แฟนตาซี

รางวัลยอดเยี่ยม ประเภทวรรณกรรมเยาวชน ประจำปี 2544 "ส้มสีม่วง" เป็นรางวัลยอดเยี่ยม ประเภทวรรณกรรมเยาวชน ประจำปี 2544 "ส้มสีม่วง"

สำนักหลิงอวิ๋นมีศิษย์น้องหญิงเล็กผู้ที่นุ่มนิ่มน่ารักเข้ามา ทุกคนต่างตื่นเต้นดีใจเป็นอย่างยิ่ง ประคบประหงม! ต้องประคบประหงม! ประคบประหงมให้ถึงที่สุด! ดังนั้น บรรดาผลวิญญาณ แหวนมิติ โอสถ อุปกรณ์วิเศษป้องกันตัวต่างๆ... ก็มอบให้นางโดยไม่ต้องใช้หินวิญญาณ แต่เมื่อได้เห็นของขวัญตอบแทนจากศิษย์น้องหญิงเล็กแล้ว ทุกคนต่างหน้าเหวอไปตามๆ กัน ศิษย์น้องหญิงผู้นี้ฐานะทางบ้านมั่งคั่งจริงๆ! ทุกคนดีใจได้เพียงไม่กี่วัน ก็พบว่าศิษย์น้องหญิงเล็ก หากไม่กำลังบำเพ็ญเพียร ก็คอยเคี่ยวเข็ญให้พวกเขาบำเพ็ญเพียร หลังจากนั้นก็ยิ่งหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ เพียงแค่ลืมตาขึ้นมา ศิษย์น้องหญิงเล็กก็จะยิ้มแฉ่งพลางเอ่ยถามว่า “วันนี้บำเพ็ญเพียรหรือไม่เจ้าคะ?” ในตอนที่พวกเขาถูกบีบคั้นจนแทบจะเป็นบ้าอยู่แล้ว ก็พลันตระหนักได้ว่าสำนักของตนดูเหมือนจะไร้เทียมทานไปเสียแล้ว! อืม! การบำเพ็ญเพียร มันดีอย่างนี้นี่เอง!

หนังเรื่องเมือง มีอยู่ 1 เมือง เขาเล่ากันว่า มื้อนี้เป็นเมืองที่ทำอาหารกินเจริญรุ่งเรืองที่สุด เป็นเมืองที่เจ้าชาย สีน้ำเงินอยู่ ชายนี้ได้โดนต้องคำสาป เกี่ยวกับความรัก ดังนั้น เขาโดนสาปให้กลายเป็น คนจนยากไร้ เขาจึงคิดว่า การโดนดูถูกเหยียดอย่างนั้น ซึ่งมันเป็น ความรู้สึกที่แย่ สำหรับตัวเขา เท่านั้นจึงได้ หาค้นหาคิดวิธีโดยการไปทำบุญร่วมมนุษย์และกลบเกลื่อนกินหลายของตัวเองโดยที่ไม่ให้ประชาชนหรือชาวบ้านรู้ว่าเขาเป็นผู้ใดตามนั้นเขาจึงคิดว่าการไปอยู่บนโลกมนุษย์นั้นจึงทำให้เขารู้สึกว่า เขาคงยังพอมีความหวังที่จะหารักแท้หรือคู่แท้ เขาคิดว่า การปลอมตัวเป็นชาวบ้าน ธรรมดา 1 คน ซึ่ง ไปรับราชการโดยการ ไปสอบสงวน เหมือนคนธรรมดาทั่วไป ดังนั้นเขาจึงไปสอบสงวนสิทธิ์อย่างที่ดังกล่าวแล้วเขานั้นจึงได้เข้าพระราชวังในแคว้นเมืองญี่ปุ่น เขานั้นได้ไป เข้าเฝ้าฮ่องเต้หรือองค์จักรพรรดิ ของไทยแขวนที่ชน เท่านั้รงทราบว่า ถ้าเขา ขอให้น้องเต้ ลงมีราชโองการกตลาดในอำเภอในเมืองแขวงยี่ชุน หลัง๑ถ ดังนั้นเขาจึงให้ประการพร ในการสอบสงวนสิทธิ์ ดังนั้น ติด

