เกิดใหม่มาเป็นภรรยาตัวประกอบของท่านนายพล ยุค80

เกิดใหม่มาเป็นภรรยาตัวประกอบของท่านนายพล ยุค80

last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-14
โดย:  BBNanzยังไม่จบ
ภาษา: Thai
goodnovel18goodnovel
10
3 การให้คะแนน. 3 ความคิดเห็น
58บท
3.7Kviews
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

แชร์:  

รายงาน
ภาพรวม
แค็ตตาล็อก
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป

หลิวซินเยว่ตัวประกอบในนิยายดันดวงซวยมีอะไรกับตัวร้ายที่ถูกวางยาปลุกกำหนัดจนเจ้าตัวสิ้นชีพวิญญาณสายลับสาวดันเข้ามาสิงร่างเธอในจังหวะ'กำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม'พอดี เธอต้องหาทางรอดจากสถานการณ์บ้าๆนี้ให้ได้

ดูเพิ่มเติม

บทที่ 1

บทที่ 1 สายลับสาว

Selene:

With bated breath, I tap my feet anxiously against the cold, sterile floor, my breath shallow as I wait for the results of the test. 

I tell myself it’s probably just a fever. Or stress. Nothing more.

My eyes follow the doctor as she carefully pulls an envelope from her desk and extends it toward me.

 “Congratulations, Mrs. Hemsworth, you’re five weeks pregnant!” 

 My breath catches at her words. Five weeks? Pregnant?!

I can feel my hands tremble as I snatch the report from her, quickly scanning it. I can hardly believe what I’m seeing.  After three long years of trying… I’m finally pregnant!

“Please, do make sure you take enough rest. You actually do need it.” She says and I beam with excitement.

“Thank you so much, doctor.”

With that, I carefully tuck the report into my bag and hurry out of the office.

Today marks my third wedding anniversary with my beloved husband, Maximus. So, I pull into a gift shop, eager to find something perfect for him.

After a few moments of browsing, I pick out gifts I know he’ll love. I mean, these are just the right prelude to the real surprise. My hand instinctively rests on my stomach and a smile spreads across my face.

As I continue to look around, I absentmindedly glance at my phone. But my smile falters as I see nothing but a blank screen. No calls. No messages. Not even a "Happy Anniversary" text from Maximus.

Biting my lip, i try to convince myself he’s just caught up with work. He’s probably busy.

 After I’m done, I head straight to his office, my mind racing with excitement. I can already picture how Maximus will wrap me in a tight embrace when I tell him about the pregnancy.

The thought makes my heart race as I hurry down the hall, but as I approach his office, I’m met not with Maximus, but with his secretary, Rose.

“Uhm... Mr. Hemsworth says he doesn’t want to receive any guests today, ma’am,” she says, her tone flat and nonchalant.

I let out a low laugh. “I’m his wife, Rose. Not a guest. So, if you’ll excuse me…” I try to step forward, but she immediately blocks my way.

“I’m sorry, ma’am,” she replies, not even flinching. “But he says you’re included too. He wants some rest.”

What? My mind races, refusing to believe it. Maximus wouldn’t do this.

My eyes snap to Rose, who’s glaring at me with barely concealed contempt. I know she’s never liked me. She’s never for once to tried to hide it.

I open my mouth to respond, but before a single word slips out, the heavy door creaks open. All the air in the room shifts as Maximus steps into view.

Rose whirls around and quickly dips her head into a hasty bow. “I’m so sorry, sir. I tried to keep her away, but she refused to—”

“It’s fine.” He cuts her off and then pins his gaze on me. “Let her in.”

Rose quickly steps aside, and I shoot her a glare before walking past her and into the office.

As I walk in, a smile spreads across my face despite what had just happened. I just can’t help it. I’m about to tell Maximus the best news we’ve ever had!

“Maximus?” I say softly, my voice bubbling with so much excitement. “I’ve got some amazing news!!.”

But instead of the warm reaction I expect, Maximus doesn’t say a word. He just sinks into his chair, his face hardening again, and that coldness I felt earlier creeps back in.

