ตั้งครรภ์

มันควรที่จะเป็นขั้นตอนการทำเด็กหลอดแก้วตามที่ตกลงกันไว้ แต่ทุกอย่างกลับตลปัตรไปเสียหมด ต้นเหตุของปัญหาคือ นายท่านลุค ครอว์ฟอร์ด ทายาทแห่งตระกูลครอว์ฟอร์ด ชายหนุ่มเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่สุขุม เย็นชาไร้ความรู้สึกและปกครองแบบเผด็จการ หากเขาตั้งใจไว้แล้ว ไม่มีอะไรในโลกที่เขาทำไม่ได้! เบียงก้า เรย์นคิดว่าพวกเขาทั้งสองจะแยกทางกันหลังจากที่เธอให้กำเนิดลูก อย่างไรก็ตาม จากนั้นเวลาล่วงเลยมาห้าปี ชายคนนั้นพาลูกน้อยน่ารักทั้งสองมาคอยเธอที่หน้าหอพัก ท่ามกลางสายตาคนนอกทั้งหลาย! แม้ว่าจะมีสายตาคนนอกจับจ้องอยู่ จากสายตาของคนนอก คุณครอว์ฟอร์ดเป็นชายหนุ่มแสนเย็นชาและไร้หัวใจ แต่สำหรับเธอแล้ว เขา...

"ณฉัตร" เจ้าของผับชื่อดัง จำใจรับ "นับดาว" หญิงสาวบริสุทธิ์มาเป็น 'ของขัดดอก' เพื่อชำระหนี้แทนแม่เลี้ยง เธอกลัวเขาจนตัวสั่น แต่ความใสซื่อกลับจุดประกายความสนใจในตัวเขาอย่างประหลาด เขาจ้างเธอเป็นเลขาฯ และใช้โอกาส 'เล็มเลีย' ความหวานจากริมฝีปากไม่ประสา จนเริ่มหึงหวงโดยไม่รู้ตัว คืนหนึ่ง... ความหึงที่ปะทุเมื่อมีชายอื่นจ้องมอง ณฉัตรที่เมามายจึงตีตราจองโดยที่เธอหยุดเขาไม่ได้ นับดาวโกรธและเมินเฉยใส่ แต่สุดท้ายก็ใจอ่อนยอมเปิดใจให้ตัวเองสักครั้ง เมื่อความสัมพันธ์ไปได้สวย ณฉัตรจึงขอนับดาวแต่งงาน แต่เธอปฏิเสธ ทำให้เขาโกรธจนไม่ยอมกลับบ้าน นับดาวเสียใจและกำลังจะไปบอกข่าวดีเรื่องลูก แต่กลับเจอภาพบาดตาจนเข้าใจผิดคิดว่าเขานอกใจ แม้จะเคลียร์ใจกันได้ แต่โชคชะตาก็เล่นตลก เมื่อ "รมณ" ไม่ยอมให้ณฉัตรสมหวัง เธอทำร้ายนับดาวจนเกือบแท้งลูก ณฉัตรโกรธแค้นจนทำลายรมณทุกวิถีทางเพื่อปกป้องลูกและเมีย เขาเฝ้าดูแลนับดาวอย่างใกล้ชิดจนพ้นขีดอันตราย เรื่องร้ายผ่านพ้นไป ทั้งสองจึงกลับมาใช้ชีวิตอย่างปกติและตอกย้ำความรักด้วยการแต่งงานในที่สุด

