การให้อภัย

บุษบาสวยสดงดงามจับตาจับใจ ใครเล่าจะแลมองจินตะหราผู้ต่ำศักดิ์ กลับมาอีกครั้งสำหรับหนึ่งในสามสาวนางรำ ‘พิมพ์ปราง’ ที่เป็นเพื่อนสาวคนสนิทของหม่อมหลวงกัญญานันใน ‘เพลิงภูหมอก’ หลังจากกัญญานันมีความสุขกับชีวิตคู่ของตัวเองไปแล้วคราวนี้ก็มาถึงคิวของพิมพ์ปรางกันบ้าง ความสวยหวานของพิมพ์ปรางให้ความรู้สึกสบายตาน่ามอง เปรียบกับดอกไม้ที่มีสีสันอ่อนโยน ให้ความหอมสดชื่นชวนดอมดม แต่กลิ่นหอมกลับไม่จีรัง เมื่อหมดกลิ่นเหล่าแมลงก็จากไปหาดอกไม้ใหม่ และการเติบโตในบ้านตระกูลเจ้านายอย่างอรรถพันธ์พงศ์ เป็นเพื่อนเล่นกับหม่อมหลวงกัญญานันผู้เพียบพร้อมพริ้มเพรา งดงามชวนใจละลาย ยิ่งกดให้เธอต้องอยู่ภายใต้ความสูงส่งเลอค่าเสมอมา แต่นั่นไม่ได้สร้างความน้อยเนื้อต่ำใจให้เธอเลยสักนิด คนที่กดขี่ข่มเหงจิตใจและฆ่าเธอให้ตายทั้งเป็นก็คือ 'หม่อมหลวงกิตติกร' หญิงสาวที่ไม่มีวันก้าวขึ้นมาโดดเด่นหรือเทียบเท่ายอมจำนนกับฐานะของตัวเอง ยอมอยู่ใต้เงาของทุกคนเสมอ แต่กลับถูกทำร้ายจนไม่เหลือศักดิ์ศรี ไม่มีที่ให้ยืน เธอจึงเลือกที่จะหนีออกมาจากเงา ทว่าผู้ชายคนนั้นก็ยังเหยียบย่ำซ้ำแล้วซ้ำเล่า

"คุณเป็นคนทำเหรอ เป็นฝีมือของคุณเหรอ?"หนูนาถามออกไปด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา จากคำพูดของคาร์ลก็ทำให้เธอปะติดปะต่อเรื่องราวทั้งหมดได้ว่าที่โอมขับรถชนมันไม่ใช่อุบัติเหตุ "..."คาร์ลไม่ได้ตอบเขาได้แต่ยืนมองหนูนาด้วยใบหน้าที่เรียบเฉยและการเงียบมันก็เป็นคำตอบที่ชัดเจนมากที่สุดแล้วว่ามันเป็นฝีมือของคาร์ล "คุณมันบ้าไปแล้วหรือไง คุณทำแบบนี้ได้อย่างไงคุณคาร์ลคุณทำไปทำไม!" "เพราะมันเสือกมายุ่งกับของๆฉันและคนที่เสือกมายุ่งกับของๆฉันมันก็ต้องรับผลแบบนี้แหละถ้ามันยังไม่หยุดยุ่งกับของๆฉันมันได้ตายแน่" เพี้ย! หนูนาง้างมือขึ้นมาแล้วฟาดลงไปบนแก้มสากของคาร์ลอย่างแรงด้วยความโกรธ เธอคิดว่าสิ่งที่คาร์ลทำลงไปมันโหดร้ายเกินไป เขามองชีวิตคนๆหนึ่งเหมือนผักปลาคิดอยากจะฆ่าก็ฆ่าอย่างงี้เหรอ "หนึ่งฤทัย!"คาร์ลหันหน้าไปตามแรงตบก่อนที่จะตวัดสายตาหันกลับมามองหนูนาด้วยแววตาดุดันกราดเกรี้ยว คาร์ลขบสันกรรมเข้าหากันแน่ด้วยอารมณ์เดือดดาล "คุณมันเลวมากเลยนะคุณคาร์ลเลวกว่าที่ฉันคิดไว้มาก!" "อย่างงั้นเหรอ?"คาร์ลบอกเสียงเข้มก่อนที่ผลักร่างบางของหนูนาลงไปนอนที่โซฟาจนทำให้ศีรษะของหนูนากระแทกเข้ากับพนักพิงอย่างแรง