“Amazing news?” he scoffs mockingly. “That can wait. We need to talk, Selene.”

The chill in his voice sends a shiver down my spine. Is something wrong?

 Without a word, he grabs a stack of papers from his desk and flings them toward me. They scatter through the air and lands in a messy pile at my feet. I feel unease creep up my spine.

 My hands tremble as I kneel down and gather the papers. Flipping through them quickly, I reach the last page and then..my heart stops.

“W-what... What are these?” I stammer as I glance back at Maximus. “Divo..rce papers?”

 He says nothing. I continue to desperately search his face for some sign of a joke. A mistake - anything to tell me this isn’t real. His eyes flicker with a brief moment of hesitation before hardening into a steely gaze.

“If Jess hadn’t disappeared, we never would’ve gotten married,you know?” he drawls, “Well, Jess is back now.”

I feel like the air is knocked out of me. I can’t breathe. Jess? How could he even think about someone who had run off a day before their wedding??!

“Maximus, please,” I choke out, my voice breaking as tears well up in my eyes. “We… we can work through this. We—”

“There’s nothing to work through. Just sign the damn papers, Selene.”

 My heart plummets. I know how Jess, my stepsister, had been Maximus’s fiancée three years ago. But the night before their wedding, she disappeared without a trace.

In the wake of her sudden disappearance, my family pushed me to step in. To marry Maximus. It was meant to be a marriage of convenience—an arrangement to save face for our families. Maximus, too, needed to marry to fulfill his grandfather’s condition and inherit the company.

At first, I went along with it. But somewhere along the way, I began to fall for him. I thought he had started to feel something too—those moments when his eyes softened when he looked at me, the way his touch lingered just a bit longer than necessary.

I can’t believe that all this time, he’s been waiting for Jess to come back. The woman he truly loved.

My heart twists painfully. I’d been holding onto a foolish hope—that I had time, time to make him see me, to make him love me. But here he is, sitting before me, cold and detached, while his thoughts are elsewhere. On her.

"Today’s our anniversary, Maximus! We’re also having a—" 

“You think I fucking care about that?” He cuts me off with a growl. “She’s back, and that’s all that matters.”

The words hit me like a slap, and I stand frozen, unable to process what’s happening. I can’t even speak, not until he opens his mouth again.

"You know..." he sneers,his cold gaze narrowing at me. “I'm starting to believe the rumors that you were responsible for Jess' sudden disappearance."

"W-what?" I stumble back as I feel the blood drain totally my face. “How could you believe that, Maximus? Jess left on her own!”

Rumors? Responsible for Jess’s disappearance? What the hell had she told him?

I see his gaze turn cold as he crosses his arms and leans back in his chair.  

“Maybe. But people talk, Selene. And the more I think about it, the more it makes sense. You had everything to gain—money, status. Maybe you wanted me all along and used Jess’s disappearance to trap me.”

"I never wanted this!" I choke, fighting back tears. "I only wanted to help my family. And then... I fell in love with you..."

“Enough!” He slams his hand down on the desk, the sound loud enough to make me  flinch. “Just sign the papers, Selene. Let’s not make this harder than it needs to be. Jess has always been the one I want.”

My hands are shaking as I flip through the papers, my eyes blurring as I search for the place where my signature is needed.

"Fine, I'll sign it," I murmur, my voice barely a whisper. A flicker of shock crosses Maximus’s face, but it’s gone in an instant, replaced by that cold expression. 

 After I’m done signing.  I grab my bag from the couch and stand up, my heart heavy as I head for the door.

“Wait,” his husky voice calls softly, just as I reach the doorframe. I hesitate, but I can’t bring myself to turn around.

He clears his throat. “What was the good news you wanted to share?”

“It’s never going to change anything,” I whisper before a single tear rolls down my cheek. 

I’m right. It won’t change abythijgzz With a heavy heart, I make my way out of his building.

Once I’m inside my car, I sit there for a moment, staring blankly ahead. That’s when my phone suddenly chimes with a text. I pick it up, still numb from everything that just happened.