คำนำ “หนูน้อยหมวกขาว - The White Hood” -รอมาจนถึงขั้นนี้แล้ว ลุยสดไปเลยดีกว่า !!! ไม่มีอะไรตกถึงท้องมาหลายวันแล้ว- และแล้วคนเถื่อนทั้งสองคนก็เริ่มลงมือ กินหนูน้อยหมวกขาว… อย่างช้าๆ “หนูน้อยหมวกขาว - The White Hood” คือเรื่องราวสมมติทั้งหมด นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นกึ่งคล้ายกับนิทานกริมม์ ซึ่งนิทานมีความโหดร้าย มากกว่าการเป็นแฟนตาซี นิยายเรื่องนี้ เขียนตามสไตล์ภูผาสีน้ำเงิน ซึ่งอาจจะเน้นไปทาง ดาร์กโรมานซ์ และอิโรติกเช่นเคย ขอให้สนุกกับนิยายเรื่องนี้นะคะ อาจมีมุมสายดาร์กบ้าง หรือความแปลกใหม่ของอิโรติกแนวนี้ หากหนัก...ปิดไปได้เลยจ้า ถ้า นักอ่านชอบนิยายแนวใหม่ กดให้หัวใจเป็นกำลังใจนักเขียนด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ ภูผาสีน้ำเงิน ****** เวอร์ชั่นนี้ จะแตกต่างจากหนูน้อยหมวกแดง ที่คุณรู้จักมา... จากนิทานสุดคลาสสิค ตลกร้ายของพี่น้องตระกูลกริมม์ จะเปลี่ยนไปจากเดิม... !!!

แค่คืนเดียว ฉันคิดว่ามันจะจบ...แต่คุณหมอสุดหล่อกลับร้อนแรงจนฉันถอนตัวไม่ขึ้น คืนเดียวไม่พอ เขาจะเอาทั้งตัวและหัวใจฉัน

“คุณเสือคะ มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดนะคะ เนตรกับคุณเมธเราไม่ได้มีอะไรกัน มันเป็นแค่เรื่องบังเอิญเท่านั้นค่ะ” เนตรแพรปรับโทนเสียงข่มความโกรธที่เขาดูถูกเธอ พยายามเอาน้ำเย็นเข้าลูบ “เธอคิดว่าฉันจะเชื่อผู้หญิงร่านร้อนอย่างเธอเหรอเนตรแพร” เขาเดินมาหาหญิงสาวที่ยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานของเขา พูดแล้วชี้นิ้วจิ้มเข้าที่หน้าผากมนออกแรงผลักเพียงนิดเดียวศีรษะทุยก็เอียงเอนจนทรงตัวไม่อยู่ “พี่เสือคะ ฟางมารับไปทานข้าวกลางวันค่ะ” อยู่ ๆ เฟยเฟิ่งก็เปิดประตูเข้ามา ทำให้ทั้งศรุตและเนตรแพรหันไปทางต้นเสียงอย่างรวดเร็ว ส่วนคนที่เข้ามาไม่ดูเวลาตกใจเล็กน้อย ดูเหมือนว่าสองคนในห้องกำลังมีปากเสียงกันอย่างไรอย่างนั้น “น้องฟางมาแล้วเหรอครับ รอพี่แป๊บหนึ่งนะ” ศรุตบอกผู้มาใหม่ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน แล้วหันมาตวาดใส่คนตัวเล็กเสียงแข็ง “ส่วนข้าวเที่ยงที่เธอเอามา ฉันไม่กินเอากลับไป พร้อมกับร่างกายเน่า ๆ ของเธอซะ” “คุณเสือคะ เนตรมีเรื่องสำคัญอยากจะบอกคุณเสือค่ะ” เนตรแพรตัดสินใจที่จะบอกเรื่องสำคัญให้ศรุตได้รับรู้ มันคือเรื่องที่น่ายินดีสำหรับเธอ แต่ไม่รู้ว่าชายหนุ่มตรงหน้าจะยินดีกับสิ่งที่เธอจะพูดหรือไม่

