ปีศาจ

“ซี้ดดดด... อูย” เรโกะปลดปล่อยเสียงครางครวญทรมาน แต่คนที่กำลังแอบดูหล่อน… รู้สึกทรมานยิ่งกว่า ดวงตาของชายปริศนาจ้องมองภาพที่เกิดขึ้นในห้องน้ำ ขณะมือรูดท่อนเอ็นของตัวเองไปพลาง “อ๊า... ” ผู้ชายคนนั้นเปล่งเสียงครางต่ำในลำคอ มือข้างหนึ่งกำลังสาวท่อนเอ็นที่ผงาดขึ้นเป็นลำแข็ง ลูบไล้ความขรุแข็งของเส้นลือดและลายเอ็นปูดโปนโอบรอบลำ อวัยวะเพศใหญ่ยาวราวกับดุ้นมะระจีนใหญ่ๆ ตาจับจ้องมองภาพของความเป็นไปในห้องน้ำ ตื่นเต้นกับภาพของหญิงสาวที่กำลังปลดเปลื้องอารมณ์ตัวเอง “อ๊า... อู้ว... ซี้ดดดด”

ปีศาจเช่นข้าเลือกบุรุษมีเกณฑ์สามข้อ... หล่อเหลา ลีลาดี ไม่มีเมีย

นางถูกส่งมาอภิเษกเชื่อมสัมพันธ์เผ่าสวรรค์กับเผ่าปีศาจ เป็นชายาขององค์ไท่จื่อผู้เย็นชา เขาเย็นชาไร้ความรู้สึกหรือรังเกียจที่นางเป็นปีศาจกันแน่? นางรู้ว่าตนนั้นไม่เป็นที่ต้องการ ด้วยการแต่งงานปราศจากหัวใจรัก ทว่ารักนั้นสำคัญไฉน มาแล้วก็จะอยู่ให้จงได้โดยไม่หวั่นเกรง

ในอาณาจักรที่ความมืดและแสงสว่างต่างต่อสู้กันเพื่อครองอำนาจ ไรอัน อีวานส์ ชายหนุ่มผู้มีพลังควบคุมธาตุน้ำ ได้ละทิ้งหน้าที่นักรบของตระกูลเพื่อค้นหาความจริงเกี่ยวกับอดีตและพลังที่เขามี ในขณะที่เขาพยายามวิ่งหนีจากความรู้สึกผิดที่ละทิ้งหน้าที่ ไรอันได้พบกับลีอา เซเรน่า หญิงสาวผู้มีพลังสื่อสารกับธรรมชาติที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่นและความหวัง ความรักที่เกิดขึ้นระหว่างไรอันและลีอาไม่ได้เกิดขึ้นง่ายดาย ทั้งสองต้องเผชิญกับอุปสรรคจากลูเซียส ไนท์ฟอล อดีตเพื่อนสนิทของไรอันที่ตอนนี้กลายเป็นศัตรูผู้ทรงพลัง ลูเซียสมีพลังเงามืดที่สามารถทำลายล้างทุกสิ่ง และความแค้นที่เก็บซ่อนไว้ในใจทำให้เขามุ่งมั่นที่จะใช้พลังนี้ในทางที่ชั่วร้าย เมื่อหมู่บ้านของลีอาถูกทำลาย ไรอันและลีอาตัดสินใจร่วมเดินทางด้วยกันเพื่อหยุดยั้งลูเซียสและค้นหาความหมายที่แท้จริงของพลังที่พวกเขามี ระหว่างการเดินทาง ไรอันต้องเผชิญหน้ากับความรู้สึกผิดในอดีตและความกลัวที่จะสูญเสียคนที่เขารัก ขณะที่ลีอาพยายามดิ้นรนเพื่อค้นพบความจริงเกี่ยวกับพลังของเธอและแก้แค้นให้กับครอบครัว แต่เมื่อไรอันได้เผชิญหน้ากับลูเซียส เขากลับพบว่าความมืดที่ลูเซียสได้รับนั้นเกิดจากการทรยศและความเจ็บปวดในอดีต ไรอันเริ่มตระหนักว่าเป้าหมายของเขาไม่ควรเป็นการล้างแค้นเพียงอย่างเดียว แต่ควรเป็นการเยียวยาและนำพาความสงบสุขกลับคืนสู่จิตใจของตัวเองและผู้อื่น ไรอันและลีอาจะสามารถเอาชนะความมืดและนำทางลูเซียสกลับสู่แสงสว่างได้หรือไม่? ความรักของพวกเขาจะสามารถผ่านพ้นอุปสรรคที่ยิ่งใหญ่ที่สุดนี้ไปได้หรือเปล่า? เรื่องราวของความรัก การเสียสละ และการค้นหาความหมายที่แท้จริงในชีวิตกำลังจะเริ่มต้นขึ้นใน "The Light and Shadow : เงาทมิฬ"