“No… no!” My blood runs cold when I see who the text is from.

แสดง
บทถัดไป
ดาวน์โหลด

บทล่าสุด

บทอื่นๆ

ความคิดเห็น

user avatar
Nattery
สนุกดี ขอบคุณที่อัพเดทจนจบ
2025-07-21 02:13:43
0
user avatar
kanyanutpinya
สนุกมากค่า
2025-06-25 15:17:21
0
user avatar
Paison Thimdib
ขอบคุณอ่านจบแล้ว
2025-05-30 15:19:44
0
58
บทที่ 1 สายลับสาว
ปี 2024 เมืองเซี่ยงไฮ้สายฝนเดือนมิถุนายนยังคงโปรยปรายลงมาไม่ขาดสาย เสียงกระทบของเม็ดฝนบนหลังคาสังกะสีดังระรัวราวกับเสียงกลองรบ บรรยากาศในตรอกแคบแห่งหนึ่งของเซี่ยงไฮ้ช่างอึมครึมและเหนียวหนะ รถราที่วิ่งผ่านไปมาสาดน้ำขุ่น ๆ ขึ้นมาบนทางเท้า ใต้แสงไฟนีออนสลัว ๆ ของบาร์แห่งหนึ่ง หญิงสาวในชุดเดรสสีแดงเพลิงกำลังยืนกลาง ใบหน้าของเธอสวยคมภายใต้เครื่องสำอางจัดจ้าน ดวงตาคู่คมกริบนั้นฉายแววเฉียบแหลม หลิวซินเยว่คือสายลับสายฝีมือดีของกรมตำรวจ เธอเชี่ยวชาญทั้งการต่อสู้ การปลอมตัว และการสืบสวน ภายใต้ใบหน้าอันงดงามนั้นซ่อนความสามารถในการสังเกตและวิเคราะห์ที่เฉียบแหลม เธอสามารถอ่านความคิดของคนผ่านแววตาและกิริยาท่าทาง ชีวิตของหญิงสาวไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ เธอเป็นเด็กกำพร้าที่ต้องเผชิญกับความโหดร้ายของโลกตั้งแต่ยังเยาว์วัย พ่อแม่ของเธอถูกคนเมายาบ้าฆ่าตาย ทำให้เธอต้องระหกระเหินเข้าไปอยู่ในบ้านเด็กกำพร้าตั้งแต่อายุเพียง 5 ขวบแม้จะต้องเผชิญกับความยากลำบาก แต่หลิวซินเยว่ก็ไม่เคยยอมแพ้ต่อโชคชะตา เธอฝึกฝนตัวเองอย่างหนักทั้งบุ๋นและบู๊ จนกลายเป็นสายลับฝีมือดีที่สุดคนหนึ่งของกรมตำรวจในยามว่างจากภารกิจเสี่ยงต
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-18
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 2 ทะลุมิติมาตอนกำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม
หลิวซินเยว่พยายามลืมตาขึ้นอย่างยากลำบาก ภาพเบื้องหน้าพร่ามัว ก่อนจะค่อยๆ ปรากฏเป็นเพดานห้องหรูหรา ตกแต่งด้วยผ้าไหมสีแดงฉูดฉาด เฟอร์นิเจอร์ไม้แกะสลักลวดลายมังกร และโคมไฟระย้าคริสตัลขนาดใหญ่ ทุกอย่างดูแพงเว่อร์วังอลังการงานสร้าง"ที่... ที่นี่มันที่ไหนกัน" เธอพึมพำเบาๆ อยู่ในใจ เสียงแหบพร่าราวกับไม่ได้ใช้งานมานานหลิวซินเยว่เบิกตากว้าง หัวใจเต้นระรัว ภาพตรงหน้าทำให้เลือดในกายเย็นเยียบจนแทบแข็ง ร่างกายของเธอ...