่เขาตามหาอยู่ใกล้แค่ปลายจมูก 'มารียัน' หลานสาวของปรีชญาภรรยาของกาย บังเอิญเธอเข้าไปรู้เห็นเรื่องของผู้ใหญ่ที่เด็กอย่างเธอไม่ควรรู้ และเธอก็หลงวนเวียนอยู่ในเกมส์สนุกสนานของผู้ใหญ่ โดยไม่รู้ว่าจะไม่มีโอกาสก้าวออกจากเกมส์นั้น ถ้าโซ่พันธนาการยังไม่หลุดจากร่าง เขาและเธอ อาจจะต้องสูญเสียหัวใจรักอย่างไม่มีทางได้กลับคืน ถ้าความรักต่างวัยของคนทั้งคู่จะไม่มั่นคงยั่งยืน จนสามารถเปลี่ยนแปลงทุกอย่างได้เพื่อรักกันตราบนานเท่านาน

สมใจเธอไหมล่ะ?! ได้นอนกับศิลปินที่ชอบเลยนี่ ไหนกล้อง? ซ่อนไว้ตรงไหน ถ่ายไปกี่คลิปแล้ว ยัยแฟนคลับโรคจิต!!!!

อโณณาหลับตาพริ้ม แนบแผ่นหลังพิงขอบสระน้ำ ใช้สองมือตัวเองปรนเปรอความสุขให้ตัวเองอย่างเพลิดเพลิน "อือ...ซี๊ดส์..อู๊วส์...โอย” “หัดว่ายน้ำอยู่เหรอ?” เสียงทักดังขึ้น “ว๊าย!” ดวงตาสวยตื่นลืมฉับ จ้องมองคนตรงหน้าตาค้างเพราะความตกใจปนช็อค “คะ...คุณไรอัน!” พ่อเลี้ยงยิ้มเจ้าเล่ห์ สายตาเร่าร้อนมองผ่านผิวน้ำลงไปยังกายสาวล่อนจ้อนในน้ำ “พ่อสอนให้เอามั้ย?” “คุณไรอัน!”

“ที่ผ่านมาผมหลอกคุณ หลอกให้คุณรักผม ผมต้องการให้คุณเจ็บปวด อยากเห็นคุณร้องไห้เหมือนจะขาดใจ ที่โดนทิ้งอย่างไม่ใยดี” เธอน้ำตาไหล..นี่คือชัยชนะที่เขาต้องการไม่ใช่หรือ...แต่ทำไมเขารู้สึกว่าตัวเองกำลังแพ้

ข้ามีอายุหลายร้อยปีเป็นราชินีในหมู่ปีศาจ มีพลังอำนาจมหาศาล แต่สิ่งเดียวที่ไม่มีวันลืม คือภาพชายคนรักสิ้นใจในอ้อมอก ข้าต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวมานานแสนนานเพื่อรอคอยชายอันเป็นดั่งดวงใจ และตอนนี้ข้าทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เมื่อชายคนรักได้ไปเกิดในภพชาติใหม่ ภพที่มีแต่ความโลภ โกรธ หลง เข่นฆ่ากันไม่เว้นแต่ละวัน  และใจข้ายิ่งร้อนดั่งไฟเมื่อชายคนรักที่เฝ้าคะนึงหากำลังหมั้นหมายกับหญิงอื่น  พวกเขาทั้งคู่ดูเหมาะสมกันราวกับสวรรค์จงใจสร้าง แต่สวรรค์แล้วไงในเมื่อเขาคือคนรักของข้า!! ต่อให้เย้ยฟ้าท้าสวรรค์ข้าก็จะทวงทุกอย่างกลับคืนมา

