มหาเศรษฐีพันล้าน

"ปล่อยนะคุณสมิง" "ทำไมทีนั่งกับแขกคนนั้นยังนั่งได้นั่งกับฉันไม่ได้หรือไง" "ฉันเลือกค่ะ" "เลือก?" กระแสเสียงห้วนผ่านริมฝีปากหนาออกมาเพียงเบาๆ "ออกไป" ทันใดนั้นเขาก็สั่งลูกน้องที่ยืนอยู่ในห้องให้ออกไป

"อนาคตข้างหน้าถ้าเธอมีแฟน ฉันก็จะหย่าให้" นั่นหมายถึงตอนนั้นเขาคงไม่มีปัญหาเรื่องนี้แล้ว "เรื่องของฉันไม่ใช่ปัญหาหรอกค่ะ แต่รุ่นพี่บอกแฟนตัวเองหรือยังว่าจะทำแบบนี้" ไม่มีใครในคณะบริหารธุรกิจไม่รู้ว่าเทวินหนุ่มหล่อประจำคณะบริหารมีแฟนแล้ว "เรื่องนั้นเราจะทำกันแบบเงียบๆ" __________________ "โอ๊ย เจ็บ" เทวินสะดุ้งตื่นเพราะได้ยินเสียงคนข้างๆ บอกว่าเจ็บ "เป็นยังไงบ้าง" "ถอยไปนะ!" "เรื่องเมื่อคืนพี่ขอโทษ" "ขอโทษแล้วมันคืนทุกอย่างกลับมาให้ฉันได้ไหมล่ะ โอ๊ย" ยิ่งใช้อารมณ์เธอก็ยิ่งเจ็บหน่วงที่ท้องน้อย "เราเจ็บท้องยังไม่หายเหรอ" "ฉันบอกให้ถอยออกไปไง!" เขาถอยออกไปแล้วเธอก็ดันตัวลุกขึ้น แต่พอลุกขึ้นแล้วมองดูที่นอนกับผ้าห่มตอนนี้มันเปื้อนไปด้วยเลือด ทั้งสองมองที่นอนและอดไม่ได้ที่จะมองสบตาของอีกฝ่าย เทวินคิดว่ามันคงเป็นเลือดประจำเดือนของเธอ เพราะวันก่อนเพิ่งซื้อผ้าอนามัยมาให้ แต่ที่จริงมันก็คือเลือดประจำเดือนนั่นแหละ อาจจะมีเยื่อพรหมจรรย์ติดออกมาบ้าง แต่คนที่พรากมันจากเธอไปคงดูไม่ออก

เธอเป็นเจ้าสาวเพราะสถานการณ์บังคับ ส่วนเขารับเธอเป็นเมียด้วยความโกรธแค้นที่ถูกหักหลัง ==== "ลองเข้ามาสิ ฉันเอานี่ฟาดหัวคุณแน่" "คุณไม่กล้าหรอก" "จะลองดูไหมล่ะ คิดจะใช้กำลังกับฉันงั้นหรือ ฉันยอมตายซะดีกว่า" "แต่ผมเป็นผัวคุณ อยากจะมีอะไรกับคุณเมื่อไหร่ก็ได้ ทีกับผู้ชายคนอื่นคุณยังไปนอนกับมันได้" "ฉันไม่ได้ทำ!" ไม่มีอะไรจะทำให้โกรธมากไปกว่าถูกกล่าวหาโดยไม่เปิดโอกาสให้โต้แย้งอีกแล้ว พุดธิดาสติขาดผึง ปาโคมไฟราคาแพงใส่เขา เฉียดศีรษะปณิณไปนิดเดียว "นี่คุณกะจะฆ่าผมเลยหรือไง"

"ภารกิจผลิตทายาทคือพันธะที่มิอาจหลีกหนี" เมื่อชีวิตคู่เริ่มจืดจางเพราะความกดดันหลายๆ อย่าง เขาจึงอยากเติมเต็มชีวิตด้วยการมีลูก ทว่าภรรยาเด็กที่แต่งงานกันมาเกือบสามปีกลับไม่ยังพร้อมเข้าสู่บทบาทของความเป็นแม่ งานนี้เขาจึงงัดทุกท่วงท่า เอ้ย! งัดทุกเล่ห์เหลี่ยมสุดแสนจะร้ายกาจออกมาไม่มีเหลือเพื่อจุดไฟรัก แผดเผาชวนเร่าร้อนสำหรับภารกิจสวาทที่กำลังจะเริ่มต้นขึ้น...