ไม่ใช่มันไม่ใช่ร่างกายของเธอ ร่างกายที่อุดมไปด้วยกล้ามเนื้อ กลับกลายเป็นหญิงสาวบอบบาง ดูนุ่มนิ่มผิวพรรณขาวผ่องราวกับหยวกกล้วย เรือนร่างบอบบางอรชรอ้อนแอ้นแต่...มันไม่ใช่ร่างของเธอหลิวซินเยว่ผู้เป็นถึงมาสายลับสาว เจ้าของฉายา 'กุหลาบเพลิง' ผู้มีใบหน้าสวยเฉี่ยว ดวงตาเฉี่ยวคมดุจเหยี่ยว เรือนร่างสูงโปร่งเหมือนนางแบบ กลับต้องมาอยู่ในร่างของหญิงสาวบอบบางราวกับตุ๊กตากระเบื้องเคลือบ"นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย!" หลิวซินเยว่สบถลั่น ความรู้สึกสับสน ตกใจ และหวาดกลัว ประดังประเดเข้ามาในหัวพร้อมๆ กันความทรงจำสุดท้ายของเธอก่อนจะหมดสติไป เธอโดนหลี่เจี้ยนชายคนรักยิงตรงกลางหัวใจอย่างโหดเหี้ยม แล้
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-18
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 3 พบพระเอกในนิยาย
หวังหย่งเจี๋ยมองหญิงสาวบนเตียงด้วยแววตาซับซ้อน เขาจำได้ดีว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น ภาพความเร่าร้อนเมื่อค่ำคืนยังคงติดตา เขา เขาไม่คาดคิดเด็กสาวบ้านๆ ที่ดูภายนอกจะแสนจืดชืดคนนี้จะซ่อนรูปที่สุดแสนจะเย้ายวนเอาไว้ จะทำให้เขาเสียอาการจะควบคุมสติไม่อยู่ได้ถึงเพียงนี้"เธอเป็นอย่างไรบ้าง" นายพลหนุ่มเอ่ยถามเสียงเรียบหลิวซินเยว่สะดุ้งเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงของเขา"คุณ..." เธอพยายามเปล่งเสียง แต่กลับพูดไม่ออก ลำคอของเธอแห้งผาก ร่างกายปวดร้าวระบมไปหมดหวังหย่งเจี๋ยเห็นแววตาสับสนของหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าชายหนุ่มก็ยิ่งรู้สึกผิด เขาไม่รู้จะอธิบายเรื่องราวทั้งหมดอย่างไร ความสัมพันธ์เพียงชั่วข้ามคืนที่เกิดจากฤทธิ์ยาปลุกกำหนัด กลับทำให้เขาต้องมีอะไรกับหญิงสาวที่เขาไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อ"ผมขอโทษ..." หวังหย่งเจี๋ยเอ่ยเสียงทุ้มต่ำ "ผมไม่ได้ตั้งใจ เมื่อคืนผมโดนศัตรูลอบวางยาปลุกกำหนัดทำให้ผมควบคุมอารมณ์ไม่ได้" เขาพยายามอธิบายด้วยน้ำเสียงจริงใจ หวังว่าคนร่างบางที่อยู่ตรงหน้าจะเข้าใจหลินซินเยว่ได้แต่เม้มริมฝีปากแน่น เธอไม่รู้จะโทษใคร โทษโชคชะตาที่เล่นตลก ที่ทำให้เธอโผล่มาในร่างของตัวประกอบ ความบริสุทธิ์ที
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-18
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 4 ผู้หญิงคนนี้ช่างกล้ามาก
