แก้แค้น

วันนี้เป็นวันแต่งงานของนาง แต่เหตุใดจึงไม่มีความยินดีแม้แต่น้อย "คุณหนู ระวังฝีเท้าด้วยเพคะ" คำเตือนของหลี่เหยาดึงสติของนางกลับมา เล่อจื่อมองผ่านพัด เห็นรถม้าเจ้าสาวสีแดงทองอร่าม และขบวนต้อนรับอันยิ่งใหญ่ของราชวงศ์ ฮ่องเต้แคว้นฉีทรงเลือกที่จะไปสักการะขอพรที่วัดหูกั๋ว ในวันแต่งงานขององค์ชายรัชทายาท ไม่ใช่เพียงเพื่อแสดงให้ขุนนางและราษฎรเห็นว่าองค์ชายรัชทายาทไม่ได้รับความโปรดปราน... แม้จะอยู่ในแคว้นฉีมานานกว่าหนึ่งเดือน แต่เล่อจื่อก็รู้เรื่องเกี่ยวกับองค์ชายรัชทายาทผู้นี้น้อยมาก นอกจากฟังบ่าวไพร่พูดคุยกันถึงขาข้างขวาที่พิการและอุปนิสัยประหลาดของเขา รวมถึงคำเตือนของฮั่วซู่ นางก็ไม่รู้อะไรอีก นางไม่กล้าถาม องค์หญิงแห่งแคว้นที่พ่ายแพ้ ไม่อาจทำสิ่งใดเกินเลย นางเพียงแค่ต้องเชื่อฟังอย่างว่าง่าย เล่อจื่อนั่งอยู่ในรถม้าเจ้าสาว ขบวนเคลื่อนตัวไปอย่างเชื่องช้า

เมื่อคำบอกรัก กลายเป็นเพียงคำโกหก และการขอแต่งงานแสนหวาน เป็นเพียงแค่เกมสนุกของเขา ! เธอจะทำยังไงกับแผนลวงรักของเขาในครั้งนี้ “คนเลว” “ใช่ ผมมันเลว แต่ก็เลวเฉพาะกับคุณแค่คนเดียวเท่านั้นแหละ เพราะคนอย่างคุณมันสมควรได้รับแล้ว คุณต้องร้องไห้แบบนี้แหละ ร้องออกมาเลย ร้องสิ!!”

ครอบครัวที่เข้าใจว่าเป็นครอบครัวกลับไม่ใช่ของจริง เธอเป็นแค่เด็กที่เก็บมาเลี้ยง เมื่อลูกสาวตัวจริงกลับมา เธอก็กลายเป็นคนนอกในทันที แถมยังอ้างบุญคุณที่เลี้ยงดูมา ส่งเธอไปเป็นเยาวชนแทนลูกสาวตัวจริงอีก!

ชีวิตคุณหนู 'คาราเมล' ต้องพังลง เมื่อเธอต้องตกอยู่ใต้บัญชา 'เลออน' มาเฟียผู้มีหัวใจเย็นชา เมื่อคุณหนูเอาแต่ใจอย่างคาราเมลต้องมาอยู่ภายใต้บัญชาของเลออนนักธุรกิจหนุ่มผู้เยือกเย็นทว่าเบื้องหลังกลับซ่อนอำนาจและโลกมาเฟีย เมื่อพินัยกรรมบีบบังคับให้เธอต้องเปลี่ยนแปลง และเขาก็คือผู้ที่คุมชะตาชีวิตของเธอทุกย่างก้าว เลออน แบล็ก (อายุ 35 ปี) นักธุรกิจหนุ่มผู้เย็นชา สุขุม และเด็ดขาด ทว่าแท้จริงแล้วเขาคือผู้นำมาเฟีย Black lion อำนาจของเขามีมากกว่าที่ใครจะคาดเดา เบื้องหน้าเขาคือผู้จัดการมรดกที่เธอต้องยอมจำนน แต่เบื้องหลังเลออนกลับเป็นบอสที่ควบคุมทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่เว้นแม้แต่หัวใจของยัยคุณหนูเอาแต่ใจ คาราเมล ณิชารีย์ วรเศรษฐสกุล (อายุ 25 ปี) ลูกสาวคนเดียวของนักธุรกิจที่ถูกตามใจมาทั้งชีวิต เด็กจบใหม่ที่ไม่เคยสนใจงานการ กิจวัตรประจำวันของเธอคือปาร์ตี้ ช้อปปิ้ง และใช้เงินฟุ่มเฟือย เธอคือศูนย์รวมของคำว่าดื้อ แสบ ซน และเอาแต่ใจ ไม่เคยรู้จักคำว่าลำบากสักครั้ง จนกระทั่งวันที่โลกทั้งใบพังทลาย ชีวิตของเธอก็พลิกผันราวกับคนละคน