เพราะเขาคือจุดมุ่งหมายในชีวิต เพราะเขาทำให้เธอเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดูดีเพื่อจะทำให้เขามองเธอสักครั้ง แต่เพราะเขามันเป็นผู้ร้ายและเธอเป็นสายของทางการทำให้เกมส์หลอกให้รักจึงเกิดขึ้น

...เมื่อรุ่นพี่ที่สนิท ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต สิ่งที่พายุได้รับจากการเป็นเจ้าหนี้ ที่ไม่ได้เงินคืนซักบาท แถมยังต้องรับอุปการะสาวน้อยน่ารัก ที่สูญเสียทั้งพ่อและแม่ เขาจึงจำเป็นที่จะต้องรับเลี้ยงเธอไว้! ในฐานะ"ของเล่นแก้ขัด" แต่สำหรับสาวน้อยไร้เดียงสา ผู้อ่อนต่อโลกอย่าง "ข้าวหอม" กลับมองว่าสิ่งที่เขาให้มา มันคือ "ความรัก " เมื่อความดีและความใสซื่อของเด็กสาวคนหนึ่ง ไม่สามารถหยุดความเจ้าชู้รักสนุกของคนที่เธอรักได้ และได้ยินคำพูดเหยียดหยามมากมาย ข้าวหอมจึงเลือกที่จะหนีออกไปจากชีวิตผู้ชายใจร้ายที่เธอไม่มีวันลืมได้ลง... แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะ"บุญวาสนา" หรือ"บุญวาดชาติหมา" ทำให้ทั้งคู่กลับมาเจอกัน! ในฐานะ ท่านประธานของบริษัท กับเด็กนักศึกษาฝึกงาน ที่การกลับมาเจอกันครั้งนี้ ข้าวหอมคนเดิมของพายุ กลับเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง...

เมื่อพ่อของเขา และ แม่ของเธอ ต้องกลายเป็นคนรักที่ไม่สามารถรักกันได้... ความไม่สมหวัง ...จะตกมายังพวกเขาหรือไม่ เขาจะทำอย่างไร เมื่ออุปสรรคความรัก คือแม่ของเขา... เธอจะทำอย่างไร จะมีความสุขได้อย่างไรในเมื่อแม่ของเธอไม่เคยสมหวังในความรัก...ไปเอาใจช่วย ไปรอลุ้นความรักของพวกเขากันใน... Fairy นางฟ้ามาเฟีย

ลูส & แอนนี่ “อยากจะฟาด อยากจะตบอีกมั้ย เชิญเลย ตามสบาย ตามที่ต้องการและพอใจ...ผมให้คุณก่อนเลยแอนนี่ แต่หลังจากนั้นเป็นเวลาของผมที่จะเรียกร้องเอาจากคุณบ้าง...” อนาสตาเซียเม้มปากแน่น เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! อยากท้าทายเธอดีนัก ก็จัดให้ตามคำขอนั้น สี่ครั้งติดต่อกัน ถึงจะไม่แรงมาก แต่ก็ทำให้ใบหน้าที่ซีดเซียวของลูสแดงก่ำได้อย่างน่าดูชมเลย “พอแล้วใช่มั้ย? คราวนี้ถึงทีผมแล้วนะ”

