กล้าหาญ

จากนักฆ่าผู้เคยไร้หัวใจ กลับต้องแสร้งเป็นคุณหนูผู้อ่อนแอ อวี้หลัน หรือที่วงการนักฆ่ารู้จักกันดีในนาม "เงาสีชาด" นักฆ่าอันดับหนึ่ง ผู้ที่ลงมือเมื่อใด ไม่มีเป้าหมายใดรอดชีวิต กลับพบว่าตัวเองฟื้นขึ้นมาในยุคโบราณ และยังอยู่ในร่างของเด็กสาวอ่อนแอชื่อแซ่เดียวกันที่ถูกวางยาพิษจนตาย การใช้ชีวิตในยุคที่เต็มไปด้วยเล่ห์เพทุบาย ผู้หญิงคือเครื่องมือทางการเมือง บุตรีขุนนางคือหมากตัวหนึ่งในกระดานอำนาจ และตอนนี้ อวี้หลัน อดีตหญิงสาวยุคใหม่ที่เคยใช้ชีวิตอย่างมีเหตุผลและวิทยาศาสตร์ ต้องเผชิญกับโลกที่คำว่า "อำนาจ" สำคัญยิ่งกว่าความถูกต้อง ด้วยสติปัญญาและมุมมองจากยุคปัจจุบัน นางพยายามเอาชีวิตรอดในโลกที่เต็มไปด้วยเล่ห์กล แบ่งฝักแบ่งฝ่าย ในขณะเดียวกัน นางก็ต้องเลือกว่าจะเล่นตามเกมของผู้อื่น หรือจะวางเกมของตนเอง

ซ่า~~~~ สายฝนพร้อมใจกันโปรยปรายลงมายังพื้นดินชนิดที่หลบไม่ทัน “จะรอให้ถึงบ้านก่อนนี่ไม่ได้เลย กลัวไม่ได้ตกหรือไงวะ" เธอบ่นอีกครั้งก่อนขึ้นควบจักรยานและรีบปั่นไป "พี่ไปด้วย" ชายหนุ่มกระโดดซ้อนท้ายเธอพร้อมทั้งกอดเอวนั้นอย่างถือวิสาสะ “นั่งดีๆ จะมากอดทำไม" “ให้กอดแนย่านตก” (ขอกอดหน่อยกลัวตก) “ตัวอย่างกับหมีควายคนที่ต้องกลัวควรเป็นฉัน!!" เรไรไม่มีทางเลือกเธอปั่นมาจนถึงกระท่อมปลายนาของยายสายจึงจอดรถทิ้งไว้และวิ่งเข้าไปหลบในนั้นก่อน ดูท่าฝนก็คงจะไม่หยุดและยังตกแรงขึ้นอีก แถมฟ้าก็ยังส่งเสียงร้องดังจนน่ากลัว "เรไรไม่ต้องการให้ใครมาสงสาร" "เรไร...บาดแผลในใจเจ้าให้อ้ายเป็นคนรักษาได้บ่"[แผลที่ใจพี่ขอรักษาให้ได้หรือไม่]

เป็นการเดินทางข้ามเวลาย้อนกลับไปในอดีต ซึ่งเป็นอีกมิติหนึ่ง ที่ไม่ใช่การตายแล้วกลับไปเกิดใหม่ แต่เป็นมิติปัจจุบันของทั้งเขาและเธอ ซึ่งมีมนุษย์ต่างดาวที่มาจากดาวเคราะห์ดวงอื่นเป็นตัวแปรสำคัญ!!

รอยยิ้มของวังหลวงแคว้นซี คือองค์ชายสิบที่ถูกถวายตัวเป็นเครื่องบรรณาการจากแคว้นที่เรืองอำนาจอย่างแคว้นเหยา ส่งมอบมาให้สวามิภักดิ์แด่องค์รัชทายาท ‘หวังซีเอ่อ’ เพื่อหลีกเลี่ยงสงคราม แต่มิมีผู้ใดล่วงรู้ว่ารอยยิ้มของ ‘อู๋เสี่ยวหวา' นั้นมีให้องค์รัชทายาทเพียงผู้เดียวเท่านั้น ท่ามกลางวันเวลาอันแสนสงบสุข ฮ่องเต้กลับสละราชบัลลังก์ ส่งไม้ต่อยกตำแหน่งให้หวังซีเอ่อก้าวขึ้นรับหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบนับแต่ขึ้นครองราชย์ ซีเอ่อตั้งปณิธานว่าจะครองแผ่นดินโดยความชอบธรรม แต่เมื่อพรหมลิขิตให้พระชายาองค์ชายต่างแคว้นเข้ามามีอิทธิพลในการตัดสินใจต่าง ๆ จึงถูกตราหน้าข้อหาเป็นกบฏถึงขั้นประหารชีวิตโดยไร้ความเป็นธรรมในการไต่สวน ตาชั่งเมตตาธรรมอันเด็ดเดี่ยวของหวังซีเอ่อก็เริ่มเอนเอียงทันที

