ความรักต้องห้าม

‘โอ้ว… แม่คุณเอ๊ย’ คราวนี้เรวัฒน์ตาวาว อุทานในใจเพื่อไม่ให้ไก่ตื่น ดวงตาเบิกโพลงมองความเป็นสาวของปุยฝ้ายที่ตอนนี้กำลังเปิดเปลือยอยู่ตรงหน้า รีบเอื้อมมือเข้ามาบูบคลำ แบะบีบพูสวาท สำรวจทุกซอกเสียวของหญิงสาวราวกับกำลังค้นหาเจ้าแมงมุมที่เขารู้ว่าไม่มีอยู่จริง “มีไหมคะคุณลุง… ซี้ดดด… อูยยย… หยุดเถอะ” เสียงครางลากยาว บอกให้หนุ่มใหญ่รู้ว่าสาวน้อยเริ่มเสียวซ่านกับสัมผัสของเขา “น่าจะอยู่ลึก… ลุงขออนุญาตใช้นิ้วแหย่นะคะ” ถึงตอนนี้คนเจ้าเล่ห์อย่างเรวัฒน์คงไม่ยอมหยุดง่ายๆ ต้องหื่นมากขนาดไหนถึงจะคิดแบบนี้ได้ เขาไม่รอรี รีบกดนิ้วกลางเสียดสีขยี้ร่องกลีบขมิบรัด “อ๊ะ… อ๊าย… ” สาวน้อยครางเสียว เรวัฒน์กรีดนิ้วรัวๆ กระแทกเข้าใส่ซอกเสียวอย่างเมามัน ทำเอาหล่อนร้องคราง

เด็กหนุ่มบังเอิญเจอคุณนายสาวออกมาจากโรงแรมพร้อมกับชายชู้ เขาเลยคิดจะฉวยโอกาสใช้เรื่องนี้หาความสนุกแบบใหม่ๆ ดูบ้าง

หานอวี๋เฟิ่ง นางจะทำเช่นไร เมื่อต้องมารองรับความแค้นและความปรารถนาของ แม่ทัพเซียวไป๋ซาน ซึ่งเป็นอดีตคนรักของมารดาและยังกลายมาเป็นพี่ชายของนาง เมื่อมารดาของนางได้แต่งให้กับบิดาของเขา ...เรื่องราวที่แสนยุ่งเหยิงนี้จะจบลงเช่นไรกัน... "อยากรู้เสียจริงว่า หากมารดาของเจ้า รู้ว่าตัวเองมิได้เป็นเพียงมารดาเลี้ยงของข้าแต่ยังได้รับเกียรติให้เป็นท่านแม่ยายของข้าด้วย นางจะรู้สึกดีใจเพียงไรกัน"

“อู้ววว… กลีบอ้าน่าเลียมาก” ดวงตาของหวังหย่งเบิกกว้าง… เป็นเพราะว่าไม่เคยเจอความสวยงามแบบนี้มาก่อนเลยในชีวิต ตาวาวมองกลีบสาวของเหมยลี่ปลิ้นอ้าเป็นยวงทะลักออกมาระหว่างกลีบก้นด้านหลัง รีบโน้มใบหน้าลงมาแนบชิดพร้อมกับปาดลิ้นเลียเสยเข้าใส่สองกลีบอย่างเมามัน เสียงดังแพล่บๆ คลอไปกับเสียงครางของเหมยลี่ที่ไม่อาจเก็บความทรมานเอาไว้ได้ “อ๊ะ… อ๊ายยยย… ” เหมยลี่ร้องครางด้วยความเสียว… โดนลิ้นหวังหย่งจ้วงเข้าใส่รูสวาทเพียงชั่วอึดใจก็ไม่อาจข่มกลั้นน้ำหล่อลื่นที่พยายามขมิบกลั้นเอาไว้ สุดท้ายจึงปล่อยให้ไหลหลั่งออกมาอาบชุ่มสองกลีบ ขมิบสู้ลิ้นด้วยความลืมตัว ที่เสียวมากขนาดนี้คงเป็นเพราะว่าโม่โฉวสามีของนางไม่เคยใช้ลิ้นเลียอย่างที่กำลังโดนหวังหย่งทำอยู่ในตอนนี้ “อูยยย… ซี้ดดด…หยุดนะอย่าทำข้า” เหมยลี่รู้ว่าถ้าขืนเขาไม่หยุด การที่โดนรุกเร้าอย่างดุดันขนาดนี้เห็นทีว่านางคงต้องเสร็จแน่ๆ “ข้ารู้ว่าเจ้าเสียว ขอโอกาสให้ข้าช่วยทำให้เจ้ามีความสุขเถอะนะแม่นางคนงาม… ” มาถึงตอนนี้หวังหย่งไม่ยอมหยุดง่ายๆ… มือหยาบใหญ่ที่วันๆ เคยแต่ได้จับก้อนดินปั้นถ้วยปั้นชามอยู่ข้างเตาเผา

"เขามองเธอเป็นแค่ผู้หญิงต่ำต้อย ไร้ค่า ปากบอกว่าไม่ต้องการ แต่วันที่เธอหนีไป เขากลับทุรนทุรายเหมือนจะขาดใจ...ใครกันแน่ที่จะอยู่ไม่ได้?"

