รักแรกพบ

การกลับชาติมาเกิดใหม่ กลายเป็นภรรยาของแม่ทัพผู้เกรียงไกร เจ้าของคมดาบที่บั่นคอนางในชาติก่อน ทั้งยังต้องคลอดลูกให้เขา! นี่คืออันใด? ไม่จริงใช่ไหม? **** ชายหญิงแต่งงานมิอาจเลือกคู่ครองตามแต่ใจ คู่ชีวิตศีลเสมอกัน บัณฑิตคู่กับบัณฑิต คุณชายสูงศักดิ์ย่อมคู่กับคุณหนูในห้องหับแสนเรียบร้อย ทว่าแม่ทัพผู้สูงส่งเกรียงไกรทั้งเคร่งครัดศีลธรรมจรรยากลับได้ภรรยาเป็นสตรีจอมมารยาเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวทั้งกลิ้งกลอกไม่ต่างจากจิ้งจอกสาว การเป็นสตรีผู้เพียบพร้อมงดงามมีคุณธรรมสูงส่งช่างยากเย็นแสนเข็น การประคองชีวิตคู่ที่ดำขาวผิดแผกเยี่ยงนี้จะเป็นสุขตลอดรอดฝั่งได้หรือไม่ ปัญหาหลังเรือนคงมิใช่บานปลาย จนต้องตามแก้ไขทุกวันกระมัง

ไม่เพียงแค่จูบไซ้ แต่ปลายลิ้นร้อนลื่นยังปาดเลียเข้าใส่กลีบสาว ชำแรกดุ้นลิ้นรุกรานร่องกลีบที่ยังเป็นสีชมพูสดสะอาดเพราะไม่เคยมีชายใดได้ล่วงล้ำมาก่อน “อ๊ะ… อ๊อยยย… ” หญิงสาวที่เพิ่งได้รู้รสชาติการโดนเบิร์นเป็นครั้งแรกในชีวิต ถึงกับเกร็งกายสะท้าน สะโพกของหล่อนบิดส่ายไปมากับความรู้สึกเสียวซ่านที่ไม่เคยพบเจอมาก่อน “อ๊อย… อย่าเลียค่ะตรงนั้น… อูย… งืออออ… ” สองมือพยายามผลักศีรษะของราชิด งุดเข้ามาจู่โจมสิ่งสวงนที่หล่อนเฝ้าหวงแหนมาจนเป็นสาว

เมื่อธุรกิจที่เคยโกงเขามากำลังถูกล้มละลาย ทางออกสุดท้ายคือข้อเสมอที่ถูกยื่นให้โดยลูกสาวของคนที่ตัวเองเคยหักหลัง... “หากคุณอยากให้บริษัทของคุณอยู่รอด...” ดวงตากลมใสหากแน่วแน่ ปรายตามองผู้สูงวัย “ก็เอาลูกสาวมาต่อรองสิคะ เผื่อฉันจะสนุกด้วย” “ทำไมผมต้องทำแบบนั้น” ชายสูงวัยมองนักธุรกิจรุ่นลูกที่เก่งจนหาตัวจับยากทั้งที่เป็นผู้หญิงด้วยความคลางแคลงใจ

ภูดินหนุ่มหล่อรวย มาดนิ่ง บ้างาน ผู้ถูกขนานนามว่าเป็นคนไม่มีหัวใจ เพราะไม่เคยมองหญิงคนไหนเลยแม้ว่าจะมีสาวสวยน้อยใหญ่ โปรไฟล์ดีแวะเวียนมาขายขนมจีบไม่ขาดสาย แต่กลับมาตกหลุมรักหญิงสาวธรรมดา แต่มีความพิเศษบางอย่างผ่านใบหน้าและแววตาของเธอ ที่ทำให้เขาตกหลุมรักตั้งแต่แรกพบ จนต้องพยายามทำทุกทางเพื่อให้เธอเข้ามาอยู่ในชีวิตตนเอง

“นอนกับพ่อก็นอนมาแล้วแค่นอนกับลูกอีกคนมันจะเป็นไรไป! ว่าไหม?” ชายหนุ่มกระตุกยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยัน มองสำรวจเรือนร่างเปลือยเปล่าของคนใต้ร่างที่นอนตัวสั่นน้ำตาไหลอาบสองแก้ม

นางละทิ้งคนรักที่หักหลัง ทิ้งแม้กระทั่งชื่อเดิม แต่กลับมาพบกับท่านอ๋องแห่งม่านโจว นางกลัวตัวตนจะถูกเปิดเผยจึงหลีกหนี แต่เขากลับสนใจและตามติดดุจเงา “ใครใช้ให้นางปากแข็ง ถ้าไม่ชอบแล้วจูบตอบข้าทำไมเล่า!” "ไป๋หรูเฟย" หนีความผิดหวังทั้งในตัวคนรักเก่า และบิดามาจากเมือง "ซานตง" นางเลือกที่จะมาที่เมือง "ม่านโจว" เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ แต่กลับพบกับเขา.... "จ้าวเฟิงหมิง" ท่านอ๋องที่ปกครองเมืองม่านโจว เขาสุขุมและเด็ดขาดในการปกครองคนและกองทัพ แต่เมื่อพบกับนาง เขาก็เกิดสนใจนางขึ้นมาจนตามสืบ แต่เมื่อสืบลึกลงไปแล้ว เขาก็ยิ่งอยากรู้ว่านางเป็นใครมาจากไหน จากแค่เริ่มสนใจตามหน้าที่ กลายเป็นความผูกพัน ยิ่งนางหลบหลีกเขาเท่าไหร่ ก็ยิ่งอยากติดตาม “ดูเหมือนว่าเจ้าจะไม่ค่อยชอบหน้าข้านะ ไม่อยากต้อนรับข้างั้นหรือไป๋หรูเฟย” จากแค่อยากยั่วโมโหเพื่อผ่อนคลาย กลับกลายเป็นความชอบไปโดยไม่รู้ตัว จากชอบ...ก็เริ่มตามติด และอยากอยู่ใกล้ ๆ จนตามหึงหวง...

