ปากร้าย

“เธอต้องชดใช้สิ่งเธอทำ!" "แล้้วฉันต้องชดใช้ให้นายอีกเท่าไหร่นายถึงจะพอใจ"

สองความทรงจำ สองแค้นกับหนึ่งร่าง ไม่ว่าจะแค้นของร่างเก่า ร่างใหม่ข้าจะสะสางให้หมดทุกบัญชี รวมถึงสิ่งที่ท่านทำกับข้าด้วย "หมิงชินอ๋อง" ท่านใจร้ายกับข้าเกินไปแล้ว!! "เยว่ชิงชิง" ถูกใส่ร้ายว่าฆ่าอาจารย์ของตัวเอง.... "กงเหรินซิน" ถูกใส่ความว่าฆ่าน้องสาวของ "หมิงชินอ๋อง" เมื่อสองวิญญาณ มีแค้นที่ต้องสะสาง แต่กลับเหลือเพียงหนึ่งเดียว ที่สวรรค์เลือก.... "ไม่ว่าจะแค้นไหน ๆ ข้าก็จะขอสะสางให้ได้ก่อนชีวิตนี้จะจบสิ้น!" นางเอกที่ไม่ใช่นางเอก 100% ดุ โหด เถื่อน ปากแซ่บ พระเอกที่เหมือนกับถูกเดบิวต์มาให้รับบทพระเอก หยิ่ง จองหอง โหดร้าย รักแรงเกลียดแรง ปากแจ๋วกับทุกคนไม่เว้นแม้กระทั่งกับนางเอก ขึ้นอย่างเสือ ลงอย่าง.... ไปลุ้นเอา

"เราสองคนเพิ่งแต่งงานกันยังไม่ถึงเดือน ถ้ามีเรื่องหย่าร้างคิดว่าผู้ใหญ่ จะเสียหน้าไหม" "แต่ฉันทนอยู่แบบนี้ไม่ได้แล้ว ฉันรู้ว่าคุณมีคนที่อยู่ในใจ" "รู้แล้วยังไง" เพราะเขาก็ไม่คิดจะปิดบังเธออยู่แล้ว และเขาเองต่างหากที่ถูกเธอดึงเข้ามาทำเรื่องบ้าๆ นี้ "คุณไม่ตกใจเลยเหรอที่ฉันรู้เรื่อง" เธอเป็นเมียแต่ง เมียถูกต้องตามกฎหมาย พูดเรื่องที่สามีรักผู้หญิงคน อื่นเขาไม่มีทีท่าว่าจะตกใจเลย "ถ้าเพราะเรื่องนั้น เธอไม่ต้องเป็นห่วงมันเกิดขึ้นไม่ได้อยู่แล้ว" "เพราะผู้หญิงคนนั้นเป็นพี่สาวใช่ไหม" "ใช่" นี่เขากล้ายอมรับต่อหน้าเราเลยเหรอ มันมีคำอื่นที่พูดให้อีกฝ่ายสบายใจได้อีกตั้งมากมาย แต่เขาเลือกที่จะไม่แคร์ความรู้สึกของเธอเลย

เธอแอบรักเขาตั้งแต่วันแรกที่ได้พบเจอ เขาไม่เคยมีเธออยู่ในสายตา เธอคอยสอดส่องมองหาว่ารุ่นพี่คนนั้นเป็นใคร เขาไม่เคยมองใครนอกจากแฟนสาวสุดที่รัก

เขาไม่ชอบผู้หญิงเห็นแก่เงิน ส่วนเธอ ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ 'เงิน' พี่ฟิวส์ รุ่นพี่ปี 4 ตำแหน่งนายกสโมสรนักศึกษาที่ได้มาเพราะความหล่อล้วนๆ เขาคือหนุ่มสุดฮอตที่เหมือนไม่สนใจความรักแต่ดันหลงเสน่ห์ความน่ารักของสาวปีหนึ่งไปเต็มๆ น้ำค้าง นักศึกษาชั้นปีที่ 1 ต้องทำงานเพื่อหาเงินมาเลี้ยงตัวเอง แต่ดันไปมีเรื่องกับนายกสโมสรนักศึกษาจอมขี้เก๊ก แถมไปตกปากรับคำว่าจะช่วยทำงานเพื่อแก้ปัญหาที่ก่อไว้ สุดท้ายความใกล้ชิดจึงเป็นเหตุ...