เพียงเพราะต้องการช่วยเหลือรักแรกของเขา "ฮั่วอู๋ซวน" จำต้องยอมเป็นคู่บำเพ็ญเพียรของปีศาจจิ้งจอกพันปีที่มีนามว่า "ฉีเยี่ยนหลี"

‘เขา’ คือจอมมารไร้ใจผู้ไม่คิดผูกพันกับผู้ใดทั้งสิ้น ‘นาง’ คือเด็กสาวที่เขาช่วยชีวิตเอาไว้ครั้งแล้วครั้งเล่า หนึ่งจุดมุ่งหมายอันยิ่งใหญ่ กับหนึ่งดวงใจรักที่พานพบ บุรุษผู้เกิดมาดังจอมมารไร้บัลลังก์จะเลือกสิ่งใด

หนึ่งพญางูยักษ์เกล็ดสีดำสนิทตัดกับดวงตาสีแดงเพลิงราวกับสีของทับทิมสยามอายุนับพันปีดุที่สุดในบรรดาอุรคทั้งสี่ทิศ ผู้ปกปักษ์ผืนพนาต้องห้ามติดกับเขตอุทยานแห่งชาติพนาดรทิศใต้ หนึ่งมนุษย์ที่เพิ่งผ่านพ้นเบญจเพสมาเพียงไม่กี่วัน ชื่นชอบการเดินป่าเก็บตราอุทยานแห่งชาติถูกสับเปลี่ยนเป็นเครื่องเซ่นสังเวยแทนชาวบ้านเผ่าชะนอที่ถูกเลือก หมู่บ้านชาติพันธ์ขนาดใหญ่ที่หลีกเร้นตัวอยู่ภายในผืนป่าต้องห้ามมานับร้อยปีเพียงเพราะหลงป่าแต่กลับมีชะตาตกฟากเดียวกัน โศกนาฏกรรมสัมพันธ์ในอดีตชาติเกี่ยวโยงชักนำให้คนทั้งสองหวนกลับมาเจอกันในฐานะคนแปลกหน้า ปริศนากลิ่นหอมของดอกราชาวดีบนเรือนกายชลทิตย์ที่มีเพียงนิลคีรีเท่านั้นที่สัมผัสได้ราวกับเคยสลักลึกในห้วงจิตวิญญาณ “กลิ่นหอมนี้กำลังล่อลวงข้าให้ลุ่มหลงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนเจ้ารู้ตัวรู้ไม่ ทำไมถึงเย้ายวนถึงเพียงนี้นะเครื่องเซ่นสังเวยของข้า”