เขา...พ่อเลี้ยงดรัณ พัชรอมรินทร์ ผู้ชายที่เกิดมาบนกองเงินกองทองแต่มีอดีตสุดแสนจะเจ็บปวด บาดแผลที่ทิ่มแทงหัวใจมาตลอดระยะเวลาหลายปีมันกำลังจะกลัดหนอง ถ้าไม่ทำการรักษาให้หาย เธอ...พลับพลึง โรจนศุภเกียรติ สาวน้อยวัยใสผู้มีโลกส่วนตัวที่แสนจะงดงาม และหลงรักผู้ใหญ่ใจดีคนหนึ่งมาตลอด ‘ความรักคือการให้’ นี่คือนิยามความรักของเธอ เรื่องราวคงไม่วุ่นวายถ้าเธอไม่กลับมารับรู้ว่าเขาเป็น ‘หม้าย’ และเรื่องราวก็คงไม่วุ่นวายกว่า ถ้าเธอกับเขาไม่ต้องเปลี่ยนสถานะจาก ‘น้าเขยกับหลานเมีย’ มาเป็น ‘สามีกับภรรยา’ มันอาจจะเป็นความสมหวังถ้าเธอจะได้แต่งงานกับผู้ใหญ่ใจดีที่หลงรักมาตลอด แทนการแต่งงานกับผู้ใหญ่ใจร้ายที่ไม่รู้สาเหตุว่าอะไรถึงเปลี่ยนให้เขาเป็นคนละคน เถื่อนและไร้เหตุผลสิ้นดี “เมียของฉันต้องเก่งเรื่องบนเตียง ต้องทำกับข้าวอร่อย ต้องทำงานในไร่ได้ไม่ต่างจากคนงาน ที่จริงจะต้องทำงานบ้านเป็นทุกอย่าง ขยัน ไม่นิ่งดูดายปล่อยให้แม่บ้านทำเอง เธอก็ต้องเป็นแบบนั้น” “ก็ได้ พลับทำให้ได้” “เริ่มเลย”

...เพราะเหตุผลในหลาย ๆ อย่าง ที่เขาต้องปกปิดตัวตน และฐานะที่แท้จริงเอาไว้ โดยที่ไม่มีใครทราบเลย ว่าเขาเป็นใคร? มาจากไหน?

เมื่อนักข่าวสาวจอมแส่ต้องกลายเป็นนางบำเรอสวาทของลูกเศรษฐีจอมอัปลักษณ์และมีรสนิยมซาดิสม์ เธอจะเอาชีวิตรอดออกมาจากกำแพงสูงของคฤหาสน์กลางหุบเขาได้หรือไม่ หรือจะตกหลุมรัก กลายเป็นทาสสวาทของเขาตลอดไป

เรื่องราวความวุ่นวายและเรื่องชวนปวดหัวกำลังเริ่มต้นขึ้นหลังจากที่คนสองคนกลายร่างจากคนปกติเป็นคนขี้เมา… เรื่องราวของความปวดหัวของหญิงสาวที่ปิดกั้นเรื่องความรักกลับมาถูกผู้ชายที่อายุน้อยกว่าเธอหลายปีทำให้เธอต้องเสียใจเพราะเขาคนนั้นดันรู้และจับความรู้สึกลึกๆของเธอได้.. ความน่ารัก ความกวน และความจริงใจของเขาทำให้เธอเริ่มลังเลขึ้นมา.. เธอควรจะทำอย่างไร… เธอจะไปต่อหรือพอแค่นี้.. ถ้าเธอเลือกที่จะเปิดใจให้เขา.. เธอจะเสียใจและเจ็บปวดกับความรักอีกรึเปล่า.. สัญญาได้ไหม สัญญาว่าจะไม่ทำให้เธอเสียใจอีก สัญญาได้ไหมว่าจะไม่ทำให้เธอต้องเจ็บปวดจากคำว่ารักอีกครั้ง…. เธอไม่ต้องการแล้วเธอไม่อยากเสียใจเพราะความรักอีกแล้ว… ขอแค่เธอคนนั้นเปิดใจให้เขาสักนิด.. แค่นิเดียวเท่านั้นเขาจะเป็นคนดูแลและรักษาความรู้สึกที่เธอปิดกั้นและปกปิดมันเอาไว้ด้วยรอยยิ้มที่สดใส.. แต่ภายในกลับไม่เป็นแบบนั้น.. ขอแค่เธอลองเปิดใจให้เขาคนนี้ได้เข้าไปดูแลหัวใจและจิตใจที่บอบช้ำ.. เขาสัญญาว่าเขาจะทำทุกอย่างให้เธอคนนี้กลับมายิ้มอย่างสดใส..รอยยิ้มที่มันออกมาจากความสุขที่แท้จริงไม่ใช่รอยยิ้มทางการค้า..