มาเฟีย(หัวใจ)พิการ

เหมือนจะใช่เขา แต่ก็ไม่ใช่ แต่ยังไงเธอก็ไม่คิดจะหาคำตอบ เพราะเธอเลี้ยงลูกคนนี้เองได้

ฉันก็แค่สาวเนิร์ดธรรมดา(?) ที่เผลอไปช่วยหมาหลงทาง… ใครจะคิดว่าเจ้าของมันคือ เรย์จิ คุโรซาวะ ว่าที่หัวหน้าแก๊งมาเฟียสุดโหด!? แถมเขายังประกาศว่าฉันคือ ‘เมีย’ ต่อหน้าลูกน้องอีก!!

“หึ!! จำไว้ ศักดิ์ศรีของเธอไม่มีตั้งแต่เธอเซ็นสัญญาแล้วอันดา”

นายหัวอัสลานผู้อุปากระมาหยา ตอนนี้ อายุ 19-20 ปี เรียนจบ ม.6 แล้ว ตลอด 5 ปีที่อุปการะไม่เคยไปดูนอกจากส่งลูกน้องไปดูแลให้การศึกษาดูแลอย่างดี แต่เขาไม่ชอบเด็กเลยส่งไปอยู่กับแม่นมในสวน จน 5 ปี ไม่เคยเห็นหน้าจนเกิดอุบัติเหตุทำให้ได้เห็นหน้ากัน และพอเห็นหน้าดันหลงชอบเด็กในอุปการะคนนี้เข้าอย่างจัง แต่หารู้ไหมคู่แข่งบานเลย หัวกระไดบ้านไม่แห้งตัวเองก็หวงจนหัวฟัดหัวเหวี่ยง คู่แข่งตัวเป้งคือ นายหัวใหญ่ เจ้าของบาร์และเจ้าของร้านที่มาหยาเช่าร้านขนมอยู่ “หนูชื่อมาหยาจ้ะ หนูชอบทำขนมแล้วอยากจะมาขายขนมที่นี่ได้ไหมจ้ะ” “ได้ซิ ฉันคิดค่าเช่าเธอเดือนละ 3500 จ่ายล่วงหน้า 3 เดือนสัญญาเช่าซื้อให้ 2 ปี เธอตกลงไหม”ความจริงค่าเช่าที่เดือนละ 40000 บาท แถมสัญญาเช่าปีต่อปี แต่นายหัวใหญ่ที่อยากจะเห็นหน้าเด็กคนนี้ทุกวันก็ยอมลดทุกอย่างแถมโปรโมชั่นให้เด็ก ม.5 ที่น่ารักคนนี้ เอาแซ่นายหัวใหญ่ผู้เปย์ก่อน นายหัวอัสลานผู้อุปการะ ใครมันจะชนะใจ มาหยาได้กันนะ

มุกดาสาวน้อยที่เพิ่งเรียนจบปริญญาตรี จึงได้ทำตามความฝันโดยการเดินทางไปตามหาพ่อที่แท้จริงที่เมืองจีน และเธอนั้นพบว่าเสิ่นจี้เทาที่เธอคิดว่าเป็นพ่อแท้ๆของเธอนั้น เป็นสมาชิกของตระกูลเสิ่น ที่เป็นตระกูลมาเฟียที่ร่ำรวยและมีชื่อเสียงในเมืองนี้ แต่ไม่รู้ว่าเขามีฐานะอะไรในตระกูลมาเฟียนี้ เธอจึงจำต้องเข้าไปทำงานเป็นผู้ช่วยพยาบาลตามที่เคยได้เรียนมาตอนที่จบมัธยมปลายใหม่ ๆ แต่แล้วการเข้ามาอยู่ในคฤหาสน์มาเฟียตระกูลใหญ่ กลับกลายเป็นว่าตกเป็นนางบำเรอของนายใหญ่ผู้นำตระกูลคนใหม่ที่ โหด หล่อ เย็นชา และเหมือนจะไม่มีหัวใจ  เพราะเขาเห็นผู้หญิงเป็นของเล่นไม่เคยจริงจังกับใครเลย  เธอจะรอดพ้นเงื้อมมือของเขาและสืบหาพ่อที่แท้จริงของตัวเองได้หรือไม่ ……

"อ๊า พะ...พี่ฉลามเบาหน่อย" หญิงสาวใต้ร่างส่งเสียงครวญครางอย่างซ่านเสียว มือเล็กยันหน้าท้องแกร่งเอาไว้ เมื่อเขากระแทกกระทั้นเธออย่างรุนแรง "หึ! พี่เหรอ? กล้าดียังไงมาเรียกฉันว่าพี่ในเมื่อเธอไม่มีสิทธิ์" เขาหัวเราะอย่างเย้ยหยัน เธอมีสิทธิ์อะไรมาเรียกเขาว่าพี่ ในเมื่อเธอไม่มีสิทธิ์ที่จะเรียกเขาแบบนี้ด้วยซ้ำ เธอกล้านอกใจเขาไปเอาผู้ชายคนอื่น มีความสุขไม่สนใจว่าเขาจะรู้สึกอย่างไร เธอต้องเป็นคนแบบไหนกันถึงกล้าบากหน้ามาขอเงิน ทั้งที่ทำให้เขาเอาไว้อย่างเจ็บแสบ "พะ...พี่ฉลาม

"ถ้าฉันปล่อยเด็กไว้ที่นี่จะอยู่ได้มั้ย" "แม่งเอ๊ย ภาระฉิบหาย..!" "ฉันไม่ชอบเด็กดื้อมันน่ารำคาญ...!" "หนูดื้อตอนไหนออกจะน่ารัก" "น่ารักกับผีนะสิ...!"

เธอรอให้เขากลับมา โดยไม่รู้เลยว่าการกลับมาของเขานั้นจะสร้างความเจ็บปวดอันแสนยิ่งใหญ่ให้กับเธอ

วิสุทธิ์นักธุรกิจมาดผู้ดีเข้ามานวดผ่อนคลายที่ร้าน Georking Massage ทำให้เขาได้พบกับราม หมอนวดมือใหม่ที่เข้ามาทำงานยังไม่ทันไร ได้ใช้จริตหมอนวดสุดแข็งกล้าของตนมัดใจวิสุทธิ์ จนเขาทั้งสองเกิดการติดใจกัน.

"เฮียคะ....อย่านะอื้อ....เนียอายค่ะ" ดาเนียยกมือปิดหน้าเพราะขาของเธอกำลังถูกแยกกว้าง "เนียเองก็ทั้งสวยและเซ็กซี่" เสียงทุ้มนุ่มกล่าว ตวัดส่งนัยน์ตาพราวระยับมาให้ ร่างแกร่งนอนคว่ำหน้าลงให้แผงอกชิดวางแนบกับพื้นเตียงเพื่อทำให้คนตรงหน้าสุขสมจนถึงสวรรค์ให้มากที่สุด ใบหน้าคมบิดเบี้ยวเล็กน้อยเพราะเจ็บแปลบที่บาดแผล แต่เพราะความต้องการหลอมรวมกับดาเนียนั้นมีมากกว่า ความเจ็บที่ทวีคูณเข้ามาก็เป็นเพียงฝุ่นละอองที่พัดผ่านไป