ฉันทะลุมิติมามีสามีเป็นยาจก

ฉันทะลุมิติมามีสามีเป็นยาจก

last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-13
โดย:  วอลจูจบแล้ว
ภาษา: Thai
goodnovel4goodnovel
10
1 คะแนน. 1 ทบทวน
30บท
1.2Kviews
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

แชร์:  

รายงาน
ภาพรวม
แค็ตตาล็อก
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป

เมื่อพนักงานสาวยุคปัจจุบันอย่างเธอต้องทะลุมิติเข้าไปในอดีต มันก็ดีถ้าได้ทะลุมิติไปเป็นนางร้ายผู้แสนร่ำรวย แต่นี่! ฉันทะลุมิติมามีสามีเป็นยาจก ให้ตายเถอะสวรรค์!!! กลั่นแกล้งกันเกินไปแล้ว เพราะความบังเอิญที่ปรากฎตัวต่อหน้าบุรุษผู้นนั้น เพราะเขาพบเห็นนางเป็นคนแรก เป็นเหตุให้คนตั้งคู่ต่อร่วมผูกผมเคียงคู่กันในกระท่อมทรุดโทรมท้ายหมู่บ้าน สามียาจกผู้แสนเกียจคร้านกับภรรยาสาวยุคปัจจุบันที่ต้องหาเงินเลี้ยงชีพ ทว่านับวันไปแล้วสามียาจกผู้เกียจคร้านของนางยิ่งทำตัวคล้ายมีความลับที่ปิดซ่อนไว้ไม่อาจบอกให้นางได้รับรู้ ยิ่งนางพยายามหาคำรอบ เขาก็ยิ่งเหยียบมันไว้ใต้ดิน อาซานแท้จริงท่านมีภรรยาแล้วใช่หรือไม่!!?

ดูเพิ่มเติม

บทที่ 1

บทนำ

เพล้ง!

เสียงถ้วยกระเบื้องถูกปัดล่วงลงสู่พื้นจนแตกดังสนั่นกลางท้องพระโรง ขุนนางซ้ายขวาพลันตื่นสะดุ้ง หัวใจเต้นระทึกราวกับตีกลองรั่ว เหงื่อไหลทั่วร่างจนเย็นเฉียบราวกับจะหยุดหายใจไปชั่วขณะ

ขุนนางใหญ่รายงานประกาศข่าวการหายตัวไปของเฟยหลงชินอ๋องนานนับกว่าสิบวัน จึงตั้งของข้อสรุปได้ว่าอาจจะสิ้นพระชนม์ชีพหลังออกไปล่าสัตว์

"บัดซบ! อาหลงหรือจะถูกลอบสังหาร พวกเจ้าเปิดตาดูเถิดมังกรเยี่ยงเขาจะมีทางถูกลอบสังหารได้อย่างไร"

อย่างไรก็ไม่มีทางเป็นไปได้แน่!

หากเอ่ยถึงคนผู้นี้หรือเฟยหลงชินอ๋องที่กล่าวมา ทั่วแคว้นต่างรับรู้ว่าเป็นมังกรตนหนึ่งที่ไม่มีผู้ใด้เทียบเคียงได้ ทั้งมีนิสัยร้ายกาจ ไม่ชมชอบผู้ใดล้วนฆ่าทิ้งเสีย ทว่าหลังจวนกลับมีนางบำเรอมากมายไร้หงษ์เคียงข้าง และยังทรงเป็นพระอนุชาขององค์ฮ่องเต้ร่วมอุทรองค์ปัจจุบันที่รักและตามใจยิ่งกว่าบุตรสาวบุตรชายของตนเสียอีก นับเป็นที่เกรงกลัวของข้าราชสำนักทั้งเบื้องบนเบื้องล่างทั้งหลาย

