การเสียใจภายหลัง

วันที่เจียงอีอีกลับถึงประเทศ กู้จื่อโม่ไม่ได้กลับมาทั้งคืน วันต่อมา ฉันเห็นรูปมือสองข้างจับแน่นกันในไทม์ไลน์ของเจียงอีอี และยังมีรูปกู้จื่อโม่ที่นอนหลับเหมือนกับเด็ก เมื่อเขากลับมาบ้านก็โยนหนังสือหย่าร้างออกมา ให้ฉันสละตำแหน่งคุณผู้หญิงกู้ และพูดว่า: "เดิมทีคุณก็ยึดครองตำแหน่งของอีอีอยู่ ตอนนี้อีอีกลับมาแล้ว คุณก็ควรจะสละตำแหน่งได้แล้ว!" ไม่เป็นไร อย่างไรฉันก็มีชีวิตอยู่ได้ไม่นานแล้ว! ตำแหน่งคุณผู้หญิงกู้ ใครอยากได้ก็เอาไปเลย! ภายหลัง ฉันเสียชีวิตไป กู้จื่อโม่กลับร้องไห้คุกเข่าอยู่ตรงหน้าหลุมศพของฉันและพูดว่าเขาจะไม่จับมือกับคนอื่นอีกแล้ว!

ฉันกับลี่สุยอันคบหากันมาเป็นเวลา 15 ปี ทุกอย่างดูเหมือนจะหวานชื่นจนกระทั่งมีผู้หญิงอีกคนเข้ามาในชีวิตเขา เขาเริ่มเปลี่ยนไป กลายเป็นคนแปลกหน้าสำหรับฉัน ใช้ทุกวิถีทางเพื่อบีบให้ฉันหย่าร้าง ฉันยังคงพยายามรั้งเขาไว้แน่น ไม่ยอมปล่อยเขาไป แม้จะบอบช้ำเพียงใด แต่ก็ยังคิดว่าเขาจะกลับใจได้ แต่ต่อมา ฉันก็เริ่มตระหนักได้แล้วว่าความสัมพันธ์ของเราคงต้องบอกลากันจริงๆ แล้วเสียท

ในวันที่เจ็ดหลังจากที่ฉันเสียชีวิต สามีของฉันพาผู้หญิงที่เขาถวิลหามาร่วมรักบนเตียงแต่งงานของฉัน เขามีสีหน้าเหมือนคนสมหวังอย่างเต็มเปี่ยม “ในที่สุดก็ไม่ต้องเห็นหน้ายัยสาวนั่งดริ๊งอีกแล้ว” ต่อมา เขากอดข้าวของที่ฉันทิ้งไว้สารภาพผิดว่า “เฉี่ยนเฉี่ยน ทำไมเธอยังไม่กลับมาอีก?” เหมือนเขาจะลืมไปแล้วว่าฉันถูกเขาบีบบังคับให้ตายในค่ำคืนนั้นเพื่อที่จะปลูกถ่ายไขกระดูกให้ผู้หญิงที่เขารัก จนกลายเป็นหนึ่งศพสองชีวิต