หวังหย่งเจี๋ยขับรถแล่นผ่านสายฝนที่โปรยปรายลงมาไม่ขาดสาย รถจี๊ปสีเขียวมะกอกของเขาเลี้ยวเข้าสู่ตรอกเล็กๆ ก่อนจะจอดลงหน้าบ้านหลังหนึ่ง หยดน้ำฝนเกาะพราวบนกระจกหน้ารถ บดบังทัศนียภาพภายนอกให้เลือนรางเขาก้าวลงจากรถ ปิดประตูเสียงดัง ปล่อยให้ความเย็นยะเยือกของสายฝนซึมผ่านเสื้อโค้ตตัวหนา ความรู้สึกหงุดหงิดก่อตัวขึ้นในใจ เขารีบสาวเท้าเข้าไปในบ้านความเย็นยะเยือกแทรกซึมผ่านเสื้อโค้ตตัวหนาของเขา แต่ไม่อาจสู้กับความร้อนรุ่มในใจที่กำลังคุกรุ่น เขาหวังว่าจะได้พบกับหญิงสาวที่ทำให้เขาหลงใหลในค่ำคืนที่ผ่านมาแต่ภายในบ้านกลับว่างเปล่า ไร้ซึ่งร่องรอยของเธอ"บ้าเอ๊ย" หวังหย่งเจี๋ยสบถออกมาอย่างหัวเสีย "ผู้หญิงคนนี้กล้าดียังไงถึงหนีฉันไปแบบนี้" นายพลหนุ่มพึมพำกับตัวเอง เขาก้าวฉับๆ เข้าไปในห้องนอน เตียงนอนขนาดใหญ่ยังคงยับยู่ยี่ บ่งบอกถึงเรื่องราวร้อนแรงที่เกิดขึ้นเมื่อคืน แต่เจ้าของร่างกายอันเย้ายวนใจกลับหายไปอย่างไร้ร่องรอย ไม่เหลือแม้แต่เศษกระดาษโน้ตสักใบภาพความทรงจำของหญิงสาวเจ้าของเรือนร่างบอบบาง กลิ่นกายหอมหวาน และสัมผัสอันเร่าร้อนยังคงติดตรึงอยู่ในใจของนายพลหนุ่ม เขาไม่คาดคิดว่าสภาพที่ลุกจากเตียงไม่ขึ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-18
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 5 เปลี่ยนเนื้อเรื่องนิยาย ฉันจะไม่ยอมเป็นตัวประกอบ
หลิวซินเยว่เดินออกจากห้องนอนเล็กๆ ที่ตกแต่งอย่างเรียบง่าย มุ่งหน้าไปยังห้องครัวเพื่อหาอะไรกิน เธอหวังว่าแม่ของเธอจะทำกับข้าวเสร็จเรียบร้อยแล้ว ระหว่างทาง เธอเหลือบไปเห็นรูปถ่ายขาวดำใบหนึ่งวางอยู่บนชั้นวางของตั้งอยู่ในบ้าน เป็นรูปของผู้หญิงหน้าตาสะสวยอุ้มเด็กทารกไว้ในอ้อมแขน หญิงสาวในรูปมีเค้าโครงใบหน้าคล้ายกับเธอมาก'นี่คงเป็นแม่ของหลิวซินเยว่สินะ' เธอคิดในใจ พร้อมกับความรู้สึกโหยหาบางอย่างที่ไม่สามารถอธิบายได้ก่อนเธอมองไปที่รูปถ่ายของชายวัยกลางคนในชุดทหารที่ตั้งอยู่ใกล้กัน นั่นคือพ่อของหลิวซินเยว่ เขาเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ตั้งแต่เธออายุได้เพียง 10 ขวบ แม่ของเธอต้องกลายเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว ทำงานตัดเย็บผ้าหามรุ่งหามค่ำเพื่อหาเลี้ยงชีพ ส่งเสียหลิวซินเยว่จนเรียนจบมัธยมปลาย และสอบเข้าคณะแพทย์มหาวิทยาลัยปักกิ่งได้'เยว่เยว่' เสียงเรียกของคนเป็นแม่ทำเอาความคิดที่กำลังล่องลอยของเธอถูกดึงกลับมาสู่โลกความจริง เธอเห็นแม่ของเธอกำลังเดินออกมาจากห้องครัวพร้อมกับอาหารจานโปรด"วันนี้แม่ทำผัดผักกาดขาวกับเต้าหู้หม่าโผที่ลูกชอบ มาทานกันเร็ว""ค่ะแม่" หยวนชิงตอบรับก่อนจะเดินตามคนเป็นแม่เข้าไปนั่