ซีรีย์ภาคต่อรุ่นลูก จากเรื่อง ท่านชายแวมไพร์ หากใครอยากติดตามสามารถไปย้อนอ่านได้นะคะ แต่!!! สำหรับใครที่อยากจะเริ่มอ่านภาคนี้เลยก็ได้นะคะ เนื้อหาไม่ได้เป็นเส้นเรื่องต่อกันค่ะ แต่ก็จะแอบมีพูดถึงรุ่นพ่อรุ่นแม่บ้าง😂 ขอต้อนรับเข้าสู่โรงเรียนเซนต์โยเซีย โรงเรียนสุดแฟนตาซีที่มีนักเรียนแวมไพร์และมนุษย์ปะปนอยู่ด้วยกันได้อย่างเปิดเผย พร้อมรักวุ่นวายที่จะเกิดขึ้นระหว่างพวกเขา [รู้ทั้งรู้ว่าเขาเป็นหนุ่ฮ็อตแสนอันตราย แต่มนุษย์สาวธรรมดาอย่างเธอก็ยังไปหลงชอบเขาเข้าจนได้ แบบบนี้มันใช้ไม่ได้เลยนะอาเรีย...] . . . "ท่องเอาไว้ อย่าไปหลงกลมาดนิ่งสุขุมนุ่มลึกของเขาเชียว อันตรายต่อหัวใจอย่างยิ่งยวดเลย"👀 แต่รู้ว่าเสี่ยงก็ยิ่งอยากลองเล่นของสูงซะเหลือเกินเนี่ยสิ!

เมื่อบ่วงนาคบาศหายไป เจ้านางน้อยผู้ถูกใส่ร้าย ต้องรื้อฟื้นอดีตชาติ และเผชิญรักต้องห้าม ระหว่างพญานาคผู้ปกป้อง กับพญานาคผู้ยอมสลายเพื่อเธอ… ความรักครั้งนี้ อาจต้องแลกด้วยชะตาของทั้งสองโลก!

อยู่ดี ๆ ก็โดนลากข้ามภพ! กลายเป็น จอมนางแห่งเวียงล้านนาโบราณ ยังไม่ทันได้ตั้งตัวดี ก็ถูกจับให้ออกทัพกับ แม่ทัพหน้านิ่ง ที่ชอบสังหารเป็นงานอดิเรก โชคดีที่ได้ทีมงานสุดป่วน มาเพิ่มความเครียด ความฮา และดราม่า กลางเวียงลี้ลับมีทั้ง ผีสิง คำสาป อดีตชาติ และศพที่ฝังไม่ยอมสงบ ! จะเอาชีวิตรอด หรือจะหลงรักเขาก่อนถูกเชือด ต้องลุ้นกันทุกตอน!

รสกลมกล่อม สดชื่นมาก น้ำหวานถูกดื่มจนหมดก่อนจะเติมใส่อีกครั้ง และแล้วมื้อนั้นก็จบลงพร้อมกับความตึงเครียดเข้ามาปกคลุม "เจ้าไปเรียนรู้วิชาทำอาหารพวกนี้มาจากไหน" "เอ่อ ช่วงนี้ข้าชอบอ่านหนังสือ เลยได้เรียนรู้วิธีการทำอาหารจากในนั้น" เธอก้มหน้าซ่อนไว้ ไป๋หู่เองก็ไม่ได้คาดคั่นเอาความต่อ มือหนายื่นไปจับแก้วน้ำผลไม้ ถึงจะไม่มีกลิ่นหอมเท่าชาที่กินประจำ แต่มีเอกลักษณ์ทั้งของคาวและของหวาน เห็นทีต้องเก็บนางไว้ใกล้ตัว "เจ้ามีฝีมือดีเช่นนี้ก็ทำอาหารให้ข้ากินซะ" "ห๋า แล้วท่านกวงจิ้งล่ะคะ" "เหวินเซียวแจ้งให้กวงจิ้งหยุดทำอาหารให้ข้าตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปแต่ยังทำให้เซียนคนอื่นตามปกติ และเลื่อนขั้นให้นางเป็นแม่ครัวของที่นี่แทน" อีกฝ่ายเรียกคนสนิทและสั่งการไป "ขอรับ" ทั้งสามมองตาโตไม่นึกว่านอกจากไป๋หู่แล้วจะมีคนอื่นอยู่อีก "เจ้าจะใช้ครัวที่นี่ก็ได้ข้าไม่ว่าอะไร" ชายหนุ่มลุกขึ้นเต็มความสูง "ค่ะ" "จริงสิ เจ้าชื่ออะไร" "เฟ่ยเฟ่ยค่ะ" หญิงสาวช้อนสายตาตอบนัยน์ตาเป็นประกาย ไม่ว่ายังไงเทพไป๋หู่ก็ยังเป็นคนที่เธอชื่นชอบ

