ลูกเขย

โชคชะตานำพาให้ทั้งคู่มาพบกัน จากคนแปลกหน้าแปลเปลี่ยนมาเป็นคนรัก ความเป็นความตายที่ทั้งคู่ประสบมาด้วยกันยิ่งสมานหัวใจทั้งสองดวงให้แนบแน่นจนไม่สามารถแยกจากกันได้อีกเลย

"ฉันเพิ่งรู้ว่าแม่ของฉันเก่งกาจที่สุดในโลกก็ตอนที่แม่ทำทุกอย่างเพื่อฉันและทำให้ฉันเป็นเด็กที่มีความสุขที่สุดมาตลอด ฉันจะเก่งเหมือนแม่และแข็งแกร่งให้เท่าแม่ให้ได้"ซูหนิงเซียว

เมื่อปลัดคนใหม่ที่เป็นที่หมายปองของสาวๆ มาตกหลุมรักกับลูกสาวกำนันความรักของพวกเขาจะเป็นเช่นไร

เมือองค์หญิงสาม โจวฟางเซียน ที่ถูกใส่ร้ายป้ายสีจนต้องออกจากวังหลวงไปแต่งงานกับแม่ทัพใหญ่ เกาเฟยฉี ผู้ที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นคนโหดเหี้ยม ทั้งสองต้องเผชิญกับอุปสรรคและความเข้าใจผิดต่างๆ แต่ด้วยความรักและความจริงใจที่มีต่อกัน พวกเขาจะสามารถเอาชนะทุกอุปสรรคได้หรือไม่?

ตอนเธอเรียกพี่ ก็บังคับให้เรียกน้า พอเรียกน้า เขากลับแทนตัวเองว่าพี่ ถ้าจะวุ่นวายขนาดนี้ ก็เปลี่ยนไปเรียก "คุณสามี" เลยละกัน เธอรักปักใจแต่เขามาตั้งแต่เด็ก ทว่าเสือยิ้มยากขี้ดุคนนี้กลับเอาคำว่า "น้า" มาขีดเส้น และสร้างกำแพงไม่ให้เธอเข้าใกล้ หนำซ้ำ เขายังหนีไปเรียนต่อไกลถึงเมืองนอก ไม่ว่าพราวนภาจะเพียรพยายามมากแค่ไหน แต่นฤบดินทร์ ก็มักถอยห่างออกไปหนึ่งก้าวเสมอ แต่เมื่อเขากลับมา ดูเหมือนว่านฤบดินทร์จะเปลี่ยนไป จากที่ไม่เคยเข้าใกล้ เขากลับโอบ เบียด กระแซะ และหาเรื่องถึงเนื้อถึงตัวกับเธอตลอด เป็นเพราะเขาไปอยู่เมืองนอกมานาน นิสัยถึงเปลี่ยนไป หรือนี่คือนิสัยที่แท้จริงของผู้ชายหน้าตายคนนี้กัน

เมื่อเสือหวงประทับรอยจูบตีตราจองสาวไว้พร้อมกับคำขู่"ห้ามใครซ้ำรอยพี่" แต่สาวเจ้าทั้งดื้อทั้งรั้นจนน่าขย้ำให้จมเขี้ยวเป็นการสั่งสอน แล้วอย่างนี้คิดว่าเสือหวงอย่างเขาจะปล่อยในเธอลอยนวลได้นานแค่ไหนกัน