บาปบุญคุณโทษล้วนตอบสนองคนชั่วโดยเร็วมิใช่หรือ เฟยหลงชินอ๋องเค้นฆ่าผู้คนมากมายราวกับผักกับปลาสมควรตายแล้ว แต่มีหรือผู้ใดจะกล้าออกปากว่าหากไม่กลัวคอหลุดจากบ่า

"เช่นนั้น-"

"ประกาศออกไปว่าอาหลงทรงอารมณ์ขุ่นเคือง จวนชินอ๋องงดรับแขก! หากมีข่าวหลุดออกไปว่าอาหลงถูกลอบสังหารข้าจะบั่นคอผู้นั้นทิ้งเสีย!!"

ณ บ้านไม้ทรุดโทรม

ร่างหนึ่งยืนเอามือไพล่หลังท่าทางสงบนิ่งท่านกลางเสียงจ้อกแจ้กของความวุ่นวายทั้งหลาย แสงอาทิตย์เริ่มสาดส่องความร้อนระอุยิ่งเพิ่มขึ้น ชายหนุ่มนามอาซานเตรียมหันหลังเดินจากไปเงียบๆ ทว่ากลับมีเสียงหนึ่งทำให้เขาต้องหยุดชะงัก

"อาซานหยุดก่อน..."

"มีอะไรหรือ"

"เจ้าพบเจอนางผู้แรกไม่ใช่หรอกหรือ ใยไม่พานางกลับเรือนด้วยเล่า จะปล่อยให้นางนอนตรงนี้ได้อย่างไร"

อาซานไม่ได้พูดอะไรเพียงแค่ใช้สายตานิ่งๆ ดุจเหยี่ยวนั่นเหม่อมองหญิงสามมอมแมมผู้นั้นอย่างนึกรังเกียจความสกปรกทั่วร่าง

"พวกเจ้าก็เห็นแล้วไม่ใช่หรือเช่นนั้นก็พานางกลับบ้านเสีย"

ชายหนุ่มผู้นั้นได้แต่ใบหน้าเขียวคล้ำด้วยความโกรธเมื่อถูกอาซานตอกกลับหน้าซื่อๆ ท้ายที่สุดแล้วเขาต้องใช้อำนาจที่มีบีบบังคับอีกฝ่ายอย่างยกตนข่มท่าน

"ดี! ดียิ่งนัก! เช่นนั้นข้าจะบอกท่านพ่อให้จัดการแต่งของเจ้ากับนางเสีย ทั้งยังจะป่าวประกาศไปทั่วหมู่บ้านว่าเจ้าขืนใจนางแล้วไร้ความเป็นสุภาพบุรถษต่ำช้า!!"

