มาเฟีย

ดุ ดิบ เถื่อนและเอาแต่ใจ นี่แหละคือคำนิยามของผู้ชายที่ชื่อว่า ‘ไค‘ ฝาแฝดของ ‘คีตะ‘ รุ่นพี่ที่เธอแอบชอบมาหลายปี

เมื่อโชคชะตาเล่นตลกพา “เธอ” ผู้ไร้ที่พึ่งพิง เข้าสู้อ้อมกอด “เขา” “หนึ่งคืน แลกกับหนึ่งแสน“ ข้อเสนอสุดเย้ายวน ที่พร้อมฉีกกระชากพรหมจรรย์ "หญิงสาวที่ไร้ทางสู้" ”เขา“ คือมาเฟียสุดหล่อที่ผงาดในวงการนายแบบ ขณะที่ ”เธอ“ คือช่างแต่งหน้าสาวที่พยายามเริ่มต้นชีวิตใหม่

" ฉันจะทำให้พี่เธอรู้จักการสูญเสียเหมือนที่มันทำกับพี่ชายฉัน คนทรยศอย่างมันต้องตาย หรือการตายสำหรับมันจะง่ายไป เธอคิดว่าไงล่ะ ? " เทวินเดินเข้าไปหามิลินพร้อมกับยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้เธอแล้วเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเรียบ ก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปาก เธอกลัวจนเนื้อตัวสั่นเทา " อย่าทำอะไรพี่ชายลินเลยนะคะ " " เสียใจสาวน้อย พี่ชายเธอทำตัวเองช่วยไม่ได้ "

เพราะคู่หมั้นของเธอเป็นต้นเหตุทำให้น้องสาวของเขาเสียชีวิต เธอจึงเป็นหมากตัวสำคัญในการแก้แค้นของเขา แต่ทุกอย่างไม่เป็นอย่างที่คิด กลายเป็นเขาที่รู้สึกผิดและทำทุกอย่างให้หมากตัวนี้เป็นของตนเอง

⚠️Trigger Warning​ / คำเตือน⚠️​ ฉากข่มขืน​ -​ ไม่สมยอม​ -​ ใช้ความ​รุนแรง​ -​ ทำร้ายจิตใจ​ -​ ข่มขู่​ -​ แท้ง​ -​ถ้อยคำ​หยาบคาย​ ​​​​รัก°เจ็บ​°ลึก​ (เพื่อนพี่ชาย) ครูซ เขาไม่ชอบเด็กที่พูดไม่รู้เรื่อง​ แต่เป็นเธอเองที่วิ่งเข้าหาเขาก่อน​ เสนอมาเขาก็สนองกลับ แค่นั้นเอง..  ​​​​​​ฮันน่า เธอแค่ผู้หญิงธรรมดา​คน​หนึ่ง​ที่ต้องการความรักจากใครบางคน​ แต่เขากลับมองข้ามมันตลอด "พะ..พอได้แล้วหนูเจ็บ​ ฮึก!"  "หุบปาก​"  "ฮึก~"  "ไสหัวออกไปก่อนแฟนฉันมาเจอ" "ฮะ..ฮึก" "ถ้ามันจะตายก็รีบตายไปซะ" "...."   นิยาย​เรื่อง​นี้เกิดขึ้นจากจินตนาการ​ของนักเขียนที่อยากเขียน​ ไม่มีเจตนา​จะพาดพิงถึง​สถานที่​หรือผู้อื่นแต่อย่างใด​ นิยาย​ไม่ได้อิงจากความเป็​นจริงทั้งหมด​ อ่านเพื่อความบันเทิง​เท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาน​ใน​การ​อ่าน​

เขาคือลูกชายของผู้มีพระคุณ...เขาคือคนที่อยู่สูงเกินกว่าจะเอื้อมถึง เขาเย็นชาและเขารังเกียจเธอมาตลอด แต่ทำไมวันนี้เขาถึงได้... สั่งให้คนที่เขารังเกียจมาตลอดอย่างเธอ... “จูบฉัน” “คะ?” “จนกว่าฉันจะพอใจ!”

"คุณไม่ได้รักฉันคุณก็แค่มีฉันไว้ระบายก็เท่านั้น" กี่ครั้งกับคำลวงที่เขาใช้กับเธอให้ตายใจสุดท้ายเธอก็เป็นได้เเค่ที่ระบายของเขา × ไม่นอกกาย × ไม่นอกใจ อิงเอย&คุณสิงห์

หนึ่งล้านบาทกับเวลาหนึ่งเดือนจากนั้นทุกอย่างก็จบ เงื่อนไขง่ายๆ ที่ใครก็อยากจะได้รับ และมนต์มีนาก็ผู้คนโชคดีคนนั้น เธอคิดว่าทุกอย่างจบ แต่เขาก็กลับมาหาเธออีกครั้งครั้งด้วยเงินที่เยอะกว่าเดิม แต่มนต์มีนาไม่ต้องการเงินอีกแล้วเธอต้องการแค่ใจ ใจต้องแลกด้วยใจแล้วเขาจะกล้าแลกกับเธอไหม

“เธอเป็นใครถึงคิดจะมาขายตัวให้ฉัน!? ฉันไม่ชอบกินของเก่า ของมือสอง หรือของที่ถูกใช้งานมาแล้วหรอกนะ มันสกปรก!!”

“ไปสงบสติอารมณ์ซะ !!” คุณป๋าพูดทิ้งท้ายก่อนที่รถยนต์ราคาแพงจะจอดสนิทตรงลานจอดรถที่มีรถจอดเรียงรายนับสิบคัน ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคุณป๋ารวยขนาดไหน “ค่ะ” เวลาที่ฉันมีเรื่องกับใคร ทุกครั้งที่คุณป๋ารู้จะให้ฉันเข้าไปอยู่ในห้องสีเหลี่ยมที่ไม่มีเฟอร์นิเจอร์ใดๆ อยู่ภายในห้อง เป็นห้องที่ปิดตายไม่มีแม้กระทั่งบานหน้าต่าง และฉันต้องอยู่ข้างในนั้นเป็นเวลาสามชั่วโมง เพื่อสำนึกผิด กับความผิดที่ฉันไม่ได้เป็นคนเริ่ม มันน่าตลกสิ้นดี!! “ถ้าเข้ามหาวิทยาลัยแล้วเธอยังดื้อด้านอยู่แบบนี้ เธอคงรู้ว่าเธอจะไม่ได้เรียนต่อ” คำพูดที่ดูเหมือนเป็นแค่คำขู่ แต่ฉันรู้ดีว่าคุณป๋าพูดจริง คุณป๋าเป็นคนเด็ดขาดในคำพูดของตัวเองมาก ซึ่งฉันก็ไม่ได้โต้เถียงอะไร “มึงลงไป” คุณป๋าสั่งให้คนขับรถลงไปจากรถก่อน ทำเหมือนว่ามีธุระสำคัญอะไรจะคุยกับฉัน หลังจากที่คนขับรถลงไปแล้ว คุณป๋าก็ยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้ๆ ใกล้จนรับรู้ได้ถึงไอร้อนจากลมหายใจ “เวลาอยู่กับฉัน” คุณป๋าเว้นจังหวะในการพูดก่อนจะเพ่งตามองมาที่ริมฝีปากของฉัน “เธอเลิกทำตัวเหมือนหุ่นยนต์สักที !!” “หนูลงจากรถได้หรือยังคะ ?”