“ส้ม!” ร่างแกร่งผวาเข้าหาอย่างเป็นห่วง แต่กลับถูกยั้งไว้ด้วยดวงตาแข็งกร้าวชอกช้ำที่ตวัดมองมา ทำให้เขาถึงกับชะงัก ตัวชาวูบ ดวงตาหมองไหม้คู่นั้นราวกับแก้วบางๆ ที่มีรอยร้าวลึก ถ้าเขาแตะต้องเพียงเบาๆ เธอก็พร้อมจะแตกสลายลงตรงนี้ ปราบดาได้แต่มองตามร่างเพรียวระหงที่ค่อยๆ ก้มลงเก็บเสื้อผ้าที่ตกกระจัดกระจายข้างเตียงมาสวมใส่เงียบๆ ก่อนเดินโซเซออกจากห้องไปโดยที่ไม่แม้แต่จะหันกลับมามองหน้าเขาด้วยซ้ำ ความรักงั้นหรือ? ไม่รู้สิ...เขายอมรับว่าพอใจมาก แต่ยังไม่ได้ถึงขั้นรักเด็กคนนั้น ทว่าก็ทนไม่ได้ที่เห็นชายอื่นเข้าใกล้เธอ หรือว่ามันอาจจะเป็นแค่อารมณ์หวงของเท่านั้นไม่ใช่...ความรัก! เฮ้อ นี่เขากำลังจะเป็นบ้าใช่ไหมที่ไปหลงเสน่ห์แม่ศัตรูตัวร้ายนั่น ทั้งๆ ที่เกลียดกันแทบเป็นแทบตาย จนวันหนึ่งที่เธอหวนกลับมาอีกครั้ง พร้อมผู้ชายอีกคนที่แสนดีกว่าเขา ปราบดาจึงได้รู้ว่าเขาสูญเสียอะไรไปบ้าง สายไปไหมหากเขาต้องการช่วงชิงทุกอย่างกลับคืนมา

เพราะทนความปากดีของยัยเชยตัวแสบไม่ไหว เมื่อห้าปีก่อน มาร์เวล ดิมิเทียส มาเฟียผู้ทรงอิทธิพลของฝรั่งเศส จึงกำราบแม่ตัวดีด้วยการบดขยี้จุมพิตดุดันดิบเถื่อน และจูบนั้นก็ทำให้เขาไม่สามารถจูบกับผู้หญิงหน้าไหนได้อีกอย่างน่าบัดซบ มณีญา อัศวโพคิน จองจำเขาด้วยรสจูบ ฉะนั้นเมื่อสบโอกาสเขาจึงบังคับให้แม่ตัวดีแต่งงานด้วย และตอบแทนเธอด้วยรสสวาทร้อนฉ่าอย่างสาสม! “มณีญา ห้ามวางสายนะ นี่ผัวเอง” เสียงที่ดังแว่วมากระแทกโสตประสาททำให้คนที่เพลียจัดตัวแข็งทื่อ เบิกตาโพลง และหายง่วงเป็นปลิดทิ้ง “คุณมาเฟีย!” สาวน้อยอุทานเสียงหลง “ใช่แล้วจ้ะ” “นี่คุณไปได้เบอร์ฉันมาได้ยังไง” เธอซักไซ้ระรัวเร็ว ก่อนจะทำหน้ายุ่งด้วยความไม่พอใจ จะไปได้จากใครที่ไหนถ้าไม่ใช่จากบุปผชาติ ฮึ่ย…คนบ้านั่นคงไปข่มขู่เอากับเพื่อนเธอล่ะสิ “ไม่ใช่แค่เบอร์นะจ๊ะ ที่กบดานก็ได้ด้วย” มาร์เวลเอ่ยด้วยน้ำเสียงครื้นเครงเป็นต่อ และนั่นก็ทำให้คนฟังถึงกับหูผึ่ง หน้าเริ่มซีดเผือด ความผิดติดตัวไม่น้อยแบบนี้จะเจอกับอะไรบ้างนะ อึ๋ย…แค่คิดก็สยองแล้ว “ห้ามไปไหนนะ รออยู่นั่นแหละเดี๋ยวไปรับ” “อยู่รอก็บ้าแล้ว” “ถ้าคิดหนี เจอที่ไหนจะปล้ำที่นั่น”