สัญญาเมียลับๆ นำพาเธอสู่เกมรักอันตราย ที่มีเขาเป็นผู้ควบคุม เมื่อหนี้สินบังคับให้เธอต้องแลกเรือนร่าง... แต่หัวใจกลับถูกเขาช่วงชิงไปโดยไม่รู้ตัว เตยหอม หญิงสาวผู้มีหนี้สินล้นพ้นตัวและอกหักจากแฟนหนุ่มเธอกำลังจะฆ่าตัวตาย แต่ได้รับข้อเสนอสุดอันตรายจาก ทิวัตถ์ นักธุรกิจหนุ่มผู้ทรงอิทธิพล เขาเสนอให้เธอมาเป็น "เมียลับๆ" ในตำแหน่งเลขาฯ ส่วนตัว เพื่อบำเรอความสุขของเขา แลกกับการใช้หนี้ทั้งหมดของเธอ ด้วยความจำเป็น เตยหอมจึงยอมรับข้อเสนอ โดยเซ็นสัญญาลับที่เธอไม่ได้อ่านอย่างละเอียด ทำให้เธอตกเป็นเหยื่อของทิวัตถ์ ผู้มีเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราว

"ถ้าคุณไม่อยากประลองงั้นเรามาจัดนัดกระชับมิตรกันดูไหม""สมองของคุณคงคิดได้แค่เรื่องเดียวนี่สินะ ถ้างั้นวันนี้เราคงคุยกันไม่รู้เรื่องแล้วล่ะ""แต่ผมคิดว่าสมองของเราก็ไม่ต่างกันหรอก ดูแค่สายตาคุณที่มอง.." ดวงตาคมคู่นั้นมองต่ำลงไปดูอวัยวะส่วนที่เขาภูมิใจมากที่สุดในร่างกาย และเธอก็ดันเผลอมองตามสายตาเขาไปอีกจนได้"มันก็แค่ดักแด้ที่เพิ่งออกจากฝักดูคุณจะภูมิใจจังเลยนะ"หมดกันความภูมิใจของกูดักแด้ที่เพิ่งออกจากฝักงั้นเหรอ! ปากเก่งแบบนี้จัดให้สักดอกดีไหมขี้คร้านจะมาขอร้องกูให้จัดอีกน่ะสิ"ถอยออกไปนะ!" เห็นว่าอีกฝ่ายเดินตรงเข้ามาเธอก็รีบหันไปเคาะประตูห้องเสียงดังเพื่อให้คนด้านนอกเปิด "กรี๊ดดด" ทรงอัปสรสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างที่สัมผัสกับสะโพกของเธอหญิงสาวหลับตาลงแล้วกลั้นหายใจหันกลับมาก่อนจะยกเข่าขึ้นสูงเพื่อที่จะกำจัดจุดอ่อนของอีกฝ่าย"กรี๊ดด ปล่อยนะ!" แต่ขาของเธอถูกมือหนาจับล็อกไว้ในท่ายก "ไอ้เลวปล่อยฉัน!" เธอสวมใส่กระโปรงเลยทำอะไรไม่สะดวก แถมตอนนี้ขาที่ยกขึ้นมาเมื่อครู่ก็ถูกอีกฝ่ายจับล็อกไว้ในท่าเดิม

แม่ยาย: "แกควรจะไปจากลูก สาวฉันให้เร็วที่สุด แกมันก็เป็นแค่เศษสวะที่ไม่คู่ควรกับเธอ"สามวันต่อ ลูกเขยได้ขับรถยนต์หรูคันงามมาแม่ยาย: “ได้โปรด ฉันขอร้องเธอล่ะ อย่าจากลูกสาวของฉันไปเลย”