“คุณเซี่ย หลังจากตรวจสอบอย่างละเอียดแล้ว พบว่าทะเบียนสมรสของคุณมีข้อมูลไม่เป็นความจริง ตราประทับเหล็กบนเอกสารถูกปลอมแปลง” คำพูดสั้น ๆ เบา ๆ ของเจ้าหน้าที่ ทำให้เซี่ยจือเหยาที่มาขอทำทะเบียนสมรสใหม่ถึงกับงงไปชั่วขณะ “เป็นไปไม่ได้ค่ะ ฉันกับสามีของฉัน ฝู่หยุนถิง จดทะเบียนสมรสกันเมื่อห้าปีก่อน รบกวนคุณช่วยตรวจสอบให้ฉันอีกครั้งเถอะ...” เจ้าหน้าที่กรอกหมายเลขบัตรประชาชนของทั้งสองคนเพื่อตรวจสอบอีกครั้ง “ระบบแสดงว่าฝู่หยุนถิงมีสถานะสมรสแล้ว แต่คุณยังคงเป็นโสด” เซี่ยจือเหยาถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือว่า “ภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของฝู่หยุนถิงคือใคร?” “ถังหลิน” เซี่ยจือเหยากำแน่นที่พนักเก้าอี้ พยายามทรงตัวเอาไว้ไม่ให้ล้มลง สมุดเล่มเล็กสีแดงสดถูกยื่นมาให้ ตัวอักษรคำว่า “ใบทะเบียนสมรส” บนหน้าปกพร่าจนทำให้ดวงตาเธอแสบและร้อนผ่าว ถ้าจะบอกว่าในตอนแรกเซี่ยจือเหยายังสงสัยว่าเป็นความผิดพลาดของระบบ ทันทีที่ได้ยินชื่อ “ถังหลิน” ความคิดนั้นก็สลายไปทันที ภาพฝันทั้งหมดพังทลายลงในพริบตา งานแต่งงานอันยิ่งใหญ่เมื่อห้าปีก่อน คู่รักตัวอย่างที่รักใคร่ผูกพันกันตลอดห้าปี และชีวิตแต่งงานที่เธอเคยภาคภูมิใจ ทั้งหมดนั้นล้วนเป็นเรื่องหลอกลวง เซี่ยจือเหยาถือใบทะเบียนสมรสปลอมที่ไม่มีผลทางกฎหมายไว้ในมือ ก่อนกลับถึงบ้านด้วยหัวใจที่สิ้นหวังและหมดเรี่ยวแรง ทันทีที่กำลังจะผลักประตูเข้าไป ก็ได้ยินเสียงดังแว่วออกมาจากข้างใน เป็นทนายความประจำตระกูลฝู่ เขาพูดขึ้นว่า “ประธานฝู่ ผ่านมาห้าปีแล้วนะครับ คุณยังไม่คิดจะให้ภรรยาได้รับการยอมรับตามกฎหมายเหรอครับ?” เซี่ยจือเหยาชะงักเท้า หยุดหายใจนิ่งเงียบทันที ผ่านไปครู่ใหญ่ เสียงทุ้มต่ำของฝู่หยุนถิงก็ดังขึ้น “รออีกหน่อย ตอนนี้หลินหลินยังทำงานอยู่ต่างประเทศ ถ้าไม่มีตำแหน่ง ‘คุณนายฝู่’ เธอจะยืนหยัดอยู่ในวงการธุรกิจที่เต็มไปด้วยบรรดาเจ้าสัวได้อย่างไร?” ทนายประจำตระกูลเตือนขึ้นว่า “ความสัมพันธ์ของคุณกับภรรยาเป็นแค่ในนาม หากวันหนึ่งเธอเกิดเปลี่ยนใจขึ้นมา ก็สามารถจากไปได้ทุกเมื่อครับ”

พี่ชายต่างแม่ของฉันเกลียดฉันมาก เขารังเกียจการมาของฉันกับแม่ เกลียดชังที่พวกเราทำลายครอบครัวที่ดูเหมือนจะอบอุ่นของเขา เวลาเขาเห็นฉัน เขามักจะทำสีหน้าเย็นชาบอกว่าฉันน่าสะอิดสะเอียน ถามฉันอย่างร้ายกาจว่าเมื่อไหร่จะไปตาย ต่อมา ฉันเป็นไปตามความปรารถนาของเขา แต่เขากลับเสียใจ ร้องไห้อ้อนวอนให้ฉันกลับมา บอกว่าตอนนั้นไม่ควรเลิกกับฉัน ไม่ควรร้ายกับฉัน แต่ฉันตายไปแล้ว ความรู้สึกอันลึกซึ้งนี้ แสดงให้ใครดูงั้นเหรอ?

ในวันเกิดของลูกชาย สามีของฉันขอให้คนที่เขาชอบมาที่บ้านเพื่อไปรับลูกชาย ฉันปฏิเสธที่จะปล่อยเขาไปอย่างดื้อรั้น และในช่วงทางตัน ก็เกิดไฟไหม้ที่โถงทางเดิน ศีรษะของฉันถูกหินที่ตกลงมากระแทก และศีรษะของฉันก็เลือดออก แต่ลูกชายของฉันก็ไม่ได้รับอันตรายใด ๆ ภายใต้การคุ้มครองของฉัน แต่เมื่อสามีนักดับเพลิงมาช่วยผู้คน ลูกชายก็คว้าหน้ากากป้องกันแก๊สพิษเพียงชิ้นเดียวไปมอบให้ที่คนสามีชอบ “ป้าหลานหลานสุขภาพไม่ค่อยดี พ่อช่วยไว้ก่อนเถอะ แม่แค่รอให้ลุงคนอื่นช่วยคุณ!” ฉันเฝ้าดูพวกเขาจากไปพร้อมกับรอยยิ้มเบี้ยวบนริมฝีปากของฉัน ดูเหมือนว่าพวกเขาทั้งหมดจะลืมไปว่า ฉันเป็นโรคหอบหืดอย่างรุนแรง และถ้าไม่มีหน้ากากป้องกันแก๊สพิษฉันก็คงจะตาย

