หย่าร้าง

เมื่อ เมรี สาวน้อยวัยใส ผู้มีพี่สาวเป็นไอดอลในการหาสามี เธอปิ๊งหนุ่มเมืองกรุงน้องชายของพี่เขย คิดจีบมาเป็นหวานใจ แต่ทว่าไหงกลับถูกเขาฟันแล้วทิ้งล่ะนี่ หวานใจก็ไม่ได้ดันต้องเปรี้ยวใจเพราะโทต๊องเสียนี่ นางเอกคนอื่นเขาอุ้มท้องหนีผัวกัน แต่นางเอกเรื่องนี้กลับต้องอุ้มท้องผัวหนี แล้วอีตาตัวต้นเหตุล่ะหายไปไหน เขาจะรู้หรือเปล่าว่าทำชีวิตเธอพัง

เพราะพี่สาวหนีการแต่งงาน พลอยพิชาจึงต้องจำยอมแต่งงานแทน ทว่าเพื่อนพี่ชายที่เธอแอบรักกลับไม่มีหัวใจเหลือไว้ให้ใคร "พี่ไม่เคยรักพลอย" "ค่ะ" "ถ้าไพลินกลับมา เธอต้องหย่า" "ค่ะ พลอยรู้"

เพราะรักนางจึงทำทุกอย่างให้ได้แต่งกับเขา แม้เขาแสนจะรังเกียจเดียจฉันท์ วันเข้าหอก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของเขา นางจึงวางยาปลุกกำหนัดเขา คิดว่าเมื่อเป็นสามีภรรยากันแล้วเขาจะหันมาเหลียวแลนางบ้างแต่เปล่าเลย สถานการณ์ยิ่งแย่ไปกว่าเดิม เมื่อเขาคิดจะรับหญิงที่เขามีใจเข้ามาเป็นฮูหยินอีกคนหนึ่ง ข้าอาจจะต้องทบทวนตัวเองจริงๆ แล้ว ว่าทุกอย่างที่ข้าทำไปทั้งหมดนี้เพื่ออะไร

พันธะสัญญาที่คนรักกล่าวไว้ เขาจะอยู่เป็นสามีภรรยากับนางเพียงสามปี หากถึงเวลานางจะต้องคืนอิสรภาพให้เขา ทว่าหัวใจของนางเป็นของเขาตั้งแต่ต้น นางจะหักห้ามใจไม่ให้รักได้อย่างไร

เขาทำเพื่อความสะใจ ส่วนเธอทำเพราะต้องการเงิน ชวิณจ้างน้ำค้างเป็นเมียปลอม ๆ ด้วยเงินห้าล้านบาท เธอไม่สนถึงใครจะมองว่าเป็นเลขาที่ปีนขึ้นเตียงเจ้านาย ภายใต้พันธสัญญาถ้าครบกำหนดหนึ่งปีจะต้องหย่าขาดจากกัน ทั้งเขาและเธอต่างไม่ได้รักกันตั้งแต่แรก ทว่าเมื่อถึงกำหนดระยะเวลาหนึ่งปีที่ต้องเซ็นใบหย่า กลับมีหนึ่งคนเผลอรักหมดใจจนไม่อยากหย่า ทุกอย่างมันจึงคาราคาซังไปกันใหญ่ ********* "คุณจะเลือกน้ำมั้ยคะ" "คุณเป็นใครแล้วผมเป็นใคร...อย่าฝันอะไรเกินตัว" ช่างเป็นคำตอบที่ทำร้ายใจอย่างรุนแรง ดับฝันชนิดมองไม่เห็นทางไปต่อ ใช้คำพูดเลือดเย็นให้กลายเป็นมีดบาดใจคนได้ดีจริง ๆ "ค่ะ เข้าใจแล้ว ช่างสรรหาคำพูดมาทำร้ายจิตใจได้ดีจริง ๆ ต้องใช้คำพูดแบบนี้เท่านั้นค่อยสมกับเป็นคุณวิณ วันนี้คุณไม่เลือกน้ำก็ไม่เป็นไร...น้ำจะจำเอาไว้"

สิ่งที่เธอมีข้างกาย คือ…สามี แต่สิ่งที่เธอไม่เคยได้จากสามี คือ…ความรัก

“อยู่ด้วยกันเถอะนะ อย่างน้อยก็เพื่อลูกของเรา” แม้จะเป็นคำขอที่ฟังดูเห็นแก่ตัว แต่มันน่าตลกตรงที่คำพูดนั้นสามารถเหนี่ยวรั้งเขาไว้ได้...

“คุณคงไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหมถ้าผมจะให้ลิลินเขานอนค้างที่นี่คืนนี้” กวินภพเอ่ยขึ้นหลังจากที่เขาและคู่ขาเดินตามหลังมัทนาออกมาจากเรือนใหญ่หลังจากการรับประทานอาหารเย็นสิ้นสุดลง ซึ่งคำถามนั้นทำเอาคนที่ตั้งใจจะเดินหนีภาพบาดตาไปให้ไกลจำต้องหยุดชะงักก่อนจะหันหลังกลับไปเผชิญหน้ากับเจ้าของคำถามอีกครั้งอย่างคนไม่มีทางเลือก

ท้องแล้วหรือ...ช้าไปนะ พันธะของฉันกับเธอมันจบไปแล้ว..

“เป็นอะไรไปอีกวะ! ที่ผ่านมาเห็นเรียกร้องความสนใจจากฉันนักหนา พยายามที่จะยัดเยียดตัวเองมาเป็นเมียของฉันให้ได้ แล้วพอตอนนี้ฉันจะตอบสนองให้ ก็ทำเป็นเล่นตัว!”