ฉลาด

แพคทริค                         ■BAD MAFIA■ มาเฟียหนุ่ม ดิบ เถื่อน  ปากร้าย เจ้าเล่ห์ ไม่อ่อนโยน  เขาเป็นผู้ชายที่ไม่ยอมเสียผลประโยชน์ให้กับใคร                                  นินิว                      ☆BAD REPORTER☆ นักข่าวสาวผู้กล้าได้กล้าเสีย ไม่กลัวตาย  ทั้งๆที่รู้ว่าเขาคือผู้ชายที่อันตรายแต่เธอก็ไม่กลัว เธอไม่ได้ตั้งใจจะร้ายแต่เพราะเขาร้ายมาก่อนเธอจึงต้องร้ายกลับ เพราะ'ความแค้น'เธอจึงต้องขายตัวให้กับเขาตามแผนที่วางไว้ แลกกับการเข้าไปในชีวิตของเขาเพื่อล้วง 'ความลับ'

เขาซื้อเธอ...เพราะใบหน้าคล้ายคนรักเก่า แต่ยิ่งครอบครอง เขากลับยิ่งกลัวจะสูญเสียเธอมากกว่าใคร—ทั้งที่เธอไม่เคยเป็นของเขาตั้งแต่แรกเลย

ตั้งแต่เกิดมาเป็นตัวเป็นตนของเคน ไม่เคยสัมผัสคำว่าผิดหวัง พ่อรวยแม่เป็นคุณหญิง สมาคมต่างๆยกย่องให้เป็นสตรีหมายเลข1แห่งปีมาหลายสมัย ถ้าไม่เจออ้อมเสียก่อนเรื่องต่างๆก็คงไม่เกิดขึ้น อ้อมลูกสาวคนธรรมดาที่บังอาจปฎิเสฐความหวังดีที่เคนมีให้ ทำให้เงินของเคนไม่มีค่าลงไปถนัดตา "ยัยบ้าเอ้ย จนแล้วทำเป็นหยิ่งอีก สักวันเธอต้องมาคุกเข่า ขอร้องให้ช่วยสินะ" อ้อม เป็นเด็กสาวที่ต่อสู้ด้วยตัวเองมาตลอด เป็นเสาหลักเสาเรือนของบ้านก็ว่าได้ไม่เข้าใจ ทำไมผู้ชายอย่างเคนถึงมีสาวสวยยอมเป็นทาสเงินทาสสวาทเขาหนักหนา เธอไม่เข้าใจ ซ้ำไม่พอเรื่องของเคนยังลงข่าวไม่เว้นแต่ละวัน "หึ...จะอ้วก หล่อตรงไหนกรี้ดกันอยู่ได้ หน้ายังกับปลาดุกไม่โดนน้ำ บ้าสุดๆไม่ชอบเลย" เป็นพรหมลิขิตแน่นอนที่ทำให้เขาและเธอมาเจอกันจนได้ มีทั้งดราม่าและความน่ารักของสองพระนางมาให้ท่านผู้อ่านติดตาม หลังจากห่างหายไปนานกับการเขียนนิยาย ฝากติดตามด้วยคะ

‘ริต้า รสิตา’ หญิงสาวผู้มีสมญานามว่าเก่งกาจและแสนเพอร์เฟกต์ แต่ใครเล่าจะรู้ว่าการนั่งเก้าอี้ท่านประธานบริษัทนำเข้าเครื่องดื่มขนาดใหญ่มันจะอ้างว้างเพียงใด นิสัยประหลาดของเธอนั้นก็ดูจะทำให้เธอยิ่งอาภัพคู่ ช่างเป็นที่เวทนาของเพื่อนสาวจนต้องลากเธอไปยัง ‘บาร์โฮสต์’ เพื่อให้เธอเริ่มเรียนรู้ที่จะเข้าหาผู้ชาย จนได้มาเจอกับ ‘กร กรวิวัฒน์’ ชายหนุ่มสุดฮอตเจ้าของบาร์โฮสต์ที่รสิตาจิ้มมาเพื่อเป็นโฮสต์ที่จะบริการเธอในค่ำคืนนี้ นั่นคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้ทั้งคู่เทียวไล้เทียวขื่อกันมานานนับเดือน จนรสิตาเอ่ยปากขอให้เขามาเป็นโฮสต์ของเธอเพียงผู้เดียว และพร้อมจะจ่ายไม่อั้น!!

"ต่อจากนี้ไป เธอจะเป็นคนของผม...! ผมจะรับผิดชอบทุกอย่างที่เกิดขึ้นเองครับ...!"