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 6 คิดวิธีการหาเงิน
เสียงโวยวายดังลั่นหน้าบ้านปลุกหลิวซินเยว่ให้ตื่นจากภวังค์ เธอลุกขึ้นอย่างงัวเงีย หัวใจเต้นแรงเมื่อได้ยินเสียงตะคอกดังมาจากหน้าบ้าน"ซูหลิน เงินที่แกยืมไปเมื่อไหร่จะคืน นี่มันเลยเวลาไปหลายวันแล้วนะ"หลิวซินเยว่รีบวิ่งไปที่หน้าบ้าน ภาพที่เห็นทำให้เลือดในกายเธอเดือดพล่าน ชายฉกรรจ์สองคนหน้าตาดุดันกำลังยืนค้ำหัวแม่ของเธออยู่ ใบหน้าของแม่ของเธอซีดเผือด มือข้างหนึ่งกำชายเสื้อไว้แน่น"ขอเวลาให้ฉันอีกหน่อยเถอะนะคะ พอดีลูกค้ายังไม่มาเอาเสื้อที่ตัดไว้ อีกไม่กี่วันฉันจะรีบเอาเงินไปคืนให้แน่นอนค่ะ" ซูหลินกล่าวเสียงสั่นเครือ"อีกไม่กี่วัน? แกพูดแบบนี้มาหลายรอบแล้ว อย่ามาลีลาหลอกลวงกูอีก" เสียงตวาดดังลั่นมาจากหน้าบ้าน ทำให้นางซูหลินสะดุ้งสุดตัวชายร่างยักษ์สองคนยืนจังก้าขวางประตู ใบหน้าดุร้ายราวกับยักษ์มาร หนึ่งในนั้นคือ เจียงกู่เหวยเจ้าหนี้เงินกู้นอกระบบผู้โหดเหี้ยม เขาเดินเข้ามาใกล้ซูหลิน ยกมือขึ้นหมายจะตบใบหน้าของเธอหลิวซินเยว่ เมื่อเห็นเหตุการณ์ตรงหน้า เลือดในกายก็พลุ่งพล่าน เธอเคยเป็นตำรวจสาวมาก่อน ความเก่งกาจด้านการต่อสู้ยังคงฝังแน่นอยู่ในสัญชาตญาณ เธอพุ่งตัวออกไป ยืนขวางหน้าคนเป็นแม่ พร้อมกั
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-20
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 7 เริ่มต้นกิจการ
"แม่คะ เดี๋ยวเราแต่งตัวไปข้างนอกกันเถอะ หนูว่าจะไปร้านขายผ้าด้วย หนูจะเลือกซื้อผ้ามาตัดเย็บชุดแบบนี้ค่ะ" หลิวซินเยว่พูดพลางหยิบชุดที่เธอเพิ่งตัดเย็บเสร็จมาสวม เสื้อเชิ้ตผ้าฝ้ายสีขาวแขนพอง จับคู่กับกระโปรงทรงเอสีแดงสดตัดกับผิวขาวผ่องของเธออย่างลงตัว ยิ่งขับให้เธอดูโดดเด่นสะดุดตา ชุดดูทันสมัยผิดวิสัยสาวชาวบ้านทั่วไป ใครเห็นแล้วต้องเหลียวมอง"แม่ว่ายังไงบ้างคะ" เธอถามแม่ของเธอด้วยรอยยิ้มหวาน"ก็ดีเหมือนกันนะ เยว่เยว่ ลูกแต่งตัวแบบนี้ดูสวยขึ้นเยอะเลย" ซูหลินแม่ของเธอตอบด้วยแววตาเอ็นดู "แต่ว่า...""