การแต่งงานตามสัญญา

ชีวิตรันทด น่าอเนจอนาถไม่มีใครเกิน ใบบัว!!เกิดมาอาภัพไม่พอ... ยังถูกยกให้เป็นบรรณนาการแก้ขัด...เพื่อขัดดอก...ที่ตัวเองไม่เกี่ยวข้อง... ซ้ำร้ายหล่อนยังเจอมหาเศรษฐีสุดหื่น! เขาใช้เธอคุ้มทุกบาททุกสตางค์ ให้พอกับที่ต้องรอ... แต่...บรรณาการครั้งนี้...มันคือทัณฑ์บรรณนาการที่แสนหวาน…ระอุร้อนไปด้วยไฟพิศวาส... รุ่มร้อนไปด้วยไฟปรารถนา...เมื่อบรรณาการครั้งนี้ฉุดหัวใจแข็งกระด้าง...จนอ่อนปวกเปียก... ฟาบรีช ดีคอร์เนอร์ เจ้าของคาสิโนสุดร่ำรวย ยอมแพ้โชคชะตา...เขาหวังครอบครองบรรณนาการที่ได้รับมาตลอดชั่วชีวิต...กักหล่อนไว้ในอ้อมกอด ร้อยรัดด้วยไฟรัก...ตราบนิจนิรันดร์

ความรักวุ่นๆ ระหว่างปิติญาดาและคณิน ที่บิดามารดาของทั้งคู่ เล่นละครฉากใหญ่เพื่อที่จะจับบุตรสาวและบุตรชายของพวกเขาให้ได้แต่งงานกัน แต่การแต่งงานครั้งนี้ก็ใช่ว่าจะราบรื่น เมื่อมีอุปสรรคจากถ่านไฟเก่าเข้ามาแทรกแซง

ใครว่านางเอกนิยายต้องผอมสวยเสมอไป คนอวบอ้วนก็เป็นนางเอกได้ พวกเธอเป็นสาวพลัสไซน์ที่ผู้ชายหลงรักมากที่สุด แม้ว่าจะมีเหตุการณ์ที่ทำให้เข้าใจผิด แต่เขาและเธอก็จับมือกันผ่านเรื่องราวเหล่านั้นมาได้ ติดตามความรักของแต่ละคู่ได้ในซีรีส์ชุดเมียอ้วนได้เลยค่ะ

เขา...คือรักแรกและเป็นรักเดียว แต่...ทว่ารักครั้งนี้กลับถูกขอให้เสียสละโดยพี่สาวฝาแฝด เธอ.....จะทำอย่างไร จะนิ่งเฉย....หรือจะปล่อยมือ --------- “พี่ติณมองซอให้ชัดๆ ว่าคนที่พี่เห็นตอนนี้คือใคร ซอหรือพี่พิณ” น้ำเสียงห้วนๆ เอ่ยขึ้น ชื่อที่ได้ยินทำให้ติณณ์ผงะไปเล็กน้อย ทำไมธัญชยาถึงได้แทนตัวเองว่าเป็นณัฐชยาถึงสองครั้งแบบนี้ นั่นทำให้ชายหนุ่มเพ่งสายตามองคนตรงหน้าให้ชัดๆ แม้จะตกอยู่ในฤทธิ์ยา แต่ณัฐชยาก็มั่นใจว่าติณณ์สามารถแยกออกระหว่างเธอกับพี่สาวว่าใครเป็นใคร และก็จริง เพราะแววตาของติณณ์เปลี่ยนไป ชายหนุ่มถึงกับชะงัก เพราะเขามั่นใจว่าผู้หญิงคนนี้คือณัฐชยาไม่ใช่ธัญชยาแน่นอน แม้สองคนจะเป็นฝาแฝดที่เหมือนกันราวกับแกะ แต่ติณณ์คือหนึ่งคนที่แยกออกว่าคนไหนคือณัฐชยา คนไหนคือธัญชยา “ซอ!” น้ำเสียงที่เปล่งชื่อณัฐชยาออกมานั้นช่างเต็มไปด้วยความตกใจและแปลกใจ เพราะไม่คิดว่าจะเป็นเธอ “ผิดหวังเหรอคะที่เป็นซอ ไม่ใช่พี่พิณ” คำพูดประชดประชันถูกเอ่ยออกมาจากปากอิ่ม ดวงตาแดงก่ำเพราะความน้อยใจ

หยางเยว่ ถูกคลุมถุงชนให้แต่งงานกับ ซ่งอี้ เศรษฐีผู้ร่ำรวยจากเมืองหนานสวิน แต่มีข่าวลือหนาหูว่าเขาเป็นเพียงตาแก่พุงพลุ้ยเนื้อตัวเหี่ยวย่นเท่านั้น ทำให้หยางเยว่ไม่อยากแต่งงานกับเขาแต่ก็ไม่สามารถปฏิเสธอะไรได้จึงต้องจำยอมกัดฟันสวมชุดเจ้าสาวเข้าประตูจวนซ่งไปเป็นฮูหยินคนแก่คราวพ่อ แต่เมื่อได้พบหน้าสามีครั้งแรกกลับต้องตกใจจนพูดสิ่งใดไม่ออก ถึงจะเป็นชายวัยกลางคนแต่ก็ยังมีใบหน้าที่หล่อเหลา ไร้ร่องรอยเหี่ยวย่น และไม่มีเคล้าของตาแก่รุ่นพ่อเลยสักนิดเดียว ไอ้ที่ว่าพุงพลุ้ยอย่างที่คนพูดกันก็ล้วนเรื่องเท็จทั้งสิ้น เพราะหยางเยว่ได้พิสูจน์แล้วว่าทั้งตัวของซ่งอี้ล้วนเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อเป็นมัด ๆ จับตรงไหนก็แน่นไปเสียทุกส่วน นอกจากจะไม่แก่แล้วยังแข็งแรงชนิดที่ว่า อึด! ถึก! ทน! อีกต่างหาก!