แสดง
บทถัดไป
ดาวน์โหลด

บทล่าสุด

บทอื่นๆ

ความคิดเห็น

user avatar
P α i nT۫۰۪ ꪔ̤̮
เนื้อเรื่องก็น่ารักดีค่ะ แต่คำค่อนข้างผิดเยอะ
2025-09-22 01:07:33
0
30
บทนำ
เพล้ง!เสียงถ้วยกระเบื้องถูกปัดล่วงลงสู่พื้นจนแตกดังสนั่นกลางท้องพระโรง ขุนนางซ้ายขวาพลันตื่นสะดุ้ง หัวใจเต้นระทึกราวกับตีกลองรั่ว เหงื่อไหลทั่วร่างจนเย็นเฉียบราวกับจะหยุดหายใจไปชั่วขณะขุนนางใหญ่รายงานประกาศข่าวการหายตัวไปของเฟยหลงชินอ๋องนานนับกว่าสิบวัน จึงตั้งของข้อสรุปได้ว่าอาจจะสิ้นพระชนม์ชีพหลังออกไปล่าสัตว์"บัดซบ! อาหลงหรือจะถูกลอบสังหาร พวกเจ้าเปิดตาดูเถิดมังกรเยี่ยงเขาจะมีทางถูกลอบสังหารได้อย่างไร"อย่างไรก็ไม่มีทางเป็นไปได้แน่!หากเอ่ยถึงคนผู้นี้หรือเฟยหลงชินอ๋องที่กล่าวมา ทั่วแคว้นต่างรับรู้ว่าเป็นมังกรตนหนึ่งที่ไม่มีผู้ใด้เทียบเคียงได้ ทั้งมีนิสัยร้ายกาจ ไม่ชมชอบผู้ใดล้วนฆ่าทิ้งเสีย ทว่าหลังจวนกลับมีนางบำเรอมากมายไร้หงษ์เคียงข้าง และยังทรงเป็นพระอนุชาขององค์ฮ่องเต้ร่วมอุทรองค์ปัจจุบันที่รักและตามใจยิ่งกว่าบุตรสาวบุตรชายของตนเสียอีก นับเป็นที่เกรงกลัวของข้าราชสำนักทั้งเบื้องบนเบื้องล่างทั้งหลายบาปบุญคุณโทษล้วนตอบสนองคนชั่วโดยเร็วมิใช่หรือ เฟยหลงชินอ๋องเค้นฆ่าผู้คนมากมายราวกับผักกับปลาสมควรตายแล้ว แต่มีหรือผู้ใดจะกล้าออกปากว่าหากไม่กลัวคอหลุดจากบ่า"เช่นนั้น-""ประกาศออกไป
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-08-16
อ่านเพิ่มเติม
๑ ทะลุมิติย้อนกลับมา
เรือนไม้ทรุดโทรมหลังหนึ่งท้ายหมู่บ้านมีหญิงสาวผู้หนึ่งนั่งเหม่อลอยอยู่ริมทางเดิน ไอความร้อนพัดโชยตามแผดเผาหญ้าจนมอดไหม้ แก้มขาวนวลก็เช่นกัน ยามนี้ถูกเฉียดคมจนเป็นรอยขีดบาดข้างแก้มจนแดงเถือกที่นี่ที่ไหนเธอตายไปแล้วเหรออย่าบอกอะไรโง่ๆ นะว่าเธอทะลุมิติมาทันทีที่รู้สึกตัวเธอก็ถูกจับแต่งงานร่วมผูกผมกับบุรุษหน้าน้ำแข็งผู้หนึ่งแล้ว นับจากวันนั้นก็ผ่านมาหลายวันเอาไฉ่หงยังคงเอาแต่จิตใจล่องลอยไม่อยู่กับเนื้อกับตัว หญิงสาวยุคปัจจุบันอย่างเธอตอนนี้ทะลุมิติย้อนกลับมาในอดีตแบบนั้นเหรอเหลือเชื่อเกินไปแล้วพนักงานสาวออฟฟิตที่ทำงานงกๆ ไม่มีเวลาแม้กระทั่งเข้าห้องน้ำจะทะลุมิติมาได้ยังไงหรือจริงๆ แล้วเธอทำงานหนักจนตายถ้างั้นบอกหน่อยได้ไหม ถ้าเธอทะลุมิติมาแล้วเป็นอีกคนเหมือนในนิยายแล้วทำไมไม่มีความสนจำมากมายแล่นเข้าหัวล่ะ แต่นี่เธอมาด้วยสมองที่ขาวโพรงที่แต่ความจำในโลกก่อนไฉ่หงไม่มีว่าจะคิดวิเคราะห์หาคำตอบยังไงก็ยังไม่มีความสมเหตุสมผลสักนิดก่อนจะมีเงาดำๆ เดินผ่านไป“เดี๋ยวก่อน...