ดื้อรั้น

ค่าเสียหายที่ชดใช้ได้ด้วยเงิน ก็ต้องจ่ายด้วยเงิน แต่ค่าเสียหายทางความรู้สึกของเธอ ก็มีราคาที่ต้องจ่ายเหมือนกัน เวรต้องระงับด้วยการจองเวรเท่านั้น!

หม่อมหลวงกฤติเดช ธิติวรารักษ์ หนุ่มอารมณ์ดี จิตใจดี มาพักผ่อนเพื่อหลบเลี่ยงจากปัญหาครอบครัวในโรงแรมแห่งนึงโดยมีลูกพี่ลูกน้องตามมาช่วยคอยดูแลทั้ง 2 คนได้เจอกับเจ้าของโรงแรมหญิงและผู้ช่วยสาวที่ดูห้าวและหวงเจ้านายมาก จึงทำให้กฤติเดชอยากต่อปากต่อคำด้วยตลอดเวลา ส่วนเขตต์ธาดาก็รู้สึกดีกับสุฑัตตาที่เป็นเจ้าของโรงแรม แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างทำให้เขตต์ธาดาต้องเก็บงำความรู้สึกเอาไว้ เรื่องราวจะเป๋นอย่างไรต่อไป ทั้ง 4 คนจะลงเอ่ยกันแบบไหนโปรดติดตามได้ในนิยายเรื่องนี้ได้เลย

ทำไมเธอจึงกระสันอยากจะไปบ้านแฟนในวันเกิดนักล่ะ? เธอมีจุดประสงค์อะไรเหรอ...อารดา? โธ่เอ๊ยยัยทะลึ่ง! เธอคิดว่าความฝันมันจะเกิดขึ้นจริงอย่างนั้นเหรอ เธอหวังจะมีเซ็กส์กับพ่อของแฟนอย่างเร่าร้อนเหมือนอย่างในฝัน อยากดื่มด่ำกับรสชาติเซ็กส์ที่ฝันใฝ ฝันไปเถอะแม่คุ๊ณ...เพราะผู้ชายคนนั้นคงไม่มีวันกล้าเข้ามายุ่งกับแฟนสาวของลูกชายหรอก เขาไม่มีวันกล้าอึ๊บเธอเหมือนอย่างในฝัน แม้เขาจะเป็นคนเจ้าชู้มักมากอยากกามสักแค่ไหนก็ตาม “ใช่...ไม่มีทาง...เป็นไปได้”

เขาจ้างเธอมานอน... ผู้หญิงที่เขาเคยตราหน้าว่าเป็น “ขยะ” ชนชั้นต่ำ และไม่คู่ควร เธอไม่อยากนอนกับเขา เพราะหมอนี่ มีข่าวลือว่า “ซาดิสถ์” ป่าเถื่อน ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษ “คุณเปลือยได้ไหมมาลินี” เขาพูดไปแล้ว หญิงสาวเงยหน้ามองเขา ด้วยสีหน้าที่เปลี่ยนไป จากที่ดูยั่วนิดๆ เป็นนิ่งงัน นั่นเพราะเขาไม่รู้ว่าเธออยากจะถอดมาตั้งนานแล้ว เขาควรจะทำตัวไวไฟเหมือนกับหลายครั้งที่เกือบจะมีอะไรกัน “ผมรับรองว่าผมจะดูอย่างเดียว ผมสา...” “อย่าสาบานนะคะ” แม้ฝนจะหยุดตกไปแล้วก็ตาม ราตรีนี้อีกยาวไกลนัก สำหรับเธอและเขา “คุณถอดให้ฉันได้ไหมคะ”

‘เขา’ คือจอมมารไร้ใจผู้ไม่คิดผูกพันกับผู้ใดทั้งสิ้น ‘นาง’ คือเด็กสาวที่เขาช่วยชีวิตเอาไว้ครั้งแล้วครั้งเล่า หนึ่งจุดมุ่งหมายอันยิ่งใหญ่ กับหนึ่งดวงใจรักที่พานพบ บุรุษผู้เกิดมาดังจอมมารไร้บัลลังก์จะเลือกสิ่งใด

เรื่องราวความสัมพันธ์ของเพื่อนสนิท ระหว่างสาวสุดจี๊ดที่แสนจะบอบบาง กับเพื่อนชายสุดหล่อปากแซ่บ ที่ความสัมพันธ์นี้จะไม่ใช่ความสัมพันธ์แบบเพื่อนตลอดไป...เมื่อทั้งสองเกิดพลาดท่าเสียทีเกินเลยมากกว่าคำว่าเพื่อน "ซุน อย่างี่เง่า ถ้าเป็นเรื่องที่กูพูดเมื่อคืนกูขอโทษ คือกูไม่ได้จะหมายความแบบนั้น...คือกู..." "คืออะไร คือมึงอายว่างั้น มึงอายที่นอนกับคนแบบกูใช่ป่ะ?" "เปล่าไม่ใช่แบบนั้น คือ... คือกูแค่สับสนไม่รู้จะบอกคนอื่นยังไง มึงคิดดูนะเป็นเพื่อนกันมาสิบกว่าปี อยู่ ๆ จะมาเปลี่ยนสถานะเนี่ยนะ" "กูไม่เห็นแคร์!" "มึงอย่าบอกนะเว่ยว่ามึงชอบกูจริง ๆ อ่ะ?" "แล้วถ้าใช่ล่ะ" "......" "ถ้ากูบอกว่ากูชอบมึงล่ะ ชอบมึงมานานแล้วด้วย" คนตัวเล็กถึงกับเงียบ เธอพูดไม่ออก ทุกอย่างเหมือนหยุดนิ่งไปชั่วขณะ "ตะ แต่ เราเป็นเพื่อนกันนะ"