เมื่อหนุ่มมาดนิ่งถูกจับให้แต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก กับเธอ หญิงสาวที่ผู้เป็นพ่อเลือกให้ เรื่องราวความรักที่เริ่มด้วยความไม่เต็มใจ มันจะจบลงเช่นใดเมื่อสุดท้ายเขากลับรักเธอเข้า จนหมดหัวใจ...

ลินดาเลขาที่เพิ่งมารับตำแหน่งเพราะธนาคิมท่านประธานหนุ่มที่ลงทุนซื้อกิจการบริษัทเล็กๆที่ลินดาทำงานอยู่ เพื่อที่จะดึงตัวของเลขาสาวมาอยู่ในสายตาของเขาและหาทางทำอย่างไรก็ได้ ให้เลขาสาวกับเพื่อนหนุ่มที่ชื่อพาทิศที่ทั้งท่านประธานและน้องสาวที่เป็นภรรยาของพาทิศ เข้าใจผิดว่าเขากับลินดาแอบเป็นชู้กัน ทำให้น้องสาวของท่านประธานหนุ่มทะเลาะกับสามีจนต้องแยกกันอยู่ และท่านประธานที่เก่งกาจในเชิงธุรกิจหาตัวจับยาก แต่ก็ใจอ่อนกับน้องสาวที่ตัวเองรักมาก จำต้องลงมือช่วยเหลือน้องสาวโดยการซื้อกิจการเพื่อจะได้ตัวเลขาเจ้าปัญหามาอยู่ใกล้ชิด แต่แล้วเธอกลับกลายเป็นนางบำเรอเขาไปได้อย่างไรก็ไม่รู้ และยิ่งนานวันยิ่งผูกพันจนเกินตัดใจ เพราะที่จริงแล้วผู้ชายที่เธอแอบมีใจให้เขาตั้งแต่แรกพบไม่ใช่พาทิศสักหน่อย แต่เป็นเจ้านายหนุ่มที่กลายมาเป็นสามีในความลับคนนี้ต่างหาก ลินดาจะทำอย่างไรเมื่อถึงวันที่เธอต้องไปจากเขา…..

ให้มันรู้ไปสิว่ายัยเด็กดื้อที่ชอบหาว่าเขาแก่อย่างนั้นอย่างนี้ จะมานอนครางใต้ร่างของเขาไม่ได้!

เพราะคำว่าสายเกินไปมันย้อนกลับมาแก้ไขอะไรไม่ได้! แม้กระทั่งความรู้สึกที่เสียไป สำหรับเขามันอาจตายไปนานแล้ว แต่สำหรับเธอมันกำลังจะเริ่มต้นขึ้นอีกครั้งพร้อมกับความเจ็บที่ย้อนกลับไปรักษาไม่ได้

วันนี้เป็นวันแต่งงานของนาง แต่เหตุใดจึงไม่มีความยินดีแม้แต่น้อย "คุณหนู ระวังฝีเท้าด้วยเพคะ" คำเตือนของหลี่เหยาดึงสติของนางกลับมา เล่อจื่อมองผ่านพัด เห็นรถม้าเจ้าสาวสีแดงทองอร่าม และขบวนต้อนรับอันยิ่งใหญ่ของราชวงศ์ ฮ่องเต้แคว้นฉีทรงเลือกที่จะไปสักการะขอพรที่วัดหูกั๋ว ในวันแต่งงานขององค์ชายรัชทายาท ไม่ใช่เพียงเพื่อแสดงให้ขุนนางและราษฎรเห็นว่าองค์ชายรัชทายาทไม่ได้รับความโปรดปราน... แม้จะอยู่ในแคว้นฉีมานานกว่าหนึ่งเดือน แต่เล่อจื่อก็รู้เรื่องเกี่ยวกับองค์ชายรัชทายาทผู้นี้น้อยมาก นอกจากฟังบ่าวไพร่พูดคุยกันถึงขาข้างขวาที่พิการและอุปนิสัยประหลาดของเขา รวมถึงคำเตือนของฮั่วซู่ นางก็ไม่รู้อะไรอีก นางไม่กล้าถาม องค์หญิงแห่งแคว้นที่พ่ายแพ้ ไม่อาจทำสิ่งใดเกินเลย นางเพียงแค่ต้องเชื่อฟังอย่างว่าง่าย เล่อจื่อนั่งอยู่ในรถม้าเจ้าสาว ขบวนเคลื่อนตัวไปอย่างเชื่องช้า