เอ่ออ ท่านจะไปไหน”ดวงตาสีน้ำสนิทเพียงปรายมองเท่านั้น เขายืนนิ่งสบตานางนางอยู่ครู่หนึ่งก่อนเปิดปาก “เข้าป่า”เข้าป่าหาของก
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-08-16
อ่านเพิ่มเติม
๒ ประเดิมด้วยการก่อเรื่องการตลาด
“เด็กโง่”อาซานอยากจะหยั่งรู้ว่าสตรีแปลกประหลาดผู้นั้นคิดอะไรอยู่กันแน่ หาเงินหรือ นางคิดว่าเพื่อแค่เดินตามทางถนนจะมีงานให้ทำ จะมีเศษเงินตกหล่นให้เก็บง่ายเช่นนั้นเชียวรึถ้าเช่นนั้นปานนี้เขาคงมีงานทำแล้วกระมังกระท่อมหลังเล็กๆ ทรุดโทรมที่ไม่อาจเรียกว่าบ้านได้เงียบสงบลงเช่นเคย ยามนี้ดวงอาทิตย์ลอยเด่นขึ้นกลางหัว อาซานนั่งจิบน้ำที่หระหนึ่งน้ำชาชั้นดีอยู่แคร่ลานกว้างแสงแดดสาดส่องจ้าร้อนระอ ประหนึ่งถูกแผดเผาทั้งเป็น แถบนี้เมื่อร้อนก็ร้อนจนจะหลอมละลายเมื่อหนาวก็เย็นจับลึกเข้าถึงกระดูกรู้ตัวอีกทีเขาก็มาฤดูกาลมาได้ถึงสองครั้งนับเกือบครึ่งปีเสียแล้วกระมัง หมู่บ้านที่เงียบสงบไร้ผู้คนพลุ่งพล่านไร้เรื่องคอยให้ปวดหัว เปรียบเสมือนสวรรค์ดีๆ นี่เอง แต่ทว่าเงินยังคงเป็นสิ่งจำเป็นในชีวิตอย่างหนึ่งอยู่กับข้าโชคร้ายหน่อยเสียเพราะข้าขี้คร้านตัวเป็นขนขี้เกียจทำงานหาเพียงเศษเงินเท่านั้นชายหนุ่มแหงนหน้าหลับตาพริ้มดื่มด่ำกับบรรกาศพักผ่อนหย่นใจอย่างสงบสุขโดยที่หารู้ไม่ว่ามีสายตาอีกหนึ่งคู่กำลังสาดส่องมองเสียงสวบสาบของใบหน้าทำให้เขาต้องพลันลืมตาขึ้น “ผู้ใด”“จงออกมาเสีย”ร่างท้วมร่างหนึ่งปรากฎตัวขึ้นหนึ่งที
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-08-16
อ่านเพิ่มเติม
๓ หาเงินเลี้ยงสามีผู้เกียจคร้าน
ตกยามเย็นบรรยายโดยรอบเริ่มเงียบสงบไฉ่หงนอนพลิกตัวไปพลิกตัวมาบนเตียงแข็งๆ ที่ปูทับด้วยมารองอีกชั้นหนึ่งแต่ถึงแบบนั้นก็ไม่ได้ลงความแข็งทื่อลงสักนิด ขัดสนเกินไปแล้ว ก่อนจากบ้านแม้นางไม่ร่ำรวยหากแต่เป็นที่นอนนิ่มทับด้วยฟูกหลายๆ ชั้นตอนกระโดดขึ้นเตียงนอนนุ่มราวกับขนมสายไหม แต่นี่กระไรกันหากนางทำเช่นนั้นมีหวังได้หัวแตกตายอีกครั้งแน่“หลับแล้วหรือ”เสียงตะโกนดังขึ้นหน้าห้องทำให้นางยันตัวลุกขึ้นเอียงหูตั้งใจฟัง ตั้งแต่กลับมาจากตลาดทั้งเขาและนางต่างไม่มีใครเอ่ยขึ้นก่อนจนถึงเมื่อครู่เหอะ นางกำลังงอนอยู่นะไยต้องตอบ“เจ้าอยากซดน้ำแกงเกี๊ยวร้อนๆ ก่อนนอนหรือไม่”“ไม่!”