ลูกเขย

มึงกล้ายุ่งกับนางอัญชันหรือไงว่ะ ไอ้พันธ์ พ่ออินทรีย์ดุยิ่งกว่าเสือเสียอีกนะมึง" กูอยากได้แม่อัญชันทำเมีย ยกโคตรพ่ออินทรีย์มากูก็ไม่กลัว"ไอ้พันธ์ที่ชอบนางอัญชัน ผู้หญิงในเรือนพ่อคุ้มอินทรีย์ แต่มันไม่รู้ว่ากำลังยุ่งกับดวงใจของเสือดุ เสือที่เฝ้าเลี้ยงดูทนุถนอมอัญชัญมาตั้งแต่เด็ก

นิศาชล คุณหนูผู้อวบอัดหน้าตาบ้านๆ แต่รวยล้นฟ้า เธอทำงานหาเงินเก่งแต่กลับไม่เป็นที่พึงพอใจของชายหนุ่มเท่าไหร่เพราะรูปร่างอวบอ้วน โชคดีว่าผิวขาวเลยทำให้พอดูได้บ้าง ถูกคนรักที่คบกันมานานถึง 3 ปีหักหลังเทงานแต่งอย่างไร้เยื่อใย คุณพ่อผู้ไม่ชอบขี้หน้าว่าที่ลูกเขยจึงรีบหาชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาคนใหม่มาแต่งงานแทน กล้าตะวัน หนุ่มหล่อ เรียนดี ฐานะยากจน เขาเป็นเด็กกำพร้าที่ต้องเลี้ยงดูน้องชายสองคนเพียงลำพัง ชายหนุ่มทำได้ทุกอย่างเพื่อครอบครัว แม้กระทั่งขายตัวแต่งงานก็ตาม แต่เหตุการณ์หลายอย่างก็เปลี่ยนแปลงชีวิตเขา นิศาชลไม่ใช่คุณหนูเอาแต่ใจแบบที่เคยจินตนาการ และครอบครัวฝ่ายหญิงก็ไม่เคยนึกรังเกียจฐานะอันต้อยต่ำของเขาสักครั้ง มิหนำซ้ำยังเชิดชูออกหน้าออกตา ทว่า เมื่อคนรักเก่าของเธอกลับมาทุกอย่างก็เริ่มวุ่นวาย ความรักที่เพิ่งก่อตัวจะสามารถเอาชนะความรักความผูกพันธ์ครั้งก่อนได้หรือไม่

หม่อมเจ้านคเรศ วิษณุรังสรรค์ผู้หยิ่งทะนงในศักดิ์ศรีและ รักเกียรติขององค์เหนือสิ่งใด จะทำเช่นไรเมื่อพินัยกรรมของพระชนกระบุให้ท่านซึ่งเป็นพระโอรสองค์โตเข้าพิธีอภิเษกสมรสกับชินานาง อัครเกตุ บุตรสาวนายจรัญพระสหายของพระองค์เป็นการปลดหนี้สินของราชสกุลวิษณุรังสรรค์ ทั้งที่ท่านชายทรงมอบพระทัยให้กับนาถนารีอริคนสำคัญของชินานางไปเสียแล้ว

วิโมกข์คือชายหนุ่มวัยยี่สิบเจ็ดที่ผิดหวังจากความรักอย่างรุนแรง เขากลายเป็นคนอ่อนแอไร้หลัก หมกมุ่นอยู่กับสุรานานนับเดือน แต่หลังจากนั้นก็ได้สติเพราะคำพูดแทงใจของเด็กสาววัยสิบเจ็ดปีคนหนึ่ง เจ็ดปีต่อมาเขาได้กลายเป็นนายหัวผู้ทรงอิทธิพลในธุรกิจค้าหอยเป๋าฮื้อ และต้องเผชิญหน้ากับอดีตคนรักที่เข้ามาอยู่ในบ้านของเขาอีกครั้ง... ชาร์มมิ่งในวัยยี่สิบสี่ปีเดินทางจากนิวยอร์กสู่สงขลาอีกครั้งหลังจากเจ็ดปีผ่านไป เพราะถูกเพื่อนรักขอร้องให้มาแสดงละครขัดขวางอดีตคนรักของพี่ชาย เธอไม่อยากทำแบบนี้เลยเพราะพอใจที่จะแอบรักเขาไปแบบนี้มากกว่า แต่จะทำไงได้ล่ะ.. ในเมื่อเธอก็ถูกผู้เป็นย่าคอยจับคู่อยู่เรื่อยไป จึงตัดสินใจเลือกในสิ่งที่หัวใจปรารถนา... การแสดงที่มาจากส่วนลึกของจิตใจจริงๆ จึงเริ่มต้นขึ้นนับตั้งแต่วินาทีที่เธอเจอหน้าเขา

เธอเคยเดินทางผิด...เพราะคิดว่าโลกนี้ไม่มีใครให้พิง จนมาเจอเขา วินมอเตอร์ไซค์ที่เงียบเกินไปสำหรับโลกใบนี้ แต่กลับเป็นคนเดียวที่ไม่เคยมองเธอด้วยสายตาเหยียดหยาม วันหนึ่ง...เธอลาออกจากวงการที่ไม่มีใครพูดถึง เปิดคาเฟ่เล็ก ๆ ริมรั้ว กับน้องชายที่กำลังเติบโต และเขาก็ยังอยู่ตรงนั้น ยื่นแก้วกาแฟ...พร้อมอ้อมกอดที่ไม่เคยถามว่า "เมื่อก่อน...เราเคยเป็นใคร"