“พะพาย” นักศึกษาแพทย์แผนจีนจบใหม่ที่ถูกวิญญาณตนหนึ่งนำพาให้ข้ามมายังภพที่ไม่รู้จัก ก่อนจะเข้าไปอยู่ในร่างของหญิงสาวนาม “หวงหลี่อิง” ที่พึ่งจบชีวิตลง แต่แล้วตัวตนนี้กลับไม่สามารถใช้ชีวิตได้อย่างปกติสุขเพราะมีคนรู้ว่าเจ้าของร่างได้ตายไปแล้ว หญิงสาวจึงต้องเปลี่ยนแปลงตัวตนใหม่อีกครั้งในนามของ “เซียวหลี่อิง” และยังต้องทำภารกิจให้สำเร็จนั้นก็คือการทำให้พระรองและนางได้ลงเอ๋ยกันตามที่วิญญาณตนนั้นขอร้อง   “หวังหรูอี้” วิญญาณที่นำพาพะพายมายังชาติภพใหม่ นางเป็นมารดาของพระรองจากซีรีส์ที่พะพายดู เพื่อไม่ให้บุตรชายต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวนางจึงทำทุกทางเพื่อให้ชายหนุ่มสมหวังในรัก จำต้องดึงวิญญาณของคนที่นางคิดว่าเหมาะสมมาจากภพอื่นเพียงเพื่อให้ทั้งคู่ได้รักกันก่อนที่นางจะต้องจากไป   “หวังชิงเฟิง” บุตรชายเสนาบดีผู้กุมเส้นทางการค้าของแคว้น บุรุษหนุ่มรูปงาม อ่อนโยน สุขุม ตามเนื้อเรื่องของซีรีส์ที่พะพายดู แต่ในความเป็นจริงนั้นนอกจากจะไม่ตรงกับที่หญิงสาวรู้แล้วยังมีความหวาดระแวงต่อกันอยู่เนือง ๆ จากเหตุการณ์หลายอย่างที่ชวนให้เข้าใจผิด

ในวันที่ถูกตราหน้าว่าเป็นภรรยาอกตัญญูและถูกขับออกจากตระกูลสามี ‘หลี่ชิงอี’ ไม่ได้หลั่งน้ำตาแม้สักหยด นางรู้ดีว่านี่ไม่ใช่การลงทัณฑ์ แต่คือการปลดเปลื้องพันธนาการจากขุมนรก หนังสือหย่าที่เขียนด้วยโลหิตของนางเสมือนคำประกาศอิสรภาพที่แลกมาด้วยความเจ็บปวด บัดนี้นางไม่หลงเหลือสิ่งใด นอกจากสองมืออันว่างเปล่าและวิชาปักผ้าโอสถอันเป็นมรดกจากตระกูลเดิม นางสาบานว่าจะไม่ยอมให้ใครหน้าไหนมาข่มเหงรังแกได้อีก และจะใช้ความสามารถนี้สร้างเส้นทางชีวิตของตนเองขึ้นมาใหม่ ท่ามกลางชีวิตที่กำลังเริ่มต้นของแผงค้าเล็ก ๆ ท้ายตลาด นางไม่เคยรู้เลยว่าบุรุษลึกลับผู้เย็นชาที่มักจะแวะเวียนมาซื้อสินค้าของนางบ่อยครั้ง แท้จริงแล้วคือ ‘เซียวจิ่นเหยียน’ แม่ทัพใหญ่เจ้าของฉายาพยัคฆ์แห่งแดนเหนือผู้กุมชะตาชีวิตคนทั้งใต้หล้า!