"ฮึก ๆ" เสียงร้องไห้ของใครสักคนดังแว่วมา บัวชมพูชะโงกหน้าไปดูก็เจอผู้ใหญ่สิงห์กำลังแกล้งร้องไห้ ไม่มีน้ำตาเลยสักนิด ไอ้คนผีทะเลเอ้ย เธอสบถในใจ "นี่เยาะเย้ยฉันใช่ไหม?" บัวชมพูคว้าสมุดปาใส่ผู้ใหญ่สิงห์รัว ๆ "ไม่ได้เยาะเย้ยสักหน่อย" "แล้วที่ร้องไห้อยู่นี่คืออะไร?" "ก็หนูบัวได้พี่ผู้ใหญ่เป็นผัว หนูบัวต้องรับผิดชอบนะ ฮึก หนูบัวต้องรับผิดชอบพี่ ถ้าหนูบัวไม่ยอม พี่จะประกาศให้คนทั้งหมู่บ้านรู้ ว่าหนูบัวเป็นคนใจร้าย ฟันพี่แล้วทิ้ง" ผู้ใหญ่สิงห์เล่นละครไม่หยุด เมื่อคืนเขามีความสุขสุดเหวี่ยง แม่กวางสาวพราวเสน่ห์ ในที่สุดก็ตกเป็นของเขา "อร้าย! ผู้ใหญ่ผีบ้า ฉันเกลียดผู้ใหญ่ที่สุด" "เกลียดยังไง พี่ผู้ใหญ่ก็เป็นผัวหนูบัวนะ"

แสงเหนือ ชื่อในวงการมาเฟีย เสี่ยแสง "เป็นเมียเสี่ยไม่ต้องกลัวอด " "นอนนิ่งๆ แล้วครางดังๆ ให้เสี่ยก็พอ" เพลงพิณ เกลียดมาเฟียแต่ดันมาเป็นเมียมาเฟีย "เมียนายก็มีตั้งเยอะแยะทำไมจะต้องมาหาแต่ฉันด้วยเนี่ย" "อะไรนะ จะเอาฉันไปอยู่ที่บ้าน " "ฉันแม่งโคตรเกลียดนายเลยหว่ะ ไอ้มาเฟียขี้เก๊ก"

น้ำขิง ชลนิภา ไอยภา อายุ 23 ปี อยู่กับแม่เลี้ยงที่ติดหนี้ติดพนันทุกอย่าง เธอทำงานทุกอย่างเพื่อเลี้ยงครอบครัวมีดีมีไม่ดีบ้าง แต่ทุกอย่างล้วนเพื่อปากท้องทั้งนั้น…แต่ชีวิตมันไม่ได้ง่ายเธอได้พลัดตกน้ำเสียชีวิต แต่โชคดีชะตาเล่นตลกเหมือนเล่นเกมส์ พาเธอมายังโลกอีกโลกและเจอกับเธออีกคนที่อยู่ในโลกคู่ขนานนี้ น้ำขิง:"แล้วหนูจะได้ไปสวรรค์หรือนรกล่ะท่านลุง" ผู้นำดวงวิญญาณ:"คิดว่าที่ผ่านมาเจ้าใช้ชีวิตมาแบบไหนล่ะ ตกปลาในเขตวัด หรือเล่นไพ่ในงานศพกัน" น้ำขิง:"เอ่อ เรื่องนั้นหนูว่าเราสามารถประนีประนอมกันได้นะ เรื่องดี ๆ หนูก็ดีเช่นทำงานหาเลี้ยงครอบครัว หนูทำงานร้านอาหาร ทำงานเป็นเด็กเข็นผักในตลาด อาชีพที่ทำก็สุจริตทั้งนั้น" ผู้นำดวงวิญญาณ:"ชีวิตเจ้านั้นน่าสงสารเจ้าใช้ชีวิตใหม่ที่เจ้าจะได้รับให้คุ้มค่า" น้ำขิง:"ชีวิตใหม่หรือจะให้หนูตายแล้วฟื้นเหรอคะ" ผู้นำดวงวิญญาณ:"เจ้านั้นตายแล้ว แต่เจ้าในอีกภพหนึ่งยังไม่ตายข้าจะพาเจ้าไปดู"

...ความท้าทายของฉันมันเริ่มจากที่เพื่อนของฉันบอกว่า 'เขา' นั้นจีบยาก และไม่มีทางที่ฉันจะจีบติด! ...เท่านั้นแหละ! มันก็เกิดความท้าทายขึ้นมาในหัวของฉันทันที อยากรู้นัก...ว่าจะจีบยากสักแค่ไหนกันเชียว!