ทะลุมิติ/ย้อนยุค/ย้อนเวลา

ปีค.ศ. 2500 โลกที่เต็มไปด้วยนวัตกรรมแปลกใหม่ จือหลินเธอคิดค้นตัวยาเพื่อยืดอายุมนุษย์ขึ้นมาแต่การทดลองของเธอผิดพลาด ยาที่ใช้ทดลองชุดแรกทำให้มนุษย์ที่จบชีวิตลงกลายเป็นซอมบี้

มู่อันเหมยชาติก่อนเธอหนีการแต่งงานเพียงเพราะคิดว่า ว่าที่สามีนั้นเป็นเพียงอดีตนักโทษ แต่แล้วทุกอย่างก็พังทลาย หลังจากที่รู้ว่าชายคนรักที่เธอหนีตามไปกลับยัดเยียดคำว่าเมียน้อยให้เธอ โดยที่เธอไม่รู้ตัว

เพราะถูกคนรักชั่วหลอกใช้จนต้องตกตายยกตระกูล ความคับแค้นใจอัดแน่นเสียจนแทบกระอักโลหิต หากมีโอกาศอีกครานางจะแก้แค้นคืนให้สาสม แม้จะต้องอยู่ในร่างสตรีนางอื่นยอมสิงศพคืนชีพ แลกด้วยทั้งหมดของชีวิตนางก็จะทำ ถูกหลอกใช้ ถูกหักหลัง จนต้องถูกฆ่าล้างตระกูล แม้แต่สวรรค์ยังทนมิได้ มอบโอกาสในการทวงหนี้เลือดนี้ให้นางได้เกิดใหม่อีกครั้ง ชีวิตใหม่ สมรภูมิใหม่ เลือดต้องล้างด้วยเลือด! เจี่ยงหร่าน แม่ทัพหญิงแห่งแคว้นซ่ง เก่งกาจมากความสามารถแต่กลับอ่อนหัดเรื่องความรัก นางถูกชายอันเป็นที่รักหลอกใช้ปีนป่ายขึ้นสู่ตำแหน่งอันสูงสุด ก่อนจะถีบหัวส่งนางอย่างไม่ไยดี นางตายด้วยความคับแค้นอัดแน่น นับว่าสวรรค์ยังมีเมตตา ส่งนางมาอยู่ในร่างของ จางเหมี่ยวลี่ สตรีที่งดงามที่สุดแห่งแคว้นฟงหลิงแต่กลับมีจิตใจอำมหิตบิดเบี้ยวหลงใหลคุณไสยมนต์ดำ การใช้ชีวิตอยู่ในร่างของสตรีนางอื่นย่อมไม่ง่าย แต่นับว่าก็ไม่ได้แย่ และโชคชะตายังนำพาให้นางได้พบกับ เซียวจิ้ง สหายแดนไกลของนางอีกครา นางต้องทำทุกทางเพื่อหาทางแก้แค้นคนชั่ว แล้วจะต้องทำเช่นไรดีเล่าในเมื่อนางมาอยู่ต่างแคว้น มาอยู่ในร่างของสตรีอีกคนที่ไม่มีอำนาจทางการทหารในมือ

ชาติก่อนร่ำรวยดุจองค์หญิง เพราะอุบัติเหตุจึงได้เกิดใหม่เป็นคุณหนูผู้ตกอับที่บ้านล้มละลาย ซ้ำร้ายพ่อแม่ยังตายจาก ทิ้งน้องชายไว้ให้ดูแล โอกาสหนนี้คงต้องใช้สมองและสองมือดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดเสียแล้ว

มู่อิงเถา นักศึกษาแพทย์ผู้มีรูปร่างอวบอ้วนและถูกล้อเลียนอยู่บ่อยครั้ง เธอแสนเบื่อหน่ายกับชีวิตอันเส็งเคร็งแต่แล้ววันหนึ่งชีวิตของเธอกลับพลิกผัน อยู่ๆ ก็ทะลุมิติเข้ามาอยู่ในนิยายเล่มโปรดที่เธอชอบอ่านอยู่บ่อยครั้ง แต่ไม่คิดไม่ฝันว่าเธอต้องมาอยู่ในฐานะภรรยาของตัวร้ายเสียอย่างนั้น! ในเมื่อตามเนื้อเรื่องคนที่เป็นภรรยาของเขาต้องตายและยังไม่แน่นอนว่าตัวร้ายเลือกใครเป็นคู่ชีวิตเพราะยังมีเล่ม 2 ที่นักเขียนยังเขียนไม่จบ! แต่เธอจะจบชีวิตตามนิยายไปก่อนหรือไม่! ดังนั้นเธอจะไม่มีวันยอมตายเป็นอันขาด! ปฎิบัติการเปลี่ยนตัวภรรยาของตัวร้ายจึงเริ่มต้นขึ้น "อยากได้ตัวของซ่งอวี่ถงมากนักหรือ ข้านี่ล่ะจะเป็นคนประเคนเขาให้เจ้าด้วยมือของข้าเอง" - - - - - - - - - - - - “มีอะไรงั้นหรือ” “ท่านสนใจท่านพี่ซ่งของข้างั้นหรือ” “เอ่อคือว่า” “ท่านลองทำขนมกุ้ยฮวาให้เขาดูสิ” “ขนมกุ้ยฮวางั้นหรือ” “ใช่แล้วเขาชอบกินมากเลยล่ะท่านรู้หรือไม่” “ไว้ข้าจะลองทำดู ขอบใจเจ้ามากนะ” ซูม่านอวี้หน้าแดงระเรื่อดูๆ ไปแล้วก็น่ารักตามแบบฉบับลูกคุณหนูทั่วๆ ไปเสียจริง “ข้าไม่ชอบกินขนมกุ้ยฮวา” มู่อิงเถาที่กำลังตกอยู่ในภวังค์ของความสุขอยู่นั้นเป็นต้องตกใจทันทีที่ได้ยินน้ำเสียงอันคุ้นเคยนั้น เมื่อนางเอี้ยวคอไปมองที่ด้านหลังแล้วก็ต้องสะดุ้งโหยง เป็นซ่งอวี่ถงที่กำลังยืนกอดอกพิงขอบเสาประตูรั้วพรางจ้องมองนางอยู่อย่างไม่วางตา “แต่น้องสาวของท่านบอกว่าท่านชอบกินขนมกุ้ยฮวานี่เจ้าคะ” “แม่นางซูข้าไม่ได้ชอบกินขนมพวกนั้นเพียงแต่ท่านพ่อที่เวลาปกติต้องทำงาน แต่ต้องเสียสละเวลาอันมีค่าของเขามาทำให้ข้ากินทุกครั้งที่ข้ากลับไปเยี่ยมบ้านจะให้ท่านเสียน้ำใจได้อย่างไร อีกอย่าง...." “หืม” “นางไม่ใช่น้องสาวของข้า” “เอ๋?” “นางเป็นภรรยาของข้า” “อะไรนะ!” ...มีแต่คำว่าฉิบหาย....