"อุ๊ยคุณเป็นบ้าอะไรอีก" "อยากได้ฉันมากไม่ใช่เหรอ" "เมาหรือเปล่าเนี่ย" กลิ่นแอลกอฮอล์ในลมหายใจของเขามีมากจนเธอสัมผัสได้ "จริงๆ เธอไม่ต้องวางแผนอะไรก็ได้นะ ถ้าต้องการฉันก็แค่บอกมา" "อะไรของคุณ ถอยไปนะฉันจะเข้าห้อง..ถ้าเมาแล้วก็เข้าไปนอนอย่ามาหาเรื่อง" "ไม่ต้องเล่นละครอีกแล้วฉันรู้หมดแล้วล่ะ" "รู้หมด?" "เรื่องทุกอย่างเธอกับเพื่อนจัดฉากขึ้นมาไม่ใช่เหรอ" "คุณรู้??.. ไม่สิ คุณรู้ได้ยังไง" ตอนที่ระย้าพูดเขาเดินไปไกลแล้วไม่ใช่เหรอ แล้วเขาจะได้ยินสิ่งที่เธอกับระย้าคุยกันได้ยังไง จุดนั้นก็ไม่มีกล้องวงจรปิดสักหน่อย "จะเข้าห้องหรือเอาตรงนี้เลย" "พูดบ้าอะไรของคุณ" ข้าวปุ้นใช้แรงดันเขาออกอีกครั้งจนอีกฝ่ายเซเธอถึงได้รีบเดินตรงไปทางห้องนอน แต่พอเปิดประตูร่างของเธอก็ถูกเขาดันเข้าไปจนล้มลงบนเตียง "โอ๊ยปล่อยฉันนะ" จากที่นอนหงายอยู่เมื่อครู่กลายเป็นร่างเธอคว่ำลงกับที่นอน ส่วนเขาคร่อมอยู่ด้านบน "ไม่ต้องมารยาแล้วฉันรู้ว่าเธอต้องการ" "คุณเข้าใจผิดแล้วเรื่องนั้นมันไม่ได้เป็นแบบ.. อืมมม"

หนุ่มหล่อนักธุรกิจตัวร้ายที่หวงความโสดยิ่งกว่าจงอางหวงไข่ แต่ดันมาตกม้าตายให้กับเด็กสาวที่หน้าตาจิ้มลิ้มราวกับตุ๊กตาซึ่งเป็นน้องสาวของเพื่อนสนิท "ถ้าหนูอยากสบายตัว หนูต้องเชื่อฟังป๋านะครับเด็กดี " แนะนำตัวละคร ธันวา อายุ 32 ปี หนุ่มหล่อตัวร้ายที่หวงความโสดยิ่งกว่าจงอางหวงไข่ แต่ดันมาตกม้าตายให้กับเด็กสาวที่หน้าตาจิ้มลิ้มราวกับตุ๊กตาซึ่งเป็นน้องสาวของเพื่อนสนิท -------------- วีญ่า อายุ 20 ปี หญิงสาวหน้าตาน่ารักราวกับตุ๊กตา เธอกลับมาเรียนต่อมหาลัยที่ไทย ด้วยเหตุผลที่ว่าเธอเหงาที่ต้องอยู่ต่างประเทศเพียงลำพัง เธอมีนิสัยดื้อรั้น แต่แฝงไปด้วยความน่ารักไร้เดียงสา จนตกหลุมพรางกับดักรักของเพื่อนพี่ชาย คำเตือน! [ตัวละคร สถานที่ ในนิยายเรื่องนี้ไม่มีอยู่จริง เป็นเพียงจินตนาการที่แต่งขึ้นของนักเขียนเพียงเท่านั้น ผู้แต่งไม่ได้มีเจตนายุยงส่งเสริมให้ลอกเลียนแบบพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของตัวละครในเรื่องนี้แต่อย่างใด กรุณาใช้วิจารณญาณในการอ่าน] *ขอสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 *ห้ามคัดลอก ลอกเลียน ดัดแปลง เนื้อหาโดยเด็ดขาด

ในวันที่เด็กน้อย ‘เจโคบี้’ ทายาทมหาเศรษฐีวัยเจ็ดขวบ และ ‘นรินทร์นารถ’ พี่เลี้ยงสาวชาวไทย ถูกพาตัวไปจากคฤหาสน์ชาร์ลสตัน ไม่มีใครคาดคิดว่าชะตากรรมของทั้งคู่จะเป็นอย่างไรต่อไป แต่แล้วชีวิตของเด็กชายและหญิงสาวก็ต้องเปลี่ยนไปตลอดกาล เมื่อเหตุการณ์อันเลวร้ายกลับชักนำให้เธอกลายเป็นนางในฮาเร็มของ ‘อัลเฟรโด วาลเดซ อัลทาซา’ มหาเศรษฐีหนุ่ม พ่อค้าอาวุธสงครามผู้ทรงอิทธิพลแห่งโมร็อกโก หากไม่ว่าอย่างไร เพื่อรักษาคำสัญญาที่มีต่อผู้มีพระคุณ นรินทร์นารถจะต้องหาทางดิ้นรนจากเงื้อมมือของอัลเฟรโด และนำตัวเจโคบี้กลับไปคืนยังแผ่นดินอังกฤษอีกครั้งให้ได้ แม้จะต้องแลกด้วยชีวิตของตัวเธอเองก็ตาม...