แต่ว่าอะไรเหรอคะแม่""เอ่อ... คือว่า..." นางซูมีสีหน้าลำบากใจ "แม่ว่าชุดนี้มันดู... โดดเด่นเกินไปหน่อยหรือเปล่าลูก ชาวบ้านแถวนี้เขาไม่ค่อยแต่งตัวแบบนี้กัน"หลิวซินเยว่เข้าใจความกังวลของผู้เป็นแม่ดี ยุคนี้เป็นยุคที่ผู้คนยังค่อนข้างอนุรักษนิยม การแต่งตัวที่ฉูดฉาดเกินไปอาจทำให้ถูกนินทาได้ แต่เธอก็ไม่ย่อท้อ "ไม่เป็นไรหรอกค่ะแม่ เดี๋ยวนี้บ้านเมืองเรากำลังเปิดประเทศ ผู้คนก็ต้องเปิดใจรับสิ่งใหม่ๆ หนูอยากลองนำเทรนด์ดูบ้าง"ซูหลินเห็นลูกสาวมุ่งมั่นเช่นนั้นก็ได้แต่พยักหน้าเห็นด้วย "เอาเถอะๆ แม่ตามใจลูกก็แ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-20
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 8 พบเจอคุณนางเอก
หลังจากซื้อผ้าเสร็จ หลิวซินเยว่ก็เอ่ยขึ้น "แม่คะ เดี๋ยวแม่จ้างรถลากให้ไปส่งของที่บ้านของเรานะคะ หนูจะไปห้างสรรพสินค้าหน่อยค่ะ หนูกะไปซื้อเครื่องสำอาง กับให้ช่างตัดผมซอยผมให้ด้วยค่ะ"นางซูพยักหน้า "ไปเถอะลูก เดี๋ยวแม่ขนผ้าพวกนี้ไปเอง"เมื่อเห็นแม่ขึ้นรถลากไปแล้ว หลิวซินเยว่ก็เรียกรถลากอีกคันให้ไปส่งเธอที่ห้างสรรพสินค้า วันนี้เธอกะจะไปเปลี่ยนทรงผมให้ทันสมัยขึ้น ก่อนจะไปซื้อเครื่องสำอาง ‘วันนี้ละฉันจะปฏิวัติจากแม่สาวสุดเฉิ่มมาเป็นสาวสวยให้ดู’ หลิวซินเยว่คิดในใจเมื่อมาถึงหน้าห้างสรรพสินค้าแห่งใหม่ใจกลางเมืองหญิงสาวจ่ายเงินก่อนจะลงจากรถลาก เธอสูดหายใจเข้าลึก สัมผัสบรรยากาศแห่งความเจริญรุ่งเรืองที่แตกต่างจากยุคปัจจุบันที่เธอจากมาโดยสิ้นเชิงร้านตัดผมในห้างสรรพสินค้าตกแต่งด้วยกระจกบานใหญ่ส่องประกายสะท้อนแสงไฟนีออนสีสันสดใส ช่างผมชายหนุ่มท่าทางทันสมัยกำลังวุ่นอยู่กับการเซ็ตผมให้ลูกค้าสาวสวย หลิวซินเยว่ตัดสินใจเดินเข้าไปในร้านทันที"สวัสดีครับ คุณลูกค้าสนใจใช้บริการอะไรครับ" ช่างผมหนุ่มเอ่ยทักทายด้วยรอยยิ้ม"ฉันอยากตัดผมค่ะ" หลิวซินเยว่ตอบ "อยากได้ทรงผมที่ทันสมัยหน่อยค่ะ""คุณอยากได้ทรงผมแบบไ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-20
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 9 พบศัตรูบนทางแคบ
ที่ห้องทำงานของนายพลหวังหย่งเจี๋ย บรรยากาศภายในห้องกลับเย็นเยียบราวกับพายุหิมะกำลังโหมกระหน่ำ ใบหน้าหล่อเหลาของท่านนายพลหนุ่ม บิดเบี้ยวด้วยความโกรธ เส้นเลือดที่ขมับเต้นตุบๆ ดวงตาคมกริบจ้องเขม็งไปยังลูกน้องสองคนที่ยืนตัวลีบอยู่ตรงหน้า"พวกแกหาหญิงสาวที่ออกจากบ้านฉันไปเมื่อวานนี้เจอแล้วหรือยัง" หวังหย่งเจี๋ยคำรามเสียงดังลั่น