ลู่ปิงปิงหญิงสาวในภพชาติปัจจุบันที่ประสบอุบัติเหตุรถเมล์พลิกคว่ำขณะไปทำงาน จนทำให้หลุดเข้ามาอยู่ในร่างฟูเหรินจิ้งจอกขาว. " เสี่ยวลู่เมื่อใดเจ้าจะฟื้นขึ้นมาเสียที " เสียงทุ้มราบเรียบเอ่ยขึ้นพลางใช้มือลูบไล้ไปตามใบหน้าเรียวงามของฟูเหรินของตนแผ่วเบา จ้องมองนางด้วยสายตาที่อ่อนโยน นางหลับใหลเช่นนี้มาหลายวันแล้ว จนตนรู้สึกใจคอไม่ดี " เสี่ยวลู่เจ้ารีบฟื้นขึ้นมาเถิด เจ้าอย่าทอดทิ้งข้าไว้เพียงผู้เดียวเช่นนี้เลย ถ้าเจ้ามิอยู่กับข้า ข้าก็จะไปอยู่กับเจ้าแทน มิว่าเจ้าจะอยู่ที่ใดข้าก็จะตามหาเจ้าจนพบ ข้าจะมิยอมพรากจากเจ้าไปที่ใดเป็นแน่แท้ ในชีวิตของข้ามีเจ้าเพียงผู้เดียวที่คอยอยู่เคียงข้างข้ามาเสมอ มีเจ้าเพียงผู้เดียวที่มิเคยเกลียดข้าในสิ่งที่ข้าเป็น เจ้าเป็นฟูเหรินของข้าและยังเป็นฟูเหรินที่ข้ารักมากยิ่งกว่าสิ่งใด ฉะนั้นเจ้ารีบฟื้นขึ้นมาหาข้าเถิดฟูเหรินที่งดงามของข้า " ตัวประหลาดเช่นตนจะมีผู้ใดมารัก ตั้งแต่ตนเกิดมาก็มีเพียงบิดามารดาของตนเท่านั้นที่รักตนยิ่งกว่าสิ่งใด แม้นมันจะต้องแลกด้วยชีวิตของพวกท่านเองก็ตาม เหล่ามนุษย์ต่างทำร้ายบิดามารดาของตนอย่างโหดร้าย

โม่เหนียงถูกสามีหย่าเพราะวันเข้าหอ นางไม่มีเลือดพรหมจรรย์ติดเตียง พ่อแม่จึงจับโม่เหนียงถ่วงน้ำล้างอาย แต่นางกลับไม่ตาย แม้จะถูกทิ้งในแม่น้ำเกือบหนึ่งชั่วยาม เทพหรือปีศาจตนใดเล่นตลกกับชีวิตของนางกันแน่ **** “เจ้า!! เจ้าจะทำอะไร” โม่เหนียงตกใจรีบผลักไหล่ของเขา “ข้ายอมให้เจ้าจูบก็ได้ มันช่วยบรรเทาความอยากได้เล็กน้อย จากนั้นเจ้าต้องสัญญาว่าจะยอมกินอาหารของมนุษย์บำรุงร่างกาย” เขาเกลี้ยกล่อม “เจ้า..เจ้า..” โม่เหนียงได้แต่อ้าปากเอ่ยคำใดไม่ได้ หญิงสาวยังไม่ทันทำอะไร ชายหนุ่มก็ก้มลงมาจูบปากเบาๆ จากนั้นก็นั่งลงที่ข้างโต๊ะ และเริ่มแกะเนื้อปลายื่นมาที่ปากของโม่เหนียงพร้อมป้อนให้นางกิน “อ้าปาก เจ้าต้องกินบำรุง อย่าดื้อ” เขากล่อมราวกับนางเป็นเด็กน้อย หลินโม่เหนียงมองเขาแล้วพูดไม่ออกร้องไห้ไม่ได้ ****

เมื่อ อาณาจักรทั้งเจ็ด แห่งอาร์ก็องเซียว ถูก กองทัพปีศาจที่เรียกตัวเองว่ากลุ่มไคจูโจมตี เหล่าจอมเวทย์ ทั้งเจ็ดจึงตัดสินใจใช้ คาถาอัญเชิญ เพื่อเรียกนักรบที่แข็งแกร่งมาช่วย แต่กลับ อัญเชิญ ได้ ลิโป้ ขุนศึกลูกสามพ่อมาแทน !