ตบหน้า

หลังจากเกมปริศนาที่ช่วยลดภัยพิบัติอวกาศได้ปรากฏขึ้นมา 1 ปีกว่า จู่ๆ ก็มีสตรีมเมอร์หน้าใหม่ที่ทำตัวแปลกๆ โผล่มา แถมยังชอบเล่นเกมมั่วๆ ให้คนดูด่าเสียด้วยสิ!

จากนางเอกสาวต้องมาตกอับเพราะความเข้าใจผิดที่เธอไม่ได้เป็นคนก่อ มีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้นที่จะช่วยทำให้เธอหลุดพ้นจากเหตุการณ์พวกนี้ได้

รางวัลยอดเยี่ยม ประเภทวรรณกรรมเยาวชน ประจำปี 2544 "ส้มสีม่วง" เป็นรางวัลยอดเยี่ยม ประเภทวรรณกรรมเยาวชน ประจำปี 2544 "ส้มสีม่วง"

เรื่อง... รอยรักของซาตาน เรื่องย่อ : ' ศิวะ อัคราวัล' ชายหนุ่มที่ประสบความสำเร็จในทุกๆด้าน ไม่ว่าจะเป็นอาชีพการงานที่มั่นคง ความรักที่ดี ชีวิตของเขาช่างสมบูรณ์แบบ ทว่า...คนรักของเขา ' อัมมาวดี เชาฮาน' กลับทรยศ หักหลัง เขา ไปหาคนที่ดีกว่าเขาในทุกๆด้าน ชายหนุ่มที่แสนดีบูชาในความรัก กลับกลายเป็นคนเย็นชา แข็งกระด้าง ไร้ความอ่อนโยน และ' อัมพิกา เชาฮาน ' จะทำอย่างไรเมื่อเขาดึงเธอเข้ามาในเกมของเขา " มาเป็นของพี่ซะ แล้วเรื่องทุกอย่างจะจบ" " แล้วพี่จะต้องเสียใจที่ดึงหนูเข้ามาในเกมนี้"

“พราด้า กุชชี่ หรือหลุยส์ อยากได้อันไหน... แลกกับการมาเหยียบพี่หนึ่งครั้ง” (พระเอกคลั่ง นางเอกเก็บกด)

คนนึงก็ร้าย อีกคนก็ไม่ยอมใคร มันจะเป็นความรักได้จริง ๆ หรอ? หรือสุดท้ายมันก็แค่ความสัมพันธ์ที่บิดเบี้ยว?

ยอมรับว่าเขาอยากแก้แค้นเธอจนตัวสั่น แต่ความจริงอีกฟากก็คือ เขาแม่งโคตรอยากได้เธอจน ... สั่นเช่นกัน! เธอรักหมดใจ... เธอ...มอบทั้งร่างกายและวิญญาณให้เขา เขา...กำลังหัวเราะเยาะเธออยู่ในเกมที่มีแค่เขาคนเดียวที่รู้กติกา! เมื่อรักแท้ถูกแลกด้วยคำลวง เมื่อคนที่ไว้ใจที่สุด...กลายเป็นคนที่เหยียบหัวใจเธอจนแหลกไม่มีชิ้นดี! . รักครั้งนี้...ไม่มีพื้นที่สำหรับ "คนโง่" มีแต่ "ผู้แพ้" ที่ต้องเจ็บจนจำ! ถ้าเคยเชื่อในคำว่า รักแท้ ต้องอ่าน! ถ้าเคยเจ็บจากการ โดนหลอก ห้ามพลาด! ถ้าอยากรู้ว่า...ระหว่างความรักกับความแค้น อะไรจะชนะ ห้ามกะพริบตา! #เสือร้าย #กระต่ายกล้าหาญ #เกมหัวใจที่ไม่มีผู้ชนะ #แค้นฉิบหายสุดท้ายก็พ่ายแพ้

นิยายเรื่องสั้น มีทั้งหมด4เรื่องพระเอกเป็นมาเฟีย เป็นแนวพระเอกโบ้ พระเอกร้ายและคลั่งรั

ถูกกล่าวหาว่าเป็นลูกนอกสมรสเธอไม่เคยปริปาก โดนกลั่นแกล้งสารพัดก็ไม่เคยพร่ำบ่น เห็นว่าเธอไม่มีปากเสียงแล้วจะเอาอะไรที่เป็นของเธอไปก็ได้เหรอ? ฝันไปเถอะ! ถึงเวลาที่เธอจะเรียกร้องสิทธิ์ของตัวเองแล้ว ระวังตัวไว้ให้ดีละ เตือนแล้วนะ... ..........

“โอ๊ย…ฉันเจ็บนะ” เธอพึมพำ น้ำเสียงแผ่วเบาที่ไม่อาจหยุดยั้งความรุนแรงนั้นได้ ทันทีที่ผ้าห่มหลุดออกจากร่างความเงียบงันก็เข้าปกคลุมเสียงลมหายใจของเขาหนักแน่นขึ้น