โอกาสครั้งที่สอง

โอบกอดสตรีอื่น มิหนำซ้ำสตรีผู้นั้นยังตั้งครรภ์ แต่ท่านกลับมิยอมถอนหมั้นข้า ท่านกล้าเหยียบย่ำหัวใจของข้าเช่นนี้ อย่าหมายคืนดีเลย

"พี่รันโกหก...วันนั้นพี่รันนัวเนียกับผู้หญิงทั้งงานโดยที่พี่รันก็รู้อยู่แล้วว่าหนูจะมาหาพี่รัน"

“เล่อลี่หลิน” นางร้ายผู้เลอโฉมลูกสาวนายอำเภอที่แม่ตาย พ่อไม่รัก เกลียดชังฮูหยิน อนุภรรยา และเหล่าน้องชายน้องสาวต่างมารดาที่เอาแต่จ้องจะแย่งของของนาง แม้กระทั่งคู่หมั้นที่นางหมายมั่นปั้นมือ จึงวางแผนให้น้องสาวตัวดีมีสามีเป็นชายยากจน แต่ดันผิดแผน!!! คนที่ได้สามีเป็นเพียงพรานป่ายากจนนามว่า “หยางหนิงเฉิง” กลับเป็นนาง แถมยังถูกตัดขาดจากตระกูลต้องระหกระเหินเดินทางมาอยู่บ้านของสามีจนคุณหนูแสนบอบบางอย่างนางต้องล้มป่วยและได้เจอกับอีกโลกที่แตกต่าง มาลุ้นกันว่านางร้ายอย่างนางจะนำความรู้ที่ได้มาช่วยให้ครอบครัวผ่านพ้นความยากจนและเป็นคนที่มีความสุขที่สุดจนผู้อื่นต้องอิจฉาได้อย่างไร

ลูกสาวมาเฟีย มาเจอกับ มาเฟียเจ้าของคลังเหล้า ไวน์ นำเข้าที่ใหญ่ที่สุดในเอเชีย เมื่อสาวชอบดื่ม เจอกับเจ้าของคลังเหล้าความเมามันส์จึงเริ่มต้นขึ้น

อนาวิน [ วิน ] อายุ 31 ปี เป็นเจ้าของธุรกิจ นิสัย เอาแต่ใจ ปากหมา ************************************** พรชิตา [ ลิตา ] อายุ 25 ปี นิสัย อ่อนโยน เก่ง เด็ดเดี่ยว ********************** 'เธอจะไม่มีวันได้ครอบครองหัวใจของฉัน'

เธอบอกเขาว่าท้อง แต่เขาถามกลับว่า…ท้องกับใคร? เขามั่นใจว่าตัวเองป้องกัน แล้วเด็กทะลุถุงยางมาเกิดหรืออย่างไร

ครอบครัวที่เข้าใจว่าเป็นครอบครัวกลับไม่ใช่ของจริง เธอเป็นแค่เด็กที่เก็บมาเลี้ยง เมื่อลูกสาวตัวจริงกลับมา เธอก็กลายเป็นคนนอกในทันที แถมยังอ้างบุญคุณที่เลี้ยงดูมา ส่งเธอไปเป็นเยาวชนแทนลูกสาวตัวจริงอีก!

เซียวอี้เหิงพยายามใช้ลมปราณเพื่อสกัดกั้นอารมณ์ที่กำลังจะปะทุของตน เสียงสวบสาบก็ดังขึ้นทางด้านหลัง คราวนี้เขาเข้าใจได้ในทันทีว่าตนเองถูกวางยาแน่แล้ว น่าตายนักใจกล้าเหลือเกินเขาคงใจดีเกินไปสินะ ในสมองก็คิดอย่างหนึ่งแต่ร่างกายกลับไม่ฟัง เซียวอี้เหิงคว้าตัวอวี้ซูเหยาเข้าหาตนแล้วกระชากเสื้อผ้าของนางออกจนหมด จากนั้นไม่นานเสียงครวญครางก็ดังแว่วออกมาจากบ่อน้ำพุร้อน จนกระทั่งรุ่งสางฤทธิ์ของยาปลุกกำหนัดจึงหมดลง เซียวอี้เหิงลุกออกจากตัวของอวี้ซูเหยาอย่างรังเกียจ สายตาลึกล้ำดำมืดที่เหมือนคมมีดมองร่างเล็กที่หมดสติไปนานแล้ว เหมือนกับกำลังมองคนตาย เสี่ยวหลันจื่อหญิงสาวที่ทะลุมิติมา ทำหน้าที่ตัวละครลับเพื่อดำเนินเรื่องในนิยายให้สนุกมากกว่าเดิมโดยไม่ต้องคำนึงว่าเนื้อเรื่องเดิมจะจบอย่างไร แต่กลับถูกท่านอ๋องที่ฆ่าตัวเองตอนต้นเรื่องตามติดเป็นเงา

“เธอคงจะรู้ดี…ฉันไม่มีทางยอมรับลูกที่เกิดมาจากผู้หญิงอย่างเธอ”

ชาติก่อนเพราะความโง่เขลา จ้าวหลินอีจึงยอมเสียสละส่งคนรักอย่างกู้เหวินเฟยเรียนต่อเพราะหวังจะสร้างครอบครัวด้วยกัน โดยให้เขาดูแลตนเองยอมเป็นภรรยาที่คอยเพียงเขา ทว่าสุดท้ายสามีกลับนำผู้หญิงคนอื่นกลับมาและหย่าขาดกับเธอ เพราะว่าเธอไม่มีอะไรเหมาะสมกับเขา แม้แต่ลูกสาวของตนเองก็ปกป้องไม่ได้ สุดท้ายลูกสาวของเธอก็ทนรับความบอบซ้ำทางใจไม่ไหวจึงได้ฆ่าตัวตาย เธอมีชีวิตอยู่อย่างละอายใจ ทว่าร่างกายที่ทำงานหนักมาตั้งแต่เยาว์วัยเสื่อมโทรม จึงได้ตายตามบุตรสาวไปเพียงไม่นาน แต่แล้วด้วยโชคชะตาหรือสิ่งใดก็ไม่อาจทราบได้ จ้าวหลินอีได้ย้อนเวลากลับมาในตอนที่เธออายุได้สิบเจ็ดปี ซึ่งเป็นช่วงเวลาก่อนที่เธอจะตัดสินใจไม่เรียนต่อ และแน่นอนเธอจะต้องสร้างชีวิตใหม่ของตนเองให้ได้ ด้วยความหวังอันแน่วแน่ว่า ลูกสาวที่เธอไม่อาจปกป้องได้ในชาติก่อน มาชาตินี้เธอจะไม่มีวันปล่อยให้ลูกสาวที่จะเกิดมาถูกรังแกได้อีก ตัวอย่างในเล่ม “ลูกชายฉันทั้งเป็นคนดีอีกทั้งเรียนเก่งขนาดนี้ ยอมแต่งลูกสาวบ้านหล่อนก็บุญเท่าไหร่แล้ว” คำพูดของอดีตแม่สามีทำให้จ้าวหลิงอีหลุดหัวเราะเบา ๆ ลูกชายฉันเป็นคนดี? ช่างน่าขำเสียจริง แล้วลูกคนอื่นไม่ใช่คนดี