เข้าใจผิด

สำหรับชมพูแพร... อองเดรคือเจ้าชายในฝัน และถึงแม้ว่าจะอยู่ใกล้กันเพียงแค่เอื้อมมือคว้า แต่ก็ไม่เคยสัมผัสถึงเขาได้เลยสักครั้ง จนกระทั่งเกิดความผิดพลาดขึ้น ทำให้หล่อนต้องขึ้นเตียงมีความสัมพันธ์กับท่านประธานหล่อเหี้ยมแทนผู้หญิงที่ถูกอองเดรชี้นิ้วเลือก ทุกอย่างมันควรจบคงแค่ค่ำคืนเดียว แต่อองเดรกลับทำให้ทุกอย่างมันยุ่งยากขึ้นอีกหลายเท่าตัว เมื่อท่านประธานหนุ่มมีคำสั่ง ให้หล่อนขึ้นเตียงกับเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า และไม่มีกำหนดสิ้นสุด

เพราะถูกทรยสหักหลังจากเพื่อนและแฟน เธอจึงรับงานเป็นเด็กนั่งดริงก์ ทำให้เธอได้พบกันเขา ชายผู้มอบสัมผัสแห่งปรารถนาให้อย่างเร่าร้อน ก่อนเขาจะกลายเป็นผู้กุมชะตาชีวิตเธอในฐานะนางบำเรอชั่วคราว ************** มือใหญ่ลูบไล้ตามช่วงเอวคอด แล้วสอดเข้าไปในซับในลูกไม้สีดำ นิ้วเรียวตวัดหยอกเย้ากับเกสร ร่างบางกระตุกสั่นสะท้าน “อ๊ะ อ๊ะ อ๊า อ๊า!” เสียงหวานครางไม่หยุด แอ่นสะโพกไปตามแรงนิ้วมือ “เธอยังสวยไม่เปลี่ยนเลยญรินดา แบบนี้ฉันถึงปล่อยเธอไปไม่ได้” เสียงทุ้มแหบพร่าบอกคนตัวเล็ก แล้วก้มลงดูดชิมยอดบัวอีกครั้ง กระโปรงตัวสวยถูกปลดออกจากเรือนร่าง ชายหนุ่มทรุดลงมองดูเนินเนื้ออวบอิ่มน่าลิ่มลอง ปลายลิ้นแตะลงบนเกสรผ่านเนื้อผ้าบางๆ ซึ่งกั้นอยู่ “ยะ...อย่านะ” คนสวยร้องห้าม แต่ไม่ทันได้พูดต่อ เมื่อนิ้วร้ายแหวกซับในออกเผยให้เห็นเนินเนื้อนุ่มละมุน กลีบดอกไม้ถูกกรีดแยกออก เกสรโผล่ออกมาท้าสายตา เรียวลิ้นร้อนไม่รอก้มลงแตะตวัดแล้วละเลงไล้อย่างรวดเร็ว สลับเบาหนัก คนสวยสะท้านไปทั่งกาย กรีดร้องไม่หยุดหย่อน ร่างกายกระตุกเกร็งน้ำหวานทะลักทะลาย

ภาพวาดต้องยอมขายคืนแรกให้กับมาเฟียเพื่อแลกกับเงินจำนวนหนึ่งมาช่วยครอบครัว แถมยังแอบวางยาแล้วหนีออกมา ใครจะคิดว่าแค่คืนเดียวเธอต้องมาอุ้มท้องลูกของเขา ทำให้ชีวิตต้องพบกับจุดเปลี่ยน...

ทั้งอัปลักษณ์และบ้าใบ้ นางคือสตรีผู้กุมหัวใจแม่ทัพปีศาจ เขาไม่ปล่อยริมฝีปากอิ่มสวยให้เป็นอิสระ และยังแทรกเรียวลิ้นอุ่นกวาดตวัดไม่หยุด ส่วนมือข้างหนึ่งเอื้อมมากอบกุมความขาวนุ่มนิ่มและนวดสลับบีบคลึงเคล้า ทั้งบี้ปลายยอดถันนางเพิ่มความซ่านสยิวต่อเนื่อง ทุกสัมผัสของกวนเฉินหลางทำให้หญิงใบ้ร้อนฉ่าทั่วร่าง และส่งผลให้หัวใจสาวแทบกระโจนออกมาอยู่นอกอก

