ฉลาด

เธอชื่อ กานพลู เธอเป็นลูกกำพร้า เหมือนลูกไก่ในอุ้งมืออันแน่นหนาและหยาบกร้านของคนเป็นป้า เติบโตโดยไม่เคยได้รับความรัก ความเมตตารดรินใส่ ไม่พอแค่นั้น ผู้ชายที่เธอคิดว่ารักก็ยังทิ้งเธอ คืนที่สูญเสียเธอประชดชีวิตอย่างหนัก แต่เพราะเธอเป็นแต่ลูกไก่ในกำมือมาร เธอจึงพลัดหลงไปอยู่ในมือ ชายหนุ่มแปลกหน้า เสียตัวหรือไม่เสีย เธอตอบไม่ได้ เธอจึงถูกส่งไปให้ตาแก่ คนพ่อ งานแต่งรวบรัด ก่อนเธอจะพบว่า ชายหนุ่มในคืนหลอกลวงคือลูกชายของตาแก่ เขาชื่อ พินิจนัย เธอร้องไห้ และร้องไห้ อย่างเจ็บปวดแสนสาหัสก่อนจะปาดน้ำตาออก เธอจะไม่ยอมให้ชีวิตถูกกำหนดโดยคนอื่น ได้เวลาทวงชีวิตตัวเองมาลิขิตเอง ในความมุ่งมั่นอันโดดเดี่ยวอ้างว้าง ท่านกามเทพอยากจะมีส่วนร่วมเพื่อช่วยชีวิตที่เศร้าหมอง ผิดหวังซ้ำซากของเธอ กามเทพขอประทานลิขิตแห่งรักมาชุบชูชีวิตของเธอ

คนที่ไม่เชื่อในความรักอย่างจันทร์เจ้าต้องอยู่ชิดใกล้กับผู้ชายที่หล่อกวนใจจนน่าหยิก ความรู้สึกแปลก ๆ ที่เกิดขึ้นยากจะห้ามไหว แต่นาย ‘ชลธี’ กลับทำให้ทุกอย่างดูง่าย เปลี่ยนหัวใจตายด้านให้กลับมาเต้นแรง…

เธอ : เกลียด เขา : รัก สองความสัมพันธ์ตรงกันข้ามต้องมาเจอกัน เขาทำทุกอย่างให้ได้เธอ เธอทำทุกอย่างให้หลุดจากเขา เธอ แรง ตรง เข้มแข็ง ไม่เคยอ่อนให้ใคร แต่ต้องมาอยู่บ้านเดียวกับคนที่ตัวเองเกลียด และยังเข้าใจว่าเขาเป็นคนทำให้น้องสาวของเธอต้องฆ่าตัวตาย กำแพงที่สร้างขึ้นมาเพื่อปกป้องตัวเองให้ห่างจากความรัก เพราะกลัวการสูญเสีย เธอยังต้องมารับมือกับบรรดาผู้หญิงที่ต้องการตัวเขาไปครอบครองอีก เพราะเธอคือ ภรรยาของเขา "คิดว่าฉันเป็นนางเอกที่จะงอมืองอเท้านั่งรอคนมาช่วยหรอ สบายใจได้เลย...นางเอกแบบฉันนี่แหละ ที่ตบนางร้ายหน้าแหกมานักต่อนักแล้ว!" เขา ผู้ทำลายความเกลียดชังในใจของเธอ เขามีทั้งอำนาจ เงิน หน้าตา และการศึกษา หนุ่มหล่อในฝันของสาวๆ แต่สิ่งที่เขาต้องการมีเพียงแค่เธอเท่านั้น ไม่ใช่เพียงแค่ต้องการร่างกาย แต่รวมไปถึงหัวใจของเธอด้วย "ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้เก่งแค่ปาก แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่าเรื่องอื่นจะเก่งจริงที่บอกหรือเปล่า"

อยู่ดี ๆ ก็โดนลากข้ามภพ! กลายเป็น จอมนางแห่งเวียงล้านนาโบราณ ยังไม่ทันได้ตั้งตัวดี ก็ถูกจับให้ออกทัพกับ แม่ทัพหน้านิ่ง ที่ชอบสังหารเป็นงานอดิเรก โชคดีที่ได้ทีมงานสุดป่วน มาเพิ่มความเครียด ความฮา และดราม่า กลางเวียงลี้ลับมีทั้ง ผีสิง คำสาป อดีตชาติ และศพที่ฝังไม่ยอมสงบ ! จะเอาชีวิตรอด หรือจะหลงรักเขาก่อนถูกเชือด ต้องลุ้นกันทุกตอน!

