นางเอกเก่ง/นางเอกเข้มแข็ง

หลินชิงชิงนักศึกษาสาว หลังเธอประสบอุบัติเหตุทำให้เธอทะลุมิติมาในนิยายที่เธออ่าน เธอมาอยู่ในร่างนางร้าย ไปๆมาๆทำไมพระเอกถึงได้มาติดหนึบเธอแถมเธอยังโดนนางเอกหมายหัว แล้วเธอจะเอาชีวิตรอดในยุคนียังไง

"ความรักที่ไม่มีเงื่อนไขใด ๆ มาต่อรอง มีเพียง หัวใจ ที่พิสูจน์ทุกสิ่ง... และ ปีกที่สมบูรณ์ ที่จะโอบกอดกันตลอดไป"

หมอพุฒตาล ศัลยแพทย์ทั่วไป เรียนจบด้วยเกรดนิยมอันดับหนึ่ง เธอกลายเป็นหมอผ่าตัดมือหนึ่งของโรงพยาบาล ด้วยชีวิตที่คิดอุทิศให้กับวงการแพทย์ ทำให้หมอพุฒตาลไม่เคยข้องแวะกับชายใด แม้จะมีหนุ่มเข้ามาจีบไม่เว้นวัน เมื่อบิดาของเธอเสียชีวิตด้วยโรคหัวใจ เพราะการผ่าตัดที่ล่าช้า เนื่องมาจากช่วงเวลานั้น ขาดหมอเฉพาะทาง เหตุผลนี้จึงเป็นแรงผลักดัน ทำให้เธอตั้งใจเรียนศัลยแพทย์ จนฝีมือด้านการผ่าตัดการวินิจฉัยโรคของหมอพุฒตาล เป็นที่ยอมรับของเพื่อนหมอ และคนไข้ที่มารับการรักษา เมื่อเธอทำงานได้สองปีสิ่งที่ไม่คาดฝันกับชีวิตก็เกิดขึ้น เมื่อมารดาเข้ามาหาเธอถึงห้องพักแพทย์ในโรงพยาบาล สิ่งที่มารดาต้องการคือการให้เธอแต่งงานกับลูกชายของเพื่อน เมื่อนางกู้ยืมเงินเขามาส่งเสียให้เธอเรียน ใครเล่าจะรู้ว่าหมอมือหนึ่งอย่างเธอ จะต้องมาแต่งงานใช้หนี้ผู้ชายที่ไม่เคยพบหน้ากันมาก่อน เงินสิบล้านกับดอกเบี้ยอีกเท่าตัวทางเลือกของหมอพุฒตาล คือการแต่งงานกับชายแปลกหน้าเพียงเท่านั้น เตชิน หนุ่มไฮโซรูปหล่อ เห็นผู้หญิงเป็นแค่เครื่องบำเรอ เขามองความรักเป็นแค่เรื่องล้อเล่น เที่ยวเตร่ไปวันๆ ส่วนธุรกิจของครอบครัวเขาทิ้งให้เตชิต พี่ชายเพียงคนเดียวรับผิดชอบ ความอดทนของผู้เป็นมารดาได้สิ้นสุดลง

เมื่อเกิดใหม่อีกครั้งได้เป็นบุตรสาวสตรีหม้าย ที่ผู้คนล้วนตราหน้าว่ามันคือคำสาป และเขาคู่หมั้นที่เลื่อนการแต่งงานมานับสิบปี ซึ่งตอกย้ำว่านางคือคนที่ไม่มีใครต้องการ แล้วอย่างไรผู้ใดสนใจเรื่องไร้สาระนี่เล่า! นางมิได้เติบโตด้วยบุรุษ แต่ด้วยน้ำนมมารดา ไยต้องใส่ใจให้สิ้นเปลืองเวลาชีวิต

มันเหมือนมีลางสังหรณ์ ดาวเรืองรู้สึกกลัวผู้ชายคนนี้ขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ด้วยรับรู้ได้ว่ามีกระแสความร้อนแรงอันประหลาด วูบไหวอยู่เบื้องหลังดวงตาสีน้ำผึ้งชวนฝันของเขา ดวงตาที่อ่านไม่ออก เดาไม่ถูก… ว่าเขาจะมาไม้ไหน? นี่แค่วันแรกที่เจอหน้ากันเขาก็ทำท่าราวกับว่าเกลียดชังหล่อนมาแต่ชาติปางก่อน นี่กระมัง ที่ทำให้ป้านิ่มเตือนว่า ‘อยู่ให้ห่างคุณคมน์เอาไว้’ คุณคมน์ไม่เหมือนกับคุณราเมศซึ่งเป็นน้องชาย