เพราะสถานการณ์คับขันทำให้เขาและเธอมีเหตุการณ์ร่วมกันโดยบังเอิญ ความรักต่างขั้วของคนทั้งสองจะเป็นอย่างไร....

เบื้องหลังประตูที่ปิดลง จู่ๆ ฉันก็นึกอยากอาบน้ำ จึงรีบแก้ผ้าจนเนื้อตัวเปลือยเปล่าล่อนจ้อน ฉันคว้าขันนี้พลาสติกตักน้ำในโอ่งราดรดเรือนร่างเปล่าเปลือยด้วยความตื่นเต้นอันประหลาด จากนั้นก็เอื้อมคว้าก้อนสบู่เอามาลูบไล้ร่างกาย อาบน้ำจนเพลิน ก่อนจะตกใจแทบช็อก เมื่อมีเสียงเคาะดังขึ้นที่หน้าประตูห้องน้ำ “ใคร… ” ฉันร้องถาม “ผม… ไอ้เมฆครับ ผมเอาสบู่ก้อนใหม่มาให้ครับ เผื่อว่าคุณลิลล์อยากจะอาบน้ำ” ฉันรีบคว้าเสื้อผ้ากลับมาสวมใส่ดังเดิม คว้าผ้าขาวม้ามากระโจมอกทับอีกที ก่อนเปิดประตูออกมา ครั้นแล้วก็ต้องตกใจแทบช็อกอีกครั้ง เมื่อพบว่าตอนนี้ไอ้เมฆกับไอ้ดินอยู่ในสภาพเกือบล่อนจ้อน พวกมันถอดเสื้อผ้าออกจนหมด เหลือเพียงแค่กางเกงในที่ปกปิดความเป็นชายเอาไว้ “พวกแกจะ… ” ไม่ทันที่ฉันจะพูดจบก็โดนพลักเข้ามาข้างในพร้อมกับสองหนุ่มที่ปรี่เข้าประชิดตัวฉันด้วยแววตาหื่น “เรามาสนุกกันนะครับคุณลิลล์” ไอ้ดินทำหน้าหื่น ฉันถอนร่นจนแผ่นหลังชนฝา ไอ้เมฆรวบข้อมือสองข้างของฉันแล้วดันขึ้นมากดล็อกเอาไว้เหนือศีรษะ “ไอ้บ้า… อย่านะ” ฉันร้องเสียงสั่น

"อาชา" ประธานจอมเจ้าเล่ห์ ส่วน "พอใจ" เป็นผู้ช่วยเลขาจอมพยศ ****** “จะหนีไปไหน” อาชารีบจอดรถดับเครื่องยนต์แล้วเปิดประตูลงมาถามพร้อมกระชากดึงกระเป๋าเดินทางในมือเธอมาถือไว้ทันที “กลับบ้าน” พอใจตอบสั้นๆ แล้วยื่นมือไปหมายจะแย่งกระเป๋าเดินทางตัวเองกลับมา “งั้นก็ไปด้วยกัน บ้านเธอคือบ้านฉันเท่านั้นทูนหัว บอกแล้วไงว่าเธอเป็นเมียฉันพอใจ” พูดจบก็กระชากดึงร่างเล็กเข้ามาปะทะอกแกร่งตัวเองแล้วก็ปล่อยมือจากกระเป๋าเดินทางมารั้งท้ายทอยเธอให้แหงนเงยขึ้นแล้วบดกระแทกจูบปากอวบอิ่มแสนหวานของคนดื้อทันที “อ่ะ อื้อ” มือเล็กทุบตีอกแกร่งคนตัวโตพร้อมกับพยายามบิดเบือนหน้าหนีแต่ก็ยากเหลือเกินเมื่อแรงเขาเยอะกว่า “อ่า เห็นไหมเธอคือของฉันพอใจ ไปกับฉัน” อาชาถอนจูบออกมาเอ่ยย้ำให้คนดื้อจำใส่ใจว่าเขาคือใครและหล่อนคือใครก่อนจะดึงลากเดินเธอไปทางฝั่งนั่งข้างคนขับแล้วเปิดประตูยัดเธอเข้าไปและเปิดประตูหลังโยนกระเป๋าเดินทางเธอตามไปด้วย “อย่าคิดแม้แต่จะหนี ฉันรู้ว่าบ้านเธออยู่ไหนฉันตามถึงที่แน่” เขาขู่หล่อนเมื่อเห็นว่าเธอทำท่าจะเปิดประตูรถหนี และมันได้ผล

ดอกแก้ว สตรีผู้เพียบพร้อมงามพิสุทธิ์บุตรีท่านพระยา ชีวิตที่สูงส่งกลับพลิกผันมีหนี้สินก้อนโต ไหนจะผู้เป็นน้องสาวที่กำลังรอความหวังจากนาง ดอกฟ้าจึงโน้มลงดินให้บุรุษที่ตนชังหนักหนาเชยชม กลายเป็นทาสสวาท เมียขัดดอก ทอดกายให้บุรุษมากเล่ห์ตักตวงความหวานจากดอกแก้วดอกงาม