โอกาสครั้งที่สอง

เมื่อความอดทนมันสิ้นสุดลง สิ่งเดียวที่ทำได้คือการลาจาก และภาวนาว่าขออย่าให้เขามาเจอเพราะการลาจากด้วยการหนี!! มันคือสิ่งอันตรายที่สุดสำหรับเธอและดูเหมือนว่าโชคจะไม่เข้าข้างเธอทำให้เขามาเจอเธอและมันก็ทำให้เธอต้อง..

“กูชอบมึง” “เหอะ! พี่ก็รู้ว่าแพงขาย พี่ยังจะมาพูดอะไรแบบนี้อีกนะคะ” “ได้! ถ้ามึงไม่ชอบกู กูขอซื้อมึงทั้งชีวิตได้ไหม” “พี่ตื่นจากความฝันและยอมรับความจริงซ่ะ แพงไม่ยอมแหกกฎการขายของตัวเองหรอกค่ะ”

หากคุณขอพรจากซานต้าได้หนึ่งข้อ…คุณจะขออะไร? ก็คงจะขอให้ได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขกับคนที่รัก และได้รับความรักและการยอมรับจากผู้คนรอบข้างละมั้ง

“ใช่ค่ะ ดิฉันคืออดีตภรรยาที่เพิ่งเซ็นใบหย่ากับคุณสิงห์เมื่ออาทิตย์ที่แล้วค่ะ” “จริงเหรอเนี่ย” แขกในงานนั้นพูดกันเซ็งแซ่ “นี่เธอ หยุดนะ” เสียงแหลมของผู้เป็นเจ้าสาวดังขึ้นจากทางด้านหลัง รติรสหันไปส่งยิ้มเหยียดให้พิมรสา “หุบปากไปก่อนนะคะ คุณเจ้าสาว” “แต่ทุกท่านรู้ไหมคะด้วยเหตุผลอะไรของดิฉันถึงได้หย่ากับเจ้าบ่าวคนนี้เพราะว่าพ่อแม่เจ้าบ่าวไม่เห็นด้วยค่ะ และพ่อเจ้าบ่าวก็จับได้ว่าดิฉันถูกคุณสิงห์จ้างมาแต่งงานค่ะ เพราะอะไรเหรอคะ” เธอหยุดยิ้มเพราะเสียงพูดที่สั่นเครือ รติรสพยายามตั้งสติให้มั่นและสูดหายใจเข้าลึก ๆ “ดิฉันอยากจะบอกว่าเหตุผลสำคัญที่ดิฉันมาในวันนี้ ก็คือดิฉันมีเรื่องที่จะมาแสดงความยินดีกับลูกชายเจ้าของโรงแรม ไม่ใช่เพราะว่าเขากำลังจะแต่งงานกับเจ้าสาวคนนี้หรอกค่ะ แต่เหตุผลนั่นก็คือ...” ทุกคนในห้องจัดเลี้ยงก็นั่งฟังอย่างใจจดใจจ่อจนคนที่นั่งข้างกันเงียบจนได้ยินเสียงของลมหายใจของกันและกัน “มีผู้หญิงคนหนึ่งได้แต่งงานกับสามีมาเป็นเวลาเกือบสี่เดือนแต่แล้วจู่ ๆ วันหนึ่งเราก็ต้องหย่ากันหลังจากหย่าเธอจึงรู้ว่ากำลังตั้งครรภ์”

จู่ ๆ ตื่นมาก็พบว่าตัวเองความจำเสื่อมกระทั่งชายตรงหน้าคือสามีก็ไม่อาจรู้ได้ ‘เหม่ยอิง’ ขมวดคิ้วมุ่นมองดูคนที่เอาแต่ตั้งแง่ใส่กันแล้วด่าเธอว่าร้ายนักร้ายหนา ทั้ง ๆ ที่เธอยังนอนใส่สายน้ำเกลืออยู่เลย!