เธอตกที่นั่งลำบากกำลังจะถูกป้าแท้ ๆ พาไปขายให้กับซ่องโสเภณีหวังนำเงินมาใช้หนี้พนัน เขาคือคนผ่านทางดันบังเอิญมาเห็นเข้า ก่อนจะยอมจ่ายเงินก้อนโตแลกกับตัวเธอ “พิมพ์ดาว” “ประชุมวันนี้เหนื่อยไหม” ฝืนถามทั้งน้ำตา “พิมพ์ดาวกลับไปก่อนเถอะ ไว้ค่อยคุยกัน” เขากลัวนิรินจะเข้ามาเห็นพิมพ์ดาว “ฮึก ทำไมแต่งงานแล้วไม่เชิญเพื่อนอย่างฉันเลย” เอ่ยถามด้วยเสียงสะอื้น “กลับก่อนนะพิมพ์ดาว เชื่อฉันเถอะ” “กรี๊ด!!” เสียงกรี๊ดกร๊าดของนิรินดังแทรกบทสนทนา ก่อนเธอจะมาหยุดข้างกายคิลเลียน “แกจะมาพังงานแต่งของฉันกับพี่คิลเลียนเหรอ” นิรินตะคอกถามเสียงดังสนั่น จนผู้คนภายในงานหันมามองเป็นตาเดียวกันด้วยความสนใจกับสถานการณ์ตอนนี้ “นิรินใจเย็น ๆ” “พี่คิลเลียนจะให้นิรินใจเย็นยังไง มันจะพังงานแต่งของเรา ที่ผ่านมานิรินรู้มาตลอดว่ามันเป็นนางบำเรอของพี่ แต่ตอนนั้นนิรินยอมให้พี่อยู่กับมันแต่ตอนนี้เราแต่งงานกันแล้ว นิรินจะไม่ยอมอีกต่อไป” จบคำพูด นิรินหมุนตัวเดินไปหยิบแก้วน้ำส้มก่อนสาดใส่หน้าพิมพ์ดาว “หยุดนะนิริน”

"ไม่รู้แหละฉันทำไปแล้ว..ไม่มีทางเลือกด้วย" "เรื่องบ้าอะไรว่ะ!!!" "ฉะนั้น..รีบบอกพวกเขาไปสิว่าเรามีอะไรกันแล้ว" "เหอะ!!!!"

ติณภพ (จางเหยนโย่) "หึ ผมไม่แต่ง ป๊าม๊าผมจะให้ผมแต่งานกับใครไม่รู้ ผมไม่ชอบที่สุดก็คือโดนคลุมถุงชน ยังไงผมก็ไม่แต่ง" "เราไม่จำเป็นต้องมีความสุขกันแค่บนเตียงอย่างเดียวนะครับ" "แต่งงานกับพี่แล้วเธอจะเหนื่อยแค่เรื่องเดียว" นรินดา (ลี่หลิน) ต่อมาแต่งงานใช้สกุลจาง (จางลี่หลิน) "ฉันต้องแต่งงานกับใครที่ไหนไม่รู้ นิสัยใจคอยังไม่รู้เลย ป๊าม๊าบังคับแต่ยังไงฉันก็ไม่แต่ง" "ดูดาวแบบไหนหรอคะ" "ในหัวมีแต่เรื่องอย่างว่าหรอคะ" "เหนื่อยแล้วค่ะ พักก่อนได้มั้ย" "พี่มีวิธีดูดาวอีกแบบนึงสนใจมั้ย" "แบบไหนคะ" "หึ หันหลังแล้วเกาะริมระเบียงไว้สิเด็กดี"

เพียงเพราะหนี้สินห้าอีแปะที่ไม่ตั้งใจก่อในวัยเยาว์ ชีวิตเฉินเซียงหรงวุ่นวาย ถูกจวิ้นหวังจ๋างจื่อจอมเจ้าเล่ห์ตามติด! จวิ้นหวังจ๋างจื่อ 'หลี่ตือหลิน' ผู้นี้ ออกรบติดพันอยู่ที่ชายแดนตั้งแต่ยังอายุได้ไม่เท่าไหร่ ผ่านมาหลายปีเพิ่งจะได้กลับตำหนัก กลับไม่กตัญญูดูแลปรนนิบัติมารดา ไม่ท่องเที่ยวพักผ่อนหย่อนใจ ไม่จัดงานเลี้ยงหรือเข้าร่วมงานรื่นเริง ไม่หาความสงบ ไม่หาความสำราญ แต่ละวันกลับเอาแต่สรรหาวิธีการมากวนใจลูกหนี้อย่างนางไม่หยุดหย่อน ครั้นจะคืนห้าอีแปะนั่นให้ดีๆ ก็ไม่ยอม กลับอ้างว่า “ต่อให้เจ้ามอบให้ข้าสักห้าพันตำลึง ก็ยังไม่ใช่ห้าอีแปะนั้นที่ข้าจ่ายออกไปอยู่ดี” ทั้งยังดันทุรังจะแต่งงานกับนางให้ได้ด้วย เรื่องบ้าอะไรกัน? แบบนี้ก็ได้หรือ?!

เพียงแค่ไม่อยากเห็นเพื่อนสนิทของเธอเสียใจ เธอยอมทำทุกอย่างเพื่อความสบายใจของเขา แม้แต่การใช้ร่างกาย ตัวเองปลอบโยนเขา..... แม้ว่ามันจะเกิดขึ้นจากความรักของเธอเพียงฝ่ายเดียว อย่างน้อยเธอก็ทำมันได้อย่างเต็มที่แล้ว.....