จวิ้นอ๋องเป็นของนางแต่นางไม่เคยเป็นของจวิ้นอ๋อง นางลุ่มหลงในรักครั้งแล้วครั้งเล่าอยู่ฝ่ายเดียว กระทั่งทำเรื่องต่ำช้าขึ้นเพียงเพราะลุ่มหลงบุรุษเมื่อความรักของนางไร้ค่านักเช่นนั้น!ข้าก็จะเลิกรักท่านแล้ว

เมื่อ “เธอ” กลายเป็นเด็กสาวที่พ่อของเขา รับเข้ามาอุปการะในคฤหาสน์หลังใหญ่หลังการจากไปของมารดา เธอเป็นบุตรสาวของผู้หญิงคนนั้น คนที่ครั้งหนึ่งเคยเป็น “รักเก่า” ของพ่อของเขา... จากวันนั้น “เธอ” จึงกลายเป็นเงาที่ไม่พึงปรารถนา ในสายตาท่านชายผู้เย่อหยิ่ง เพราะสำหรับเขา... เธอคือ “เลือดเนื้อของผู้หญิงคนนั้น” ผู้ทำให้มารดาของเขาต้องตายทั้งเป็น!

นางที่ใบหน้ามีรอยแผลเป็นฝังลึกไม่มีวันหาย เขาผู้ที่ลักพาตัวนางไปเพราะต้องการดาบหลอมพิษ ส่วนอีกคนก็คือบุรุษหนุ่มสวมหน้ากากสีเงินลึกลับ ที่ไถ่นางในราคาห้าพันตำลึงทอง!!

"ครั้งหนึ่งเธอขายความสาวให้กับเขาเพราะความจำเป็นบางอย่าง" แต่แล้วหลายปีต่อมา เธอเจอเขาในขณะที่เธอนั้นกำลังจะมาเป็นเลขาให้กับท่านประธาน ซึ่งนั่นก็คือ "เขา" ตัวอย่าง “เราเคยเจอกันมั้ย” ฌอนไม่ยอมแพ้ ยังยิงคำถามคาใจเขาอีกครั้ง เขาจำเธอได้แต่เธอกลับจำเขาไม่ได้อย่างนั้นหรือ “ท่านประธานพูดเรื่องอะไรคะ ดิฉันไม่เคยเจอท่านประธานค่ะ...เอ่อ...นี่คือครั้งแรกค่ะ ทำไมเหรอคะ ดิฉันหน้าเหมือนใครที่ท่านประธานรู้จักเหรอคะ” ขอเปรมมิกาสวมบทนางร้ายความจำเสื่อมหน่อยเถอะ เธอไม่ต้องการให้เขารื้ออดีตของเธอขึ้นมาอีก เรื่องของเธอกับเขา มันไม่ใช่ความสัมพันธ์ที่น่าจดจำเลยสักนิด เขาจะเอาเรื่องเธอมาพูดทำไมอีก ต้องการอะไร หรือว่า เขาจะต้องการเธออีก ไม่นะ! เปรมมิกาจะไม่ยอมให้เขาดึงอดีตอันเลวร้ายของเธอขึ้นมาอีกเป็นแน่ “อ่อ ฉันคงเจอคนหน้าเหมือนสินะ”

กฏของการเป็นเมียมาเฟียคือห้ามรัก กฏของการแอบรักสามีคือต้องเจียมตัว “ทนได้ก็ทน ทนไม่ได้เธอก็ไปซะ”

เมื่อคำว่าจอมยุทธ์ไม่ได้วัดกันที่ฝีมือ แต่วัดที่ลมหายใจสุดท้าย เจ้าจะเลือกปกป้องใคร?