น้ำเสียงแข็งกร้าวราวกับฟ้าผ่า"ยังเลยครับ ท่านนายพล" ลูกน้องคนหนึ่งตอบเสียงสั่น "จากการสอบสวนยามหน้าหมู่บ้าน ไม่เจอผู้หญิงใส่ชุดแดงเดินออกมาจากในหมู่บ้านเลยครับ""ส่วนผมก็ไปหาข้อมูลที่ร้านอาหาร ก็ไม่ได้ข้อมูลอะไรกลับมา ท่านน่าจะออกตรงหลังร้าน ทำให้พวกยามที่หน้าร้านอาหารไม่เห็นครับว่าผู้หญิงที่ท่านลากกลับมาบ้านไปคือใคร""โถ่โว๊ย พวกแกไม่ได้เรื่องเลย" หวังหย่งเจี๋ยสบถออกมาอย่างหัวเสีย เขากำลังร้อนใจเป็นอย่างมาก เขาพึงพอใจรสสัมผัสหญิงสาวคนนั้นเป็นอย่างมาก ไม่เคยมีใครทำให้ชายหนุ่มอิ่มเอมใจมาก่อน"แล้วท่านพอจะจำหน้าเธอได้ไหมครับ?เธอมีลักษณะเช่นไร?ผมจะได้ให้คนช่วยตามหาให้ครับ" ลูกน้องอีกคนถามอย่างระมัดระวังหวังหย่งเจี๋ยขมวดคิ้วแน่น ความทรงจำเมื่อคืนวูบไหวอยู่ในหัวสมองราว
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-20
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 10 โดนผลักไสเข้าไปในอ้อมอกของศัตรู
หลิวซินเยว่สะดุ้งสุดตัวเมื่อแผ่นหลังบางแนบชิดกับกำแพงเย็นเฉียบ หวังหย่งเจี๋ยโน้มตัวเข้ามาใกล้ ใบหน้าคมคายอยู่ห่างจากเธอเพียงคืบ ดวงตาคมกริบจ้องมองเธอราวกับจะมองทะลุผ่านเข้าไปในใจ"ฉันถามว่าเธอชื่ออะไร" หวังหย่งเจี๋ยถามเสียงเข้ม น้ำเสียงนั้นแฝงไปด้วยอำนาจ หลิวซินเยว่รู้สึกใจสั่นระรัว เธอพยายามรวบรวมสติ ไม่ยอมให้ความกลัวเข้าครอบงำ"ทำไมฉันต้องบอกชื่อให้คนแปลกหน้าที่ไม่รู้จักด้วย" เธอเน้นคำว่าไม่รู้จักเป็นพิเศษ ดวงตากลมโตเบิกกว้างอย่างไม่เกรงกลัว มองตรงไปยังชายหนุ่มตรงหน้าหวังหย่งเจี๋ยขมวดคิ้วมุ่น ดวงตาคมกริบหรี่ลงเล็กน้อย เขาไม่คุ้นชินกับการถูกต่อต้านแบบนี้ โดยเฉพาะจากผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ดูบอบบางราวกับตุ๊กตากระเบื้องเช่นนี้"นี่คุณถอยออกไปนะ ถ้าคุณไม่ออกไปฉันจะตะโกนบอกคนอื่นว่าถูกคุณลวนลาม" หลิวซินเยว่ตอบกลับเสียงแข็ง แม้ในใจจะหวาดกลัว แต่เธอก็พยายามแสดงออกถึงความเข้มแข็ง เธอพร้อมที่หนีจากคนร่างสูงเมื่อสบโอกาส"ลวนลาม?" หวังหย่งเจี๋ยทวนคำเสียงทุ้มต่ำ ดวงตาคมกริบจ้องมองหญิงสาวอย่างพิจารณา "เธอคิดว่าฉันเป็นคนเช่นนั้น?""ก็ใครจะไปรู้ คนสมัยนี้ไว้ใจไม่ได้" หลิวซินเยว่เชิดหน้าขึ้นเล็กน้อย "ย
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-20
อ่านเพิ่มเติม
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status