องค์หญิงแห่งแคว้นฉู่ งามล้ำประดุจเทพธิดา แต่ใคร ๆ ก็ขนานนามนางว่า “องค์หญิงปีศาจ” ! แม้แต่เขา.. แม่ทัพผู้ไร้พ่ายยังเห็นนางเป็นศัตรู ! เมื่อนางหลบหนีการแต่งงานเข้ามาในค่ายทหารของเขา เขาจึงจับนางเพื่อแก้แค้นอย่างสาสม !

อโณณาหลับตาพริ้ม แนบแผ่นหลังพิงขอบสระน้ำ ใช้สองมือตัวเองปรนเปรอความสุขให้ตัวเองอย่างเพลิดเพลิน "อือ...ซี๊ดส์..อู๊วส์...โอย” “หัดว่ายน้ำอยู่เหรอ?” เสียงทักดังขึ้น “ว๊าย!” ดวงตาสวยตื่นลืมฉับ จ้องมองคนตรงหน้าตาค้างเพราะความตกใจปนช็อค “คะ...คุณไรอัน!” พ่อเลี้ยงยิ้มเจ้าเล่ห์ สายตาเร่าร้อนมองผ่านผิวน้ำลงไปยังกายสาวล่อนจ้อนในน้ำ “พ่อสอนให้เอามั้ย?” “คุณไรอัน!”

“อลิศยังไม่เหนื่อย คุณหมอก็ห้ามหยุด!!” อีกคนหนึ่งก็ไม่ยอมพูดในสิ่งที่ทำเพื่อคนอื่น..... ส่วนอีกคนก็เข้าใจผิดเพราะความไม่เข้าใจ..... สุดท้าย.....ก็ไม่ต่างกับระเบิดเวลา!!.... แต่แล้ว!!.....เรื่องที่ทุกคนไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น คนสองคนที่เอาแต่ทะเลาะกัน.... “จะไปไหนแต่เช้าเหรอ” “หมอภาสคะ คือ….เมื่อคืนนี้อลิศ…” “คุณคิดจะรับผิดชอบผมยังไง” “คะ??” "อลิศ"จะจัดการยังไงกับพี่หมอภาสที่ "คลั่งรัก" แต่ก็ "ปากร้าย" คนนี้ดีนะ....... นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรัก ไม่มีปมดราม่านะคะ เป็นแนวสุขนิยมรักเดียวพลอตเรื่องไม่ซับซ้อนไม่ต้องเดามากมาย อ่านคลายเครียดกันนะคะ

"เรื่องราวความรักของเด็กสาว ที่หลงรักพี่ชายตัวเองอย่างบ้าคลั่ง" ตัวอย่าง “นี่มันเรื่องส่วนตัวของพี่ เราอย่ามายุ่งเรื่องของพี่ กลับไปได้แล้ว ต่อไปนี้ไม่ต้องมาเหยียบที่นี่อีก” “ไม่ค่ะ! ยูจินรักพี่คิมค่ะ ยูจินจะมา ต่อให้พี่จะห้าม ยูจินก็จะมาค่ะ พี่คิมไม่รักก็เรื่องของพี่คิมสิคะ ยูจินไม่สน และไม่แคร์ค่ะ” เมนิลายักไหล่ พร้อมกับลุกขึ้นยืนเต็มความสูง 172 เซ็นต์ เดินไปหยิบถุงขนมที่ร่วงลงบนพื้นขึ้นมา ราวกับไม่ได้ยินในสิ่งที่คิมหันต์พูด “แต่พี่ไม่ได้รักเรา และไม่คิดจะรัก เพราะฉะนั้นออกไป และอย่ามาวุ่นวายกับพี่อีก พี่ขอเตือนครั้งสุดท้าย” น้ำเสียงของคิมหันต์มีร่องรอยสะกดกลั้นอารมณ์ “นั่นมันคือปัญหาของพี่ ไม่ใช่ปัญหาของยูจินค่ะ ยังไงพี่คิมก็ต้องเป็นของยูจินค่ะ จะปฏิเสธกี่ร้อยครั้ง ก็แล้วแต่พี่เลยค่ะ โอเค ยูจิน ต้องขอโทษด้วยนะคะที่มารบกวน สวัสดีค่ะ” ปล. เรื่องนี้นางเอกแสบแบบยกพริกมาทั้งสวนเลยค่ะ