ไยต้องเอาอาหารมาล่อนางดูเห็นแก่กินงั้นรึไม่อยากกิน ต่อให้หิวแค่ไหนนางจะไม่ยอมอ่อนข้อลดศักดิ์ไปขอวอนขอกินเกี๊ยวหรือกินข้าวกับเขาเป็นอันเด็ดขาด แต่ทว่าลองงอนพูดคุยกับนางมากเสียหน่อยเผื่อนางอาจจะยอม“อ่า เช่นนั้นข้าจะเอาได้ไปคืนป้าเอิน”เดี๋ยวนะ!!?“ช้าก่อน” ไฉ่หงปริปากรีบตะโกนโต้ตอบหลังเงียบอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเร่งมาเปิดประตู สายตามองไปที่เกี๊ยวควันลอยโขมงหอมยั่วน้ำลาย ทั้งเกี๊ยวตัวอวบอ้วนใส่แน่นๆ เต็มคำ นางพลันกลืนน้ำลายอึกใหญ่อย่าง
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-08-16
อ่านเพิ่มเติม
๔ ไล่ตีสามีจอมเจ้าเล่ห์
ตลอดทางกลับกระท่อมหลังน้อยท้ายหมู่บ้านไฉ่หงอารมณ์ดีขึ้นมาเล็กหน่อยเพราะเงินค่าแรงสิบอีแปะที่รับ หากแต่ยังไม่สามารถลบล้างความมากเล่ห์แสนเกียจคร้านของบุรุษผู้นั้นได้อยู่ที่ใดไฉนไม่จุดตะเกียงรอนางไฉ่หงหัวคิ้วมุ่นเริ่มเดือดดาลในใจ “อาซาน!”ไยถึงเงียบอีกนอนแล้วหรือไร แต่ช้าก่อนไยถึงนอนโดยไม่รอนางกลับมาก่อนเล่าทั้งที่ตนเองถีบหัวส่งนางออกไปทำงานบุรุษผู้นี้สมควรโดนข้าตีสักที!“อาซาน! อาซาน! เจ้าคนมากเล่ห์!” เสียงตะโกนร้องเรียกเอะอะโวยวายดังขึ้นต่อเนื่องไหวหยุด ในเมื่อทำนางไว้อย่างหวังว่าคืนนี้จะได้หลับนอนอย่างสบายใจ ไฉ่หงเดินทิ้งน้ำหนักเท้าตึงตังโมโหก่อนจะผลักประตูเข้าไปเกิดเสียงดังสนั่น“เจ้ามันสมควรถูกข้าตี!”อาซานนั่งเหยียดตรงในมือถือหนังสืออยู่เล่มหนึ่งกลับหันมามอง “กระไร”“รู้หรือไหมว่าวันนี้ข้าไปทำอะไรมา”“อ่อ ป้าเอินอยากได้คนเก็บผักโขมข้าเลยเสนอตัวรับปากแทนเจ้า”“เหอะ เหอะ รับปากแทนข้า” ไฉ่หงยิ่งเดือดดาลปุๆ เมื่อเขาตอบหน้าตายไร้ความรู้สึกผิดที่ไม่บอกนางก่อนประหนึ่งตั้งใจให้นางถูกล่อลวง “ถุ้ย!! เจ้ามันคนโกโหเพอุบายมากเล่ห์จอมหลอกลวง”คนผู้นั้นเพียงพยักหน้าปรายตามองเท่านั้นนี่มันตั้
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-08-16
อ่านเพิ่มเติม
