Bxb Nc

ต่อให้ถูกปรามาสว่าเป็นโคแก่ ลูอิสก็เมินเฉย เพราะตัวเขา ณ เวลานี้ก็ไม่ต่างจากโคแก่จริง ๆ

"ฉันจะรับเลี้ยงเธอเอาไว้เอาแก้เบื่อ ไม่ได้จะเลี้ยงเธอไว้เป็นลูกสาว เพราะฉะนั้นอย่าได้คิดว่าฉันเป็นพ่อคนที่สองของเธอ"

I'm one out of none, believe me. The world, let's say it will end no matter what. Everything around us surely decompose, nor crumble as the time passes, yeah? However; do you know better than what I discover myself? One abandon the world, the like of you, this lifetime. For what? For the purpose of saving the life beyond, right? You sure find the end you've long for so long. The bitter...end. Why, you ask? Let me tell you the reason I even share it to you. You even says we are not that close to begin with, so why...I'm doing this? I'm kind of debating whether you use euphoria, and actually tells me I'm some sort of a cult. That's why I have the question for you. Will you let me tell you the reason...or you already think I'm some sort of evil design to stop you? You know the Myth, right? It's deep within... us.

Archie was forced to marry Dylan Montgomery to make peace between his homeland, the Promor Empire and the Kingdom of Greavaria. He agreed to marry Dylan but with the secret purpose of avenging the death of his mother, who died in a trap set by Greavaria soldiers during the war. However time passes and due to several things that happened between them, Archie falls in love with Dylan, but for some reason Dylan remains resilient and firm without showing any feeling toward Archie which made him more frustrated, after all Archie was the most desired man by the maidens of Promor. In the end Archie discovers that the woman he had married was actually a man. In desperation to get Dylan to accept him unconditionally, he forces Dylan to accept that he feed his carnal desires on condition that he does not reveal Dylan's true identity to his father and the entire Empire.

“เจ้าสัวขอให้เฮียปราบหนูจี แต่เฮียไม่ทำแบบนั้นหรอกค่ะ เพราะเฮียจะขยี้หนูให้จมเตียงแทน”

“เหมาะกับมึง ผิวขาว ๆ แบบนี้ใส่ทองแล้วขึ้น” “ทำไมพี่ราชันถึงให้ทองกับใบบัวหรือจ๊ะ” “กูให้ทองกับเมียไม่ได้หรือ”

พฤกษาเหรอ ฉันมองหน้าเขา ตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดหัวและยังเจ็บตรงนั้นไม่หาย แม้แต่ตอนตื่นนอนเขายังหล่อเลย “ยัยแก้วหน้าม้าตื่น ๆ เธอเข้ามาในห้องฉันได้ไง” หน้าตาหล่อจริงแต่ปากหมา นี่แหละเสน่ห์ของเขา “นายท่อนไม้แหกตาดูด้วยนี่มันห้องฉัน” โมโห คนนะมาเรียกแก้วหน้าม้าได้ไง อายุแบบนี้ยังรู้อีกเหรอแก้วหน้าม้าคืออะไร จะว่าอะไรสักอย่างก็ว่าที่ทันสมัยหน่อยก็ไม่ได้ “เอ้ย” เขาร้องลั่นเพราะไม่ใช่แค่เขานอนอยู่บนเตียงของฉัน แต่ตัวเขายังทับอยู่บนร่างของฉันอีก เสื้อผ้าสักชิ้นก็ไม่มีติดกายทั้งคู่ รอยเลือดบนตัวตนของเขาและดอกไม้ของฉัน แล้วนัวกันอีท่าไหนเนี่ย ฉันก็ดันเผลอใจไปกับเขา เช้ามานี่ตอนตื่นเขาก็คงมานัวฉันอีก สภาพแบบนี้ทั้งคู่คงไม่ต้องบอกว่าอะไรเป็นอะไร คนหน้าซีดไม่เหลือมาดหนุ่มหล่อเดือนมหาวิทยาลัยก็คราวนี้แหละ “แม่งมันเกิดอะไรขึ้นวะ” ถ้าเขาบ่นขนาดนี้ก็คงจำอะไรไม่ได้ ช่างมันเถอะแก้ว ฉันได้แต่บอกกับตัวเอง แกได้งาบเดือนมหาวิทยาลัยนะ ครั้งแรกกับเดือนที่แกหลงรักมาตั้งสามปีนะ มันก็ไม่เลวใช่ไหมละ

การกลับมาเยือนของนายน้อยตระกูลสวี มาเฟียอันดับหนึ่ง อย่า เยว่ซือ ต้องมาบรรจบกับรักครั้งเก่าอย่างเพื่อนสนิท ลู่เป่ยเปียน ความรักต้องห้ามทำให้ฟันเฟืองความสัมพันธ์หมุนอีกครั้ง ระหว่างหน้าที่และความรัก พวกเขาจะเลือกสิ่งใด

คำโปรย เห็นแล้วใจสั่น อยากจับให้มั่นคั้นให้ตายคามือ เมื่อนางร้ายคนสวยอยากได้เชฟหนุ่มผมยาว อุปสรรคของเธอเยอะมากมาย เริ่มตั้งแต่ลูกสาวของเขาหรือน้องแมวบ้าน ๆ นามว่าสลิด แฟนเก่าที่เป็นรักแรกของเขา ว่าที่แม่สามีอีก อุปสรรคเยอะขนาดนี้ นางร้ายสายฝอ ของเราจะผ่านไปได้ไหม

ความสัมพันธ์บางอย่าง…มันเริ่มจากเรื่องเล็กน้อย แค่บังเอิญสบตา แค่เสียงหัวเราะ หรือแค่การเผลออยู่ใกล้กันเกินไป แล้วอยู่ดี ๆ ก็กลายเป็นไฟที่ไม่มีใครตั้งใจจุด แต่กลับลุกลามอย่างควบคุมไม่ได้ รวมเรื่องราวสั้น ๆ ที่เต็มไปด้วยความรู้สึก ทั้งหวามไหว อ่อนไหว และร้อนแรง บางฉากอาจทำให้หัวใจเต้นแรง บางตอนอาจทำให้หน้าแดงจนต้องเผลอกัดริมฝีปาก และบางประโยค…อาจทำให้คุณนึกถึงใครบางคนขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว นี่ไม่ใช่แค่เรื่องเสียว แต่คือเสี้ยวหนึ่งของความสัมพันธ์ที่ทั้งน่าจดจำและน่าแอบหวง เพราะบางที…ความสุขก็เกิดขึ้นง่าย ๆ แค่ยอมปล่อยใจให้ไปตามมันเท่านั้นเอง