“อืม...งั้นเราสองคนเป็นอะไรกันดีคะ” “นุ่มอยากให้เป็นอะไรล่ะ” “เป็นเฟรนเซ็กส์ดีมั้ยคะ เป็นคู่นอน แต่ไม่ผูกมัดกัน ไม่หึงหวง ต่างคนต่างใช้ชีวิตเหมือนเดิม” “แต่ลุงอยากเป็นมากกว่านั้น” “อะไรคะ”

กฤติกา คือชื่อของหญิงสาวร่างเล็กสูง156 เซนติเมตร พ่อของเธอชอบดูดาวเลยตั้งชื่อตามกลุ่มดาวลูกไก่ ไรอัน โจนส์ คือ Bossสุดหล่อที่เป็นแรงกระตุ้นให้เธอตื่นเช้ามาทำงาน แม้ว่าเขาจะไม่เคยเห็นเธอในสายตา ทว่าเงื่อนไขที่พ่อให้เธอกลับบ้านเกิด ผสมกับความมึนเมาทำให้เธอ ชวนเขาขึ้นเตียง มันควรเป็นOne night stand แต่เขากลับไม่ยอมให้จบลงแค่นั้น *** ซีรีย์คลั่งรักที่ชวนให้ใจสั่นไหวระดับ7ริกเตอร์***

การเป็นเลขาของเจ้าพ่อคาสโนว่ามันแสนจะเหนื่อย เธอจึงต้องใช้เซ็กส์บำบัดจากคำแนะนำของเพื่อน แต่ใครจะคิดว่าหนุ่มที่นัดมาในคืนนั้น จะเป็นเจ้านายที่เธอแอบด่าลับหลังทุกวัน "ไม่เป็นไรขอแซ่บกับเจ้านายสักคืน"

....ความสัมพันธ์ที่ควรจบลงเพียงชั่วข้ามคืน กลับถูกสานต่อด้วยแรงราคะร้อนแรง ต่อให้คิดว่าตัวเองแน่สักเพียงไหน สุดท้ายการเอาใจลงไปเล่นกับความสัมพันธ์แบบนี้ล้วนต้องเจ็บทุกฝ่าย.... "เป็นเชี้ยไรของมึงวะ!" อาโปกุมไหล่ข้างที่ถูกผลักกระแทกประตูด้วยความเจ็บก่อนจะตะโกนใส่คนทำอย่างหงุดหงิด "มึงตั้งใจจะหนีกู?" ฮิลล์ชี้นิ้วไปที่อีกฝ่ายขบกรามถามอีกฝ่ายเสียงเข้ม "กูจะหนีมึงทำไม เราเป็นอะไรกันกูถึงต้องหนี" อาโปเห็นอีกฝ่ายโมโหก็อดยั่วอารมณ์ไม่ได้ ชอบทำให้กูเจ็บตัวดีนักไอ้ห่านี่ "ก็เป็นคนที่เอากันเวลาเงี่ยนไง!" คำตอบที่พ่นออกมาจากใบหน้าหล่อเหลานั่นทำให้เขาจุกเหมือนโดนหมัดน็อก "ถ้างั้นมึงขาดที่ระบายอย่างกูไปมันจะเป็นไร ทำไมต้องโมโห" สีหน้าที่ชะงักไปยิ้มเยาะเล็กน้อยก่อนตอกกลับอีกฝ่าย "อ้อ...ไม่ได้โมโหหรอก แต่คนของกูมีอะไรปิดบังกู กู! ไม่! ชอบ!" ฮิลล์ไม่พูดเปล่า เขาเดินเข้าประชิดตัวอาโปพร้อมทั้งยื่นมือไปบีบกรามของอีกฝ่ายแล้วพูดใส่หน้านั้นอย่างชัดถ้อยชัดคำ ราวกับต้องการใช้คำพูดตนเองเป็นใบมีดกรีดทรมานเหยื่อย่างช้าๆ

แค่ได้อยู่ใกล้ ๆ จะสถานะไหนหนูก็ยอมได้ทั้งนั้น.... นิยามคำว่ารักของคนอื่นเป็นอย่างไรไม่รู้... แต่สำหรับ 'เพียงพราว' แล้ว การได้อยู่ข้าง ๆ เขา ไม่ว่าจะในสถานะไหน ขอแค่ในทุกเช้าที่ตื่นมาแล้วได้เห็นหน้าเขาเป็นคนแรกเธอก็ถือว่านั่นคือความสมบูรณ์ที่สุดสำหรับนิยามแห่งคำว่ารักของเธอแล้ว ถึงแม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอและเขาจะยังอยู่ภายใต้ของคำว่า 'สถานะที่ซับซ้อน' และถึงแม้มันจะคลุมเครือมายาวนาน และจะยังคงเป็นความลับตลอดไป แต่มันก็คือความสุขเท่าที่หัวใจของเธอจะรู้สึกได้แล้ว แม้ว่าความสุขที่เขามอบให้จะเป็น แค่ภายในห้องนอน บนเตียงหรือที่ระเบียงก็ตาม