๕ อาหารถ้วยนี้สำหรับภรรยา
อาซานนั่งอยู่ลานระเบียงหน้าบ้านอย่างกระสับกระส่าย ท้องฟ้ามืดค่ำปานนี้นางออกไปที่ใดไยไม่อยู่บ้านหรือนางจากไปแล้วคำพูดเสียดแทงใจครานั้นเขายอมรับว่าตนมีส่วนผิด ดังนั้นหลังออกจากสถานที่แห่งนั้นเขาจึงร้องขอเชิงขอคำสั่งให้อีกฝ่ายจัดเตรียมอาหารสีสันน่ากินมากมายนำมาส่งให้ถึงที่ใช่ ข้ากำลังทำในสิ่งที่มิเคยทำคือการง้อสตรีผู้หนึ่งในที่สุดแว่วเสียงก็ดังเข้าใกล้ขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งหยุดอยู่หน้ากระท่อมหลังนี้ อาซานพลันร้อนรนเดินวกไปวนมาเดินเอามือไพล่หลัง สีหน้าเคร่งขรึมหลังพูดคุยร่ำลากับเอินอิ๋นหลานสาวของป้าเอินเสร็จ ไฉ่หงกึ่งลากกึ่งเดินหอบตระกร้าสานที่เต็มไปด้วยหน่อไม้เข้าบ้านด้วยความทุรักทุเรบุรุษผู้นี้เป็นกระไรกันไฉ่หงเพียงปรายตามองเท่านั้นก่อนจะเดินจากประหนึ่งมองธาตุอากาศ“ช้าก่อน”อาซานมองตามหลังหญิงสาวเงียบๆ อยู่ครู่หนึ่งก่อนเปิดปากเอ่ยขึ้น ก่อนจะเดินอ้อมไปปรากฏตัวตรงหน้านาง“ไยหนีออกจากบ้าน”บุรุษผู้นี้ตาบอดไปแล้วหรือไยไม่เบิกตามองตระกร้าหน่อไม้ที่นางเก็บมามากมายเล่นเอาเหนื่อยแทบตาย ประกอบกับโทสะถ้อยคำวันนั้นที่เขาเอ่ยอย่างเย็นช้ายังก้องอยู่ในโสตประสาทเป็นเหตุให้ไฉ่หงอยากจะเมินเฉยไม่ผ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-08-17
อ่านเพิ่มเติม
๖ หาเงินเข้าบ้าน
วันรุ่งขึ้น อาซานตื่นตั้งแต่ฟ้ายังไม่สางมากนัก หลังอาบน้ำพลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมออกไปทำงาน คนเช่นเขาจะต้องรับจ้างทำงานเพื่อของเศษเงินจากผู้อื่นจริงหรือ รู้ถึงไหนขายขี้หน้าถึงนั้นหมดกันพอดี ครั้งหน้าเขาจะไม่หลงกลอีกแล้วจะปล่อยให้นางเผชิญความหิวกินหมั่นโถวประทังไปเถอะ “ออกมาก่อนที่ข้าจะลงมือตัดหัวเสีย” แว่วเสียงความเคลื่อนไหวของฝีเท้าคู่หนึ่งด้วยสัญชาตญาณที่มีทำให้อาซานเผลอหลุดปากเอ่ยออกมาเสียงดังอย่างลืมตัวไปชั่วขณะ บัดซบ! คนพวกนี้ก็กระไรข้าต้องการพักผ่อน ชายหนุ่มผู้หนึ่งกระโดดข้ามกำแพงออกมาอย่างกระฉับกระเฉงก่อนจะย่อกายคุกเข่าลงพื้นยกมือคารวะผู้เหนือหัวด้วยความเคารพ “โม่เหวินคาระวะชินอ๋อง” เขาพลางเดินถอยหลังไปหลายก้าวประหนึ่งเชิงปฏิเสธการรับคาระวะ “ไม่อยากมีชีวิตต่อแล้วหรือ” โม่เหวินองรักษ์ประจำกายผู้เดียวที่เขามีเป็นยอดฝีมือชั้นดีหาตัวจับได้ยาก ที่มาไยพูดจากรู้ความไม่มากเรื่องแต่เหตุไฉนครานี้กลับไม่เข้าใจกันมันเข้าใจอยากตรงไหนเขาเพียงแค่ร้องการพักผ่อนท่ามกลางความสงบ อาซานสีนิ่งไปครู่หนึ่ง สีหน้าถมึงทึงก่อนจะโบกมือไล่อีกฝ่ายให้ไป “เฟยหลงชินอ๋องพะยะคะ” “สมควรตาย!” ว