ท่านเจ้าคุณเอาใจออกห่าง คุณหญิงเอิบเลยต้องพึ่งหมอผี หวังยาเสน่ห์จะเอาผัวรักกลับคืนมา แต่อนิจจา นางได้หมอผีเป็นผัวแทน!!!!

เขาโทษว่าเป็นความผิดของเธอที่โทรมาตอนเข้ากำลังปั๊มหัวใจคนไข้ ทำให้เขาเสียสมาธิและเสียคนไข้ไป โดยไม่รู้เลยว่าที่เธอโทรหาก็เพราะเธอเองก็กำลังจะเสียบางอย่างไปเช่นกัน

เธอตื่นขึ้นมาในร่างของนางร้ายในนิยายที่ตัวเองเขียน บทบาทของพิงค์มิรามีเพียงหนึ่งเดียวทำลายทุกอย่างและจบลงด้วยความตาย แต่เมื่อเธอพยายามดิ้นรนเพื่อเปลี่ยนชะตา เส้นเรื่องกลับพาเธอเข้าไปพัวพันกับเขา

"กลิ่นเงินมันหอมนักหรือไงถึงได้เอาตัวเข้าแลกกับผู้ชายรุ่นพ่อแบบนี้" "คุณไม่เป็นลินคุณไม่มีวันรู้หรอก...คุณมันไม่รู้อะไรเลยต่างหาก" "แล้วผมต้องรู้อะไร?ผมรู้แค่ว่าคุณมันทั้งหน้าเงินและน่ารังเกียจลินดา

ไหนเล่าชินอ๋องผู้เย็นชา โหดเหี้ยมและหยิ่งยโสที่นางเคยร่วมเตียงกับเขาในชาติก่อน ตรงหน้านางยามนี้มีเพียงบุรุษหน้าหนาที่ชอบทำหน้าออดอ้อนขอความเห็นใจ หรือที่เขาเปลี่ยนไปเช่นนี้เพราะมีจุดประสงค์ใดแอบแฝง . “เจ้าคิดว่าเปิ่นหวางรูปงามหรือไม่” “หะ! พระองค์เอ่ยถามหม่อมฉันว่าอันใดนะเพคะ” “เจ้าคิดว่าเปิ่นหวางรูปงามหรือไม่” “ก็...รูปงามเพคะ” หากไม่รูปงามก็คงไม่มีสาวงามมากมายหลงใหลเขาหรอก เอ๊ะ! แต่นางไม่แน่ใจว่าหลงใหลเขาหรืออำนาจที่เขามีกันแน่ “หากเจ้ากล่าวว่าเปิ่นหวางรูปงาม เช่นนั้นก็เลือกเปิ่นหวางเถิด” “เอ่อ...ท่านอ๋อง พระองค์เมาสุราใช่หรือไม่” เขากำลังเอ่ยอันใดรู้ตัวอยู่หรือไม่ “เปิ่นหวางมิได้เมาสุรา ก่อนหน้านี้เปิ่นหวางได้ยินเจ้าบอกว่ารองเจ้ากรมพิธีการหลี่อยากได้หลานตัวอวบอ้วน เปิ่นหวางสามารถช่วยเจ้าได้ บิดารูปงามมารดาน่ารักน่าเอ็นดู บุตรหรือจะขี้ริ้วขี้เหร่ไปได้” “มิรบกวนท่านอ๋องเพคะ หม่อมฉันขอตัว” หลี่เย่หรงที่คล้ายจะตกใจกับวาจาของชินอ๋องรีบก้าวเท้าเดินจากไปอย่างรวดเร็ว หัวใจไม่รักดีเต้นแรงอย่างไม่อาจห้ามปรามได้ “เปิ่นหวางจะรอเจ้าเปลี่ยนใจ” หม่าเซี่ยอวี้ส่งเสียงตะโกนตามหลัง