เมื่อว่าที่เจ้าสาวเฮงซวยบังอาจหนีไปในวันก่อนแต่งงาน วูล์ฟ แอนเดอร์ตัน อภิมหาเศรษฐีรูปงาม ผู้แสนเย่อหยิ่ง ทระนงตน ดุดัน ถึงลูกถึงคน และเฉียบขาดสุดขั้ว จึงคลุ้มคลั่งประหนึ่งพญามัจจุราชที่หลุดออกมาจากขุมอเวจี เเละเลือกที่จะเเก้หน้าด้วยการคว้า ‘นางซินก้นครัว’ ผู้แสนอาภัพอย่าง มะลิร้อย สร้อยมาลา เด็กสาววัยกำดัดที่ดูท่าว่าจะทั้งหัวอ่อนเเละนุ่มนิ่ม ซึ่งลูกหนี้ของเขายัดเยียดให้มาเข้าพิธีวิวาห์เเทน เมื่อไม่รักเขาจึงปฏิบัติกับ ‘เจ้าสาวสำรอง’ เยี่ยงขยะไร้ค่า เเละจำกัดสถานะให้เธอเป็นเเค่เมียบำเรอ! ที่มีหน้าที่ดีดเด้ง ดิ้นพล่าน และร้องครวญครางรองรับการขยี้สวาทด้วยลีลารักอันเร่าร้อน ดุดัน เเละดิบเถื่อน ทุกที่! ทุกเวลา! หากเเต่พ่อหนุ่มจอมยโสกลับไม่ได้เตรียมรับมือกับความน่ารัก ความไร้เดียงสา เเละความพยศเหลือร้ายของ ‘เมียเด็ก’ ผู้ดื้อเงียบ ที่เขาคิดเสมอมาว่าเธอนั้นหน่อมเเน้มไม่ทันคน เเถมพอรู้ตัวอีกทีเขาก็เกิดอาการน้ำลายสอ 'อยากกินเด็ก’ ตลอดเวลาจนน่าโมโห! “จะมัวยืนกระมิดกระเมี้ยนอีกนานไหม แก้ผ้าแล้วมาขึ้นเตียง!” “อย่าให้ฉันต้องพูดซ้ำนะมะลิร้อย” “อย่าทำอะไรฉันเลยนะคะ ได้โปรดเถอะ” “แค่ผัวจะ ‘เอา’ ทำไมต้องทำท่าบีบน้ำตาด้วย”

เขาต้องการคนมาสมอ้างเป็นเมีย ส่วนเธอก็ต้องการความคุ้มครองจากผู้ทรงอิทธิพลอย่างเขา ดูเหมือนความต้องการของทั้งคู่จะลงล็อกกันพอดี หากเขาไม่เกิดเปลี่ยนใจอยากเอาเธอทำเมียขึ้นมาจริงๆ ในห้วงเวลาที่ชีวิตแขวนอยู่บนเส้นด้าย เธอได้รับความช่วยเหลือจาก ‘มิเตอร์แบล็กแมน’ ชายปริศนาที่เปรียบเสมือนฮีโร่ในดวงใจมาตลอดระยะเวลาสามปี แล้วโชคชะตาก็นำพาให้ทั้งคู่ได้พานพบกันอีกครา เขามาพร้อมกับข้อเสนอให้เธอแสดงละครเป็นเมียกำมะลอ การต้องตกอยู่ในสถานะเมียของผู้ชายร้ายกาจ แสนเจ้าเล่ห์ ขี้อ่อย และปากว่ามือถึง ไม่ใช่สิ่งที่มัลลิกาปรารถนา หากว่าสถานะเมียของเขานั้นจะไม่แลกมาด้วยความปลอดภัยของเธอและลูก “คุณคิดจะทำอะไร! มิสเตอร์แอรอน!” นี่เป็นครั้งที่เท่าไรในรอบสามวันก็ไม่อาจนับได้ ที่เขาบุกมาฉุดเธอเข้าห้องทำงานของเพื่อนรัก เพื่อทำการเอารัดเอาเปรียบอย่างหน้าไม่อาย แถมเจ้าของห้องยังเต็มใจให้พ่อยอดชายใช้สถานที่ในการแทะโลมเธอได้อย่างน่าเจ็บใจ “ชื่นใจเมีย” คนขี้ตู่ประกาศอย่างหน้าด้านๆ พลางเดินหน้าเข้าหาร่างอรชรอ้อนแอ้น ไล่ต้อนให้มัลลิกามาจนมุมที่ผนังห้องเย็นเยียบ “ฉันไม่ใช่เมียคุณ” “ก็กำลังจะทำให้เป็น ‘เมีย’ อยู่นี่ไงล่ะทูนหัว”

“มาอย่าลืมสิ ว่าเธอมีหน้าที่แค่บนเตียง แต่ทำไมกัน ทำไมฉันถึงหยุดคิดถึงเธอไม่ได้เลย”