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-08-21
อ่านเพิ่มเติม
๗ ภรรยาสติฟั่นเฟื่อน
พอตื่นนอนอีกครั้งดวงอาทิตย์ก็ลอยขึ้นกลางหัวเสียแล้ว ไฉ่หงยืนบิดตัวไปมาบนระเบียงหน้าบ้านที่ยื่นออกมา อากาศเย็นสบายยามลมโชยมากระทบทำให้รู้สึกสดชื่นยิ่งนักตื่นมาก็ท้องร้องหิวเลยหากแต่ในครัวไม่มีอะไรให้กินแล้วอาหารมื้อค่ำนั้นที่ผ่านมานางอิ่มแล้วจึงเป็นฝ่ายผลักป้อนชายหนุ่มคืนจนหมดเกลี้ยงไม่เหลือยามนี้ไฉ่หงมีเงินติดตัวอยู่ทั้งหมดสามสิบอีแปะกับหน่อไม้สดอีกหนึ่งตะกร้าใหญ่ๆ เช่นนั้นควรนำมาหมักดองไว้กินดีหรือไม่ สมองน้อยๆ เริ่มคิดว่าแผนหนทางอิ่มท้องในวันข้างหน้าสรุปคือนางต้องไปตลาดดูว่าควรซื้ออะไรมาเก็บไว้บ้างแต่นางใช้เงินไม่เป็นนี่สิ“จะไปที่ใด”ทันทีที่นางก้าวออกจาประตูบ้าน ไฉ่หงตัวแข็งทื่อเมื่อตรงหน้าคืออาซาน ไฉนกลับมาเล่าหากเป็นเช่นนี้นางจะถูกปรับเงินเป็นสองเท่านะ“ท่านกลับมาทำไมรึ”“อยากกลับ” สองคำสั้นๆ ทำเอาไฉ่หงแทบจับลมลงไป เป็นบุรุษเสียเปล่าช่างความอดทนต่ำยิ่งนัก หนักไม่เอาเบาไม่สู้แล้วหรือไรกัน“มาให้ข้าตีหน่อยเถอะ”อาซานคลียิ้มยังคงเอามือไพล่หลังท่าทางนิ่งเฉย “จะไม่ให้ข้ากินข้าวหน่อยหรือไร ช่างใจร้ายเกินไปแล้ว”เช่นนั้นก็แล้วไป แต่ท่านลืมไปแล้วหรือว่าไม่หลงเหลืออะไรให้กินแล้ว ไฉ่
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-08-22
อ่านเพิ่มเติม
๘ เฟยหลงชินอ๋อง
“สมควรตาย”บุรุษในอาภรณ์สีดำเหลือบน้ำเงินแผ่กลิ่นอายสังหารแฝงไอเย็นยะเยือกจับเข้ากระดูกจนไม่มีผู้ใดกล้าเฉียดเข้าใกล้หรือสบตา ในใจของชายหนุ่มเต็มไปด้วยความหงุดหงิดคับอก ผู้ใดเข้าหน้าล้วนไม่ติดทั้งสิ้นเพล้ง!