วันครบรอบแต่งงาน คนที่สามีหลงรักแต่ไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้ของสามีโพสต์รูปภาพอัลตราซาวนด์ของทารกในครรภ์บนไทม์ไลน์ พร้อมกับข้อความขอบคุณสามีฉัน “ผู้ชายดีๆ ที่ปกป้องฉันมาสิบปี ขอบคุณคุณที่พาลูกชายมาให้ฉันคนหนึ่ง” ฉันหน้ามืด คอมเมนต์ไปว่า “รู้อยู่แก่ใจว่าอีกฝ่ายมีแฟนแล้ว แต่ก็ยังมีความสัมพันธ์ที่ไม่ถูกต้องกับอีกฝ่ายหรือ” สามีโทรศัพท์มาด่าทอต่อว่าฉันทันที “คุณอย่ามีความคิดสกปรกขนาดนั้น! ผมแค่เสนอให้ทำเด็กหลอดแก้ว เติมเต็มความหวังที่จะเป็นคุณแม่ยังโสดของเธอเท่านั้น” “ยังมี แค่ครั้งเดียว อวี่โหรวก็ตั้งครรภ์แล้ว คุณทำไปสามครั้งก็ยังไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ ท้องไม่มีประโยชน์อะไรเลยสักนิดเดียว!” สามวันก่อนเขาบอกกับฉันว่าจะไปต่างประเทศเพื่อเจรจาธุรกิจ ไม่รับโทรศัพท์ฉัน และไม่ตอบข้อความใดๆ ฉันจึงมองว่าเขายุ่ง คิดไม่ถึงว่าจะไปตรวจครรภ์เป็นเพื่อนคนอื่น ครึ่งชั่วโมงหลังจากนั้น ซูอวี่โหรวก็โพสต์รูปอาหารมากมายเต็มโต๊ะอีกรอบ “อาหารตะวันตกของประเทศ m กินเบื่อแล้ว อาเฉิงเข้าครัวด้วยตัวเอง อาหารที่ทำทั้งหมดล้วนเป็นของที่ฉันชอบกิน～” ฉันมองใบตรวจครรภ์ที่เพิ่งได้มาในมือ ความสุขล้นใจจับตัวเป็นน้ำแข็ง รักลึกซึ้งมาแปดปี หลังแต่งงานยอมลำบากเพื่อให้การแต่งงานนี้ผ่านไปได้ด้วยดีหกปี ครั้งนี้ ฉันตั้งใจจะปล่อยมือโดยสมบูรณ์แล้ว

