ปากร้าย

เพราะต้องชดใช้หนี้แทนพ่ออย่างไม่มีทางเลือก จึงเป็นจุดเปลี่ยนให้ชะตาชีวิตต้องเข้าไปพัวพันกับนายหัวจอมโหด จนยากจะถอนตัวขึ้น

ไม่รัก...หนำซ้ำยังเกลียด แต่เกลียดแบบไหนถึงตามวุ่นวายชีวิตเธอไม่เลิก

"แน่ใจเหรอ...ว่าอยากให้ปล่อยพี่ชายเธอไป" "คนอย่างฉันจะไม่คืนคำพูดค่ะ" "เออดี! งั้นมาลองดูสิว่า...ระหว่างน้องกับพี่มีอะไรดีกว่ากัน?"

คำโปรย.. ไม่รู้ว่ามันเพราะความดวงซวยของฉัน หรือเป็นดวงสมพงษ์กันแน่ทำให้พวกเราได้มาพบเจอกัน! เนื้อเรื่องย่อ.. ทราย ต้องอยู่ใช้หนี้แทนอดีตสามีแค่ในนามอย่าง อิฐ ส่วน ไคโร ผู้เป็นเจ้าหนี้จึงยื่นข้อเสนอให้มาเป็นเลขาส่วนตัว สร้างความปั่นป่วนหัวใจให้แก่กันจนความสัมพันธ์พัฒนาอย่างลึกซึ้ง มาวันหนึ่งความรักเกิดมีรอยร้าวขึ้นเพราะการปรากฏตัวของ ริบอาย ทั้งคู่เป็นคู่อริกันจนแทบอยู่ร่วมโลกไม่ได้ ไคโรคนที่ชอบทำอะไรมากกว่าพูด เพราะเวลาเขาพูดแต่ละครั้งไม่เคยเข้าหูคนอื่นเลย สร้างความเข้าใจผิดครั้งใหญ่ให้ทรายเกือบจะมองหน้ากันไม่ติดอยู่แล้ว สุดท้ายกว่าจะลงเอยด้วยกันได้เสียเวลาไปนานหลายปีเช่นกัน..

เพราะความเข้าใจผิดของทำให้นำมาสู่การแก้แค้นที่ผิดๆและเกือบทำให้เกิดการสูญเสียที่แสนเจ็บปวด

ไฟแค้นจะแผดเผาสองหัวใจให้แดดิ้น หรือจะหลอมรวมสองหัวใจให้เป็นหนึ่งเดียว แก้แค้น แต่งงาน เร่าร้อน พระเอกขึ้นต้นร้าย สุดท้ายหลงรัก นางเอกอ่อนหวาน น่ารัก

เขาเหนี่ยวรั้งกักขังเธอไว้ปรนเปรอสวาท เพราะหลงใหลในเรือนร่าง หรือเพราะซ่อนความรู้สึกบางอย่างไว้

'2 ปี กับการเป็นนางบำเรอของเขา..' "เธอมันก็แค่ผู้หญิงที่เอาตัวเข้าแลก ผู้หญิงอวดเก่งอย่างเธอ นอกจากตัวแล้วก็ไม่มีอะไรดีทั้งนั้น" นี่คือคำพูดเหยียดหยาม ที่ได้ยินมาตลอดปีกว่า และทุกอย่างมันกำลังจะจบแล้ว

นักเลงอย่างเขาเคยกลัวใครที่ไหน แต่กลับยัยหมากระเป๋านี่ถึงได้ยอมนัก แตะต้องสีกายังไม่เคยแต่ทำไมกับเธอถึงชอบอยากเข้าใกล้ตลอด "ไต้ฝุ่น เรียกเฮียไต้ก็ได้" "คุณไม่ใช่พี่เราค่ะ" รันรานาแม่งไทป์เขาเลยว่ะ เขาจะทำอย่างไรดี ผู้หญิงคนเดียวที่รู้สึกว่าใช่ขนาดนี้ เขายากที่จะปล่อยเธอไปแต่เขาก็ไม่สามารถมีเมียทั้งๆ ที่เป็นนักเลงแบบนี้ได้เหมือนกัน ยังไม่พร้อมที่จะรับผิดชอบชีวิตใครด้วยซ้ำ ลำพังตัวเขาเองยังเอาตัวไม่รอด “เรารู้สึกดีบางครั้ง แต่ไม่รู้ว่ามันเป็นความชอบแบบไหน อาจจะแบบพี่ชาย” “ไม่เป็นไรเลยว่ะเธอ” -- เธอไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน เตตะวันเคยอยู่ตรงนี้ตลอด คอยตามเธอไปทุกที่ คอยนั่งเฝ้าเวลาเธออ่านหนังสือ แต่ตอนนี้ไม่มีเขาแล้ว และมันทำให้เธอรู้แล้วว่า เธอไม่ได้อยากให้เขาเป็นแค่ พี่ชาย อย่างที่เธอเคยพูดออกไป เธอชอบเขา และเธออาจจะพลาดอะไรบางอย่างไปแล้วก็ได้ “ออกไปเถอะ… อย่าให้ฉันพูดซ้ำอีก” “ถ้าเฮียอยากให้เรากลับไป เราก็จะกลับ… แต่พรุ่งนี้เราจะมาอีกค่ะ” เขาทำเหมือนเธอไม่มีค่า บางทีความรู้สึกของเตตะวันอาจจะเป็นเพียงพายุเหมือนกับชื่อเขา

'เฟย' นักศึกษาคณะนิเทศเอกภาพยนต์กำลังดูซีรีส์วายเพื่อหาข้อมูลในการทำโปรเจคหนังสั้น ทว่าเขากับต้องตายด้วยอาการหัวใจวาย แต่ใครจะรู้ว่าเขากลับได้ไปเป็นเกิดใหม่เป็นตัวละครในซีรีส์วายเรื่องนั้นซะนี่