พอ.เอาความโกรธแค้นพี่ชายนอ.ทั้งหมดที่เคยทำไว้กับเขา มาลงกับคนเป็นน้องสาว นั่นก็คือนอ.ด้วยการหลอกบังคับให้นอ.เป็นแฟนหลอกให้รัก และจับนอ.จ้ำจี้จนได้นอ.ตามที่ได้วางแผนเอาไว้ แต่กลับหลงรักนอ.เข้าให้ เมื่อนอ.รู้ความจริงว่าพอ.มาหลอกจึงบอกเลิกและให้พอ.ออกไปจากชีวิต พอ.เลยโบ้หนักมากเพราะง้อยังไงนอ.ก็ไม่ยอมเข้าใจ แถมยังเอาผช.คนใหม่มาเย้ยอีกนี่สิมันยิ่งเจ็บกว่า สปอย นอ.แอบได้ยินพี่ชายทะเลาะกับพอ.เกี่ยวกับเรื่องของตัวเองจึงรู้ความจริงทั้งหมดว่าพอ.แค่มาหลอก นอ.จึงบอกเลิกกับพอ.ท้นที "เมื่อสาแก่ใจของนายแล้ว ต่อไปก็อย่ามายุ่งกับฉันอีก ในเมื่อทุกอย่างที่นายทำลงไป มันก็แค่ระบายความไค.ร่กับผู้หญิงไร้ค่.าที่น่าขย ะแข ยง นายแสดงได้เหมือนจริงจนฉันเชื่อสนิทใจ ฉันจะทิ้งทุกอย่างไว้ที่นี่ และตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป ฉันและนาย...เรา...ขาดกัน!...ล่าก่อน...ตองเก้า ” “อันนา!...”

เดือนเมษาต้องใช้ชีวิตอย่างปากกัดตีนถีบ เธอต้องทำงานหนักไปด้วยในระหว่างเรียนเพื่อหาเงินมาใช้จ่าย และแล้วด้วยความที่ยังอ่อนต่อโลกมาก ทำให้หญิงสาวถูกหลอกไปรับงานเป็นเด็กเอ็นที่สนามแข่งรถแห่งหนึ่ง และสุดท้ายความเมามายก็ทำให้เดือนเมษาตกเป็นของเขา ก่อนจะมารู้ตัวอีกครั้งในตอนเช้าว่าเธอมานอนกับผู้ชายที่เจ้าชู้เห็นผู้หญิงเป็นแค่ของเล่น หญิงสาวเสียใจที่ตนเองพลั้งพลาดไปเมื่อคืน จนรีบหนีออกไปก่อน ทว่าเป็นกองทัพเสียอีกที่พยายามอย่างมากที่จะตามหาสาวสวยในคืนนั้นอีกครั้ง ทว่าพยายามตามหาอยู่นานก็ไม่พบ จนกระทั่งทั้งสองมาเจอกันอีกครั้งในผับ และด้วยความที่เดือนเมษาเชื่อใจเพื่อนว่าจะช่วยหางานให้ สุดท้ายจึงต้องกลายเป็นสาวสวยที่ถูกประมูลไปในราคาสูงลิบ แม้ว่าเธอจะจำกองทัพได้ แต่ว่าหญิงสาวก็ไม่กล้าที่จะพูดอะไรออกไป เธอเพียงแค่คิดว่าจะให้เรื่องของเราคืนนี้จบไปอีกคืน เพื่อแลกกับเงินก้อนหนึ่งที่เธอต้องส่งไปช่วยเหลือทางบ้าน แต่สุดท้ายแล้วกองทัพก็ได้รู้จนได้ ว่าหญิงสาวที่อยู่ด้วยในคืนวันที่พาเธอออกไปจากสนามแข่งรถ ก็คือคนเดียวกับสาวสวยในร้านเหล้า เขาจึงต้องทำทุกทางไม่ว่าดีหรือร้ายเพื่อให้ได้เธอมาครอบครอง

-กราฟ- คิดยังไงกับปั้นหยาเหรอครับ? ไซต์หมากระเป๋าแบบนั้นห่างไกลคำว่าสเปคของผมเยอะ ที่เห็นควงๆ ก็แค่เอามาแก้ขัดกับ...แก้แค้น -ปั้นหยา- อย่าถามว่าฉันคิดยังไงกับไอ้พี่กราฟอีกนะคะ ไอ้เฮงซวยที่ทั้งชีวิตมีแต่กราฟความเลวระยำแบบนั้นเอาไปทำหมันเถอะค่ะ อย่าปล่อยให้ไปแพร่พันธ์ที่ไหนเลย!

กูฆ่ามึงไม่ได้แต่กูทรมานให้มึงเจ็บได้ จำไว้....อย่าริอาจจะหนีไปไหนเพราะกูจะไปตามทบต้นทบดอกที่แม่กับพี่มึง แต่ถ้าคนที่เขากำลังแก้แค้นอยู่เป็นพี่ชายฝาแฝดของคนที่เขาแค้นล่ะ ขอโทษแล้วมันจะหายกันไหม