จอกน้ำชาหยกในมือเฟยหลงชินอ๋องถูกขว้างลงพื้นแตกกระจายไม่เหลือชิ้นดี น้ำชาชั้นดีร้อนๆ ที่พึ่งถูกรินตกกระทบลงมือขาวนวลของสตรีผู้หนึ่ง“เจ็บรึ”ผู้ใดมองดูก็ช่างน่าสงสารจับใจมือขาวนวลที่บัดนี้ค่อยๆ ขึ้นสีแดงระเรื่อผุผองจากน้ำร้อน หากแต่จะมีผู้ใดกล้าสอดมือเข้าไปยุ่งสายตาคมกริบปรายมองไปที่เบื้องหน้ากดมุมปากยกยิ้มอย่างสมเพชเหตุใดสตรีเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่ารังเกียจและสมเพชสตรีนางนั้นพยักหน้าช้าๆ ดูอ่อนแอ ใบหน้าคนงามเงยขึ้นเผยให้เห็นนัตย์เศร้าโศรกแดงก่ำเอ่อไปด้วยหยาดน้ำตานางผิดกระไรกันในเมื่อยามกลับจวนที่ไหร่ชินอ๋องร้องเรียกหาแต่นาง แม้ไม่มีตำแหน่งแต่ผู้คนล้วนรับรู้ว่านาง้ป็นที่โปรดปรานแต่เหตุไฉนครานี้ที่เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือถีบหัวส่งนางไปได้“หนิงเอ๋อร์ผิดมากเลยรึเพคะไยชินอ๋องทรงเกรี้ยวโกรธปานนี้” คุนหนิงทำเป็นกินดีหมีหัวใจเสือค่อยๆ ประคองร่างตนเองขึ้นจากพื้นก้าวเดินไปเบื้องหน้า“บ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-08-23
อ่านเพิ่มเติม
๙ เรื่องน่าปวดหัว
เฟยหลงชินอ๋องเหลือบมองฮ่องเต้เหว่ยด้วยความประหลาดใจแต่ถึงแบบนั้นก็ยังคงนั่งในตำแหน่งประมุขจวนตั้งอยู่ใจกลางห้องโถงใหญ่ดั่งเดิม มิได้ลุกขึ้นทำความเคารพหรือหลีกทางให้นั่งแทนที่ตนหากพวกขุนนางปากมากทั้งหลายเห็นคงไม่พ้นถูกครหายกตนข่มท่านไม่เช่นนั้นก็ไม่เห็นหัวองค์จักพรรณดิแล้วอีกเป็นแน่ตามมาด้วยคงเขียนฎีกาถวายปลดตำแหน่งอ๋องดั่งเคยแต่มีหรือเขาจะใคร่ใส่ใจอยากจะทำอะไรก็ทำไปเถิด เรื่องเช่นนี้คร้านจะใส่ใจขบคิดให้เปลื้องสมอง“จวนชินอ๋องไม่รับแขกไม่มีกำหนดฝ่าบาทออกราชโองการเองเหตุไฉนถึงลืมไปเสียแล้ว”ในยามปกติแล้วฮ่องเต้เหว่ยคงจะเอ่ยปากอบรบพระอนุชาของตนสักเล็กร้อยถึงจะไม่ได้ผลก็ตาม หากแต่ในตอนนี้กับทรงหัวเราะออกมาไร้ความสำรวม“เจ้านี่ก็ช่างประไรอาหลง”“เหอะ! น่าเบื่อหน่าย”ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นช่างเปรียบได้กับคนทั้งคู่เสียจริงโชคดีที่ภายในจวนชินอ๋องแห่งนี้ไร้หูตาค่อยสอดแหนมทั้งบ่าวไพร่ทั้งหลายตารู้งานหน้าที่ของตนไว้สอดรู้ดั่งเช่นในวังหลวง คนกระทำการเช่นนั้นใช่ว่าไม่เคยมีแต่ชินอ๋องผู้นี้รู้เขาถึงขั้นบั่นคอทิ้งไม่ให้มีโอกาสได้ใช้ชีวิตหากไม่เป็นเช่นนั้นพี่ชายและน้องชายคู่นี้จะสบายอกสบายใจได้เช่นน
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-08-23
อ่านเพิ่มเติม
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status