ถูกส่งไปตายดาบหน้าที่ชนบทในยุค 70 ทว่าสวรรค์ยังมีตา เมื่อ เสวี่ยหรง เจ้าของไร่ฟาร์มจากอนาคตไม่ได้มาตัวเปล่า แต่มาพร้อมมิติฟาร์ม งานนี้ใครหน้าไหนก็อย่าหวังว่าจะได้ข่มเหงเธอ!

อยู่ดี ๆ ก็ทะลุมิติมาเป็นสะใภ้ของบ้านหลี่ที่ใครต่างก็เบือนหน้าหนีเพราะเธอนั้นสุดแสนจะร้ายกาจ นิสัยยังเห็นแก่ตัวและน่ารังเกียจ ทำให้นีรชาแทบอยากจะตายอีกครั้งหากไม่มีสองแฝดที่น่ารักน่าเอ็นดูคอยยิ้มให้!!

"ท่านลุง ปล่อยท่านแม่ของข้าเดี๋ยวนี้นะ" เสียงเล็กที่ดังขึ้นนั้น เอ่ยอย่างเอาเรื่อง "....." มีลูกแล้วหรือนี่ องค์​ชายสามมู่เหยียนหรง ผู้​ครองตำแหน่ง​แม่ทัพใหญ่​แห่ง​แคว้น​เหลียว​ คิดอย่างแสนเสียดายนัก "บิดาของเจ้าเล่าเด็กน้อย" "ข้าไม่มีบิดา" มุมปากของบุรุษหล่อเหลาพลันยกขึ้นอย่างชั่วร้ายนัก "ถ้าอย่างนั้น​ ข้านี่แหละ จะเป็นบิดาให้เจ้าเอง" !!!!

ช่วงต้นยุค80นี้เปรียบเสมือนยุคทองของการเริ่มต้นสร้างฐานะใครรู้ก่อนได้ก่อน คุณหมอหยางชิงโม่ที่เตรียมตัวมาอย่างดีที่จะใช้ชีวิตให้สุขสบายในปี80นี้แต่เธอกลับต้องเจอเรื่องเซอร์ไพส์ใหญ่หลวงซะแล้วสิ.

“อู้ววว… กลีบอ้าน่าเลียมาก” ดวงตาของหวังหย่งเบิกกว้าง… เป็นเพราะว่าไม่เคยเจอความสวยงามแบบนี้มาก่อนเลยในชีวิต ตาวาวมองกลีบสาวของเหมยลี่ปลิ้นอ้าเป็นยวงทะลักออกมาระหว่างกลีบก้นด้านหลัง รีบโน้มใบหน้าลงมาแนบชิดพร้อมกับปาดลิ้นเลียเสยเข้าใส่สองกลีบอย่างเมามัน เสียงดังแพล่บๆ คลอไปกับเสียงครางของเหมยลี่ที่ไม่อาจเก็บความทรมานเอาไว้ได้ “อ๊ะ… อ๊ายยยย… ” เหมยลี่ร้องครางด้วยความเสียว… โดนลิ้นหวังหย่งจ้วงเข้าใส่รูสวาทเพียงชั่วอึดใจก็ไม่อาจข่มกลั้นน้ำหล่อลื่นที่พยายามขมิบกลั้นเอาไว้ สุดท้ายจึงปล่อยให้ไหลหลั่งออกมาอาบชุ่มสองกลีบ ขมิบสู้ลิ้นด้วยความลืมตัว ที่เสียวมากขนาดนี้คงเป็นเพราะว่าโม่โฉวสามีของนางไม่เคยใช้ลิ้นเลียอย่างที่กำลังโดนหวังหย่งทำอยู่ในตอนนี้ “อูยยย… ซี้ดดด…หยุดนะอย่าทำข้า” เหมยลี่รู้ว่าถ้าขืนเขาไม่หยุด การที่โดนรุกเร้าอย่างดุดันขนาดนี้เห็นทีว่านางคงต้องเสร็จแน่ๆ “ข้ารู้ว่าเจ้าเสียว ขอโอกาสให้ข้าช่วยทำให้เจ้ามีความสุขเถอะนะแม่นางคนงาม… ” มาถึงตอนนี้หวังหย่งไม่ยอมหยุดง่ายๆ… มือหยาบใหญ่ที่วันๆ เคยแต่ได้จับก้อนดินปั้นถ้วยปั้นชามอยู่ข้างเตาเผา