เรื่องราวพระชายาจอมป่วนหาเรื่องให้สวามีนางช่วยไม่เว้นแต่ละวัน ยิ่งไปกว่านั้นนางยังไปเกี่ยวข้องกับการทุจริต ใช้อำนาจบาตรใหญ่ขององค์ชายสามและเหล่าขุนนาง งานนี้ไม่รุ่งก็ต้องรอด หากอยากให้นางหยุดนิสัยซุกซน ต้องจับทำลูกให้เข็ด ------------------------------ “หากเจ้ามีลูก คงเล่นซนไม่ได้อีก” เสียงทุ้มเอ่ยพร้อมฝ่ามือลูบไล้แผ่นหลังเนียนละเอียด “ท่านอยากมีลูกหรือ” “แน่นอนว่าข้าอยาก เหตุใดเจ้าถึงยังไม่มีให้ข้า” “ท่านไร้น้ำยาเอง อย่าโทษข้านะ” อี้เหมยเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มตาโตพร้อมทำแก้มป่องหลังโดนเขาโยนความผิดให้ “ดี งั้นคืนนี้ข้าจะพิสูจน์ให้เจ้าเห็นว่าไร้น้ำยาอย่างเจ้าว่าไหม”

"ไหนวะ ออกมาสิ แน่จริงก็โผล่มา" ฉันพูดขึ้น เมื่อเข้าไปในห้องนอนสีทึบ ซึ่งเขาเชื่อกันว่าในห้องนี้มี....ผี (เน้นหื่นไม่เน้นสาระ)

เป็นเรื่องราวของ แคโรไลน์ เด็กสาวธรรมดาคนหนึ่ง ที่เติบโตขึ้นในครอบครัวที่มีธุรกิจร้านอาหารที่สืบทอดกันมาตั้งแต่บรรพบุรุษ ที่ในเมืองเล็กๆ แห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ใจกลางชนบท ซึ่งร้านอาหารเก่าแก่แห่งนั้นมีชื่อว่า "The Rusty Spoon" เธอจึงรอวันที่จะได้เป็นเชฟหลักของร้าน แต่แล้ววันหนึ่งความฝันนั้นกลับสะดุดเมื่อเธอได้รู้ว่า ธุรกิจครอบครัวกำลังย่ำแย่ เธอจึงต้องหาทางทำอะไรสักอย่างเพื่อช่วยเหลือครอบครัว และธุรกิจที่เคยรุ่งเรืองในอดีต แต่แล้วความบังเอิญเริ่มต้นจากแมวดำปริศนาที่พาเธอข้ามเวลาไปถึงหมู่บ้านแม่มด ในยุคสงครามดอกกุหลาบของราชวงค์อังกฤษ ศตวรรษที่ 14!!! ถึงเวลาผจญภัยของสาวน้อยผู้มีความฝันกันแล้ว เธอจะพบกับอะไรบ้าง แล้วจะหาทางช่วยวิกฤตที่บ้านได้หรือไม่ มาติดตามและเอาใจช่วยแคโรไลน์กันค่ะ ซึ่งในนิยายแฟนตาซีเรื่องนี้แม้จะมีการกล่าวถึงบุคคลและเหตุการณ์ในยุคสงครามดอกกุหลาบของราชวงค์อังกฤษ ศตวรรษที่ 14 และได้มีการสร้างตัวละคร และสถานที่ ขึ้นมาเพื่อความบันเทิง โดยไม่มีเจตนาพาดพิงหรือบิดเบือนเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ของยุคยุโรปกลางแต่อย่างใด ขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่เข้ามาอ่านนิยายแฟนตาซีเรื่องแรกของไรต์ มาณ ที่นี่.