คู่ปรับในวัยเด็กต้องโคจรมาใช้ชีวิตในบ้านหลังเดียวกันตามสัญญาหมั้นหมายของพ่อแม่ ต่างฝ่ายต่างมีอคติต่อกันจนไม่อยากมองหน้ากัน พยายามทำทุกอย่างเพื่อถอนหมั้น แต่ดูเหมือนยิ่งพยายามหนียิ่งมีแรงดึงดูดให้ทั้งคู่ใกล้ชิดกันมากขึ้น

"มึงคิดว่ากูมีอะไรกับยัยนี่...มึงคิดได้ไงไอ้ต่อ" "ก็ใครจะไปรู้วะเห็นนั่งรถมาเรียนกับมึงทุกวัน นึกว่าเป็นเด็กมึง" "ยัยนี่เป็นแค่เด็กรับใช้" "เด็กรับใช้??? " "เออก็แค่เด็กที่ย่ากูรับมาเลี้ยงเพราะสงสาร แต่ไม่เจียมตัวอยากเรียนสูงๆย่ากูเลยสงสารส่งให้มาเรียนที่นี่" เขามองหน้าใบตองด้วยสายตาเกลียดชัง เขาทั้งเกลียดทั้งขยะแขยงที่ต้องนั่งรถมาเรียนกับยัยนี่ทุกวันแต่เขาทำอะไรไม่ได้เพราะเป็นคำสั่งของย่า

เธอช่วยชีวิตเขาเอาไว้จากอันตราย แต่เขากลับจะยกเธอให้กับคนอื่นเผื่อผลประโยชน์

ในโลกที่จากมา นางถูกตราว่าเลว เพียงเพราะเกิดในตระกูลมาเฟีย ในอีกโลกหนึ่ง นางต้องมีชีวิตในร่างนางร้ายที่ผู้คนทั้งแผ่นดินเกลียด และเขา...คือบุรุษผู้เกลียดนางที่สุด เขาเคยเห็นกับตาว่า นางร้ายผู้นี้เคยรังแกสตรีที่เขารักมากเพียงใด ทว่าชะตากลับเล่นตลก ให้ทั้งคู่ต้องแต่งงานกันอย่างเลี่ยงไม่ได้ ในขณะที่ผู้คนรอบตัวล้วนรังเกียจ เหยียดหยาม และเขาเฝ้ารอวันที่นางจะเผยธาตุแท้ดังเดิม แต่สำหรับหลินอวี้เซียนคนใหม่นี้ขอเลือกจะเขียนชะตาใหม่ด้วยมือตนเอง แม้ต้องใช้ทั้งชีวิตเพื่อพิสูจน์ว่า นางร้ายก็มีสิทธิ์ลิขิตชะตาเช่นกัน!!! ⚠️Trigger warning : มีประเด็นความรุนแรงทางอารมณ์ ความสัมพันธ์เชิงอำนาจ โปรดอ่านด้วยวิจารณญาณ

จากที่ไม่ค่อยชอบขี้หน้า ทำหน้าตาน่าหมั่นไส้ เห็นแล้วเป็นต้องคอยตามคอยแกล้ง พอไม่เห็นหน้าทำไมหัวใจมันร้อนรนอยู่ไม่ได้ต้องอยากเห็นหน้าตลอด หรือจะเป็นแบบที่โบราณว่าไม่เห็นหน้าเห็นหลังคาก็ยังดี

เขาลวงเธอเพื่อหวังเพียงร่างกาย แลกกับข้อเสนอเป็นแฟนปลอม ๆ ของเธอ ความผูกพันธ์ทางกายเปลี่ยนเป็นความผูกพันธ์ทางใจ อุปสรรคในรักครั้งนี้ ไม่ใช่ความรู้สึกของคนสองคน แต่คือเขาที่กลายเป็นคนมีพันธะขึ้นมา จากคำสั่งให้แต่งงานของคนเป็นพ่อ นิยายในเซตเดียวกัน อ่านแยกกันได้ค่ะ 1.วิศวะร้อนรัก เพลิง&ปิ่นมุก 2.วิศวะลวงรักร้าย คิณ&ขวัญตา 3.วิศวะร้ายพลาดรัก เสือ&มะปราง 4.เล่ห์รักพายุร้าย พายุ&ลินดา