**นำทัพ** แค่เด็กเลี้ยงที่เอาไว้สนองความต้องการของตัวเองเท่านั้น คนอย่างเธอไม่คู่ควรกับคำว่า'รัก'ของเขาเลยสักนิด **มิลิน** เธอมันก็แค่นาง'บำเรอ' ไม่ว่าจะที่ไหนหรือเมื่อไหร่..หากเขาต้องการหน้าที่ของเธอทำได้เพียงแค่นอนครางเท่านั้น! "มะ มิลินเจ็บ" "เริ่มพยศแล้วสินะ" "ลินไม่ไหวแล้ว ฮึก~" "อย่าลืมสิมิลิน หน้าที่ของเธอคือนอนคราง ไม่ใช่บีบน้ำตา" "...." "ครางให้ฟังหน่อยสิเด็กดี อย่าทำให้ฉันต้องหมดความอดทนเลยนะ"

“ส้ม!” ร่างแกร่งผวาเข้าหาอย่างเป็นห่วง แต่กลับถูกยั้งไว้ด้วยดวงตาแข็งกร้าวชอกช้ำที่ตวัดมองมา ทำให้เขาถึงกับชะงัก ตัวชาวูบ ดวงตาหมองไหม้คู่นั้นราวกับแก้วบางๆ ที่มีรอยร้าวลึก ถ้าเขาแตะต้องเพียงเบาๆ เธอก็พร้อมจะแตกสลายลงตรงนี้ ปราบดาได้แต่มองตามร่างเพรียวระหงที่ค่อยๆ ก้มลงเก็บเสื้อผ้าที่ตกกระจัดกระจายข้างเตียงมาสวมใส่เงียบๆ ก่อนเดินโซเซออกจากห้องไปโดยที่ไม่แม้แต่จะหันกลับมามองหน้าเขาด้วยซ้ำ ความรักงั้นหรือ? ไม่รู้สิ...เขายอมรับว่าพอใจมาก แต่ยังไม่ได้ถึงขั้นรักเด็กคนนั้น ทว่าก็ทนไม่ได้ที่เห็นชายอื่นเข้าใกล้เธอ หรือว่ามันอาจจะเป็นแค่อารมณ์หวงของเท่านั้นไม่ใช่...ความรัก! เฮ้อ นี่เขากำลังจะเป็นบ้าใช่ไหมที่ไปหลงเสน่ห์แม่ศัตรูตัวร้ายนั่น ทั้งๆ ที่เกลียดกันแทบเป็นแทบตาย จนวันหนึ่งที่เธอหวนกลับมาอีกครั้ง พร้อมผู้ชายอีกคนที่แสนดีกว่าเขา ปราบดาจึงได้รู้ว่าเขาสูญเสียอะไรไปบ้าง สายไปไหมหากเขาต้องการช่วงชิงทุกอย่างกลับคืนมา

เพราะความเข้าใจผิด เพราะความจุ้นของพี่สาว และมันไม่ได้มีแค่ความรัก คนหนึ่งน่าสงสารจับใจ อีกคนเอาแต่ใจไร้เหตุผล

คนอื่นทะลุมิติมาเป็นพระสนมพระชายา ทำไมเธอถึงทะลุมิติมาเป็นเมียคนสวนกันเล่า ในนิยายเธอเป็นคุณหนูผู้สูงศักดิ์ทำไมชีวิตถึงกลายเป็นคนไร้ค่า สวรรค์ไม่ต้องเมตตาลูกก็ได้ถ้าจะทำกันแบบนี้!!!

เมื่อวิศวะกรสาวข้ามภพสู่ยุคจีนโบราณกลายเป็นพระชายาขององค์รัชทายาทผู้เย็นชาเธอต้องเผชิญทั้งอำนาจเกมการเมืองในวังศัตรูที่มุ่งร้ายความรักระหว่างเธอกับองค์รัชทายาทเธอจะเอาตัวรอดในโลกที่ไม่รู้จักได้อย่างไร