การเป็นเลขาของเจ้าพ่อคาสโนว่ามันแสนจะเหนื่อย เธอจึงต้องใช้เซ็กส์บำบัดจากคำแนะนำของเพื่อน แต่ใครจะคิดว่าหนุ่มที่นัดมาในคืนนั้น จะเป็นเจ้านายที่เธอแอบด่าลับหลังทุกวัน "ไม่เป็นไรขอแซ่บกับเจ้านายสักคืน"

เขาอยากรู้ว่าคนปากเก่งอย่างเธอ เวลาครางอยู่ใต้ร่างเขา...มันจะแน่สักแค่ไหน

ในสวนหย่อมมหาวิทยาลัยเวลานี้มีรุ่นพี่หลายคณะมาคอยรับน้องกันอย่างเนืองแน่น เสียงเด็กวิศวะกลุ่มหนึ่งดังขึ้นให้โต๊ะข้าง ๆ ได้ยิน “เฮ้ย มาเล่นเกมทายกัน” “เหมือนเดิมใช่ไหม” หนุ่มหล่อสูงขาวท่าทางไฮโซคนหนึ่งถามขึ้นพลางมองไปที่เส้นแดงบนทางเข้ามหาลัย เกมที่พวกเขากำลังพูดถึงเป็นเกมที่เด็กวิศวะนิยมเล่นกันเป็นประจำ คือการทายว่าน้องที่เดินผ่านเส้นแดงเข้ามาเรียนคณะอะไรบ้าง กฏิกาคือถ้าใครทายผิด ต้องไปจีบน้องคนนั้นให้ติด

เธอชื่อ กานพลู เธอเป็นลูกกำพร้า เหมือนลูกไก่ในอุ้งมืออันแน่นหนาและหยาบกร้านของคนเป็นป้า เติบโตโดยไม่เคยได้รับความรัก ความเมตตารดรินใส่ ไม่พอแค่นั้น ผู้ชายที่เธอคิดว่ารักก็ยังทิ้งเธอ คืนที่สูญเสียเธอประชดชีวิตอย่างหนัก แต่เพราะเธอเป็นแต่ลูกไก่ในกำมือมาร เธอจึงพลัดหลงไปอยู่ในมือ ชายหนุ่มแปลกหน้า เสียตัวหรือไม่เสีย เธอตอบไม่ได้ เธอจึงถูกส่งไปให้ตาแก่ คนพ่อ งานแต่งรวบรัด ก่อนเธอจะพบว่า ชายหนุ่มในคืนหลอกลวงคือลูกชายของตาแก่ เขาชื่อ พินิจนัย เธอร้องไห้ และร้องไห้ อย่างเจ็บปวดแสนสาหัสก่อนจะปาดน้ำตาออก เธอจะไม่ยอมให้ชีวิตถูกกำหนดโดยคนอื่น ได้เวลาทวงชีวิตตัวเองมาลิขิตเอง ในความมุ่งมั่นอันโดดเดี่ยวอ้างว้าง ท่านกามเทพอยากจะมีส่วนร่วมเพื่อช่วยชีวิตที่เศร้าหมอง ผิดหวังซ้ำซากของเธอ กามเทพขอประทานลิขิตแห่งรักมาชุบชูชีวิตของเธอ

: ก็แค่เมียแต่งที่ไม่รัก : เธอมันก็แค่เมียแต่งที่เขาไม่ต้องการ เธอเป็นได้เพียงเศษดินต้อยต่ำ ที่เขาไม่อยากจะชายตามอง "คุณจะทำอะไร" ช้องนางตะโกนถามน้ำเสียงสั่น ในใจเต็มไปด้วยความหวาดกลัว "จะสั่งสอนเธอไง ช้องนาง สั่งสอนให้หลาบจำว่า อย่า-คิด-จะ-ลอง-ดี-กับ-ฉัน" สิ้นประโยค ข้อมือหนากระชากข้อเท้าบางที่กำลังลนลานหนีลงจากเตียงให้กลับมาที่เดิม พร้อมแสยะยิ้มให้อย่างเยือกเย็น ถาโถมร่างกายไปทาบทับ "ฉันจะสั่งสอนเธอให้หลาบจำ เธอจะต้องจำไปจนวันตาย " บอกด้วยเสียงเหี้ยม แววตามีแต่เปลวไฟ ฝ่ายช้องนางก็พยายามผลักไสคนตัวโตให้ออกห่าง แต่ก็ไม่สามารถทำได้ เมื่อการผลักไสไม่ได้ผลก็เปลี่ยนมาดิ้นรนเพื่อหนทางรอดแทน ใจดวงน้อยนั้นสั่นกลัวไปหมด ยิ่งเห็นดวงตาคู่นี้ที่พิโรธ ก็ยิ่งกลัว