ท่านอ๋อง

เหตุใดเมื่อส่งนางมายังชีวิตนี้อีกครั้ง จึงไม่เลือกช่วงเวลาให้ดี ๆ ให้นางได้มีโอกาสแก้ตัวในความผิดพลาด เหตุใดจึงส่งนางมาในช่วงเวลาที่แก้ไขสิ่งใดไม่ได้แล้วกัน

เมื่อหลิวหลันเฟย นักเขียนนิยายในโลกปัจจุบัน ได้ทะลุมิติไปในโลกอื่น นางตื่นขึ้นมาอีกทีในคุกหลวงแถมยังต้องหาทางหนีออกจากคุกอีก ทำไมคนอื่นเขาทะลุไปเป็นเจ้าหญิงแล้วนางถึงได้มาเป็นนักโทษล่ะ

หิมะนั้นร่วงโรยเพราะสายลม แต่หัวใจของข้า เคลื่อนไหวเพราะเสียงพิณของเจ้า เสียงที่แม้ไม่ดีดสายพิณ ก็ยังคงดังก้องอยู่ในห้วงจิต เสียงที่รอคอยว่าสักวันหนึ่งข้าจะได้รับการให้อภัย รอว่าสักวันหนึ่ง เราสองจะได้หวนกลับมาพบกันอีกครา...

จากคุณหนูอ่อนแอ…สู่วิญญาณหมอพิษคืนชีพ เธอกลับมาเพื่อล้างแค้น และมีเพียงเขา…ชายผมเงิน ดวงตาสีโลหิต ผู้เป็นที่หวาดกลัวของใต้หล้า แต่กลับเลือกจะยืนอยู่ข้างเธอ

เป็นเซียนอยู่ดีๆ ดันไปเปลี่ยนชะตาชีวิตของมนุษย์จนเกิดเภทภัย บุรุษที่ช่วยเหลือกลายเป็นทรราชเข่นฆ่าผู้คน นางจึงถูกส่งมาแก้ไขเรื่องที่ตนเองทำผิด เรื่องย่อ : เพราะความสงสารที่เห็นหวงหยางจิ้ง องค์ชายใหญ่ของแคว้นหวง ถูกปฏิบัติอย่างไม่เป็นธรรม ทำให้เซียนสาวที่ทำหน้าที่ตรวจตราดูความเรียบร้อยบนโลกมนุษย์ กระทำการเปลี่ยนชะตาชีวิตอันน่าสงสารนั้น ให้ถูกชินอ๋องต่างแคว้นรับไปเป็นบุตรบุญธรรม แต่ผู้ใดจะรู้ว่านั่นเป็นจุดกำเนิดของทรราช ชายหนุ่มผู้น่าสงสารเปลี่ยนเป็นบุรุษชั่วร้ายอำมหิต เข่นฆ่าผู้คนอย่างกับผักปลา เมื่อมหาเทพได้รับรู้เรื่องราวที่เซียนสาวก่อขึ้น จึงลงโทษให้ย้อนกลับมาจุติเป็นมนุษย์และแก้ไขสิ่งที่ทำผิด แต่เหมือนถูกมหาเทพกลั่นแกล้ง เซียนสาวถูกส่งมาเกิดเป็นเกาเยี่ยนฟาง ชายาชังของหวงหยางจิ้ง ที่เขาฆ่าทิ้งทันทีหลังจากที่มีอำนาจในมือ หวงหยางจิ้ง X เกาเยี่ยนฟาง “ออก! ไป!” “หม่อมฉันไม่ไปที่ใดทั้งนั้น” ร่างเล็กกลัวจะถูกลากออกไปจากจวน จึงรีบคลานไปกอดเสาศาลา หวงหยางจิ้งมองซ้ายมองขวา หันไปเห็นกิ่งไม้ข้างๆ ศาลาจึงหยิบมางัดแงะแขนขาของสตรีหน้าไม่อายคนนี้ออกจากจวน “เฮอะ ถึงขนาดใช้ไม้เขี่ยหม่อมฉันเลยหรือเพคะ” “เนื้อตัวสกปรกของเจ้า ข้าไม่คิดจะแตะให้เสียมือ”

บ้านเมืองแห้งแล้งมานานนักไม่มีฝนตกลงมาสักเม็ด จึงจัดพิธีบวงสรวงครั้งใหญ่ ทว่าผู้ใดจะคาดคิดว่าสรวงสวรรค์จะส่งเทพธิดาลงมาให้ ถูกใจเขาเสียจริง สวรรค์ส่งนางมาให้เช่นนี้ อย่าหวังว่าเขาจะส่งนางคืน