ฟิล์ม อายุ 25ปี เจ้าของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ขนาดใหญ่ หล่อ เท่ห์ เอาแต่ใจ ใจดีกับทุกคน ยกเว้นเธอ มีฝาแฝดชื่อ เลนส์ และน้องสาวคนสวย น้องโฟกัส (จากเรื่อง "โฟกัสเพียงเธอ") ลูกชายฝาแฝดของนาย - หนูมาย จากเรื่อง "รักกันแบบธุรกิจ"   วาดฝัน อายุ 19ปี ดาวคณะนิเทศน์ และนางแบบดาวรุ่ง สวย หุ่นดี ร่าเริง ยิ้มเก่ง ชอบเอาชนะ   ความเข้าใจผิดทำให้เขาและเธอมีความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืน เพราะความเอาแต่ใจของเขา ส่วนเธอก็อยากจะเอาชนะ เลยเป็นที่มาของสัญญาทางกายและเป็นความลับของกันและกัน           #นิยายฟิลกู้ด #ไม่มีนอกกายนอกใจ นิยายเรื่องนี้แต่งจากจินตนาการของไรท์แต่เพียงผู้เดียว โปรดอย่าลอกเลียนแบบและนำไปตัดแต่ง ขอสงวนสิทธิ์เป็นไปตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พุทธศักราช 2558      

"ไม่รู้แหละฉันทำไปแล้ว..ไม่มีทางเลือกด้วย" "เรื่องบ้าอะไรว่ะ!!!" "ฉะนั้น..รีบบอกพวกเขาไปสิว่าเรามีอะไรกันแล้ว" "เหอะ!!!!"

คำโปรอย‘สัญญาถ้ารักษาไม่ได้ก็อย่าหาทำ เพราะผมจำและ จะเอาคืนทุกเม็ด’ รักแรกพบในวัยที่ไม่เหมาะสมที่ทำให้นางเอกต้องใช้คำหวานปฏิเสธความต้องการของอีกฝ่าย ตามมาด้วยสัญญารักที่เธอเองไม่อาจจะรักษามันได้ ส่วนเขาคือราชสีห์ที่โดนกระต่ายน้อยขนฟูหลอกให้รัก หัวใจของเขาบอบช้ำแค่ไหนไม่มีใครรู้…จนกระทั่งโลกใบเล็กใบนี้เหวี่ยงพวกเขาให้มาเจอกันอีกครั้ง เรื่องวุ่น ๆ ออกแนววีน ๆ จึงเกิดขึ้น นิยายขายขำของพระเอกปากจัดคลั่งรัก คิดเองเออเองเก่ง ส่วนนางเอกของเราเก่งทุกอย่าง ถ้าจะแพ้ก็แพ้ทางให้กับคนคลั่งรักคนเดียว

ปรายลดา หญิงสาวธรรมดาๆคนหนึ่ง เป็นตัวของตัวเอง รักแรกของเธอ ก็เจอคนเห็นแก่ตัวเสียแล้ว เอายังไงกับรักแรกดี ให้อภัยดีไหม? แต่เขาก็ร้ายเหลือเกิน

"มหาสมุทร" ผู้ชายที่ร้ายกาจที่สุดในทศวรรษ เป็นขาใหญ่ เจ้าชู้ จอมหยาบคาย เอาแต่ใจตัวเองยิ่งกว่าใครทั้งหมด อีกทั้งยังเผด็จการบ้าอำนาจ ในสายตาของ "สิบ" อีกฝ่ายไม่มีอะไรดีสักอย่าง เป็นสิ่งมีชีวิตที่ต้องหลีกหนีให้ห่าง แต่ยิ่งหลีกหนีก็ยิ่งถูกดึงดูดเข้าไปใกล้ ความวุ่นวายมันเลยบังเกิดสิทีนี้...

นางบำเรอชั้นสูงแบบนี้ ลองครางดังๆ สิแล้วฉันจะให้พัก " เมื่อไหร่จะปล่อยฉันไปสักที ไอ้ชั่ว ไอ้คนสารเลว แกไม่ตายดีแน่! " อัญชันเอ่ยออกมาด้วยความเหลืออด ความอดทนของคนเรามันมีขีดจำกัดเหมือนกัน ซึ่งเธอก็ใช้มันหมดลงไปแล้วในตอนนี้ " หึ! ตอนไหนน่ะหรอ ตอนที่ฉันพอใจแล้ว สะใจแล้ว สิ่งที่เธอทำกับคนของฉันมันมากเกินไป ไม่มีใครเคยทำร้ายคนในตระกูลพิษณุกรแล้วรอดกลับไปได้สักคน เธอลองเดาเล่นๆดูสิว่าเธอจะเป็นอิสระตอนไหน " " นี่คุณกะจะฆ่าฉันให้ตายเลยหรือไงถึงจะพอใจ คุณมันบ้าที่สุด โรคจิต! " " เธอเป็นของฉันตั้งแต่ฉันพามาที่นี่แล้ว ถ้าคิดจะหนีก็แหกตามองดูรอบๆ ถ้ากล้านักก็ลองดู แต่เตือนเอาไว้ก่อนนะที่นี่มันเป็นป่าลึก สัตว์ป่าก็ตัวใหญ่ๆทั้งนั้น ที่สำคัญลูกน้องฉันทุกคนขาดผู้หญิงมาแล้วหลายเดือน คงจะกลัดมันน่าดู อยากเป็นอาหารชั้นเลิศให้พวกมันขย้ำกันเล่นๆก็ไป ไปสิ!!! " เสียงตะโกนขู่ของเขาประโยคสุดท้ายทำเอาเธอสะดุ้งกลัวจนต้องถอยร่นไปชิดกับมุมแคบๆ " ฉันไม่ไปแล้ว ไม่ไป... "