นิยายรักที่ฉีกทุกกรอบของแนวคิดความเป็นนิยายรัก แต่ยังคงอบอวลด้วยความรักอันอบอุ่นของอามันด์ หนุ่มผู้ดีชาวปารีสที่เขามีความรักต่อสาวโลกอนาคตอย่าง ‘อรรวินทร์’ หญิงสาวในโลกอนาคตที่บังเอิญเจอเขาเข้าผ่านอักขระโบราณ ความรักของหนุ่มในสมัยโกธิค กับติวเตอร์สาวผู้หลงใหลในกลศาสตร์เลขควอนตัมจะเป็นเช่นไร ทุกคำถามอาจอธิบายด้วยวิทยาศาสตร์ แต่นั่นอาจไม่ใช่ทั้งหมด บางครั้งอาจตอบได้ด้วย ‘ความรัก’ ของเขาและเธอ ++

ถูกส่งไปตายดาบหน้าที่ชนบทในยุค 70 ทว่าสวรรค์ยังมีตา เมื่อ เสวี่ยหรง เจ้าของไร่ฟาร์มจากอนาคตไม่ได้มาตัวเปล่า แต่มาพร้อมมิติฟาร์ม งานนี้ใครหน้าไหนก็อย่าหวังว่าจะได้ข่มเหงเธอ!

ในโลกปัจจุบันความสามารถพิเศษของเธอ ถูกมองว่าเป็นเรื่องโกหก แต่เมื่อดวงวิญญาณหลงมาอยู่ในร่างใหม่ยุคจีนโบราณ ความสามารถพิเศษกลับเป็นสิ่งที่ผู้คนคิดว่าคือพรจากสวรรค์ 'หมอดูแม่น ๆ มาแล้วจ้า' หยกได้พบกับลูกค้าคนหนึ่งซึ่งเป็นผู้มีอิทธิพล เขามาหาเธอด้วยต้องการรู้ชะตาชีวิตของตัวเอง และหยกได้ทำการดูดวงชะตาให้พบว่าเขาจะเผชิญกับอันตรายที่ใหญ่หลวง ต้องทำตามคำแนะนำของเธอถึงจะผ่านไปได้ แต่เมื่อเธอบอกคำทำนายเขากลับไม่พอใจและคิดว่าเธอเป็นนักต้มตุ๋น “คุณต้องทำตามที่ฉันแนะนำแล้วชีวิตของคุณจะดีกว่าเดิม” “หึ ห้ามออกจากบ้านเป็นเวลาเจ็ดวันงั้นเหรอ วิธีการหลอกเด็กชัด ๆ แกมันก็แค่หมอดูเก๊ คิดจะหลอกเอาเงินจากคนอย่างฉันได้เหรอนางเด็กเมื่อวานซืน หมิง! เก็บกวาดซะอย่าให้ใครรู้ว่าฉันมาที่นี่” “ครับเจ้านาย” “เฮ้อ ได้เวลาเป็นอิสระแล้วสินะหยก” “มีอะไรจะสั่งเสียมั้ยสาวน้อย” “หากสิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริงขอชาติหน้าช่วยให้ฉันมีพ่อแม่ที่รัก ฐานะร่ำรวยนั่งกินนอนกินไม่ต้องลำบากเหมือนชาตินี้ทีเถิด สาธุ”             “ปุ! ตุบ!”             “โอ๊ยยยย!! ฉันไม่ได้ขอชีวิตแบบเดิมนะ อ๊ากกกกกก!!!”

อยู่ดีๆสมรสพระราชทานก็ดันมาตกใส่หัวมู่ซูซินให้นางต้องแต่งกับฉีอ๋องผู้โหดร้าย ทว่านางผู้มีความลับและกลัวตายจึงต้องใช้มารยาหญิงทำให้สามีผู้มีฉายา “ทรราช” เอ็นดูและไม่สังหารนางทิ้งตามคำขู่ ตัวนางก็ออกจะน่ารักน่าเอ็นดู แล้วเหตุใดทรราชหน้าน้ำแข็งที่ประกาศว่าจะไม่ยอมเข้าหอกับนางถึงได้หม้ามึนกินดุขนาดนี้ มู่ซูซินชักสับสนแล้วสิ