หมอบอกว่า ถ้าไม่ได้รับแนวทางการรักษาเชิงทดลองรุ่นใหม่ล่าสุด ฉันจะมีชีวิตอยู่ได้เพียง 72 ชั่วโมง แต่สิทธิ์การรักษาเพียงหนึ่งเดียว กลับถูกลู่เป่ยเฉินมอบให้กับหลินอวี่เวย “ไตวายของเธอรุนแรงยิ่งกว่า” เขากล่าว ฉันพยักหน้า แล้วกลืนเม็ดยาสีขาวพวกนั้นลงไป ยาที่จะเร่งให้ฉันตายเร็วขึ้น ในช่วงเวลาที่เหลือ ฉันทำหลายสิ่งหลายอย่าง ขณะลงนาม ทนายความมือสั่นพลางเอ่ยว่า “หุ้นมูลค่า 1 แสนล้าน คุณจะโอนทั้งหมดจริงเหรอครับ?” ฉันพูดว่า “ใช่ มอบให้หลินอวี่เวย” ลูกสาวของฉัน ถังถัง ยิ้มอย่างมีความสุขอยู่ในอ้อมกอดของหลินอวี่เวย พลางพูดว่า “คุณแม่หลินอวี่เวยซื้อกระโปรงใหม่ให้หนู!” ฉันพูดว่า “สวยจริง ๆ เลย ต่อไปต้องเชื่อฟังคุณแม่หลินอวี่เวยนะ” แกลเลอรีที่ฉันสร้างขึ้นด้วยน้ำมือของตัวเอง ตอนนี้กลับติดชื่อของหลินอวี่เวยอยู่ “พี่สาว พี่ช่างแสนดีเหลือเกิน” เธอกล่าวทั้งน้ำตา ฉันพูดว่า “เธอจะบริหารจัดการได้ดีกว่าฉัน” แม้แต่กองทุนทรัสต์ของพ่อแม่ ฉันก็ยังเซ็นสละสิทธิ์ไปแล้ว ลู่เป่ยเฉินเผยรอยยิ้มจริงใจครั้งแรกในรอบหลายปี พลางพูดว่า “เสิ่นเจียอิน เธอเปลี่ยนไปแล้ว ไม่ได้ก้าวร้าวเหมือนแต่ก่อน เธอในแบบนี้ช่างงดงามเหลือเกิน” ใช่สิ… ตัวฉันที่กำลังจะตาย ก็ได้กลายเป็น “เสิ่นเจียอินผู้สมบูรณ์แบบ” ในสายตาของพวกเขาเสียที เสิ่นเจียอินที่เชื่อฟัง ใจกว้าง และไม่เอ่ยปากโต้แย้งอีก การนับถอยหลัง 72 ชั่วโมงได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว ฉันสงสัยมากว่าพอถึงวินาทีที่หัวใจหยุดเต้น พวกเขาจะจำอะไรเกี่ยวกับฉันได้บ้าง? คือ “ภรรยาที่ดีที่ในที่สุดก็เรียนรู้จะปล่อยวาง” คนนั้น หรือเป็นผู้หญิงที่ใช้ความตายเพื่อทำให้การล้างแค้นสมบูรณ์?

เพียงแค่ลูกสาวบุญธรรมของครอบครัวสวีซงชิงแค่สำลังน้ำในสระออกมาทีนึง เขาก็จับฉันมัดแล้วจับถ่วงลงไปในสระ เหลือช่องว่างเอาไว้สำหรับหายใจแค่สองเซนติเมตร เขาพูดว่า “สิ่งที่ชิงชิงได้รับ เธอจะต้องได้รับคืนเป็นสองเท่า!” แต่เดิมทีฉันก็ว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้แต่พยายามหายใจอย่างสุดชีวิต ขอร้องอ้อนวอนเขาทั้งน้ำตา แต่สิ่งที่ได้กลับมา เป็นเพียงคำกล่าวโทษที่แสนเย็นชาของเขา “ถ้าไม่ถูกสั่งสอนซะบ้าง เธอก็จะไม่มีวันเชื่อฟัง” ฉันจึงได้แต่ตีมือตีขาใต้น้ำ ดิ้นรนด้วยความสิ้นหวัง... ห้าวันให้หลัง ในที่สุดเขาก็ใจอ่อน และตัดสินใจสิ้นสุดการสั่งสอนในครั้งนี้ “ครั้งนี้จะปล่อยเธอไปก่อน ถ้ามีครั้งหน้าอีก ฉันจะทำให้เธอได้เห็นดีแน่” แต่สิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือ ร่างกายของฉันได้เน่าอืดไปตั้งนานแล้ว

หลังจากฉันตายไปห้าปี อันอัน ลูกสาวของฉันก็โทรไปที่เบอร์ของกู้ซีเหนียน เธอลองถามอีกฝ่ายว่า “คุณชอบแม่ของหนูไหมคะ?” เธอถามตามประโยคหนึ่งที่ฉันเขียนไว้ในไดอารี่ตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ว่า ‘กู้ซีเหนียน คุณชอบฉันไหม’ คาดไม่ถึงว่าปลายสายกลับตอบเหน็บแนมว่า “แม่เธอสั่งให้ทำแบบนี้เหรอ? แม้แต่ลูกสาวก็ยังเอามาใช้เป็นเครื่องมือได้สินะ? เป็นผู้หญิงที่มักมากจริง ๆ อยู่กับพ่อเธอแล้ว ยังคิดจะมารื้อฟื้นความสัมพันธ์เก่า ๆ กับฉันอีกเหรอ?”